LOGINShare
Chapter 11 | Weird
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Katrina's POV
"Go get your own seat. Don't steal other's if you already had your own." He firmly said as if sitting on his chair is very big deal to him.
I still can hear my classmates rumors, these two guys having debate just because of a damn chair, and the voice of Miss Warren but I coudn't understand them.
One question suddenly popped in my mind and I think this will bother me for the whole day.
'Is it possible that he's somehow connected with my father?'
Hindi naman imposibleng nagkataon lang na pareho silang apelyido. Pero mas lalong hindi imposible na konektado siya sa tatay ko. Baka naman pamangkin? Or cousin? Ugh! He always made me confused! Bakit ba lagi niya nalang ginugulo ang isip ko?! At bakit ko ba siya laging iniisip?!
Damn it, Katrina. You're insane.
Buong maghapon akong tulala dahil doon, tulad ng inaasahan ko. Lahat ng sinasabi ni Thea tinatanguan ko lang kaya alam kong inis na inis na siya sakin nang ma
Related chapters
When Universe Broke Us Chapter 12 | Red Notebook
Katrina's POV Dumaan ang mga araw nang wala ako sa sarili. Ginugulo parin ang utak ko ng kakaibang kinilos ni Dean noong huli kaming nagkausap. Simula noon ay hindi ko na siya nakakasalubong. Gusto ko sana siyang tanungin patungkol sa gusto niya sanang sabihin sa'kin that time, kaso baka tungkol lang iyon sa pamangkin niya kaya 'wag nalang. Ayoko nang mapalapit pa sa mayabang na 'yon. And speaking of that arrogant guy, hindi ko narin siya madalas makasalubong sa hallway tulad ng dati. Sa dalawang klase na lang na magkaklase kami. Madalas ko rin siyang madaanan sa gym na kung hindi nagbabasag ng bote, nagbabasketball naman nang wala sa sarili. Tss. "Frenshie!" Napalingon ako sa pinto ng room namin nang marinig ang boses ni Thea. Natatawa talaga ako sa tawag niya sakin pero ayoko namang basagin ang trip niya. Since bestfriend na rin naman daw kami, hinayaan ko na siyang mag-imbento ng callsign namin. Kung d'yan siya masaya eh 'di support nalang ako.
When Universe Broke Us Chapter 13 | Secret Admirer
Katrina's POV"B-Bakit ba kasi bingi ka?! Kanina pa ako tawag nang tawag sayo eh!" Kung saan-saan ako pumapaling para makaiwas at maitago ang pisngi kong nag-iinit parin. Paniguradong mukha na akong kamatis dito.He chuckled. "Bakit mo naman kasi ako tinatawag?" Nakapamulsa siyang lumapit sa'kin dahilan para umatras ako hanggang sa maramdaman ko na ang pader sa likuran ko. I gulped when he moved his face closer to mine."'Di ba sabi mo ayusin ko ang buhay ko nang hindi ako iniiwan? Why don't you just leave me alone, too?"Napalunok ako hindi lang dahil sa pagitan namin kundi dahil nakokonsensya ako sa nasabi ko kanina."S-Sorry. I didn't mean to say it." Halos pabulong nalang 'yon na lumabas sa bibig ko. Nanatili akong nakatingin sa kanang gilid ko dahil sa oras na lumingon ako ay magtatama ang mga ilong namin.He chuckled again before he moved backward. Sa wakas, medyo nakahinga na ako nang maluwag."Your apologize won't
When Universe Broke Us Chapter 14 | Missing Her
Katrina's POV"Kat? What happened to your knee?"Agad kaming sinalubong ng nag-aalalang mukha ni mom pagkauwi namin. Patakbo siyang lumapit sa gate at dali-daling binuksan ito, hindi alintana ang may pilay niyang braso at binti."Tita, dahan-dahan, hindi pa po kayo magaling." Kiel said with his worried tone."Kamusta ang binti mo? Nagamot na ba? Masakit pa ba?" Hindi siya mapakali sa pagsipat sa kabuuan ko kahit na nasa binti lang naman ang pasa ko.Nakaalalay silang dalawa sakin hanggang sa makapasok kami sa bahay na para bang baldado na ako. Makailang ulit kong tinangkang tumanggi sa pag-alalay nila pero sa tuwing hihigpit ang kapit ng kamay ni Kiel sa braso ko umuurong ang dila ko. Mukhang madadagdagan pa ang pasa ko dahil sa pinsan kong ugok.Pagkapasok namin sa bahay ay agad nila akong pinaupo sa couch sa sala. Nagpaalam si mom na kukuha lang ng panggamot sa nangingitim nang binti ko pero nagpresinta ang pinsan kong bida-bida kaya
When Universe Broke Us Chapter 15 | Silently Comforting
Katrina's POV Tila nanigas ako sa kinatatayuan dahil sa narinig. I felt nothing but confusion right now. Dahan-dahan akong humakbang pababa para hindi sila maabala. "Kiel naman, I'm begging you, hindi ko kayang malaman pa ni Kat ang kondisyon ko. Ayoko nang madagdagan pa ang bigat sa loob niya. A-Alam kong masakit para sakanyang tanggapin ang ginawa ng dad niya--" "So ikaw, hindi? Hindi ka nasaktan?" Hanggang sa makababa ako ay hindi nila 'yon napansin. Panay lang ang pag-iyak at pagsusumamo ni mom kay Kiel na huwag maingay dahil sa pagkakaalam nila ay hindi ko sila naririnig. Matindi ang kagustuhan kong alamin ang totoong kalagayan ni mom pero pinili kong dumaan sa likod para hindi nila ako makita. Especially these tears streaming down on my cheeks. Yawi saw me running towards the gate but I didn't bother to stop and respond to her when she called me, asking where am I going. Tumakbo lang ako nang tumakbo. Funny but I foun
When Universe Broke Us Chapter 16 | Something In Common
Katrina's POV "H-Huh?" That made me feel embarrassed. Gosh, I didn't know I am already staring at him. "Huh? Hakdog." He rolled his eyes. "Well, I understand why are you drooling in front of me--" "Drooling?! Excuse me? Pwedeng pakibawasan ng powder sa mukha? Medyo kumakapal na eh." Hindi ako nagpatalo at inirapan ko rin siya. Kahit na medyo uminit na naman ang pisngi ko. Ganun kabilis. Nagawa niyang ibahin ang emosyong namumutawi sa pagitan namin. I think he's expert on that. He could change the mood around him so fast like a sudden strike of a lightning. "You sure?" Ipinatong niya ang dalawang siko niya sa mesa at bahagyang lumapit sakin. That's why I leaned back So, why did you hugged me earlier like we're so close even we're not. Just one of my fans?" He frowned before sipping on his coffee. Kung hindi lang ako magmumukhang kontra-bida, kanina ko pa isinaboy sa makapal niyang mukha ang kapeng hawak niya. Nakakapikon din ang i
When Universe Broke Us Chapter 17 | His Feelings
Katrina's POVI picked up my phone to check what time is it. I groaned when I saw the clock diplay on the screen. Pasado alas dos na ng umaga pero hindi parin ako makatulog. Ginagambala ang utak ko ng huling sinabi sakin ng lalaking iyon.'You both have some effect on me but I can't explain what's yours.'Parang sirang plaka na paulit-ulit na nagpeplay sa utak ko ang huli niyang sinabi bago siya maglakad palayo. He left me on that place dumbfounded. Hindi ko alam kung anong ibig sabihin niya doon o kung bakit niya naman nasabi yun. And because of that, I can't sleep right now! That jerk really knows how to made a puzzle on my mind.Tatlong katok ang gumambala sa pagtitig ko sa puting kisame ng kuwarto ko. I heard the shrieking sound of the door but I didn't give a glance whoever entered my room."G-Gising ka pa?"Halata ang pagkagulat sa boses ni mom pagkasarado niya ng pinto.I didn't respond to her. Nanatili akong nakahi
When Universe Broke Us Chapter 18 | In Love
Katrina's POVPagkauwi ko sa bahay, naabutan ko si Kiel sa sala na nakaupo sa sahig at kaharap ang laptop niya, nasa tabi niya rin ang pinakamamahal niyang gitara na pinangalanan pa. Tss."O, nginingiti-ngiti mo dyan?" He asked as soon as he notice my presence, especially the smile plastered on my lips. But I didn't bother to answer him, dumiretso lang ako sa kuwarto ko, acting like I didn't heard anything. As soon as I closed the door of my room, I let my back rest on it. Hindi parin maalis ang ngiti sa labi ko. Gosh! I'm not even sure why the hell am I smiling the whole day just because of what Thea have told me earlier.I was busy asking myself the same question when someone knocked on the door three times and quickly opened it, dahilan para muntik nang sumubsob ang pagmumukha ko sa sahig. Ang matatalim kong tingin ang sumalubong sa bugok na kumag na kupal at ulupong kong pinsan na walang kamalay-malay sa kagag*hang ginawa niya."O? Tinitingin-tingin m
When Universe Broke Us Chapter 19 | Their Anniversary
Katrina's POV The whole week, ganun ang sitwasyon ko. Tutuksuhin ni Thea sa school, tapos pagkauwi ko naman sa bahay, nandyan naman sina Kiel at Yawi para asarin ako. Nakakabuwiset na dahil unti-unti nang nagsisink in sakin na baka nga tama sila. Sabi kasi ng feeling "love genius" kong yaya, baka raw na-love at first sight ako. Tss, paniwalang-paniwala na nangyayari yun sa totoong buhay. Pero I don't know why there's a part of me na gustong paniwalaan ang mga panunukso nila. Is it really possible to fall for someone even if you're still complete stranger to each other? Maybe, yes. Maybe no. Fvck, I'm so damn confused! "Kat! Sabay ka na samin!" I stopped fixing my things to turned to whoever own that voice. Si Grae pala. Hindi na ako nagtaka nang makita ang braso niyang nakaakbay sa kaibigan kong abot-tenga naman ang ngiti. Parang dalawang linggo palang, may paakbay-akbay na ang dalawang 'to ah. Hindi na ako magugulat kung bukas sabihin nil
Latest chapter
When Universe Broke Us Chapter 30 | Missing Him
Katrina's PoVMoments after I questioned my cousin about the girl he told Zac, all I heard was silence. Tunog na lamang ng kuliglig ang kulang para makadagdag sa awkward scene na ito.I don't know what's running inside his mind but if I were to guess, it's either inaalala niya kung alin ang tinutukoy ko or tinitimbang niya kung sasabihin ba sakin o hindi.I heaved a sigh, breaking the ice. Naupo ako sa tabi niya nang makaramdam ng pangangawit."It's his ex-girlfriend, Francine, right?"That made him stared at me. Mukha siyang gulat sa sinabi ko. Seconds have past, his forehead suddenly furrowed. He then sat down beside me, still looking confused."You know about her?" I chuckled sarcastically with his question."Obviously," matabang na sambit ko."What's with the sudden curiosity and bitterness?"Sumama ang timpla ng mukha ko sa sinabi niya."Bitterness?! What the fudge! I'm not bitter, okay? Tsaka, why would I? Nagtatanong lang naman ako--why don't you just answer me?""Okay," pabunt
When Universe Broke Us Chapter 29 | Who Is She?
Katrina's PoVI can feel the butterflies inside my chest fluttered as if someone or something shoo them away which made them scattered all over my body. If it's because of his mere presence or what he just said, I don't know anymore what to think. I scoffed after I've realized something. "Noon, pilit mo 'kong pinagtatabuyan sa tuwing pinakikialaman ko ang buhay mo. Ngayon naman, ikaw ang nangingialam sa buhay ko. Ang gulo mo rin, e 'no?"Namewang siya at napatingala sa kisame, sapo-sapo ang kunot na kunot nitong noo. Muli pa siyang napapikit nang mariin na tila ba kinakalma ang naghuhurumentado niyang sarili. Pagkamulat niya, dumeretso sa'kin ang paningin niya. Naroon na naman ang nakakalunod niyang pagtitig pero hindi ako nagpatinag. Inis ang nangingibabaw sa'kin ngayon kahit na naghuhurumentado na ang puso ko sa kaloob-looban ko."I just want you to stay away from him, is it so difficult for you to do?" Namaos ang boses niya na para bang hirap na sa pagpapaintindi sa'kin. "Why? Be
When Universe Broke Us Chapter 28 | Indirect Confession
Katrina's POVNaguguluhan at nagugulat parin ako sa mga sinabi niya but one thing is for sure. This man in front of me was badly hurt. I can see it in his eyes. Kahit na galit man ang ekspresyon ng mukha niya hindi naitatago ang kalungkutan sa mga mata niya. Walang luha pero ramdam mo 'yung sakit.I was about to say something to comfort him but I was taken aback with what he added."My ex-girlfriend cheated on me because of him."Kumurap-kurap ang aking mga mata. Hindi malaman kung anong sasabihin o irereact. Umawang ang labi ko pero hindi ko mahanap kung anong dapat kong sabihin. I never expected what he just stated. Nanatili nalang akong tahimik at nakatitig sakanya. Pinapanood ang bawat pagpaling ng kanyang ulo pakaliwa at pakanan, iniiwasang mapatingin sa'kin.Bahagya siyang tumawa. And I can tell it is indeed a fake one. "He's a f*ckin' asshole.""I-Is that the reason kung bakit galit na galit ka sa pakikipag-usap ko sakanya?"Sandali niya akong tinapunan ng tingin t'saka nagpaka
When Universe Broke Us Chapter 27 | Jealous Or Hurt
Katrina's POVBahagya akong napasinghap nang mapagtanto kung nasaan kami ngayon. I even blinked several times just to make sure I'm not seeing this place mistakenly. Baka naman kasi nakatulog ako at nananaginip lang."You looked so surprised," the man sitting right beside me chuckled.Napalingon ako sakanya dahil d'un. Now I can assure that I'm not asleep and dreaming. Inalala ko pa kung paano ako naiilang na sumakay sa kotse niya papunta rito. Muli kong nilingon ang bintana ng kotse niya kung saan tanaw na tanaw ko ang crowded na tila parke pero napaliligiran ng street vendors. I felt uneasy as I remember the first time I went here. It was last week if I'm not mistaken, when Thea planned a bonding for the four of us--including her crush, Grae--but unfortunately turned into a disaster because of me. Just because I almost broke down with the mention of my personal problem."Hey, uhm..don't you like here? Did I made you..feel uncomfy by bringing you here?" Nang muli akong lumingon sak
When Universe Broke Us Chapter 26 | Talk
Katrina's POVNgayon ko lang yata natagalan ng lampas isang minuto ang pagtitig sa mga mata niya at hindi ko alam kung bakit. Hindi ko rin alam kung bakit sa halip na magpasalamat ako gaya ng plano ko kanina ay naasar pa ako sakanya.Paano ba naman, init ng ulo ang ibinungad niya sa'kin matapos kong maghintay doon ng ilang minuto. At dahil sakanya kaya ako nalate sa klase ko after breaktime! Nasermonan pa tuloy ako ni Miss Terveda. 'Yun ang dahilan kung bakit natapos ang araw ko nang hindi naaalis ang pagkalukot ng mukha ko."Omyy! Ba't niya naman gagawin 'yun? Geez! Baka talaga type ka rin niya, Frenshie!"Usually, mapapangiti ako sa tuwing sinasabi niya 'yun, pero ngayon hindi ko magawa dahil naiirita parin ako sa mokong na 'yun. Hindi nalang ako umimik habang daldal naman ng daldal itong si Thea na may kasama pang pagtitili. Paminsan-minsan pa akong hinahampas o kaya'y yinuyugyog. "Tapos, tapos, pa'no kung gan'un din si Papa Zeddy? Tapos pag-agawan ka nila! O-M-Geez!"Nice din mak
When Universe Broke Us Chapter 25 | Pulled Out
Katrina's POVNgayon ko lang masasabi na sigurado na ako sa nararamdaman ko. No hesitations or what. I'm done with in-denial stage now. I can surely tell now that I'm---"Ha?! Inlove ka?!" Agad kong binatukan ang pinsan ko sa lakas ng pagkakasigaw niya. Napadaing siya dahil doon."Napaka-oa mo talaga 'no?" I frowned as I sipped on my glass of lemon juice. "Nagtatanong lang ako kung paano nalalaman kung may gusto ka sa isang tao--inlove na agad? Ano ba spelling ng pangalang mo, OA?"I rolled my eyes and then crossed my legs. Pinanood ko lang siyang patuyuin ang basa niyang buhok habang nakaupo sa gilid ng pool. Nakalublob pa ang mga paa niya sa tubig. Katatapos lang niyang magswimming at nakabihis na ng shorts pero hubad parin ang kalahati ng katawan. Tss. As if naman na may abs. E, daig pa ako sa pagka-flat ng tiyan, e. Palibhasa ang tamad na nga mag-work out, ang tamad pa kumilos dito. E, bawat vacant time niya nga, lagi lang siyang nasa kuwarto niya at babad sa netflix. Konti nala
When Universe Broke Us Chapter 24 | He's Just Confused
Katrina's POV"I told you, I felt bad about this freaking blind date." Tawa kami nang tawa ni Thea habang itong si Zac naman ay asar na asar na. Halos maglupasay na kami rito pero siya ay parang knamatis na ang buong mukha. If its because of embarassment or annoyance, I can't tell which."Buang ka kasi, Frenshie! Ba't kasi Tinder ang ginamit mong app? Hahaha! Para sa mga baklush 'yun girl!" bulyaw ni Thea sa gitna ng pagtawa niya.I laughed awkwardly lalo na n'ung mapatingin ako kay Zac at madatnan itong matalim ang tingin sa'kin. Nag-peace sign ako pero inismiran niya lang ako. Napanguso ako.Inaamin ko naman na ako ang may kasalanan kasi afterall ako 'yung kachat n'ung ka-blind date sana niya but turned out parehong nagkamali ang magkabilang kampo. Kasi 'yung gwapong guy kanina, bading pala ang hinahanap, so turned out bisexual siya. Habang ito namang isa, babae ang inaasahan, at dahil maling app pala ang nagamit ko, nagkaroon ng misunderstanding. Nagiguilty ako, although mas laman
When Universe Broke Us Chapter 23 | Blind Date
Katrina's POV"You know I really don't need to do this, right?"I laughed while looking at his frowning face. Gwapo sana kaso natatabunan ang itsura niya dahil lagi siyang nakasimangot na akala mo ay laging pinagsasakluban ng langit at lupa."Pa'no kang makikipagdate niyan kung ganiyang nakabusangot lagi ang mukha mo?" natatawang panunukso ko sakanya habang inaayos ang kuwelyo ng puting polo niya."Hindi naman kasi ito ang sagot sa problema ko, Kat." Umangat ang tingin ko sa mukha niya nang tawagin niya ako sa palayaw ko.I don't know if its just me or talagang may ibang dating ang simpleng palayaw kong 'yun dahil sa pagkakasambit niya nito.I unconsciously smiled. First time niya akong tinawag sa pangalan ko at hindi ko maintindihan kung bakit para sa'kin e big deal na 'yun."May dumi ba sa mukha ko?" His question snapped me back to reality."A, wala." I halted my eyes from him at bahagyang dumistansya sakanya."T
When Universe Broke Us Chapter 22 | Her Condition
Katrina's POV I crossed my arms over my chest as well as my legs under the table, feeling bored. My eyes returned their gaze to the guy sitting just in front of me. Kanina pa kami nandito sa coffee shop na malapit lang naman sa bahay ko, mula nang pag-bigyan ko siya sa kagustuhan niyang makapag-usap kami. Pero sa nangyayari ngayon, parang hindi naman pag-uusap ang gusto niya. Ilang minuto na kasi siyang tahimik. Naiinip na nga ako, e. "Umuwi nalang kaya tayo? Mukhang wala ka namang sasabihin, e," I sardonically said. "Do you want something?" I raised a brow on what he said. "Like, coffee? Or cupcake? How about bread? Or--" "How about you tell me what you want to tell, nang makauwi na ako?" pagtataray ko. "I just want to show you my apology..." He then looked down. My eyebrows knitted. "Sinusuhulan mo ba ako?!" "What? No! I just... really want to... apologize on what I've said yesterday," pahina nan
