CHAPTER ONE

“BAKIT ba kasi hindi mo pa hiwalayan `yang asawa mo, Cel?” Dannah irritatingly muttered while glaring at the face of her best friend na puno ng pasa nang dahil sa pambubugbog ng asawa nito. They’re currently sitting at the comfy sofa of her mini sala. Kaharap niya ang bugbog-saradong kaibigan. They’ve been friends since high school at ito ang maituturing niyang isa sa mga taong nariyan sa kanyang tabi through ups and downs of her life. Kaya naman kapag may problema ito ay hindi siya nagdadalawang-isip na tulungan ang kaibigan.

“M-mahal ko siya, eh, at kawawa ang mga anak namin kung maghihiwalay kami,” mahina nitong tugon.

She rolled her eyes. Again and again, that martyr-like explanation ang parati niyang naririnig mula rito. Ngalingaling batukan na niya ang kaibigan para lang mauntog ang ulo nito at makapag-isip nang matino.

“What’s the use of that dumb-ass love, Cel, kung palagi ka namang nabubugbog? For goodness’ sake! Look at you! Hindi na ikaw ang dating Cecille na makinis, puno ka na ng galos nang dahil sa katarantaduhan ng asa—” She stopped uttering those frantic words nang biglang humagulgol ng iyak ang kaibigan. She felt a sudden guilt for what she had just said. Alam niyang nasaktan niya ang damdamin nito. “I’m sorry, Cel,” aniyang napatayo, sabay lapit sa kaibigan at masuyong niyakap ito. “I’m just concern with you `cause you’re my friend, at nakakaawa rin ang dalawa ninyong mga anak. Paano kung sa susunod ay sila naman ang pagbuhatan ng kamay ni Francis?” puno ng pag-aalala niyang pahayag.

Hindi umimik ang kaibigan, bagkus ay mas lalo lamang itong napaluha. She hugged her best friend even more habang marahang hinahagod ang likod nito. She’d like to give solace for the pain Cel’s feeling right then and there.

Cel’s situation was the thing she’s afraid to get into. Natatakot siyang danasin ang ganoong klaseng buhay sa piling ng isang lalaking walang pagpapahalaga. She doesn’t want to get in touch with a man who only sees a woman like a playing stuff, a punching bag!

She sighed while bearing in mind na hinding-hindi siya matutulad kay Cel. Hinding-hindi siya matutulad sa kanyang ina sapagkat hindi niya pahihintulutan ang sariling magmahal. Noon pa man ay may itinayo na siyang pader sa pagitan niya at sa mga lahi ni Adan!

 _____________

“WHAT the heck!” Dannah annoyingly exclaimed nang muntikan nang sumubsob ang mukha niya sa dashboard ng kanyang sasakyan. She enragedly stepped out of the car. Kailangan niyang ma-check kung nagkaroon ba ng damage ang kotse niya. Haharapin din niya ang kung sinumang herodes na may kagagawan ng muntikan nang pagkabasag ng bungo niya!

“Oh, goddamn!” bulalas niyang napatampal sa sariling noo nang masilayang natupi ang likurang bahagi ng kanyang lumang kotse. Mas lalo siyang nakaramdam ng inis sa taong may kagagawan niyon. She blazingly stared at the Porsche behind her, saka marahas na kinatok ang tinted na salamin sa may driver’s seat. “Hey, you! Open the door!” she yelled, but to her disappointment ay hindi siya pinagbuksan ng nagmamaneho niyon. Bagkus ay akmang papaandarin na nitong muli ang sasakyan kaya naman bigla siyang naalarma. Hindi siya makakapayag na makaalis ang walanghiyang driver nang hindi man lamang nito nababayaran ang damage na nagawa nito sa kotse niya.

She took off her black stiletto, and was about to harshly crashed the tinted mirror using the heel of her sandal nang bigla namang bumukas ang pintuan niyon. Awtomatiko siyang napaatras upang hindi masagi. Nagpupuyos na siya sa galit habang hinihintay na makalabas ang driver. She swore na katakot-takot na pagtatalak ang aanihin nito mula sa kanya!

“You, murky man—” She suddenly ceased upon seeing the driver of the Porsche. Hindi maitatatwang guwapo ito, very handsome hunk indeed! As a matter-of-fact ay kamukha nito ang artistang si Piolo Pascual! Nasilayan niyang umarko ang gilid ng labi ng lalaki, kasabay ng pagtanggal nito ng suot na raven shades. Lihim siyang napa-Oh! nang mapagmasdan ang pares ng nangungusap nitong mga mata.

“Is there any problem, Miss?” he amusingly asked while staring at her, too.

Biglang napukaw ang tila pagkawala niya sa sarili sa narinig na sinabing iyon ng estranghero. Inis na isinuot niyang muli ang stiletto, saka nilapitan ang hambog na sumira sa sasakyan niya. “Look what you did to my car!” she furiously yelled while pointing directly at the damaged back of it. “Nang dahil sa kapabayaan mo, tingnan mo, nasira ang kotse ko! Pay the damage you’ve done!” pagtatalak niyang nakalahad ang kamay rito.

“Am I that nuts to follow your command, furious lady?” tanong nitong tila wala lang na isinara ang pintuan ng Porsche, sabay pahalukipkip na sumandal doon. “Hindi ko kasalanan kung nasira man `yang kotse mo. Ikaw itong bigla na lang huminto, natural na mababangga ka talaga ng nakasunod sa `yo.”

Mas lalo siyang nainis sa sinabi ng lalaki kahit pa totoo ang sinabi nito. Tila kasi ipinamumukha nitong siya ang may kasalanan at siya ang tanga. “And what are you trying to drive at? Na ako ang may kasalanan?!” nagpupuyos niyang tanong.

“It’s you who said that,” tugon nitong patay-malisya.

Naningkit ang mga mata niya. “Just to notify your hardheaded mind, kung matino ka lang na driver, hindi mo masyadong ididikit ang Porsche mo sa kotse ko! Look at how wide the road is! Ang hambog mo! Ipinagmamayabang mo lang ang mamahalin mong Porsche dahil pipitsuging sasakyan lang ang mayroon ako!” she yelled habang dinuduro-duro ang matikas nitong dibdib.

The man chuckled. And to her surprised ay bigla na lamang nitong hinawakan ang palad niya at ipinatong iyon sa dibdib nito. Her eyes grew wide-open habang nakatitig sa mga kamay nilang magkadikit. Doon lang din niya napansing napakalapit nila sa isa’t isa kaya naman pumiksi siya at pabiglang lumayo rito. She angrily glared at his pair of eyes na may kababakasang pilyong titig. It was indeed the way a playboy stared at a woman.

If I know, isa ka sa mga lalaking hindi dapat na pagkatiwalaan! said the back of her mind.

“Gunther, honey. Let’s go, bayaran mo na lang `yan,” narinig niyang maarteng saad ng isang sosyal na babaeng lumabas ng Porsche nito.

Nagpanting ang magkabila niyang tainga. It seemed like this woman was really emphasizing na mukha talaga siyang pera. Humugot na lang siya ng malalim na buntong-hininga para pigilan ang nadaramang inis. As much as possible, she doesn’t want to fight back with a lady like her.

“I don’t have bills and cheques with me,” anang lalaki, sabay dukot sa men’s leather wallet nito at may kinuha mula roon. “Here’s my calling card. Just dial the number if you want me to pay the damage,” ani pa nitong iniabot sa kanya ang maliit na papel.

She just stared at the small-thin paper with her brows crossed. Naramdaman na lamang niyang hinawakan nito ang palad niya, saka inilagay roon ang calling card.

“I’ll wait for your call, furious lady,” he whispery uttered bago ito tuluyang pumasok sa loob ng Porsche at ipinaharurot iyon.

“How dare you!” nanggagalaiti niyang sigaw nang maligo siya sa usok ng tambutso na hatid ng mamahaling sasakyan nito. Uubo-ubo at inis na nilamukos niya ang calling card na ibinigay nito. Oh, how she hated that arrogant man!

 

____________

“DANNAH, anak, bakit hindi ka pa natutulog?” pukaw ng kanyang inang si Dina habang tahimik siyang nagpapahangin sa maliit na terasa ng kanilang bahay.

“Hindi pa po ako dalawin ng antok, `Nay,” tipid na tugon ni Dannah, saka binuntunan ng buntong-hininga.

“May problema ba ang anak ko, huh?” tanong ng kanyang ina. Tila inaarok nito ang kung anumang bagay na bumabagabag sa kanya.

“Wala po, `Nay,” tugon niya, saka pilit na nginitian ito. “Talaga lang po na hindi pa ako dalawin ng antok. Alam niyo naman ako, may insomnia.”

Napatango-tango ang kanyang ina. “Bente-otso ka na, anak, pero magpahanggang-ngayon ay wala ka pa ring naipapakilang boyfriend sa akin,” wika nitong nagpaasim ng kanyang mukha.

“Inay, hindi ba sabi ko sa inyong wala akong balak na mag-boyfriend at hindi rin po ako mag-aasawa. Wala po akong tiwala sa mga lalaki,” aniyang pagpapaliwanag. Alam niyang mahaba-haba na namang diskusyon ang gagawin nila para sa bagay na iyon. Gusto kasi ng ina niyang makita siyang ikinakasal at naglalakad papuntang altar.

“Pero, anak, hindi ka man lang ba nangangarap na ikasal? Halos lahat ng babae ay iyon ang hiling,” anitong iginiit na naman ang gusto.

She sighed. Sunod-sunod siyang napailing. As expected, here they go again. “Inay, ayoko pong matulad sa kaibigan kong si Cel. Ayoko pong gawin lang akong punching bag ng isang lalaki. Ayoko pong matulad kay Tiya Inez na namatay nang dahil sa konsomisyon kay Tiyong. Ayoko pong iwanan ako sa bandang huli at ipagpalit sa ibang babae gaya ng ginawa ni Tatay,” litanya niyang may namuong luha sa mga mata pagkaalala sa kanyang amang basta-basta na lamang sila iniwan noon dahil sa babaeng ipinagpalit nito sa kanyang mahal na ina.

She was just eight years old that time nang masaksihan niya kung paano lumuhod at magmakaawa ang kanyang ina para lang huwag silang iwan at ipagpalit ng kanyang ama, subalit bingi ito at hindi pinakinggan ang bawat hagulgol na ginawa ng nanay niya.

She felt the warmth palm of her mom gently caressing her hand. “Napatawad ko na ang ama mo. Sana ay ikaw rin, anak, mapatawad mo na siya para hindi na maghirap ang kalooban mo,” masuyo nitong saad.

She automatically gazed at those pair of eyes of her mom. She was able to see such intense forgiveness na tila totoo ngang napatawad na nito ang kalokohang ginawa ng tatay niya.

She deeply sighed again. Somehow, she felt glad upon seeing at her mother’s eyes a vast relief of kind indulgence. She knew that someday, it would be easy for her, too, to forgive what her father did sapagkat kahit ang ina niya ay napatawad na ito. Subalit nasa kanya pa rin ang takot. Takot na sumuong sa isang relasyon at magmahal ng isang lahi ni Adan.

“Anak, hindi mo rin naman maiaalis sa akin ang mangarap na balang-araw ay masisilayan at makakarga ko ang aking magiging apo sa `yo,” narinig na lamang niyang nakangiting turan ng kanyang ina na siyang nagpangiwi sa ekspresyon ng kanyang mukha.

“Nanay naman, eh! Ngayon naman ay apo na ang hiling niyo sa akin,” nakanguso niyang pagmamaktol na ikinahagikhik ng kanyang ina.

“Siyempre naman, anak. Aba, ang apo kaya ang nakapagpapasaya sa isang lola. At saka ikaw lang naman ang nag-iisa kong anak, wala kang kapatid kaya sa `yo ko lang hihilingin `yon,” nakangiti nitong pahayag na lalong nagpangiwi sa kanyang mukha.

 

____________

“WHAT?! Are you really that frustrated, Dannah Sarmiento?”

Pinukol ni Dannah ng matalim na tingin ang kaibigang si Sandy. Nasa bahay siya nito, binisita niya ang kaibigan sapagkat may hihingin siyang pabor dito. “I’m not frustrated, okay? Gusto ko lang pagbigyan ang mother-dear ko. You know how much I love my mom. She wanted me to have a child of my own, for me to be able to give her a grandchild of her own!” she exclaimed.

Napahalakhak nang pagkalakas-lakas ang kaibigan niya. “Oh, my gosh! I never thought na may katulad mo pala sa mundo, dear friend! Imagine, a sexy-beautiful lady like Dannah Sarmiento wants to engage one-night stand with a man, for her to be able to bear a child! Imagine that, huh? Unique indeed!” pang-aalaska nitong hindi mapigil-pigilan ang pagtawa nang malakas.

Inis na tumayo siya sa kinauupuan. “Maghahanap na nga lang ako ng matinong kausap!” she annoyingly said, saka akmang lalabas na sa pamamahay nito.

“Ops! Wait.” Hinawakan siya nito sa braso. “Sit again. Are you really that serious, Dannah?” seryoso na nitong tanong.

“Do I sound like I’m just horsing around, Sand?” pabalang niyang balik-tanong, saka umupo muli sa sofang kaharap ng kaibigan.

"Why don’t you look for a man na husband-material? Dannah, don’t curse yourself. Mayroon pa namang lalaking matino sa panahon ngayon,” Sandy said.

Napaismid siya. “If that’s the only freakin’ suggestion you would give me, well, sorry to say but I don’t buy such. You know how allergic I am to get in touch with those Adams out there,” she said stiffly.

Napailing naman ang kaibigan. “I know and there’s nothing I could do about it,” anito.

Nanlumo siya sa narinig na sinabi ng kaibigan. “You mean, you can’t help me with this?” mahina niyang tanong.

“Of course not! That’s not what I mean. What I’m trying to imply is that, I couldn’t do anything for that disgust and bitterness in your heart towards men,” Sandy explained. “But I can help you look for a guy that will definitely suit sa sinabi mong qualifications kanina.”

“Really?” aniyang nabuhayan ng loob. “How?”

“This coming Saturday, I’ll be attending the thirty-first birthday ng kinakapatid ko from States. He’s been here for a couple of weeks already. He’s here for a vacation, and I bet, he’d get back to the U.S. after a month. Isasama kita sa party niya and I’m gonna introduce you to him. Siya ang hinahanap mo, he got the looks that every woman would surely adore, but he doesn’t believe in love and marriage.”

Napangiti siya. There’s nothing to worry about it dahil iyon naman ang gusto niya—a man who doesn’t believe in love and marriage. In that way, it would be easy for them to part ways after their one-night stand. No strings attached. No love involved. Just plain lust and plain plan for having a child out of wedlock and love.