Chapter 27Madaling-araw noong kumalam ang sikmura ko dahil sa gutom. "Kaartehan mo 'yan," bulong ko sa sarili ko habang nagsusuot ng sweater at pinaresan ko iyon ng paborito kong puting denim shorts. I'm in the mood for pares kaya balak kong pumunta sa may intersection sa Moalboal. Naiwan dito ang isa sa mga kotse ni Jacques kaya iyon na lang ang gagamitin ko. Dahan-dahan ang ginawa kong pagbukas ng pintuan at paglalakad pababa. Everyone is quiet now, and they are most likely all sleeping. Tanging ang tunog lang na likha ng antique na pagoda clock ang naririnig ko. Bubuksan ko na sana ang malaking pinto sa bulwagan nang mapansin kong nakatayo kaagad ang mga iniwang bodyguard ni Jacques na sina Deukalíōn at Clytius.Bigla tuloy akong nahiya dahil nasa kasarapan na sila ng tulog base sa hilik nila. Gusto kong mamangha dahil konting langitngit lang naman ng pinto ang ginawa ko, nagising na kaagad sila. "Saan ka pupunta, Senyorita?" anas sa akin ni Deukalíōn. "Nagugutom kasi ako,"
Chapter 28A bad day with a client is nothing new to me. In fact, I am quite accustomed to it. Sanayan na lang talaga lalo na kapag kailangang-kailangan mo ng pera. Pagdating ko sa bahay, naghugas ako ng kamay. Ayokong dalhin ang stress na dulot ng kliyente ko hanggang doon. Kung hindi ko gagawin ko iyon, masisira ang susunod kong araw. Pagkatapos ng bawat sesyon ng masahe, naghuhugas ako ng aking mga kamay bilang bahagi ng aking ritwal. I'm washing everything I don't want to bring with me. Pagkatapos kong magpalit ng pajama, nagbuhos ako ng mainit na tubig sa mug. Gusto kong magkape ngayong masama ang loob ko. Yayayain ko na sana sina Deukalíōn at Clytius pero pinigilan ko ang aking sarili. Marahil ay natutulog na sila o nagpapahinga sa loob ng kanilang sasakyan.I urged them to sleep inside, but they said it was fine to sleep in the car. They claimed it was due to the nature of their job.I was halfway through my coffee when I realized I hadn't opened my phone. It vibrated
Chapter 29"Bakit mo naman kasi ipinukpok ang mga garapon? Tingnan mo nga yang kamay mo, ang daming sugat," pangaral ni Tita habang hinahanap ang benda sa kwarto ko. “At bakit mo ipinamigay ang ipon mo? Pera mo 'yon, pinaghirapan mo."Hindi ako kumibo, nanatili akong tulala at nakalupasay sa harap ng basag na lamesa at mga garapon. Nakalaylay ang kamay ko habang patuloy na umaagos ang dugo. Napahikbi ako, pinipigilan ang mga luhang pilit na muling kumawala sa aking mga mata."Nasaan na ang first aid kit? Pinaglaruan mo 'yon kahapon, Sue. Halika nga rito at tulungan mo akong hanapin iyon. Saan mo inilagay?""W-wait lang Tita. Hin—hindi ko po matandaan kung-kung saan ko po in-inilagay," sagot ng kapatid ko. Nagbangayan pa sila ngunit nanatili akong walang imik sa sala. Tumahan na ang kapatid ko kanina paglabas na paglabas ng pinto ng aming ina.She's proving to me that we don't always get to be born into the family we want. Hindi natin mapipili kung sino ang magiging magulang natin p
Chapter 30Dalawang araw matapos inilahad ni Jacques ang plano kay Tita ay naiproseso agad ang mga dokumento namin. Ni hindi ko na nagawang makapagpaalam sa mga kaibigan ko. Gab went to Nǎinai's house at doon niyakap niya ako ng sobrang higpit bilang pamamaalam. Ipinaabot niya sa akin ang paghingi ng tawad ng kanyang asawa.Bago kami lumipad abroad ay dumaan muna kami ni Jacques sa Maynila upang bisitahin ang anak ni Ginang Valleroso.She is safe now. Mahimbing siyang natutulog. Inuubos na lang ang laman ng suwero at makakalabas na siya."Gusto ko sanang humingi ng tawad sa lahat ng nasabi ko sa 'yo, Miss Jen," magpagpakumbabang sabi ni Mrs. Valleroso. Ngumiti ako sa kanya. "Ayos lang po iyon. Kung sa akin din nangyari iyon ay baka hindi ko rin alam ang gagawin at iisipin ko.""Nahihiya ako sa'yo at nasaktan pa kita. Nahihiya ako sa inasal ko." Nagbaba siya ng tingin.Lumapit ako at hinawakan ang kamay niya. "Ang mahalaga po nasa maayos na kondisyon na po si Justine. Wala na po sa ak
Chapter 31"Jacques!" Napaawang ang aking labi while my heart is starting to leap with joy. Nadepina ang panga niya habang nakangiti sa akin. His gray eyes speak of calmness and serenity.He make it as an opportunity to crouched down and give my widened mouth a deep kiss. I immediately shut my eyes and feel his tongue as it probe inside mine. Ikinawit ko ang mga kamay ko sa batok niya at mas dinama ang tamis ng mga halik niya.Uhaw na uhaw na halik, may pangungulila. He scooped my bottom into his mighty arms and leaned me toward the bookshelves. Mas pinailalim pa niya ang halik, dumadama mula hita, paitaas ng aking bewang hanggang sa makarating sa right lower boob ko ang kaniyang isang kamay. Pumipisil ng marahan. I still have my clothes on, but I could feel the fire in his bold touch. "I miss you, Alyn," he muttered in his hoarse voice, gasping for breath while still rubbing my right boob.Napapikit ako at dinama ang init ng hininga niya. His voice and soft touch sent some pleasure
Chapter 32"Ah! Jacques!"I stopped myself from bobbing up and down with his huge shaft because of the tingling sensation he was giving me. His fingers are rubbing my folds thoroughly, and his tongue is poking my entrance.Mine was already sloppy and wet.Halos magdugo na ang labi sa kakakagat sa pagpipigil ng ungol ko. Hindi ko na kilala ang sarili, para na akong naligaw sa mundo ng pagnanasa.He stiffened his tongue and squirmed it into my opening. My mind was already lost in my sanity. I was moaning for his name so loudly from the tingling sensation that he was giving me.Napapaarko ang katawan ko tuwing ikinikiwal niya ang kanyang dila. Para na akong mababaliw sa sarap. Parang gusto kong ganoon na lang ang gawin niya sa akin araw-araw.Ayaw kong magpatalo. Ipinagpatuloy ko ang ginagawa ko sa kanya ngunit napapatigil ako tuwing inaangkin niya ang akin sa pamamagitan ng kaniyang dila.I held his huge flesh with both of my hands. How I wish I could see his expression while I am doing
Chapter 33"Why are you staring at your wedding ring?"Ngiti lang ang iginawad ko kay Jacques habang titig na titig pa rin ako sa yellow gold diamond ring na isinuot niya sa akin kanina pagkatapos naming magpalitan ng vow. "That is a symbol of my devotion and endless love for you," he softly whispered at me. Tahimik siyang yumakap sa aking baywang at humalik ng marahan sa labi ko, hindi niya binibigyang pansin ang mga bisita. Hindi rin pinapansin ang mga click ng camera. Umuulan ng pagkain, inumin at bisita noong gabing iyon. Kabi-kabila rin ang lumalapit sa amin para bumati. "Mamaya na ang tukaan, dumating na ang hari ng Italya," nangingiting sabi ni Clytius nang lumapit sa amin.Bigla ang pagrigodon ng puso ko. Napansin ni Jacques ang reaksiyon ko kaya ginagap niya ang kanang kamay ko."They are nice, baby. Hindi ko pa pala nababanggit sa 'yo, siya lang ang nag-iisa kong Ninong."Marahas ang pagtingala dahil sa gulat ko. "N-ninong? Ninong mo ang hari ng Italya?"Pigil ang ngiti n
Chapter 34Dahil focus ako sa pagtapos ng parehong thesis at OJT ko, halos hindi ko na makatagpo ang mga tao sa villa. Walang laman ang sala pareho kapag umuuwi ako ng gabi galing sa OJT at pagtatrabaho sa restaurant at kapag pumapasok ako sa community college kapag umaga.I was so busy that even on weekends, I wouldn't notice their trips.Isinama ni Jacques ang kanyang mga kapatid at si Josue sa isang pamamasyal sa Gardaland. Nang sila ay umuwi, maraming kuwento ang ibinida sa akin ng kapatid ko."Y-you should've joined us, M-manang! I enjoyed the raptor ride and the blue tornado. T-atlong beses kaming sumakay..." Tuwang kuwento niya habang inilalapag ang stuff toy na elepante sa study table ko. Binili raw niya iyon para sa akin."Talaga?" tanong ko habang pinapasadahan ng mga mata ang papel na hawak ko. Thesis defense na bukas at kailangan kong galingan. I want my husband to be proud of me. Gusto kong iparating sa kanya na hindi sayang ang pagpapaaral niya sa akin. Days from now,
I am so grateful that you've reached this point. Thank you so much. May we all realize, especially the young generation, that anchoring yourself into positivity and self-growth is never selfish.Epilogue "How about you, Jacq? Naniniwala ka ba sa 'love at first sight'?" tanong ni Maximus habang inaabot sa akin ang isang shot ng Jack Daniels.I am doing my thesis in my study room, and here they are, invading my privacy. But it is fine with me; bihira na lang kaming magkita. They are all studying in Cebu; I am here in Manila.I scoffed. "That's bullshit." Nag-pass ako sa alak. Seryoso ako sa pagtatype ng conclusion sa laptop na nasa harap ko."Sinasabi mo lang 'yan, pero baka kapag tinamaan ka, wala ka nang kawala," Maximus said as he passed the glass shot to Miles, my half-Irish friend."I also don't believe it; crush at first sight, puwede pa," si Leon."Who believes in that? We belong to the new generation now; more girls, more fun!" Miles, who's beside me, takes a look at what I'm
Chapter 47This is the final chapter. Thank you for being with me on the journey with my babies. Please also support me in my next series! Abangan ang epilogue!"You look nervous, baby." Jacques tilted his head while gently holding my hands. "Come here." Hinila niya ako upang kumandong sa kanya."I am..." Yumuko at pinaglaruan ang engagement ring na nasa daliri ko. Isinuot ko iyon kanina pagkatapos kong maligo. Jacques also touched my ring. I could hear his breathing in my ear, and it tickled me."I promise you everything will be okay, hmm?"I pouted, trying to push back the fear that was threatening to overwhelm me. "I'm nervous. I don't know what to expect.""I'm here for you, sasamahan kita hanggang sa loob."We just arrived at the airport and boarded our special flight to Manila to visit my mother. Hindi ko maiwasang makaramdam ng pagkabalisa."What if I trigger her emotions? Baka kung ano na naman ang sabihin niya sa akin Jacques..." Tiningnan ko ang kanang kamay kong magaling na
Chapter 46"I love you, too, Jacques. Nagsinungaling ako noong sinabi kong hindi na kita mahal. Ang totoo, mahal na mahal pa rin kita nadaig lang ako ng galit noong makita ulit kita," I sniffed, and he held my hand gently. "I'm sorry if I push you away. I wasn't there for you; I'm really sorry."I still couldn't stop myself from crying while my breath came in ragged gasps. Parang pinipiga ng paulit-ulit ang puso ko.Jacques tenderly held me close and soothed my back. "I'm doing great now, baby. It was a lot to take in, but I healed myself for you; I healed myself because I want to be strong for you."I sniffled as I drew away from the hug. Jacques stared at me intently as he wiped the tears from my eyes. "I love you so much, Jacques," halos pabulong kong sabi."I know, and I love you too," he replied, placing a kiss on my forehead. "I'm so grateful to be back with you now."Jacques' touch was gentle and soothing, a balm to our wounded hearts. His words were like a magic wand, soothing
Chapter 45Nanginginig ang kaliwang kamay ko nang pulutin ko sa sahig ang nahulog kong mobile phone. The words from Leon bring a thud to my heart. Hindi pa iyon agad rumihistro sa utak ko."This can't be. You are lying," halos pabulong kong sabi sa kanya. "I'm telling you the truth. Jacques was kidnapped when your family was killed. Dalawang taon siyang pinaghahahanap ng mga tauhan nina Auntie Thylane. She never announced it to the media because it would jeopardize all of their businesses."Napaupo ako sa sofa sa sobrang panghihina. Niyakap ko ang dilaw na throw pillow, umaasang makaaamot ako roon ng suporta.Umiling ako ng maraming beses. No! This can't be, nagbibiro lang si Leon! Jacques was healthy when I saw him. Pumayat lang siya ngunit maayos pa rin naman ang anyo niya."He was so thin when Clytius and Deukalíōn finally found him tightly tied up in a dessert building somewhere in Santander, Cebu. Halos hindi na siya makilala dahil mukha siyang pinaglaruan ng mga taong kumuha sa
Chapter 44Kinakabahan ako habang paupo kami sa right-side balcony. I saw many familiar faces while we were entering the concert hall a while ago. Almost all of the royalties from all over the world attended."Sis, umayos ka nga!" Nala pinched my side.Ngumuso ako. Hindi ko siya sinagot bagkus luminga ako sa paligid namin. Wala naman akong nakikitang bantay ni Jacques. May isa akong napansin kanina, pero hindi niya ako nakilala dahil nakasalamin na itim at may balabal pa ang aking ulo."Parang hindi ka pa sanay manood ng concert niya, e halos siya nga ang pinupuntahan mo tuwing dumadaong ang barko sa mga concert events niya," dagdag pa niya. She then held me the binoculars. Medyo malayo kasi ang puwesto namin. "Baka nga mahuli ako," sagot ko."Bakit ba kasi ayaw mo pang magpakita? Ilang taon na rin, ah?""Wala lang. I'm still enjoying watching him from a distance." Sumilip ako sa binoculars. "Sus! Ang sabihin mo, na-enjoy mo na ang pagiging single. Mukhang ayos ka na kahit hindi ka
Chapter 43"Nag-usap na kayo?" Lucas whispered at me as we fell in line to board the cruise ship. Malayo sa amin si Jacques, nasa pinakadulo siyang pila. Sinadya yatang magpahuli."Hindi," maikli kong tugon. Marami nang passengers at napaaga ang balik nila kaya nakapila na rin sila para mag check-in. Some were so loud that I even put on my airpods to not hear them. Naintindihan naman agad ni Lucas na ayaw ko ng kausap, kaya tinigilan niya ako.I fight the urge to look back again and search for him.Nang matapos ay dumiretso agad ako sa cabin. I went to the bathroom to brush my teeth and take a bath. Natulog ako pagkatapos na matuyo ang aking buhok. Pang-gabi ako ngayon, kaya gigising ako mamayang hapon.When it was time, I got up and took a shower. As usual, ay marami nang customer noong magclock-in ako. As soon as I entered the restaurant, I immediately stepped back into the mode of working under excessive pressure. I love mingling with passengers and serving them.It's never a dull
"Ukininana kitdi ti kastoy nga biag, makauma!"Umirap ako sa hangin habang sinusundan ko si Avril, ang waitress namin paakyat ng VIP floor kung nasaan ang sinasabi niyang mga bisita. Habang naglalakad kami ay nadadaanan namin ang ilan sa aming mga patron dito sa Serene & Loud Restobar.Binabati nila ako, at kumakaway naman ako na nakangiti. Sa halos mahabang panahon na pagtatrabaho rito ay kilala na ako ng halos lahat ng mga customers."Sino ba iyon? Bakit ako pinatatawag?" tanong ko sa kanya."Si Sir Almerino," maikli niyang sagot. Lumingon siya sa akin at bakas sa ngiti niya ang panunudyo."S-sinong Almerino. Si Koko?" nauutal kong tanong. Biglang sinakmal ng kaba ang dibdib ko.Nagningning ang mga mata niya at sinabing, "Bakit naman mapupunta si Koko sa VIP Room, e, nag-out na siya kanina pa?""Sino nga?!" Nagsisimula nang uminit ang ulo ko. Ang daming hanash nitong babaeng 'to, hindi pa sabihin kung sino. Natataranta na ako sa loob-loob ko."Si, Sir Jacques!" Napahawak pa ang dala
Chapter 41Tinupad nga niya ang mga binitiwan niyang salita kanina. He didn't come near me, but he visited and dined in our restaurant around 7 a.m.Halos matulala ako sa kaguwapuhan niya nang makita ko siyang prenteng naka-dekuwatro sa labas ng restaurant. Doon daw niya mas piniling kumain ayon sa waiter na nag-assist sa kanya.Simpleng puting t-shirt at itim na boardshorts ang suot niya ngunit bakit ganoon? His hair was slicked back, which made him more striking. His neatly shaven beard gave him an impeccable look as well. Idagdag mo pa ang shades niyang itim, you could mistake him for a celebrity.A coffee was in front of him while he was typing on his laptop. A turkey patty, a sunny side-up egg, and one slice of Spanish tortilla were on his plate. Tutok na tutok ang pansin niya sa laptop, hindi namamalayang halos lahat ng kababaihan ay nakatitig na sa kanya."Baka matunaw, sis," Nala said, giving me a teasing look.Inirapan ko siya. Pumasok akong muli sa kusina. Sumunod siya haban
Chapter 40"Nala naman! Hindi mo man lang tiningnan! Inubos na ang alak, o!"I can hear Tina's voice in the background as I lay my face on the table. Umiikot na kasi ang mundo at paningin ko. Mabilis akong tinamaan ng rum na ininom ko. Naramdaman ko ang pagyugyog niya sa akin. Itinaas ko lang ang kanang kamay ko."Are you okay?" She asked, gently cupping my face and making me face her.Nakapikit ako, pero tumango ako. "I'm okay," I mumbled.Narinig ko ang isang tunog ngunit hindi ko alam kung sino ang hinampas ng kung sino. "Ikaw kasi! Nakatutok lang siguro kay Sir Almerino ang mga mata mo!" si Tina.I couldn't stop myself from curving my brow."Wait! You know him?" Nala asked excitedly. "Ipakilala mo ako dali! Kanina pa siya tumitingin dito sa gawi namin! Feeling ko, na-love at first sight sa akin..."Nagmulat ako ng mga mata. Inaninag ang kanilang mga mukha. Nakita kong hinampas ni Tina si Nala sa braso, hawak pa rin niya ako sa kaliwa niyang kamay. "Puro ka pogi kaya walang nagses