หลังจากนั่งกินขนมกับแม่สามีอิ่มแล้ว เมอร์ลินก็เดินออกมาที่สวนดอกไม้ของคฤหาสน์ เดินชมความสวยงามไปพลางมือก็คอยลูบท้องไปพลาง ก่อนจะเดินมานั่งบนศาลาริมสระ เมอร์ลินทอดสายตาไปยังผืนน้ำพลางคิดว่าหลังจากนี้ หากเขาได้รับรู้เรื่องที่เกิดขึ้นในคาร์ลอฟ ความรู้สึกของเขามันจะเป็นยังไงนะ? จะดีใจหรือจะรู้สึกแปลกกัน
“นั่นคุนายท่านกลับมาแล้วงั้นเหรอ?!” เมื่อครู่เป็นการตอบกลับอัตโนมัติยามถูกเจ้านายถามอย่างเคยชิน แต่พอมานึกดูแล้ว เจ้านายเธอไปต่างประเทศ! เคทจึงรีบนำข่าวไปบอกคนอื่น ๆ ว่าเจ้านายของพวกเขากลับมาแล้วโจไซอาห์วิ่งมาที่คฤหาสน์หลักโดยไม่สนว่ามันจะสะเทือนแผลหรือไม่ พอมาถึงแล้วก็รีบขึ้นไปที่ชั้นสองทันที สาวใ
(ย้อนกลับไปตอนที่การปะทะจบลง)ซีเจสกับปีเตอร์เดินลงจากดาดฟ้าหลังทำภารกิจสำเร็จ ความเงียบปกคลุมบรรยากาศระหว่างพวกเขาทั้งคู่ ซีเจสเองก็เห็นเหตุการณ์ผ่านจากกล้องส่องทางไกล แน่นอนว่าในใจเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด ทว่าเขาไม่อาจย้อนเวลากลับไปแก้ไขอะไรได้ หากเอดิสันยอมเจรจาด้วยดีแต่แรกมันก็คงไม่เกิดการสูญเ
“หลับไปได้ยังไง?” ขมวดคิ้วมองอย่างสงสัยก่อนวางกล่องปืนลงแล้วถอดเสื้อสูทห่มให้ แน่ล่ะว่าเขาไม่คิดจะแบกลงไปด้วยแน่นอน ห่มให้แล้วก็สะพายกล่องปืนขึ้นบ่าก่อนลงจากชั้นดาดฟ้า นิกซ์เปิดประตูของบันไดหนีไฟออกแล้วเดินเข้ามาในชั้นที่ 12 ก่อนตรงมาที่ลิฟต์ ตัวเลขกำลังขึ้นมาเรื่อย ๆ จนนิกซ์สงสัยว่าเวลานี้ยังมีคนพั
“ก็มันมองไม่ชัดนี่ น้ำตามันไม่หยุดไหลจะให้ผมทำยังไงอะ” แรนดี้เถียงแต่ก็ก้มหน้าเพราะรู้สึกผิด อินเนลเลยได้แต่ถอนหายใจแล้วคิดหนักว่าเขาควรรายงานเรื่องนี้ไหม“ไม่ว่ายังไงก็ต้องรายงานตามจริง ส่วนแกก็ต้องไปขอโทษและรับผิดกับนายท่านด้วย” วิลสันบอกกับน้องเล็กที่พยักหน้าเข้าใจ พอเก็บปืนใส่กล่องเรียบร้อยก็ปิด
สมาชิกโรนัลเดลถูกเข็นเข้าโรงพยาบาลเป็นว่าเล่นท่ามกลางความตกใจและความสนใจของใครหลายคน รวมถึงตัวเอเวอร์เร็ตต์และเหล่าทายาทที่เดินเข้ามาพร้อมกัน อิดอนที่กำลังจะออกเวรถูกเรียกตัวกะทันหัน เขาลังเลเพราะมีนัดกับภรรยาแต่อิดอนก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ เขาส่งข้อความไปบอกกับภรรยาว่าจะกลับช้าจากที่บอกไว้เล็กน้อย จาก
“ค่ะ พี่แน่ใจแล้ว”“นายคงไม่ลืมว่าถอนตัวไปยังไง หากมีเรื่องมาก็ต้องไปด้วยกันอยู่ดีเหมือนกับพี่ชายคนนี้นี่ไง” เจฟรีย์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงติดขำแล้วหันมองหน้าพอร์ชก่อนหัวเราะเหมือนมันเป็นเรื่องตลก ผ่านไปสักพักเจฟรีย์ก็เงียบแล้วถอนหายใจ “พี่ชายคนนี้น่ะนะเตรียมใจไว้แต่แรกแล้วว่าต้องสูญเสียคนในปกครองไม่มา
“แผลนิดเดียว”“อาบน้ำแล้วไปหาหมอเลยครับ”“ฉันอาบมาแล้ว” อาบจากที่โรงแรมในอิงเกรเซียนก่อนเดินทางกลับและแผลก็ได้เอมี่ช่วยทำให้ใหม่อีกครั้ง แต่โจไซอาห์ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมปากแผลถึงเปิด ต้องเย็บงั้นเหรอ?“อย่างน้อยก็ล้างหน้าล้างตาแล้วแปรงฟันไปหาหมอครับ ถ้าคุณไม่ยอมไปผมจะบอกกับคุณแม่”“นายไม่อยากรู้เ
ฝ่ามือเรียวที่เหี่ยวย่นตามวัยวางกรอบรูปกรอบใหม่ลงบนโต๊ะที่อัดแน่นด้วยกรอบรูปมากมาย เศษกระดาษที่ถูกตัดถูกขยำรวบใส่ถังขยะ ก่อนจะยกถังขยะนั้นกลับไปไว้ที่ของมัน มารีแอนน์มองภาพเหล่านั้นด้วยรอยยิ้มก่อนจะหันหลังให้เมื่อมีเสียงเรียก ประตูบ้านถูกเปิดออกพร้อมแสงสว่างของช่วงสายสาดส่องเข้ามาด้านในกรอบรูปที่ติ
“พี่เมอร์ลิน เอ่อ ยินดีด้วยนะครับกับการแต่งงาน” อูรีเอลเอ่ยอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ“เออ ขอบใจ” และเมอร์ลินก็ขอบใจห้วน ๆ เพราะยังไม่ชอบหน้าอูรีเอลเหมือนเคย“ผมรู้ว่านายเกลียดผม แต่ช่วยรับของขวัญชิ้นนี้ได้หรือเปล่า?” อิการาชิพูดขึ้นมาก่อนวางกล่องบางอย่างที่มีขนาดเท่าฝ่ามือลง เมอร์ลินไม่ได้แสดงท่าทางรังเกีย
เมื่อได้เวลาอันสมควร เรเธเซียก็ถูกเมอร์ลินอุ้มพามาที่กลางสนาม จากซุ้มแต่งงานกลายเป็นโต๊ะที่มีเค้กช็อกโกแลตและลูกสตอเบอร์รี่วางเรียงเป็นชั้น ๆ บนเค้กมีเทียนเลขสามปักอยู่พร้อมตัวอักษร HBD.SIASIA เขียนอยู่ ผู้คนมากมายที่รายล้อมล้วนเป็นคนที่รักหนูน้อยเรเธเซียคนนี้ แต่เสียใจด้วยที่ในสายตาของเรเธเซียมีแต่
“แต่เรเธเซียคงยังไม่รู้สินะว่าตัวเองจะเป็นพี่สาวแล้ว” พอพูดแล้วก็หันมองเจ้าหญิงน้อยที่สนใจแต่เล่นกับคุณลุงมาเวอริค เมอร์ลินยิ้มบางก่อนสายตาจะสะดุดกับใบหน้าที่ดูซีดเล็กน้อยของอิการาชิ ตามจริงไม่จำเป็นต้องใส่ใจ แต่เขาก็ไม่อยากให้ใครมาตายในที่ของเขา เมอร์ลินจึงขอตัวแล้วเดินเข้ามาหาพี่ชาย“จะตายเหรอ? ถ้
‘ถ้าเซียเซียเห็นดาดี๊กับมามี๊จุ๊บ ๆ กัน เซียเซียต้องปิดตาแบบนี้นะคะ’ทั้งบอกและทำให้ดูเป็นตัวอย่าง การอบรมของคุณอาฝาแฝดก็เลยประสบความสำเร็จ ยกเว้นโอนิกซ์ที่ยืนจ้องตาแป๋ว ซึ่งแน่นอนว่ารามิเอลกับอิดอนได้แต่กำหมัดอยากซัดหน้าโจไซอาห์เหลือเกินช่วงเวลานี้นับเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขรองลงมาจากตอนเห็นหน้าลู
โจไซอาห์ทำให้พี่ชายอย่างมาเวอริครู้สึกอุ่นใจที่จะฝากน้องชาย แม้ความเป็นจริงเขาจะไม่มีสิทธิ์เข้ายุ่งเพราะทั้งคู่เคยแต่งงานกันแล้ว แต่พอได้รับหน้าที่พี่ชายจากเมอร์ลิน ความหวงน้องมันก็ทำงานเกินหน้าตาทันที“พ่อได้ยินและได้รับรู้ถึงความรักที่ลูกมีต่อภรรยา ขอให้พระเจ้าทรงมอบพรแด่ลูก” บาทหลวงกล่าวขึ้นพร้อม
เมอร์ลินอยากจะจับมาฟัดให้รู้แล้วรู้รอดเพราะความน่ารักของลูกสาวและอยากขอบคุณฝาแฝด เพราะฝาแฝดเลยนะ เรเธเซียถึงได้น่ารักน่าชังและสวยสมเป็นเจ้าหญิงน้อย ส่วนมงกุฎดอกไม้นี้สองสาวก็คงร่วมแรงด้วยแต่น่าจะให้เรเธเซียได้มีส่วนทำมากกว่า คนที่บอกให้เอามาให้ก็คงเป็นสองคนนั้นอีก ซึ่งความเป็นจริงก็ตรงตามที่เมอร์ลิน
“อะไรล่ะ ว่ามาเลย พี่ให้เราได้ทุกอย่าง” มาเวอริคยกมือจับไหล่น้องชายแล้วบีบเบา ๆ หวังให้เมอร์ลินได้ใจเย็นลง“มันไม่มีโอกาสพูดแล้วนอกจากวันนี้เท่านั้น ผมเลยจะขอทำตัวเป็นน้องชายขี้แยครั้งแรกและครั้งสุดท้ายนะครับ” สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนยกมือทาบทับลงบนหลังมือพี่ชายที่บีบไหล่ตน “ตั้งแต่เกิดจนออกจากตระกู
เมื่อครอบครัวทางฝ่ายเจ้าสาวมาครบ ต่อไปก็เป็นครอบครัวทางฝ่ายเจ้าบ่าว รถเบนซ์วิ่งยาวมาเป็นขบวน คันแรกที่จอดเป็นของผู้นำตระกูลและภรรยาฝาแฝดที่ขนาบข้าง ตามด้วยลูกชายคนโต คนรอง คนกลางและลูกสาวฝาแฝด เป็นที่รู้กันอยู่แล้วว่าครอบครัวนี้ไม่จำเป็นต้องบรรยายความหรูหราและความดูดีใด ๆ หากไม่นับเรื่องความดีของพ