“ฉันจะลบสัมผัสไอ้เวรนั่นให้นาย” สบตากับภรรยาตอนพูดแล้วเริ่มพรมจูบไปตามฝ่ามือ เขาไม่รังเกียจเลยที่มือเมอร์ลินดูเปื่อยจนน่าเกลียด กลับกันเขาโกรธมากกว่า โกรธที่มือสวย ๆ ข้างนี้ต้องกลายเป็นอะไรที่ไม่น่าดู ส่วนตรงไหนที่เป็นแผลเขาก็เลียให้แผ่วเบา เก็บทั้งเลือดหรือเศษฝุ่นที่อาจติดปากแผลอย่างไม่รังเกียจ เมอ
ความหรูหราแสนโออ่าของห้องน้ำยังคงสมราคาต่อหนึ่งคืนที่ไม่ต่ำกว่าหลักแสนดอลลาร์ หน้ากระจกทรงกลมขนาดใหญ่สะท้อนภาพของสามีภรรยาที่กำลังโหมโรงบทรักกันอย่างนุ่มนวลไร้ซึ่งความรุนแรง มันเป็นครั้งแรกที่เมอร์ลินถูกโอบกอดด้วยความอ่อนโยนแต่กลับเต็มไปด้วยสัมผัสแสนหวือหวาชวนให้หัวใจสั่นกระเส่า ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอค
“เมอร์ลิน...” กัดฟันเรียกชื่อภรรยาเมื่อเท้าของเมอร์ลินไม่หยุดแค่สัมผัสแต่เริ่มออกแรงกดแล้วถูคลึงหนักสลับเบาเล่นมันจนตื่น ความจริงก็ตื่นตั้งแต่นัวเนียกันแล้วแต่เขาพยายามดับมันอยู่ทุกวินาที แต่ตอนนี้ความพยายามของเขามันเหมือนจะถูกทำลายลงเสียแล้ว“ผมอยากทำครับ เราทำกันเถอะ” เมอร์ลินบอกไปตามตรงขณะเท้าของ
“อ๊า อ๊ะ แฮ่ก อื๊ออ...!” เมอร์ลินรู้สึกดีกว่าทุกครั้งจนเผลอแอ่นสะโพกเข้าหาแรงกระแทกที่โถมเข้ามา มือเรียวเริ่มลื่นออกจากขอบเคาน์เตอร์ในทุก ๆ ครั้งที่คนด้านหลังโถมเข้าใส่ ตัวตนที่ต่อให้อยู่กับมันมาห้าปีก็ไม่มีทีท่าว่าจะชินนั้นกำลังเข้าออกช่องทางเขาอย่างบ้าคลั่งเหมือนกับเมอร์ลินที่คลั่งมันจนอยากให้เข้
“อารมณ์ดีขึ้นแล้วสินะ ถึงรัดฉันแน่นเชียว”แปะ...รีบยกมือดันหน้าคนพูดอย่างอ่อนแรง เมอร์ลินก้มหน้าลงเพื่อซ่อนความเขินแต่สามีของเขาไม่ปล่อยให้เวลาเดินเปล่า ทันทีที่แผ่นหลังเมอร์ลินแนบชิดกับขอบอ่างอาบน้ำ สะโพกสอบก็เป็นฝ่ายหยัดเข้าหาทันที ดูเหมือนนาทีนี้ คุณแม่มือใหม่จะขอยกธงขาวให้คุณพ่อไปก่อนแต่สาบานไ
“ขอบใจนายมากแล้วนายอยากทำงานกับฉันจริง ๆ ใช่ไหม?” เอเวอร์เร็ตต์เอ่ยถามพ่อบ้านที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้า เขาไม่ได้สั่งแถมยังบอกให้ลุกขึ้น แต่เอริกก็ไม่ยอมและนอกจากเอริกยังมีแม่บ้านกับสาวใช้หญิง คนใช้ชาย นั่งคุกเข่ารวมอยู่ด้วย เอเวอร์เร็ตต์ใช้สายตากวาดมองแล้วนับจำนวนคร่าว ๆ “คนน้อยแต่คฤหาสน์หลังใหญ่เท่
“รับทราบครับ” เอริกค้อมคำนับก่อนสองพ่อลูกจะพากันกลับขึ้นมาด้านบนทางด้านฝาแฝดและพี่ชายทั้งสองอย่างเจฟรีย์กับพอร์ช กำลังทำเรื่องย้ายปลาฉลามและปลาสายพันธุ์อื่นกลับทะเล ก่อนอื่นก็คงต้องวางยาสลบเพื่อเคลื่อนย้าย ส่วนรถบรรทุกที่ขนย้ายพวกมันกำลังเดินทางมายังคฤหาสน์แห่งนี้“อยากอาบน้ำแล้วอะ” เอมมิเลียบ่นขณะ
“ไม่รู้ ทำไม”(เดี๋ยวนี้แกพูดคำสองคำจบเหรอโจซ)“สักที”(ไอ้... สองสาวยังไม่ได้อาบน้ำ ถ้าแกจะมาก็เอาเสื้อผ้ามาให้น้องด้วย)“อืม เข้าใจแล้ว”(เอามาหมดเลยก็ดี เช็กเอาท์เลยจะได้ไม่ต้องย้อนกลับไป)“อืม”(กับเมียคุยแบบนี้ไหม)“บาย” กดวางสายทันทีแล้วโยนโทรศัพท์ไปด้านหลัง เขาตั้งใจจะนอนแต่พอประโยคที่ว่าน้อง
ฝ่ามือเรียวที่เหี่ยวย่นตามวัยวางกรอบรูปกรอบใหม่ลงบนโต๊ะที่อัดแน่นด้วยกรอบรูปมากมาย เศษกระดาษที่ถูกตัดถูกขยำรวบใส่ถังขยะ ก่อนจะยกถังขยะนั้นกลับไปไว้ที่ของมัน มารีแอนน์มองภาพเหล่านั้นด้วยรอยยิ้มก่อนจะหันหลังให้เมื่อมีเสียงเรียก ประตูบ้านถูกเปิดออกพร้อมแสงสว่างของช่วงสายสาดส่องเข้ามาด้านในกรอบรูปที่ติ
“พี่เมอร์ลิน เอ่อ ยินดีด้วยนะครับกับการแต่งงาน” อูรีเอลเอ่ยอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ“เออ ขอบใจ” และเมอร์ลินก็ขอบใจห้วน ๆ เพราะยังไม่ชอบหน้าอูรีเอลเหมือนเคย“ผมรู้ว่านายเกลียดผม แต่ช่วยรับของขวัญชิ้นนี้ได้หรือเปล่า?” อิการาชิพูดขึ้นมาก่อนวางกล่องบางอย่างที่มีขนาดเท่าฝ่ามือลง เมอร์ลินไม่ได้แสดงท่าทางรังเกีย
เมื่อได้เวลาอันสมควร เรเธเซียก็ถูกเมอร์ลินอุ้มพามาที่กลางสนาม จากซุ้มแต่งงานกลายเป็นโต๊ะที่มีเค้กช็อกโกแลตและลูกสตอเบอร์รี่วางเรียงเป็นชั้น ๆ บนเค้กมีเทียนเลขสามปักอยู่พร้อมตัวอักษร HBD.SIASIA เขียนอยู่ ผู้คนมากมายที่รายล้อมล้วนเป็นคนที่รักหนูน้อยเรเธเซียคนนี้ แต่เสียใจด้วยที่ในสายตาของเรเธเซียมีแต่
“แต่เรเธเซียคงยังไม่รู้สินะว่าตัวเองจะเป็นพี่สาวแล้ว” พอพูดแล้วก็หันมองเจ้าหญิงน้อยที่สนใจแต่เล่นกับคุณลุงมาเวอริค เมอร์ลินยิ้มบางก่อนสายตาจะสะดุดกับใบหน้าที่ดูซีดเล็กน้อยของอิการาชิ ตามจริงไม่จำเป็นต้องใส่ใจ แต่เขาก็ไม่อยากให้ใครมาตายในที่ของเขา เมอร์ลินจึงขอตัวแล้วเดินเข้ามาหาพี่ชาย“จะตายเหรอ? ถ้
‘ถ้าเซียเซียเห็นดาดี๊กับมามี๊จุ๊บ ๆ กัน เซียเซียต้องปิดตาแบบนี้นะคะ’ทั้งบอกและทำให้ดูเป็นตัวอย่าง การอบรมของคุณอาฝาแฝดก็เลยประสบความสำเร็จ ยกเว้นโอนิกซ์ที่ยืนจ้องตาแป๋ว ซึ่งแน่นอนว่ารามิเอลกับอิดอนได้แต่กำหมัดอยากซัดหน้าโจไซอาห์เหลือเกินช่วงเวลานี้นับเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขรองลงมาจากตอนเห็นหน้าลู
โจไซอาห์ทำให้พี่ชายอย่างมาเวอริครู้สึกอุ่นใจที่จะฝากน้องชาย แม้ความเป็นจริงเขาจะไม่มีสิทธิ์เข้ายุ่งเพราะทั้งคู่เคยแต่งงานกันแล้ว แต่พอได้รับหน้าที่พี่ชายจากเมอร์ลิน ความหวงน้องมันก็ทำงานเกินหน้าตาทันที“พ่อได้ยินและได้รับรู้ถึงความรักที่ลูกมีต่อภรรยา ขอให้พระเจ้าทรงมอบพรแด่ลูก” บาทหลวงกล่าวขึ้นพร้อม
เมอร์ลินอยากจะจับมาฟัดให้รู้แล้วรู้รอดเพราะความน่ารักของลูกสาวและอยากขอบคุณฝาแฝด เพราะฝาแฝดเลยนะ เรเธเซียถึงได้น่ารักน่าชังและสวยสมเป็นเจ้าหญิงน้อย ส่วนมงกุฎดอกไม้นี้สองสาวก็คงร่วมแรงด้วยแต่น่าจะให้เรเธเซียได้มีส่วนทำมากกว่า คนที่บอกให้เอามาให้ก็คงเป็นสองคนนั้นอีก ซึ่งความเป็นจริงก็ตรงตามที่เมอร์ลิน
“อะไรล่ะ ว่ามาเลย พี่ให้เราได้ทุกอย่าง” มาเวอริคยกมือจับไหล่น้องชายแล้วบีบเบา ๆ หวังให้เมอร์ลินได้ใจเย็นลง“มันไม่มีโอกาสพูดแล้วนอกจากวันนี้เท่านั้น ผมเลยจะขอทำตัวเป็นน้องชายขี้แยครั้งแรกและครั้งสุดท้ายนะครับ” สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนยกมือทาบทับลงบนหลังมือพี่ชายที่บีบไหล่ตน “ตั้งแต่เกิดจนออกจากตระกู
เมื่อครอบครัวทางฝ่ายเจ้าสาวมาครบ ต่อไปก็เป็นครอบครัวทางฝ่ายเจ้าบ่าว รถเบนซ์วิ่งยาวมาเป็นขบวน คันแรกที่จอดเป็นของผู้นำตระกูลและภรรยาฝาแฝดที่ขนาบข้าง ตามด้วยลูกชายคนโต คนรอง คนกลางและลูกสาวฝาแฝด เป็นที่รู้กันอยู่แล้วว่าครอบครัวนี้ไม่จำเป็นต้องบรรยายความหรูหราและความดูดีใด ๆ หากไม่นับเรื่องความดีของพ