บทที่ 0009

“นั่นสินะ” อิดอนนึกถึงผู้ป่วยที่โรงพยาบาลขึ้นมา แม้พวกเขาจะเจ็บปวดและทรมานกับโรคที่เป็นแค่ไหน พวกเขาก็ยังมีจิตใจที่เข้มแข็งกว่าที่เขาคิดไว้มาก ความอยากมีชีวิตอยู่ต่อเป็นแรงผลักดันให้ต่อสู้กับโรคร้าย ถึงท้ายที่สุดจะต้องจากไปแต่ไม่มีใครรู้สึกเสียดายหรือเสียใจ เพราะอย่างน้อยพวกเขาก็ได้ต่อสู้อย่างกล้าหา