Share

Chapter 4

Author: Ivy Loud
last update Huling Na-update: 2020-10-02 23:18:22

One week had passed…

Kahit na ano'ng gawin niyang pagpipigil at pagpilit sa sarili na kalimutan ang dalaga na nakilala niya sa bar last week, hindi pa rin talaga ito mawala sa isipan niya. Hindi niya na alam kung ano ba talaga ang nangyayari sa kaniya.

'Ano ba ang ginawa ng babaeng 'to sa 'kin at hindi na siya mawala-wala pa sa isip ko? Am I that attracted to her?'

Napahigpit ang hawak niya sa manibela ng sasakyan niya nang makita ang babaeng 'yon sa labas ng coffee shop na pag-aari nito na nagpupunas ng glass door.

Tinitigan niya ito mula ulo hanggang paa. Napakasimple lamang ng suot nito pero napakalakas pa rin ng dating nito sa kaniya. Napalunok na lamang siya nang yumuko ito para punasan ang ibabang bahagi ng glass door, kaya kitang-kita niya ngayon ang bakat ng bilugang pang-upo nito sa suot nitong slacks.

Bumigat ang paghinga niya at ramdam na ramdam niya ang paninigas ng kaniyang tinatagong alaga.

'Damn it!'  Umigting ang panga niya dahil sa labis na pagpipigil sa sarili.

Kaaalis lamang ng asawa niya patungong Spain, tapos heto siya ngayon at talagang dinayo pa ang ibang babae sa lungsod na 'to; at ang malala, nagnanasa siya sa babaeng 'to!

Nagtataksil siya sa asawa niya, at hindi niya 'yon matanggap! Pero hindi niya naman mapigilan ang sarili niya. Hindi niya na alam ang gagawin, natatakot siya sa maaaring mangyari.

Pero sa kabila ng pangambang nararamdaman niya'y heto pa rin siya't naglalakad na palapit sa babaeng abala pa rin sa pagpupunas ng glass door.

'Bahala na…'

Nakapamulsang tumayo siya sa gilid ni Camina, at saka ito hinintay na tumingala sa kaniya.

Nang mukang mapansin na siya ng dalaga, tumayo ito ng tuwid at gulat na tumingin sa kaniya.

“Julius…” Hindi niya napigilan ang pagngiti nang banggitin nito ang pangalan niya. Napakalambing talaga ng boses nito.

“Hi, Babe.”

*** 

Gulat na gulat siya nang makita si Julius, pero hindi niya maitatanggi ang tuwang nararamdaman niya dahil makalipas ng isang linggo'y muli itong nagpakita sa kaniya. Ibig sabihin hindi siya nito tinakbuhan matapos ng nangyari sa kanilang dalawa nang gabing 'yon.

Isa nga pala sa naikuwento niya dito nang gabing 'yon na nag-aari siya ng isang coffee shop, kaya hindi na siya nagulat na mapuntahan siya nito dito.

“'Buti napadalaw ka,” nakangiting saad niya rito matapos ilapag sa harapan nito ang isang tasa ng kape at isang platito ng cake.

“Na-miss kita ehh,” sagot nito, dahilan para matigilan siya't mapaiwas ng tingin. Nag-init ang muka niya, at alam niyang halatang-halata ngayon ang pamumula niya dahil sa pagiging mestisa niya. Bakit ba ganito ang epekto ng lalaking 'to sa kaniya?

“Namumula ka. Na-miss mo rin ba 'ko?” panunudyo nito, kaya medyo naiilang na ibinalik niya ang paningin sa lalake.

“Bakit pala umalis ka nang hindi manlang nagpapaalam matapos ng nangyari sa 'tin?” sa halip ay medyo nahihiyang tanong niya dito. Nakakahiya mang siya pa ang mag-open up ng bagay na 'yon ay gusto niya pa ring malaman. Ang buong akala niya'y ginamit lamang siya ng lalakeng 'to nang gabing 'yon saka tinakbuhan, pero pinatunayan nito na mali siya nang magpakita ito ngayon sa kaniya.

“Ahmm… sorry nga pala kasi hindi na 'ko nakapagpaalam, nagka-emergency lang kasi, 'tapos ngayon lang ako nagkaro'n uli ng time kaya ngayon lang kita napuntahan, kaya sorry talaga,” paghingi nito ng paumanhin, kaya matamis niya itong nginitian.

“Ano ka ba, okay lang naman 'yon ehh, at saka hindi mo naman talaga responsibilidad na puntahan ako,” mahinhing sagot niya. Totoo naman kasi na wala itong responsibilidad na puntahan siya dahil kahit na may nangyari sa kanila'y wala naman silang relasyon. Pero sobrang masaya siya na makita itong muli.

“No, Camina, it's my responsible, you're my responsible; matapos ng nangyari sa 'tin nang gabing 'yon, dapat lang na balikan kita. I tasted your body so I should take responsible for that,” sinserong sagot nito, dahilan para makaramdam siya ng kaluwagan sa kalooban dahil sa sinabi nito. Hindi niya tuloy mapigilan ang pagpaskil ng ngiti sa kaniyang natural na mapulang labi.

Hindi niya alam kung ano ang isasagot dito, kaya naman napaiwas na lamang siya ng tingin.

'Compose yourself, Camina, 'wag ka masyadong magpadala sa kilig!' Napakagat na lamang siya sa kanyang pang-ibabang labi. 'Bakit ba naman kasi sobrang guwapo ng lalaking 'to, tsk.'

Muli niyang naibalik ang paningin kay Julius nang maramdaman niya ang paghawak nito sa kamay niya na nakapatong sa lamesa. Mataman itong nakatingin sa kaniya, suot ang ngiti nitong kahit siguro sinong babae ay talagang agad na mahuhulog. 'And I think I'm one of them.'

“You are so beautiful, Camina.” Pinisil-pisil nito ang kamay niyang hawak nito. “Would you allow me to date you?” kapagkuwan ay deretsong tanong nito. Bumilis ang pagtibok ng kaniyang puso.

Date? Pero hindi pa sila lubusan magkakilala. 'Pero nagawa mo na'ng makipagtalik sa kaniya sa unang araw palang ng pagkikita niyo.' Muli siyang napakagat sa kaniyang pang-ibabang labi. 'Wala namang masama kung makipag-date ako sa kaniya, sa tingin ko'y gusto ko naman siya, so why not?' Pakiramdam niya'y sobrang ang bilis talaga, samantalang noon ay umabot ng ilang buwan sa panliligaw si Venzie bago niya ito sinagot, tapos itong lalaking 'to, naangkin pa siya ng gano'n-gano'n nalang.

Malalim siyang bumuntong hininga't marahang tumango. Sino ba siya para umayaw? Hindi na siya bumabata; at saka ang guwapo na ng nasa harapan niya tatanggi pa ba siya? Sana lang hindi niya ito pagsisihan sa huli.

Matamis siyang napangiti nang marahang halikan ni Julius ang kamay niya. Napakalambot talaga ng labi nito.

“May ibang magbabantay ba dito sa shop mo?” kapagkuwan ay tanong nito na hawak pa rin ang kamay niya't marahang pinipisil-pisil.

“Yeah, mapagkakatiwalaan ang mga empleyado ko, puwede kong iwan sa kanila 'tong shop.”

“Kung gano'n tara.” Saka ito tumayo't hinila ang kamay niya palabas ng coffee shop niya.

“Teka 'yong bag ko!” bulalas niya nang maalala ang bag niya na nasa office niya, pero hindi siya nito pinansin, kaya naman sinenyasan niya na lamang ang cashier niya na ito na muna ang bahala sa shop.

Wala siyang ideya kung sa'n siya nito dadalhin, pero nakararamdam siya ng excitement.

*** 

Bitbit ang isang bouquet ng bulaklak ay nakangiting pumasok si Venzie sa coffee shop na pag-aari ng dating girlfriend na si Camina. Kasalanan niya kung bakit sila nagkahiwalay, kaya naman kahit na ipagtabuyan pa siya nito, hindi siya titigil sa pag-gawa ng effort para bumalik ito sa kaniya.

Sa kabila ng lahat, hindi siya nag-si-sisi na mas inuna niya ang pangarap niya ke'sa sa babaeng mahal niya, dahil ngayong natupad niya na ang pangarap niya, may maipangangako na siyang magandang buhay para kay Camina. Sana lang talaga mapatawad na siya nito't bigyan ng ikalawang pagkakataon.

“Where's Camina?” nakangiting tanong niya sa cashier ng shop.

“Sir, wala po ehh, umalis po kasama ng isang lalake.” Parang nagpantig ang tainga niya dahil sa narinig.

“La-lalake?” utal na pag-uulit niya. Sino'ng lalake? May iba na bang dini-date ngayon si Camina? Biglang nanikip ang dibdib niya dahil sa isiping 'yon.

“Opo, Sir, mabilis po silang umalis kanina, naiwan pa nga po ni Ma'am 'yong bag niya sa office niya.”

“Kilala mo ba 'yong lalakeng kasama niya? Sa'n sila nagpunta?”

“Ngayon ko lang po nakita 'yong lalake, Sir, at hindi ko po alam kung sa'n sila nagpunta,” sagot nito, kaya marahang tumango na lamang siya't tipid na ngumiti sa cashier.

“Sige, salamat,” tanging nasagot niya bago tumalikod at lumabas na ng shop.

Sino naman kaya ang lalakeng kasama ni Camina? 'New boyfriend?' Mabilis niyang ipinilig ang ulo. 'No, baka naman kaibigan lang.' Marahan siyang tumango-tango at pilit na ngumiti.

“Tama, baka kaibigan lang,” mahinang usal niya, saka na dumeretso sa kotse niya para makabalik na sa trabaho niya, bitbit pa rin ang bouquet na binili niya para kay Camina.

*** 

Hanggang ngayon ay hindi niya pa rin alam kung sa'n ba siya nito dadalhin, basta ang alam niya lang ay nasa labas na sila ng Hallony. 'Pag nagtatanong naman siya ay parating sagot naman nito ay “It's a surprise.” Sabay kindat sa kaniya, kaya hindi na lamang siya nagtanong pa at nagpatianod na lamang kung sa'n man siya nito dalhin.

Maybe this is their first date. Hindi niya maiwasan ang mas mapangiti dahil sa naisip.

Hanggang sa makarating na sila sa isang kalapit na probinsiya. Inihinto ni Julius ang sasakyan sa parking space ng isang restaurant, dahil oras na rin ng pananghalian.

“Bakit mo 'ko dinala dito?” tanong niya sa lalake nang makaupo na sila sa mesang inilaan sa kanila.

“This is our first date, so I want it to be special,” sagot nito, sabay kindat sa kaniya, kaya mahina na lamang siyang natawa.

“Ano nama'ng espesyal sa lugar na 'to?” hindi nawawala ang ngiti sa labing muling tanong niya.

“Secret,” nakangising sagot nito, kaya napanguso na lamang siya.

“Sabihin mo na kasi.” Hinawakan nito ang isang kamay niya't marahang hinalikan.

“It's a surprise, Babe,” malambing na sagot nito, saka muling hinalikan ang kamay niya habang deretsong nakatingin sa mga mata niya.

Ayan nanaman ang puso niya, hindi nanaman magkamayaw sa pagtibok, lalo na nang marinig ang itinawag nito sa kaniya.

'Hayy, Camina, did you really fell that fast? Sana hindi mo 'to pagsisihan.'

Bumuntong hininga na lamang siya't matamis na ngumiti kay Julius. Ang totoo hindi niya alam kung ano na ba talaga 'tong nararamdaman niya, pero isa lang ang masasabi niya, masaya siyang kasama si Julius ngayon.

Nang matapos silang kumain, bumalik sila sa kotse ni Julius at muli itong nagmaneho patungo sa kung saan. Hindi na siya nagtanong pa dahil alam niyang hindi naman nito sasabihin sa kaniya.

At nang makaratin na sila sa lokasyong tinatahak nila, napaawang na lamang ang labi niya habang inililibot ang paningin sa paligid.

'Sobrang ganda…'

“Nabanggit mo na mahilig ka sa sunflower, kaya naisip kong dalhin ka dito. Nagustuhan mo ba?”

Nasa isang sunflower garden sila, at sobrang ganda ng lugar na 'to! Sobrang lawak ang ngiting binalingan niya si Julius, at saka ito niyakap.

“Oo gustong-gusto ko. Thank you!” tuwang-tuwang saad niya habang nakayakap dito. Narinig naman niya ang mahinang pagtawa ng lalake, saka yumakap rin sa baiwang niya.

Bigla siyang nakaramdam ng hiya kaya mabilis siyang kumalas dito.

“Sorry,” nahihiya at namumulang usal niya.

“It's okay, I love hugging you,” nakangiting sagot nito, dahilan para mas lalo siyang pamulahan ng pisngi. 'Diyos ko po, ang lalaking 'to, bakit ba ang hilig niyang papulahin ang pisngi ko?!' Aminado siyang kinikilig siya sa mga banat nito, pero nakakahiya dahil sa edad niyang 'to ay nagagawa niya pa'ng mamula na parang isang teenager.

30 years old na siya. Si Julius kaya ay ilang taon na?

Dahil sa naisip ay hindi na siya nagdalawang isip pa'ng magtanong sa lalake.

“Ilang taon ka na pala? Alam mo ang edad ko pero 'yong sa 'yo hindi ko alam.”

Napakagat sa pang-ibabang labi si Julius at napahimas sa batok nito.

“What do you think? Sa tingin mo ilang taon na 'ko?” sa halip ay balik tanong nito, kaya napanguso siya't saglit na nag-isip.

“Kung pagbabasehan ang itsura mo, mukang matanda ka lang sa 'kin ng ilang taon. I think… maybe nasa 32 or 33 years old ka na,” nakangiting sagot niya.

Naiiling na tumawa si Julius, kaya napasimangot siya. It means mali siya.

“Alam kong guwapo ako pero hindi naman na 'ko gano'n kabata haha,” nakatawang sagot nito, kaya muli siyang napanguso.

“Ehh ilang taon ka na nga? 40?” Sinamaan siya ng tingin ni Julius kaya natawa siya.

“38 na 'ko, hindi halata no.” Ngumisi ito sa kaniya sabay kindat, kaya pinanliitan niya ito ng mata.

“Ang tanda mo na pala, 30 lang ako 'tapos 38 ka na,” pang-aasar niya dito, kaya agad na napasimangot ang lalake.

“At least muka pa rin akong bata,” depensa nito, kaya muli na lamang siyang natawa. “Pinagkamalan mo nga 'kong 32 ehh,” kapagkuwan ay ngisi nito.

“Oo na po, ang guwapo-guwapo mo kasi,” nakangiting sagot niya na lamang. Totoo naman na ang guwapo nito ehh, papasa nga itong maging modelo o artista.

Lalong napangisi ang lalake dahil sa sinaad niya, saka mas lumapit sa kaniya't inakbayan siya.

“You're so honest, Babe,” nakangising saad nito, kaya natawa na lamang siya. Yeah, she's just being honest, at mukang lumalaki na ang ulo ng lalaking 'to. Napailing na lamang siya't nagpagiya sa lalake sa kung saan man siya nito gustong dalhin.

Hanggang sa ang date nila ay napunta sa isang hotel.


_____


Facebook Page: Ivy Loud Stories

Instagram: @ivy.loud

Twitter: @I_Loud_

Wattpad: @IvyLoud

Kaugnay na kabanata

  • What You Give Is What I Give   Chapter 5

    Nang sumapit ang gabi, inaya niya si Camina na mag-check in sa isang hotel para do'n na magpalipas ng gabi. Katatapos lamang nilang maghapunan, at ngayon ay nasa bathroom na si Camina para maglinis ng katawan, kaya naman kinuha niya ang pagkakataong ito para matawagan ang anak niya.“Diyan ka muna ke'la grandma and grandpa ahh, 'wag kang maglilikot diyan,” mahina ang boses na wika niya sa anak mula sa kabilang linya.“Yes po, Daddy, mag-re-read lang po ako ng new book ko na ni-buy ni Mommy yesterday,” malambing ang boses na sagot nito, dahilan para mapangiti siya.“Sige, anak, mag-read ka lang nang mag-read ahh. I love you.”“I love you too, Daddy.”“Sige na, may work pa si Daddy ehh, bye-bye na ahh.”“Bye-bye po.”Malalim na lamang siyang napabuntong hininga nang maputol na ang linya. Nandiyan nanaman ang pag-aalinlangan niya nang marinig ang malambing na boses ng

    Huling Na-update : 2020-10-03
  • What You Give Is What I Give   Chapter 6

    Nang makarating sila sa Harmony ay dumeretso sila sa bahay na tinitirahan ni Camina; hindi ito kalakihan 'tulad ng bahay nila na pinagtulungan nilang ipundar ni Ezra, pero two storey house ito na may tatlong maliit na kuwarto sa taas. Sapat na sapat na para sa nag-iisang babaeng 'tulad ni Camina.“Magkape ka muna,” mahinhing saad ni Camina, kasabay ng paglapag nito ng isang tasa ng kape sa center table ng maliit na sala nito.“Mag-isa ka lang talaga dito?” tanong niya, kahit na alam naman niya na ang sagot. Nasabi na rin nito na mag-isa nalang itong namumuhay ngayon noong gabing una silang magkakilala. Sa pagkakaalala niya'y naglayas ito dahil sa magulong pamilya nito, mas pinili nitong mamuhay nalang mag-isa ke'sa manatiling miserable kasama ang kinalakihan nitong pamilya.Pinagtapos nito sa pag-aaral ang sarili, nagsikap ito hanggang sa makapagpundar na ng sariling bahay at negosyo. At dahil do'n ay mas humanga siya sa babae; hind

    Huling Na-update : 2020-10-03
  • What You Give Is What I Give   Chapter 7

    Another week had passed…At sa nakalipas na isang linggo'y araw-araw silang nagkikita ni Camina. Nag-de-date sila, enjoying each other’s company. Mukang hulog na hulog na nga ang babae sa kaniya, dahil ito pa mismo ang nagtanong kung ano'ng label na ba ang me'ron sila. Kaya naman tinanong niya ito kung puwede niya na ba itong maging girlfriend.Funny tho, ilang beses nang may nangyari sa kanila, kaya tatanggi pa ba ito? Mukang gustong-gusto naman siya ng babae. Poor Camina, wala itong kaalam-alam na may asawa na ang lalakeng tinatangi nito. Medyo nakararamdam siya ng konsensiya, pero lamang ang pagkahumaling niya sa babae, kaya hanggat hindi siya nagsasawa dito'y hindi niya ito lulubayan.Asawa nga niya'ng mahal na mahal niya'y nagawa niyang lokohin, ito pa kayang babae na wala naman talagang halaga sa kaniya? Yes, he sounds so evil, pero ano'ng magagawa niya? Hindi niya mapigilan ang sarili. He's now addicted with Camina, and he lo

    Huling Na-update : 2020-10-03
  • What You Give Is What I Give   Chapter 8

    “Ma'am, magpapahatid po ba ako ng lunch mo?” magalang na tanong ng secretary niya matapos pumasok ng opisina niya. And as usual, walang emosyon niya itong binalingan, dahilan para marahan itong mapalunok. Kahit na sanay na ito sa kaniya'y hindi pa rin nito maiwasang matakot sa tingin palang niya.“No, sasabay ako sa husband ko,” tipid na sagot niya, saka muling ibinalik ang atensiyon sa laptop niya.“Okay po, Ma'am,” huling salitang narinig niya sa secretary niya, bago nito muling nilisan ang opisina niya.Mula nang bumalik siya galing Spain three days ago, parati nang sumasabay sa kaniyang mag-lunch ang asawa niya; pinupuntahan siya nito dito sa opisina niya para magdala ng pagkain at para sabayan siyang kumain. Medyo nagtaka siya sa pagiging extra-sweet ng asawa, pero hindi niya na lamang ito binigyang pansin at hinayaan na lamang ito sa mga gusto nitong gawin, kahit na parang may kumakalabit sa kaniyang isipan na may ibang nangya

    Huling Na-update : 2020-10-03
  • What You Give Is What I Give   Chapter 9

    Muntik na siyang mabistong may ginagawang kalokohan kagabi, good thing at mukang hindi napansin ng asawa niyang hindi niya suot ang wedding ring nila. Sa pagmamadali niyang makapunta ng hospital ay nawala na sa kaniyang isipan ang tungkol sa wedding ring nilang tinanggal niya nang puntahan si Camina.At nakahinga siya ng maluwag nang hindi na humingi pa ng paliwanag sa kaniya si Ezra kung bakit wala siya sa resto, samantalang sinabi niyang busy siya sa trabaho dahil maraming guest, ayaw pa naman sa lahat ni Ezra ay ang nagsisinungaling. Masyado lang siguro itong nag-alala sa anak nila kaya hindi na nito binigyang pansin ang kaalamang wala siya sa resto at hindi siya sumasagot sa mga tawag at text nito.Pero may parte pa rin sa kaniya ang nag-aalala sa kung ano'ng laman ng isip nito ngayon. Alam niyang normal na dito ang pagiging tahimik, pero parang mas dumoble ito ngayon, pero agad rin namang nawawaksi ang pag-aalala niya sa tuwing kakausapin siya

    Huling Na-update : 2020-10-04
  • What You Give Is What I Give   Chapter 10

    Binalaan na kita noon, Ezra, pero hindi ka nakinig sa 'kin. Napakalaking kahihiyan nito sa pamilya!” mahinahon pero mariing saad ng chairman na siyang lolo niya sa father' side.Sa halip na nasa opisina ay narito siya ngayon sa Saavedra Mansion, dahil hindi lang pala siya ang pinadalhan ng video ng hindi kilalang sender na 'yon, kun'di pati na rin ang lahat ng miyembro ng pamilya niya na ngayo'y nakapulong na sa enggrandeng hapagkainan ng naturang mansion.Ang chairman na siyang grandpa niya na nasa dulo ng mesa, ang grandma niya na nasa kaliwang side ng chaiman, ang father niya na nasa kabilang dulo ng mesa, ang mother niya ay nasa right side ng ama niya, at samantalang siya'y nasa left side naman nito.Maliit lang ang pamilya nila dahil nag-iisang anak lang ng chairman ang father niya, at wala rin naman siyang kapatid, kaya nga nag-iisang tagapagmana lang talaga siya ng mga Saavedra. Though may mga kapatid, pinsan, at mga pamangki

    Huling Na-update : 2020-10-19
  • What You Give Is What I Give   Chapter 11

    "Honey, let's go,” tawag niya na kay Julius na nasa bathroom pa ng kuwarto nila, saka na siya naglakad palabas para puntahan ang anak nilang nag-aantay na sa baba.Hindi nagbago ang pakikitungo niya sa asawa niya sa kabila ng natuklasan niya. Sa kabila ng sakit na nararamdaman niya dahil sa ginawa nitong kataksilan sa kaniya'y nagagawa niya pa ring ngitian, yakapin, at halikan ang asawa niya.Dahil gaya ng plano niya'y wala siyang balak na ipaalam dito na may nalalaman na siya. Alam niya na ang lahat ng impormasyong dapat malaman, kaya hindi niya na kailangan pa ng paliwanag ng asawa niya; hindi na nito kailanga’ng magpaliwanag pa sa kaniya.“Wala ka na ba'ng nakalimutan? Ang inhaler mo, nasa bag mo na ba?” tanong niya sa anak nang maabutan ito sa sala habang nagbabasa ng libro nito.“Yes, Mommy,” sagot nito, saka na isinilid ang libro sa bag nito't tumayo.“Good. Mauna ka na sa kotse, pababa na rin

    Huling Na-update : 2020-10-30
  • What You Give Is What I Give   Chapter 12

    After two days…“Bumalik uli ako kahapon sa condo niya pero wala siya, pinuntahan ko rin siya sa kanila pero maski ang pamilya niya ay wala rin, ‘tapos bigla nalang mapapanood ko sa balita na bumagsak na ang kumpanya nila?” Namomroblemang naisuklay niya ang kamay sa buhok niya. Narito siya ngayon sa opisina ng kaibigan niyang si Raniel na isang manager ng isa sa mga sikat na restaurant dito sa Crimson Wood; which is the ‘9;19 Fusion Beanery.’“Sinabi ko naman na kasi sa 'yo, tigilan mo na 'yan; kilala mo si Cielo, ang laki ng eager niya na sirain kayong dalawa ni Ezra, kaya hindi na 'ko magugulat kung nasabi niya na 'yan sa asawa mo,” tila'y paninisi nito sa kaniya, dahilan para lalo siyang mamroblema.“Pero wala namang sinasabi si Ezra, mukang wala pa naman siyang alam.” Gano'n pa rin naman ang pakikitungo sa kaniya ng asawa niya, kaya siguro naman ay hindi pa pinupuntahan ni Cielo ang asawa niya; kaya kailangan niya talaga’ng

    Huling Na-update : 2020-10-30

Pinakabagong kabanata

  • What You Give Is What I Give   Epilogue

    ‘Five years later…’Sa limang taong nakalipas ay naging buo at matatag pa rin ang pamilya niya, though hindi na talaga maiiwasang magkaro'n ng problema na sumusubok sa tatag ng pagsasama nilang mag-asawa.Malusog na nailuwal ni Ezra ang anak nito at ni Venzie, at gaya ng gusto ng chairman ay isa itong malusog na lalake, na pinangalanan ng mga itong ‘Valzie Saavedra;’ napagdesisyonan ng mga itong Saavedra ang dalhin nitong pangalan dahil na rin sa kagustuhan ng chairman.At gaya ni Ezra ay malusog ring naipanganak ni Camina ang anak nila na isa namang babae na pinangalanan ni Camina'ng ‘Carmela,’ ayaw man ni Camina pero apelido pa rin niya ang pinagamit dito dahil naman sa kagustuhan ni Ezra.Wala ring nagawa si Camina nang mapagdesisyonan ni Ezra na kunin si Carmela nang tumuntong na ito ng isang taon para sa bahay na patirahin kasama nila, naglaban pa si Camina pero sa huli ay wala pa rin itong nagawa kun'di ang da

  • What You Give Is What I Give   Chapter 32

    “Camina, right? Ano'ng pinagkakaabalahan mo ngayon? Bukod sa paglandi---”“Mom, stop it,” may nagbabantang tinig na putol niya sa ina, kaya agad na napairap ang ina niya at nagpatuloy na lamang sa pagpapakain sa anak niya, kaya naman nakangiti niyang binalingan si Camina.“Don't mind her, ganiyan lang talaga si Mommy,” nakangiting saad niya rito, pero napasinghal lang si Camina at nakangiwing tinignan silang lahat.“Nababaliw na kayong lahat, Ezra just cheated on her husband, nagpabuntis siya sa ibang lalake ‘tapos okay lang sa inyo 'yon? My God, ano'ng klaseng pamilya kayo? Kinukunsinti niyo ang pagiging makasalanan ng anak niyo!”“How dare you?!” galit na bulalas ng ina niya matapos marinig ang winika ni Camina.“Bakit? Totoo naman ang sinabi ko! Wala akong kasalanan sa inyo! Wala akong alam na may asawa na si Julius! Pero bakit kailangan niyo pa 'kong idamay sa kabaliwan na 'to?!”

  • What You Give Is What I Give   Chapter 31

    ‘Finally it's happening.’ Tipid siyang napangisi nang ihinto na ng kaniyang asawa ang kotse sa tapat ng mansion. Nilingon niya ang asawang nagtatanggal na ng seatbelt at walang kangiti-ngiti sa muka.Of course hindi nito nagustuhan ang ginawa niya, pero ano pa ba ang magagawa nito? She's the boss in this family! At isa pa'y ito ang nagsimula, ito ang unang nagkasala, kaya wala itong magagawa kun'di tanggapin ang lahat ng ibibigay niyang kapalit.“Smile, Honey,” nakangising saad niya, saka naman nilingon ang anak niya sa backseat na abala sa panonood ng isang psychological movie sa iPad nito.“Tigilan mo na muna 'yan, Ezianna, nandito na tayo,” utos niya dito.“Okay po, Mommy,” mabilis na pagsunod nito, saka na ibinalik ang iPad nito sa loob ng sarili nitong bag.‘My daughter is really a good child, she always obeying my words.’Naipaliwanag niya na rin dito ang magiging sitwasyon ng

  • What You Give Is What I Give   Chapter 30

    “Sira ulo ka talaga, I'm on my way,” natatawang saad niya sa kaibigang nasa kabilang linya. Tumawag ito sa kaniya kanina dahil nag-aaya nanama'ng mag-night hang out si Uno, pero ngayon dito naman sa Crimson Wood, mabuti na lamang at kasama niya kanina si Ezra nang tumawag ito kaya agad siyang nakapagpaalam sa asawa niya, at mabuti na lamang sa kabila ng nagawa niyang kasalanan ay pinayagan pa rin siya nito, dahil ngayon nangangako na talaga siyang wala nang gagawing kalokohan pa, nadala na siya.Kaya ngayon ay maaga siyang nag-out sa trabaho dahil tumawag nanaman itong si Raniel dahil kasama na raw nito ngayon si Uno sa ‘Krix Night Bar’ na hindi nalalayo sa resto na pag-aari niya.Nang makarating sa naturang bar, agad siyang nagtungo sa VIP Room na kinuha ng dalawang kaibigan.“Musta, pre? Balita ko muntik ka nang mawalan ng asawa ahh,” nakangising salubong sa kaniya ni Uno.“Sa'n mo naman nasagap ang balitang 'yan?

  • What You Give Is What I Give   Chapter 29

    Hindi niya alam kung ano'ng mararamdaman ngayon, matapos marinig ang kuwento ni Camina ay kung ano-ano na ang pumasok sa isipan niya.Ang dating nobya ang kabit ni Julius na siyang asawa ni Ezra na ngayo'y babaeng tinatangi niya; coincidence lang ba 'yon? O sinadya?Ayaw niyang isipin pero hindi niya mapigilan; paano kung tama ang tumatakbo sa isipan niya ngayon? Paano kung ginagamit nga lang siya ni Ezra para gumanti sa asawa nito?Pero hindi pa nga ba? Ito na mismo ang nagsabi na gusto nitong iparamdam sa asawa nito ang nararamdaman nito ngayon.Pero bakit nga ba siya? Nagkataon nga lang ba ang pagkakakilala nilang dalawa? Aksidente ba talaga ang pagkabangga niya dito sa kalsada? Gano'n ba ito kadesididong magantihan ang asawa nito para ipahamak ang sarili at sadyang magpasagasa sa kaniya?Pero kung gano'n nga, bakit siya pa? Dahil ba may nakaraan silang dalawa ni Camina? Gusto rin nitong magantih

  • What You Give Is What I Give   Chapter 28

    “Hindi ako natatakot sa inyo! Kahit na dalhin niyo pa 'to sa korte, ako lang ang may karapatan sa anak ko!” matapang na sambit niya sa babae. Ipaglalaban niya ang anak niya kahit na ano'ng mangyare!“Hindi mo 'ko gugustuhing kalabanin, Camina, mukang hindi mo kilala ang pamilyang kinabibilangan ko.”“Wala akong pakialam kung sino pa kayo! Anak ko 'to, kaya akin lang 'to! Tigilan mo na 'ko, Ezra, hindi ko alam kung bakit niyo ginagawa sa 'kin 'to, ano ba ang ginawa kong kasalanan sa inyo?!” Talagang hindi niya na napigilan ang paghagulgol niya, at naiinis siya dahil ang kaharap niya ay nananatili pa ring kalmado sa kabila ng pagsigaw na ginagawa niya. Bakit ba kasi ang bilis niyang magtiwala? Parati nalang tuloy siyang naloloko.“Wala kang ginawang kasalanan, Camina, ang gusto ko lang naman ay makasama ng asawa ko ang anak niya sa 'yo, mahirap ba 'yon? Wala naman akong planong ilayo 'yang nasa sinapupunan mo, pero kung hindi ka makik

  • What You Give Is What I Give   Chapter 27

    ‘Two weeks have passed…’“Ano ba talaga ang pinaplano mo, Ezra? Sino itong lalaking nakarating sa 'king dumadalaw sa opisina mo halos araw-araw?”Pinatawag siya ng chairman sa opisina nito sa mansion dahil sa kumakalat na tsimis ngayon sa kumpanya, dahil sa pagpapapunta niya kay Venzie sa opisina niya; iba't ibang usapin ang naging sanhi no'n, may iba na sinasabing kaibigan niya 'yon, 'yong iba naman ay kabit niya, at may iba naman na sinasabing kamag-anak niya.Wala siyang pakialam sa sinasabi ng mga tao, ang mahalaga ay naisasakatuparan niya na ang plano niya.“Don't worry chairman, naayos ko na ho ang tungkol sa kumakalat na usapin tungkol sa 'kin, at tungkol naman sa lalakeng pumupunta sa opisina ko, kasama siya sa plano kong pagpaparusa sa asawa ko,” malumanay at hindi nagpapakita ng kahit ano'ng emosyong sagot niya.Tumaas ang dalawang kilay ng chairman, at parang biglang naging interesado sa

  • What You Give Is What I Give   Chapter 26

    Alam niyang hindi ito tama, pero si Ezra na mismo ang nagmakaawa sa kaniya, paano niya matatanggihan ang babaeng ngayon ay mukang tuluyan nang nakapasok sa puso niya?Hindi niya alam kung paano, basta naramdaman niya na lamang, tuluyan na nitong pinalitan si Camina sa puso niya.‘Tapos heto ngayon ang babae, nagmakaawa sa kaniyang iligtas ito mula sa sakit na nararamdaman nito dahil sa taksil nitong asawa; nagmakaawa sa kaniyang agawin niya ang puso nito mula sa pinakasalan nitong lalake.Alam niyang isa itong malaking pagkakamali, isang kasalanan ang ginagawa nilang ito, pero hindi niya na mapigilan pa ang sarili, lalo na't si Ezra na mismo ang lumapit sa kaniya.Mahal niya na si Ezra, at dahil sa pagmamahal na ito ay nakagawa siya ngayon ng malaking kasalanan.“Venzie…” daing ni Ezra nang bumaba ang kaniyang mga labi sa mabango nitong leeg at doon naglaro kasama ng kaniyang mapangahas na dila.

  • What You Give Is What I Give   Chapter 25

    “Ezra,” gulat na banggit ni Venzie sa pangalan niya nang mapagbuksan siya nito ng pinto. Nagtungo siya dito sa Darlay para talaga sadyain ito sa bahay nito, alam niya kasing day off nito ngayon.“Venzie…” mahinang usal niya sa pangalan ng binata, saka siya mahigpit na yumakap dito at umiyak sa balikat nito. “I need you, Venzie, please help me,” umiiyak na saad niya. Nabakas ang pag-aalala sa muka ni Venzie na gumanti ng yakap sa kaniya.“What happened, Ezra?” nag-aalalang tanong nito sa kaniya, pero sa halip na sumagot ay isang walang buhay na ngisi ang gumuhit sa mga labi niya, at saka isinubsob ang muka sa leeg nito't sinimulang halikan ito sa parteng 'yon.“Ezra!” gulat na bulalas nito dahil sa ginawa niya, saka siya nito marahang itinulak palayo. “Ano'ng problema, Ezra? Ano'ng ginagawa mo dito?” kapagkuwan ay tanong nito.Mapait siyang ngumiti. “I need you, Venzie, nasasaktan ako ngayon, puwede ba'ng tulungan mo

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status