“Wife, hindi pwede,” madiin na sabi ni Kyo sa akin.Nag-aaway kami.Kanina pa kami hindi magkasundo.“But I want to go out and go there,” pamimilit ko.“Hindi pwede,” seryosong sabi niya.Sinamaan niya ako ng tingin.“Hindi mo ako madadaan sa ganyan, Grace.”Para na akong maiiyak.“How about we go together?” I suggest.Nakita ko kasi sa news na merong carnival malapit sa subdivision at madaming rides. Ayaw akong payagan ni Kyo na pumunta doon ngayong gabi, at sumakay ng rides. I texted Cynthia awhile ago, inaya ko siya at mabilis naman siyang pumayag. I guess, Cynthia is not mad at me despite my attitude towards her. I felt na gusto niya makipag close sa akin.“Bakit si Cynthia pinayagan ni Kieron? Ikaw, ayaw mo akong payagan,” masama na loob na sabi ko sa kanya.Nandito kami sa kwarto, at kanina ko pa siya pinipilit na payagan na ako lumabas.Kakauwi niya lang.Tumingin siya sa tummy ko.“Look at your tummy and give me a valid reason why should I risk my child,” seryosong sabi niya.
Nakatingin ako sa nails ko habang nakikinig ako kay Kyo. Meron siyang kausap sa phone niya at pinapagalitan niya. “Why the hell they let my wife go in hiking?!” Galit na tanong ni Kyo. “I’ll fucking close that shitty agency! My wife is pregnant and yet you let her go on hiking?” I feel sorry sa taong pinapagalitan ni Kyo. “I’ll fucking sue the man who let my wife do it! Muntik ng mamatay ang anak ko, don’t you notice that she’s fucking pregnant, huh!” Galit na galit na sigaw ni Kyo. Tumingin ako sa kanya at nakatingin siya sa labas habang mahigpit ang pagkakahawak niya sa phone niya, lumitaw ang mga veins niya sa kanyang kamao at galit ang kanyang mukha. I saw his wedding ring and it suit his finger. “I’ll fucking sue you for letting my wife!” Kasalanan ko naman, eh. May nadadamay na tao dahil sa katigasan ng ulo ko. I feel bad for him. “Putangina! Pasalamat kayo hindi namatay ang anak ko, kung hindi, lahat kayo ay sisiguraduhin ko na hindi kayo makakalabas sa kulungan!” Pan
Pumunta kami sa company at dinalhan namin si Kyo nang binake namin ni Kikay.Nandito kaming dalawa sa office ni Kyo.Ibinigay na namin ang mga cookies kay Kyo at nasa table niya ang mga iyon.Wala man lang siya naging reaction nang ibigay namin ang mga iyon.Kyo is not here dahil meron siyang meeting. Pagkabigay namin ay tinawag siya ng secretary niya for his meeting.Tahimik kami ni Kikay dahil iba ang aura ni Kyo.Tahimik lang si Kioz, hindi nagsasalita, hindi mukhang galit at hindi malamig ang pakikitungo niya sa akin.Tumingin ako kay Kikay na malungkot.Biglang may pumasok sa office ni Kyo.“K, can you help with my proposal to Mr Giovanni -”“Oh, Sab, you’re here,” sabi sa akin ni Kieron.Ningitian ko siya ng tipid.Pinansin ni Kieron si Kikay niya ng makita niya ito.“Where’s K?” Tanong ni Kieron sa akin.“Nasa meeting,” I answered.“Hindi ka niya isinama?” Nagtatakang tanong niya sa akin.Tipid na ngumiti ako sa kanya.“Let’s go,” aya ni Kieron.“Let’s go to him. Bakit hindi ka
Nakauwi na kami at hindi pa rin ako pinapansin ni Kio.Nasa kama na ako at meron siyang ginagawang trabaho.Hindi ko mapigilan ang maiyak ng malakas. Hindi ko na kaya, mababaliw na ako kapag hindi niya pa ako kinausap.“Hindi mo ba talaga ako papansinin?” Umiiyak na tanong ko sa kanya habang ang focus niya ay nasa trabaho.Napabaling ang tingin niya sa akin and he looks guilty and worried.“Sorry na,” umiiyak na sabi ko.Binitawan niya ang laptop at tahimik nalumapit sa akin at niyakap niya ako. Inalo niya at hinahalik-halikan sa ulo.“Ikaw kasi, ayaw mo ako payagan,” umiiyak na paninisi ko sa kanya.Hindi kami natuloy sa pagsakay sa ferrish wheel dahil nagkwentuhan kami kanina sa office niya, hindi rin siya nag attend ng meeting niya. Nakatambay lang kami kanina sa kanyang office.Humarap ako sa kanya habang puno ng luha ang aking mukha.“Magalit ka na lang sa akin kesa sa hindi mo ako pansinin. Nababaliw na ako dito,” umiiyak na pagmamakaawa ko.“Shh,” pagpapatahan niya an
“Ate, papasukin mo na si kuya, nakaka-stress ang pinapagawa niya sa akin,” pagmamakaawa ni Liam, ilang araw na niya akong kinukulit na papasukin ko na sa trabaho si Kioz.“Ang dami ko ng meetings inattend. Hindi na kaya ng mental health ko ate, maawa ka na sa akin, huhu. Wala na akong time sa girlfriend ko, stress na din ako. Kabilaan iyung nag e-email. Ang dami ko kailangan puntahan na meeting, i-meet na potential partner, tapos ang daming kailangan pirmahan. Ayaw ko na ate, papasukin mo na si kuya sa company, please,” naiiyak na pakiusap ni Liam sa akin at nakahawak na siya sa kamay ko.Hindi ko ma-convince si Kioz.“Liam, wala na akong magagawa sa bagay na iyan. Ilang araw ko na din pinagsasabihin si Kioz, nag-mamakaawa na din ako katulad mo.”“Ate,” ungot niya.“Pagod na pagod na ako. Tignan mo ang eyes ko,” turo niya sa ilalim ng mata niya.“Pinakamahaba na iyung tatlong oras na tulog ko sa isang araw. Pagod na nga ako tapos pinapagalitan pa ako ni kuya. Ate Sabrina, ma
“Ayusin mo itong ginawa mong problema, Kioz!” Galit na sabi ng ama ni Kioz sa kanya.Bumuntong hininga si Kioz at kinuha ang folder sa ibabaw ng table.“I’ll look for another potential bar to bought.”“Ano ba kasi ang pumasok sa utak mo at nag pull out ka ng shares, huh!” Bulyaw sa kanya ng ama.Nakaduro ang isang daliri ng ama nito sa kanya.Hindi alam ni Kioz kung ano ang gustong gawin ng kanyang ama sa Pentagon Pub, pwede namna sila mag raise ng sarili nilang bar, hindi niya maintindihan bakit gustong kunin at bilhin ng ama niya ang Pentagon Pub.Kaya kilala si Kioz sa Pentagon Pub dahil meron siyang kailangan, meron siyang pinaplano na hindi maganda, and he used Rhiana for his plan.Hindi nagsisi si Kioz na mag back out sa plan. Wala siyang pagsisihin sa mga desisyon niya as long as ikakabuti ni Sabrina.“I’ll make a way to fix this.”Sinamaan siya ng tingin ng ama at hindi na nagsalita. Kioz turns his back while holding the folder.Paglabas niya ng pinto ng office ay sumalubong s
“I beleb, the right person don’t geb you stress, and love you for who you are. You are have your peace of mind. I tenk, ser iz the right ferzon ma’am,” English na sabi ni Kikay sa akin.Naghihiwa siya ng carrots, tinutulungan ko siya magluto.Na-kwento ko sa kanya ang mga realization ko.“Kikay, mag English ka na lang,” malumanay na sabi ko sa kanya.“Sinabi ko na sa’yo ma’am na kay Sir pogi ka na lang,” sermon niya sa akin.“Tignan mo na go-glow ka. Buntis na blooming. Kung gusto mo ipabugbog si ser Jaedon sabihan mo lang si ser Lim na pogi,”hagikgik niya.”“Bugbugin na kaya natin si sir Jaedon? Para makaganti tayo sa pananakit niya sa’yo,” biro na tanong ni Kikay.Si Kikay na palagi akong pinapatawa kapag malungkot ako.“Nakakainis din si sir Kioz, hindi man lang siya gumanti kagabi nang suntukin siya ni sir Jaedon, kung ako du’n bubugbugin ko na kapatid niya! Qoutang-quota na iyung lalaki na iyon! Porke pogi siya kung umasta akala mo demi-God amputa!” Inis na i
“Kioz!” Sigaw ko.“sige na!” Malakas na sabi ko at hinila ang kwelyo ng damit niya.Bumuntong hininga siya at binitawan ang hawak niyang dyaryo.“What your brain think again, huh? You know that I won’t let you work,” madiin na sabi niya.“One month lang naman. I am so bored here.”“You’re always bored.”Kinakabahan kasi ako, baka landiin siya ni Ara. Kaya gusto ko mag trabaho sa company para mabantayan ko siya.“Sige na, huhu, please.”“Come with me in the company instead.”“Okay!”Umupo ako sa lap niya at pinulupot ko ang mga kamay ko sa leeg niya.He handle my immaturity so well, ang haba ng pasensya niya sa akin kahit sobrang kulit ko na sa kanya.Napapa-isip ako kung kailan susuko si Kioz sa kakulitan ko.Kapag nasa bahay siya ay wala akong ibang gagawin kundi ang kulitin siya, kapag naman nasa company siya ay kinukulit ko siya na umuwi na siya. He never failed na tumawag sa akin at mag text.Para kaming teenager sa ginagawa namin.“Kapag ikaw nagpalandi sa Ar