Killian's POV
I arranged a meeting with Marquess Philip in his household. He gladly accepted my request without being suspicious.
Knowing his greed, he will do everything to remain on my good side.
We will discuss certain materials that are needed in the upcoming war. But my real purpose here is to meet his adopted daughter named Beatrice. Curious ako sa taong dahilan ng pagbabago ni Elizabeth. Check ko lang kung worth it nga ba siyang inuman ng lason.
Lately, napag-alaman kong may inuwing ampon ang laruan ko. All of a sudden, my plaything becomes a good samaritan after experiencing death. She even learned to ignore my requests. I feel agitated by her recent actions.
Who says she can meddle with my fun? I am not yet done with her.
Sinalubong ako ni Marquess Philip sa front gate. "It's my pleasure to have you here in my humble household, D
Killian's POV "The traces have been found from the house of Philip and White Dukedom," report ng isa sa officers. Kinuha ko ang documents na dala-dala niya. "Let me see." I am currently in the magic tower, located in Asterin. Pumunta kaagad ako rito, nang matanggap ko ang kanilang balita na may nakalap na raw silang impormasyon tungkol sa na-detect ng aming parameter na abnormal energy na nag-occur dito sa dalawang household na tinutukoy niya. Sinuri ko ang findings na hinanda niya kasama ang mga junior mage na under sa kaniya. Habang binabasa ko ang nilalaman ng papel … ang nakikita ko lang na konklusyon ay walang kinalaman ang Holy Temple. Kung hindi sa kanila nagmula … kanino? "BLAG!" Hinampas ko ang ibabaw ng aking lamesa para kunin ang kanilang atensyon. Nahinto naman sila sa kani-kanilang ginagawa para pagtuunan ako ng pansin.
Killian's POV AFTER learning she already regained her consciousness. I immediately sent a request to visit her. Surprisingly, she accepted it. I can't wait to see her. "Tristan, prepare the carriage. I should look for a perfect suit for the perfect day." "Yes, milord." Five days have passed, and I am now on my way to her residence. I will give my full effort to become devilishly handsome today. I never felt this way before. I am already one thousand and twenty-two years old. Mas matanda pa ako sa Imperyo but I am just starting to feel my youth. The carriage stopped, sumilip ako sa bintana. Nakita ko siyang nakatayo ng tuwid pero 'yong expression niya, wala sa mood. I chuckled. No one dares to treat me like she does. She really is exceptional. I helped myself out of here. They greet me, I greet them back. She paid her respect properly this time, but n
Killian's POV "Here comes the celebrant of today's event. The future sun of the empire, His Highness, the Crown Prince Lawrence! Together with the young lady from the house of Marquess Philip, Lady Beatrice!" Everyone is looking in their direction, and so do I. Beatrice looks gorgeous today. Even the other guests' concluded the same opinion as mine. She is with the Crown Prince, Lawrence William. I guess this is their way of publicizing their relationship. I took a glance at Elizabeth to see her reaction. She is holding a glass of champagne while watching them from afar, even until they take the lead on the first music. She never took her eyes away from them. If I invite Beatrice for the second song, will she also take notice of me? "Greetings, milady. May I have this dance?" I offer my hand to Beatrice. She gladly accepted it, then we danced in the center of the plat
Lawrence's POV"ELIZABETH!" Habol hininga akong bumangon mula sa aking higaan. Malamig ang mga namuong pawis sa noo ko. Hindi ko maintindihan kung bakit ganoon ang aking panaginip. Kung saan pinatawan ko raw siya ng kamatayan sa gitna ng publiko … at pinanood ko lamang siya na pinugutan ng ulo."My only sin is loving you more than myself." Those were her last words.Napakalinaw ng pangyayari na parang totoo. Malungkot ang expression niyang nakatitig sa mga mata ko. Hindi ko mapigilan ang pagtulo ng luha ko. Mas lalo lang bumigat ang dibdib ko."Your Highness, it is time for you to wake up," said my butler after knocking on the door.Hinila ko ang tali upang patunugin ang maliit na kampana, hudyat na sila ay may pahintulot pumasok sa silid ko. Binuksan ng head butler ang pinto at saka naman pumasok ang servants. Sila ay may kaniya-kaniya ng bitbit na kagamitan
Sophia's POVIt's been a year, yet I am still here. Wala ako ibang ginawa kundi sanayin ang tamang pagkontrol ko sa kapangyarihan ko. Natutunan ko paunti-unti ang pagpapalabas ng shadow soldiers ng sabay-sabay. Noong una kasi tumatagal lang ako ng sampung minuto tapos nanghihina na agad ako. Maximum sa bente lang ang kaya kong kontrolin dati. Ngayon, nakakaya ko ng tawagin silang lahat. Tumatagal na rin sa kalahating araw ang pagpapanatili ko sa stable form nila.I also started learning to use a whip as my other weapon. Para kapag naharap ako sa sitwasyong wala akong espada, I can just form my shadow mana into this thing. This whip can be stretched out to the maximum limit of one hundred fifty meters, pero depende pa rin sa tamang pagkontrol ko sa mana. If I want it to be sturdy, I need to learn the perfect control. Hindi rin dapat ako madaling mataranta dahil nakakaapekto ito sa battle performance ko.Hin
Sophia's POVHinihintay ko si Mileya na matapos ang pamamaalam niya kay Klein. Hindi kasi ito pwedeng sumama dahil siya ang pinuno ng kanilang tribo."WAAAAAH!" ngawa niya habang nakayakap kay Mileya na parang koala."Lord Klein, bitawan mo ako," walang emosyon na banta ni Mileya sa kaniya."AYOKO! Nagbago na isip ko! Huwag mo akong iwan! Dito ka lang!"Mabigat na nagpakawala ng buntong hininga si Mileya. Ako naman … pilit na pinipigilan na hindi matawa sa sitwasyon nila. Hindi ko talaga inakalang ganito siya ka-childish pagdating sa asawa niya."Babalik rin kami agad kapag nakuha na namin sa Diamante ang artifact ni Lady Sophia.""Ayoko nga eh!"Gaya ng sinabi niya, nasa kaharian ng Diamante ang isa sa artifacts na pagmamay-ari ng naunang Dark Priestess. Iyan ang nakalap na impormasyon ng mga shadow soldier n
Sophia's POV"LADY SOPHIA!"Madali kong naimulat ang mga mata ko dahil sa ingay ng paligid. Tumalon ako palayo upang maiwasan ang atake na patungo sa direksyon ko.Napalingon ako sa kinaroroonan ni Mileya. Kasalukuyan siyang nakikipaglaban sa isang fifth-ranked demon beast.Pinagmasdan ko ang nasa harap ko. This is also a fifth-ranked demon beast. I guess they are a couple. Hinila ko ang espada ko gamit ang kanang kamay saka ko naman pinalabas ang shadow whip ko sa kaliwang kamay."I can handle this! You don't have to waste your energy for the likes of them!" sigaw niya habang nakikipaglaban."Don't be stubborn, Mileya. I also want to test myself in a real battle," I said while focusing in front of my opponent.Hindi siya sumagot pabalik. Mukhang naintindihan niya naman agad 'yong punto ko.Fifth-ranked demon beast, mukha
Sophia's POVWe are now preparing ourselves to continue our journey."Here's your dagger." Mileya handed over the dagger she made using my seventh-level demon beast crystal core."Thank you, Mileya," I said after taking it.Sinuri ko itong mabuti. The dagger's point is very sharp and it has two sharp edges. She is very good at this. Kahit noong nasa Elf Tribe pa kami, lahat ng weapons gawa niya ay napakaganda ng quality.Mileya is excellent in archery. She is specialized in long-range weapons, but her skill in close combat is also exceptional. Just like her husband, she also has the talent of being a creator … pero mas trip niya ang paggawa ng mga sandata."According to my General, the Asterin troupe is five hundred seventy-two kilometer east.""By running at full speed without stopping, maabutan natin sila for only
Sophia's POV Panahong wala pa akong ideya na ako pala ay nagbalik sa kung saan talaga ako nabibilang. Tandang-tanda ko ang unang araw ng ma-transmigrate ako sa mundong ito. Sobra akong nasurpresa nang magising sa katawan ng isa sa mga importanteng tauhan ng nobelang nabasa ko. Sa kasamaang palad, ako ay naging si Elizabeth White, ang kontrabidang nakatakdang mamatay para sa progreso ng kwento na binibidahan ni Beatrice. Hindi na mabilang sa daliri ang mga pagkakataong nakaramdam ako ng ilang sa pakikitungo ng mga nakapaligid sa 'kin. Hindi naging madali sa una, lalo pa't marami ang takot kay Elizabeth. Karamihan sa kanila ay mga may mabababang posisyon sa lipunan. Takot ang mga itong makagawa ng kahit konting pagkakamali sa harap niya dahil baka mapagbuntungan sila ng inis ng dalaga. Marami ang naging biktima sa hagupit niya. Lalo na ang mga babaeng hindi niya pinalampas gawa ng selos, at pagka-paranoid
Sophia's POV Matalas makiramdam si Killian kung may ibang presensya ang malapit sa lokasyon niya. Ngunit sa pagkakataong ito … tila ba ay wala siyang pakialam sa paligid. May sarili silang mundo na nililikha na para lamang sa kanilang dalawa. Niyukom ko ang pareho kong kamao at napakagat ng madiin sa ibabang labi. Hindi ko mapigilang makaramdam ng kuryusidad. Idagdag pa ang unti-unting pag-init ng ulo ko at pagkulo ng dugo sa tuwing naririnig ko ang kanilang hagikhikan. Naramdaman ko ang panginginig ng aking kalamnan. Nanlalabo rin ang paningin ko dahil sa nagbabadyang luha. Dinadaan ko na lang talaga sa inis itong nararamdaman ko ngayon. While staring at them intently, I sharpened my sense of hearing to learn what their conversation is about. "Hindi ko alam no'n kung saan ako magsisimula...buti na lang ay tinulungan mo ko't nanatili ka sa tabi ko," kamot sa batok na
Sophia's POVI am currently hanging around here in His Majesty's main office, watching them struggling with their businesses while sipping my cup of tea. Ang mga vassal at iba pang opisyal ay hindi magkandaugaga sa dami ng kanilang ginagawa. Bukod sa pagmo-monitor ng resulta sa pagsasagawa ng mga nasirang istruktura sa Asterin—dulot ng nakaraang kaguluhan—inaasikaso rin nila ang mga hinaing at pangangailangan ng mamamayan."Your Majesty, here is the final report prepared by the Finance department. These are the documents that indicate the estimated budget for rebuilding the middle-class area," bungad ni Trisha. She is now working as a secretary of Emperor White.To my surprise, I didn't know she was capable of fulfilling that job. Hindi ko akalaing may knowledge siya sa ganiyang posisyon. Wala rin kasi sa nakuha kong background information niya ang tungkol sa bagay na 'yan kaya wala akong ideya
Sophia's POVTahimik sana ang buhay ko ngayon kung hindi lang ikinalat ni Felixander sa buong sambayanan ang tungkol sa naging buhay ko bilang Eliz Sofie."High Priestess! Pakinggan mo ang aming hiling! Ikaw po ang nararapat na mamuno sa Holy Temple!"Hindi ko mapigilang sumimangot sa mga naririnig ko. Nagpakawala ako ng mabigat na buntong hininga at hinilot ang aking sintido."Pakinggan mo ang aming hiling!" sabay-sabay nilang sigaw.Simula ng tanggapin at kilalanin akong muli ng mga tao bilang deity ng bansang ito. Walang araw na hindi nila ako dinumog dito sa mansyon.Gusto nila ako ang mamuno sa templo tapos doon ko ilaan ang buong buhay ko? No way!"Priestess Sophia, pakinggan mo ang hiling ng iyong mga anak!"Kunot noo kong nilingon ang direksyon ng pintuan. Anong mga anak? Argh! Nakaka-stress na talaga silang lahat!
Third Person POV"Alam mong hindi tatalab sa 'kin 'yang binabalak mo," wika ng dalaga habang sinasalubong ang titig ni Zero Three.He chuckled and shrugged his shoulders. "But how about them?"Naalerto ang lahat nang maramdaman ang killing intent na nagmula rito. Kinilabutan sila sa tingkad ng pagpula ng mga mata niya. Knowing how his ability works, they started to tremble in fear of losing their life.Umaksyon naman kaagad ang mga Shadow General upang agapan ang mga posibleng mangyari. Tinungo nila ang kinatatayuan ni Zero Three para palibutan ito, and positioned themselves to prepare for a fight. If he ever tries to make a wrong move, they will put an end to him without hesitation."That won't work. Everyone here in this room is currently under my protection." Huminto si Sophia sa kaniyang harapan. "Accept your loss, Zero Three."Umalingawngaw sa silid a
Third Person's POVMADALI para sa mga elf na paslangin ang demon beasts, kaso dehado naman sila sa shadow soldiers and mages. Bawat wasiwas ng kanilang sandata sa mga anino, tila ba ay hangin lamang ang kanilang natatamaan. Paano nga naman nila malalabanan ang hindi masugat-sugatang kalaban? Hindi sapat ang kanilang lebel ng kapangyarihan para matalo ang mga ito."Growl!" Umalingawngaw ang ingay na likha ng dragon."Aaah!" Nagsipag talunan palayo ang mga elf upang hindi matamaan sa pagbuga niyon ng itim na apoy.Ang mga demon beast na hindi makaiwas sa atake na pinakawalan ni Zero ay instant na nagiging abo.Habang tumatagal ang panonood ni Sophia sa senaryo na nagaganap sa harapan, bumabagal din ang tibok ng puso dahilan niya para mahirapan siyang makahinga ng maayos. Sa bawat kakamping namamatay, may init na bumubuo sa dibdib niya na parang gustong kumawala.
Sophia's POVI remained silent while he's carrying me on his shoulder. Hindi ko nakikita ng maayos ang nadadaanan namin dahil nakaharap ang mukha ko sa likod niya.Teka? Umaalingasaw ang amoy ng dugo. Why is that?Lumingon ako sa kaliwa, sandali akong natulala sa aking nasaksihan."Put me down," sabi ko saka mahinang hinampas si Killian sa bewang niya."Bakit?" tanong niya habang patuloy pa rin sa paglalakad. Wala yata itong balak na sundin ang nais ko."I said, put me down!" Naglikot-likot ako para makawala sa kapit niya.Walang salitang maingat niya akong ibinaba, dahilan para ako ay makaramdam ng konting hiya.Madali ko siyang tinalikuran para suriin ang paligid. "Ugh!" Hindi kinaya ng sikmura ko ang nakikita kong senaryo, lakad-takbo akong tumungo sa poste saka sumuka ng sumuka."A-ano ang nangyari rit
Third Person's POVAng dating kaaya-ayang pagmasdan dahil sa linis ng kapaligiran na hindi nakikita ang alikabok, at makinang na mga bagay na nagpapaganda at mas nagpapaliwanag ng lugar. Ngayon ay magulo na't parang dinaanan ng bagyo. Basag ang mga babasaging gamit, at may marka na likha ng matalas na kuko ang sumira sa mamahaling paintings na nakasabit sa dingding ng palasyo."Ugh!" Nagbabadyang bumaliktad ang sikmura ng mga ilang kabalyero. Hindi makapag-focus ang karamihan sa pakikipaglaban, dahil sa karumal dumal na senaryo na nakapaligid sa kanila.Nagkalat sa sahig ang mga bangkay, maging ang dugo at laman loob, at parte ng katawan—biktima sa biglaang pag-atake ng mga kalaban."Patatagin ang sikmura ninyo!" sigaw ng isa sa mga commander ng Imperial Knights. "Don't stain any further your pride and honor as Knights of Asterin!""Yes, sir!" they shouted in unison
Third Person's POV"Aaaaah!" Maririnig ang malakas na sigawan ng mga mamamayan ng Asterin."What's happening?" pagtataka ng isang noble na wala pang ideya sa nangyayari sa labas ng palasyo. Hindi lang siya kundi maging ang karamihan ay pare-pareho ng tanong na nasa isipan.Sa ikalawang palapag, naroon nakapwesto ang mag-asawang namumuno sa bansa. Sina Emperor William at si Empress Ivory."Aking mahal na Emperor, kahit ako ay nakararamdam na ng pagkabalisa sa mga tangis na 'yon." Ipinatong ng Empress ang kamay niya sa likod ng palad ng katabing asawa."Don't fret, I'll stay by your side," he said.Mula sa kinauupuan, si Emperor William ay tumayo at saka inangat ang kaliwang palad upang senyasan ang orkestra na ihinto ang pagtugtog ng musika. Madali naman siyang napansin ng Conductor, at sumunod kaagad ang mga musikero sa kaniyang nais."Det