LOGINShare
CHAPTER 22
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Save
Naagaw ko na yata ang atensyon ng mga taong dumadaan pero bakit ikaw hindi ko parin nakukuha? Hindi sinasadyang tumigil ang paningin ko sa babaeng kasama niya.
Kathana.Bakit ba napakaimportante mo kay Ryker at hindi ka niya magawang kalimutan? He's into you. But please just let him go and be with me. Kahit na sa batang dinadala ko.
Tumigil ako sa pag-iisip ng maalala ko rin buntis ka. Nagpapasalamat ako na hindi ka nakunan kahit labis ang galit ko sa'yo. But Ryker is not a father of your baby right? Si kuya Justine ang ama ng dinadala mo diba? Pero bakit si Ryker ang kasama mo? Napapikit ako ng mariin. Stupid Livia! Of course she choose to be with him because he's the father of her baby! Ang tanga mo! She's just used your kuya Justine just to be with Ryker!Ang tanga tanga mo! Bakit hindi mo makita iyon? Ryker don't love you, remember that!Humagulgol
Zethlie_laneSave
Related chapters
WORSHIPPED CHAPTER 23
TiredI thought being alone is a sadness part of life but I was wrong. May mga bagay pang mas nakakasakit sa bawat taong nasasaktan. Sa mga taong nagmamahal.Maybe, we don't know the pain until we experience it...to feel it.Hindi natin mararanasan ang hagupit ng sakit hangga't hindi natin nararanasan ang masaktan o mapunta sa sitwasyon iyon.Love can make you foolish...make you blind but at the same makes you happy.Sometimes my life being unfair to me. May mga bagay akong isang sambit ko lang ay madali kong nakukuha kaya when I told to Dad that I want Ryker. Ginawa niya ang lahat sa kagustuhan ko. Pinangunahan ko ang tadhana at hindi nakinig sa mga bagay na hindi sasang-ayon sa plano ko but then what happened to me right now is the worst thing ever.Nasa hospital ako. Hindi ako tanga. I know why I am here.I lost my child. I lost my loving baby.
WORSHIPPED CHAPTER 24
TruthParang may dumaan ng malamig na hangin sa katawan ko nang nagbigat lalo sa dibdib ko.W-what?"W-what do you mean? T-tsaka p-paanong nangyari iyon, eh kitang-kita ko parehas namin pinirmihan iyon--""He fake his signature Livia."Natulala ako sa narinig ko. Hindi ako mapaniwala na posible pa lang mangyari ito. Kinagat ko ang labi ko nang maalala ko ang sariling tuwang-tuwa dahil nakasal na sa'kin si Ryker. I was contented that time because finally Ryker is mine but nabuhay ako sa kasinungalingan.So, all time.... All this years I was only wasted my whole life to him? Nagsasaya lang pala ako sa kasinungalingan and Ryker already knew about this?Of course, he is! Eh, simula't sapul ay pinake niya lang perma niya para paniwalaan kang kasal ka sa kanya kahit na ang totoo ay hindi. So, may binabalik niya pala na iwan ako? Kung ganoon ay maswerte ako at ako na mismo ang mang-iiwan sa kanya." Kai
WORSHIPPED CHAPTER 25
AwayI tried to be happy kahit para lang sa sarili ko but everytime I closed my eyes. I remember how I lost my baby, my dignity, and everything I have.I don't know what I should do. Di ko alam kung paano ba ako magsisimula o ano ba ang dapat kong gawin. Sobrang sakit para sa'kin na paniwalaan ako sa isang kasinungalingan. I remember before that I asked dad about Ryker...na gusto kong mapakasal sa kanya and dad agreed. I wonder kung paano niya napapayag si Ryker but then I was really happy because he's mine. He's married to me and there's no reason to let him go. Pero ang tanga ko. I believe that he's mine and he's my husband. After all he's married to me.Naalala ko pa kung paano ako naging kontento sa bagay na hindi siya makakawala sa mga kamay ko at paniwalang-paniwala na mamahalin rin niya ako. Pero ako pala ang naloko. Ako yung p
WORSHIPPED CHAPTER 26
ChanceSumibol ang matinding kaba sa dibdib ko ng bumungad sa'kin paningin ang hindi pamilyar na lugar. Nilibot ko ang paningin sa buong palagid. My chest skipped a beat from unknown reason. Kanina, pagkagising ko pa lang ay hindi ako mapakali lalo na malinaw sa alaala ko ang pagdakip ni Ryker sa'kin sa airport. Ryker kidnapped me!Hindi malinaw sa'kin kung bakit ginagawa niya pa sa'kin ito. Kung ano ba ang motibo niya dahil honestly naguguluhan ako. He knows how much I hate him. So, why he still pursuing himself to me?Tumigil ang paningin ko sa table katabi ng gilid ng kama. Naningkit ang paningin ko sa isang larawan. Hindi malinaw sa'kin ang kung kailan kinuhanan but I know that's me. Ako ang nasa larawan. Dumampi ang malamig na sahig ng ilapag ko ang mga paa ko at lumapit kung saan nakita ko ang larawan ko. S
WORSHIPPED CHAPTER 27
DeceitNapayuko siya at frustrated na ipinikit ang mata. Napatulala ako sa kanya kaya nang inangat niya ang paningin sa'kin at halos mamula ang mga mata niya."I-i know that I'm c-coward Livia and so many things that I did you. Nasaktan kita at pinaniwala sa kasingalingan but believe me...naging importante ka sa'kin at hindi ko lang nakita agad iyon when..." he blinked." -when we lost our baby.. I regret it Livia...pinagsisihan ko iyon kaya alam kong hindi mo maibibigay sa'kin ang hihilingin ko but I will do everything to you..if you want me to kneel in front of you, I will. If you wanted me to worship you, I will do that but please give me a chance to show that I regret everything what I did."Saglit ako natigilan at napatitig sa mata niya. Halos malunod ako sa mga paninitig niya. May emosyon sa mga mata niya na hindi ko mabasa.Umiwas ako ng tingin at napatitig sa palayo."Y-you will do everythi
WORSHIPPED CHAPTER 28
LoveI woke up in the morning with something freely hugging me. Nakiramdam ako. I wanted to feel this moment with him.Mabigat ang pakiramdam ko ng iminulat ko ang mata ko at napag-alaman na umaga na.I woke up like that there's no tomorrow..t-that I have to live again so I can wake up again another day. I let myself hug and felt his presence.Alam ko wala akong karapatan na maramdaman ito but can you blame me? If I really love this person? Kahit anong gawin o sa kabila ng sakit ng dinulot niya sa'kin ay nagagawa ko parin kalimutan ang lahat ng iyon dahil mahal na mahal ko siya.Can you blame me when there is a point that I still want to be with him and just be forgiven?Masisisi niyo ba ako kung minahal ko siya ng higit sa buhay ko.Tila nakalimutan ang nagawang kasalanan?A small faint smile fo
WORSHIPPED CHAPTER 29
For us Nagtaka ako ng humigpit ang pagkakahawak niya sa braso ko kaya bumababa ang tingin ko roon."L-let me go! Nasasaktan ako Ryker." inis na sambit ko sa kanya.Umigting ang panga niya at matigas na umiling."Hindi yan ang gusto kong marinig Livia."Kumunot ang noo ko. " Huh? Ano bang gusto mo marinig?" inis na tugon ko.Buong pwersa ko hinigit ang braso ko sa kanya at nabitawan din agad."Kung iniisip mo tatakas ako, sa tingin mo kaya kong tumakas na may ganito?" tinuro ko sa kanya ang natamong sugat ko. Tila natauhan siya ng makita ang sugat ko sa tuhod. Umamo ang mukha niya at ilang beses na kumurap bago tumingin sa'kin."I'm sorry I thought you're going to leave me again." mahinang sambit niya pero sapat na para marinig ko.Wala sa saril
WORSHIPPED CHAPTER 30
PretendSiguro kung kaya ko lang magpanggap na hindi ko siya narinig then I will. His words like a knife, slowly cutting you so you can feel the pain. Mas tumatagal mas sumasakit.I just can't believe what he said to me. He loves me? Tama ba ang narinig ko or sadyang nabingi lang ako sa katahimikan namin dalawa? Maybe, pinapaniwala lang niya ako isang bagay na imposibleng mangyari because he wants something on me? No.. I won't believe those three fucking words. If I'm going to pretend and act some thing that will help me to leave in this place well then I will do that.If you pretend what you really feel, it will help you hide how you feel to avoid excessive pain.I sweetly smile at him as I wrapped my arm around his neck tightly. No word came from my mouth. I-i j-just don't want to say something.
Latest chapter
WORSHIPPED EPILOGUE
WorshipI opened my eyes when I heard her calling my name. My mouth twisted into smile when I smell her scent. I immediately turned my back at mabilis hinuli ang baywang niya.She chuckled as I hugged her tightly."Ryker isa!" she counted."What?" I said.Mas siniksik pa ang mukha sa katawan niya. Fuck, I missed her so bad! No one can tell about what I feel when she's here..beside me. I love her so much that I regret everything what I did. I shouldn't do that or hurt her. Dibale ng saktan niya ako at gamitin basta huwag lang siya aalis sa tabi ko."Ryker." she called me again.Napaangat ako ng tingin at pinagmasdan siyang nakatitig sa'kin. She smiled at me and her lips curved as if she was amused on something. Napabangon ako bigla ay hinaplos ang pisngi niya."What is it? Tell me." I said.Umiling siya at hindi nakaligtas sa'kin ang pagkislap ng mata niya hudyat na iiyak na naman siya."Hey..hey. what's wrong honey?" I asked her while my concern flashed over my face."D-do you r-really
WORSHIPPED CHAPTER 43
Marry"Ryker.. M-mali ka. Ako itong pinilit ang sarili sayo kahit hindi naman dapat. I was s-stupid--""No, you're not." mariin na sambit niya.Umiling ako kahit hindi naman niya nakikita."I'm the one who's stupid. I shouldn't hurt you nor give you so much pain. Even though I want you to let go but I couldn't cause I love you so much Livia that I can't do that. Mahal kita kaya I gave you space at sinunod ang utos ng daddy mo but hindi ko kayang makita kita sa malayo habang lumalaki ang anak natin. Gusto ko makasama kayong dalawa. I want to witnessed every first step of our daughter and I don't want to missed it."Halos nanginig ang tuhod ko sa narinig. Inalis ko ang kamay niya sa beywang ko at lumuhod na rin ako sa harapan niya.I put my hand on his jaw and looking directly into his eyes. " I was waiting for you." I almost whispered.
WORSHIPPED CHAPTER 42
StartMy eyes only focused on how Ryker take care of our daughter. The celebration is not yet done and about the commotion earlier. No word came from my mouth. My heart fluttered when I saw him in front of me and all pain plastered on his face. His smile is the one of the most important that happened to my life. Akala ko hindi na dadating ang araw na ito na makikita ko si Fern sa mga bisig ni Ryker.I can't help but to smiled while looking at them. Hindi nagtagal ay napadako ang paningin ni Ryker sa gawi ko. He gave me a sweet smile while kissing our daughter.Inabot kami ng gabi sa labas habang ang iba namin bisita ay nagkakasayahan. Konti lang ang naiwan kaya kahit papaano ay hindi kami nakakaistorbo sa iba.Hindi ko mapigilan mapangiti sa tuwing sinusubukan ni Ryker patawanin si Fern pero habang tumatagal ay napapansin ko ang pagiging malumanay ng mga mata ni Fern hudyat na pagod na ang bata. Bahagyang humikab si Fern at nabasa ko sa bibig ni Ryker na tinatanong kung inaantok na ba
WORSHIPPED CHAPTER 41
BackNang dumating ang araw ng dumating sila Mommy at niyakap nila ako ng mahigpit. Marami silang dalang regalo hindi lang para sa'kin kundi para kay Fern."Oh, kamusta ka naman anak dito? Where's Steve?" sambit ni Mommy at nilibot ang tingin sa buong bahay.Napakamot ako sa batok at naghahanap ng siempo kung papaano oo sasabihin sa kanya."Nagsabi siya sa'kin na may pupunta siyang business trip pero susubukan naman niya makapunta sa birthday ni Fern."She nodded and take her glance at Fern. She immediately went to her and carry her.Pinagmasdan ko sila ni Mommy at tuwang-tuwa naman siya habang nilalaro siya. Until someone spoke behind me. Sinalubong ako ng isang mahigpit na yakap ni Dad at ganoon rin ang ginawa ko."I missed you darling." he whispered. A small smiled formed to my lips.Sa totoo
WORSHIPPED CHAPTER 40
Sana Wala akong ibang pinagkaabalahan kundi ang pagaasikaso ng anak ko. No word can explain for what I feel. I'm really happy to take care of her that makes me realized she's my priority now. Kahit na pakiramdam ko na hindi ako naging fair para sa kanya. That I can't give her a perfect family that she deserved. Na may parte parin siya sa puso ko...t-that I'm still waiting for him to come back. Siguro nga parehas lang kami nagkamali pero dapat sa kabila ng lahat. We should accept our mistake and forgive each other dahil iyon ang nararapat na gawin. Hinihiling ko na lang sana na bumalik siya. Hindi lang para sa'kin kundi para sa anak namin. Alam ko na nagsisi na siya sa lahat ng ginawa niya at ganoon rin ako. I was selfish before but kung hindi ko siguro pinagpilitan ang sarili ko noon sa kanya hindi sana mangyayari ito. Wala sanang Fern sa buhay ko at higit sa lahat. Hindi sana ako matutunan na mahalin ni Ryker. I missed him so much at sobra kong pinagsisihan na hindi ko siya tinan
WORSHIPPED CHAPTER 39
BestI was half asleep when I heard the door opened. Napadako ang paningin ko sa pintuan at halos umirap ako ng makita ko si Ryker. He tried to smiled at me pero inismiran ko lang. Maingat kong ginalaw ang katawan ko at tinalikuran siya.Gosh, I don't want to see him.Pinikit ko ang mata ko at mas pinili tulugan nalang siya. Habang nasa ganoon posisyon ako ay narinig ko ang pag-upo siya sa tabi ng kama ko."Kumain ka na." narinig ko alok niya.Hindi ako umimik at ang naririnig kong maingay ang pag-aayos siguro niya ng pagkain."Livia. "he called my name. " You need to eat first before you sleep."Kinagat ko ang labi
WORSHIPPED CHAPTER 38
Father Pagkamulat pa lang ng mata ko ay wala akong sinayang na oras at nilibot ko ang buong paningin sa paligid. I take a couple of minutes before I realized that I'm here at the hospital. Mabilis na napahawak ako sa kamay ko at halos pinalamigan ako ng makapa kong hindi na maumbok ang tiyan ko. Shucks, where's my baby? Sinubukan ko bumangon sa kabila ng sakit na nararamdaman ko lalo ang sakit sa baba. I bit my lips as the memories flashed in my mind. Naalala ko habang dinadala ako sa delivery room alam kong siya ang nagdala sa'kin dito sa hospital. He was holding my hand while I saw the fear on his eyes. Tatawagin ko sana ang pangalan niya pero hindi ko magawa ng maramdaman ko ang matinding paghihilab ng tiyan ko. Kinuha ko ang tsinelas na nakahanda para sa'kin at paika-ika naglakad sa pintuan pero bago pa magawa iyon ay biglang bumukas ang pintuan at bumungad sa'kin ang hindi ko inaasahan makikita ko pa. Umawang labi ko ng makita ko ang mukha niya at nabasa ko sa mata niya ang
WORSHIPPED CHAPTER 37
HIM "Ryker wanted to see you." Tumaas ang balihibo ko ng marinig ko ang pangalan niya. Nanginig ang bibig ko ng ibuka ko iyon para lumanghap ng hangin. "Mom.." mariin na sambit ko. "Anak wala na bang pag-asa na magkaayos kayo kahit para sa anak niyo lang?" I shook my head as if she will see me. "Ayokong magkaroon siya ng obligasyon dahil lang may anak kaming dalawa." "But hija--" "Mom stop what you have thinking." putol ko na sa kanya. " Sige na Ma'am I have to go magpapacheck-up pa ako." "Okay hija.. Take care." Binababa ko na agad ang tawag at napakapit nalang sa stool dahil nakaramdam ako ng hilo. Hindi sinasadyang bumababa ang paningin ko sa katabing bahay at nakita kong biglang gumalaw ang bintana hudyat na may sumilip. Mabilis na kumunot ang noo ko sa nakita. Minsan talaga natatakot na ako sa kabit bahay ko na yan eh. Sa tuwing nagtutungo ako dito para lumanghap ng hangin ay naaabutan ko nalang na ganun palagi. Pinagsawalang bahala ko nalang at kailangan ko na rin ayu
WORSHIPPED CHAPTER 36
Neighbor Umukit ang ngiti sa aking labi nang malanghap ko ang sariwang hangin na malamuyot na humahaplos sa aking mukha ngayon. Ang tagal ko na rito pero parang hindi parin ako nasanay. It's been a eight months when I saw this beautiful place but I can't stop myself to amazed and be proud for what I've seen. When I discover this place, wala na akong sinayang na oras at naisipan ko ng manirahan dito. I'm contented for being alone. Mas mabuti pa yatang mag-isa ako atleast wala akong binabangga o sinasaktan na ibang tao. Sa mga nangingislap na tubig dagat ay hindi ko maiwasan malungkot. I can't help but to blame myself. Kung hindi ako nagmagaling at nagpakaselfish, mararanasan ko kaya ang lahat ng ito? Since when will i stop blaming myself for all my stupidity? Kung hindi ko kaya pinakialam sila ni Ryker at hayaan magpadala sa tadhana. Will I experience this kind of sadness and endure this kind of pain? If I let that fate do it to us. Magiging masaya kaya kami? O magiging masaya sa pi
