LOGINShare
Kabanata 21
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56"In my office Mr. Ramirez," wika ko nang tuluyan akong makalapit dito.
There is a lump in my throat but I managed not to stutter. I want him to see that I can face him without any confusion. Without any emotional attachment. That I can live without him. That I can face him in restraint.
"Follow me," dagdag ko pa.
Mabilis kong tinalikuran si Atlas. Hindi ko na hinintay ang sagot nito. I abruptly continued my pace and walked straight to my office. Nakahinga kaagad ako ng maluwag nang makapasok sa loob at maupo sa aking swivel chair. I waited for Atlas to come in and in a few minutes he showed up. Naroon pa rin
Related chapters
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 22
It's been a week since Atlas visited my clinic. It's been a week since we talked about the annulment. Isang linggo na rin mula nang pirmahan niya ang annulment papers na ibinigay ko. Isang linggo na rin akong nakatambay lang sa bahay at tamad na magtrabaho.All is tiring for me. Maging ang aking mga kilos ay halatang walang lakas. It seemed like I am very tired to something I don't know. Seemed bored from all the things that is happening. Maybe, it is because I am pregnant. Or maybe, because I've been thinking too much about Atlas and the annulment case.Masyadong inuukupa ni Atlas ang buong sistema ko. Minsan naisip kong puntahan ito at kausapin tungkol na rin sa akusasyon nito sa akin. The restraining order for him is my Dad's idea. Tinanong at kinumpirma na iyon ni Dad. He insisted it is for my safety and I do understand.I sighed and looked around. I chose to stay in our greenhouse for more relaxing view. The rare plan
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 23
I am losing my will. The unbearable pain is killing my being. The sound of my cries and pleading is nothing compared to the silent scar within me.Deep and lasting scar that is always with me.My heart is hurting. My body is hurting.But, I want my baby to be fine. Kahit ang anak ko na lang. Huwag na ako.Halos maubusan ako ng ulirat sa ginagawa ni Trina sa akin. Ngunit, nangingibabaw pa rin ang kagustuhan kong makalayo at mailigtas ang anak ko. I prayed and hope that someone will find and help me. Kahit ngayon lang."Shit! Olive!"I heard Atlas screamed. But, I am too tired to even look around. Ni hindi ko na nga halos kayang ibuka ang aking mga mata. Basta't naramdaman ko na lang na natigil na ang pananakit ni Trina sa akin. Marahil napagod na ito? O marahil umalis na ito? Alin man sa dalawa hindi pa rin napapanatag ang loob ko.
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 24
Nagpakawala ako ng isang malalim na paghinga. Sinikap ko ring pakalmahin ang sarili sa nagbabadyang galit na namumuo sa aking kaluuban. Ipinikit ko rin ang aking mga mata at bahagyang isinandal ang aking likod sa aking kinauupuan. Dumilat ako nang marinig ang pagbukas ng pintuan ng sasakyan sa aking tabi. Ibinaling ko ang aking paningin doon at nakita ko kaagad ang mariing tingin ni Kraius sa akin. He was looking at me, intently. Concern was evident in his eyes. "Sigurado ka bang gagawin mo 'to?" tanong nito. Tumango ako. I looked at Kraius eyes too with the same intensity. I am very sure about the thing that I will do. I already prepared for this. I think about it as well and it all ends here. Sa harap ng isang malaki at malapad na gusali na pawang napapalibutan ng matataas na konkretong harang. "Yes!" wika ko pagkatapos ng ilang sandali. I formed my hand into a fist and go
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 25
Nagpakawala ako ng isang malalim na paghinga. Sinikap ko ring pakalmahin ang sarili sa nagbabadyang galit na namumuo sa aking kaluuban. Ipinikit ko rin ang aking mga mata at bahagyang isinandal ang aking likod sa aking kinauupuan.Dumilat ako nang marinig ang pagbukas ng pintuan ng sasakyan sa aking tabi. Ibinaling ko ang aking paningin doon at nakita ko kaagad ang mariing tingin ni Kraius sa akin. He was looking at me, intently. Concern was evident in his eyes."Sigurado ka bang gagawin mo 'to?" tanong nito.Tumango ako. I looked at Kraius eyes too with the same intensity. I am very sure about the thing that I will do. I already prepared for this. I think about it as well and it all ends here. Sa harap ng isang malaki at malapad na gusali na pawang napapalibutan ng matataas na konkretong harang."Yes!" wika ko pagkatapos ng ilang sandali. I formed my hand into a fist and got out of
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 26
Hindi ko alam ang sumunod na mga nangyari. Namalayan ko na lang na nakasakay na ako sa sasakyan ni Atlas at mabilis ang pagpapatakbo nito. Hindi ko rin alam kung saan kami pupunta. Ang tanging alam ko lang, desidido akong sumama dito kahit saan niya ako dalhin.Niyakap ko ang sarili nang maramdaman ko ang ginaw mula sa pagkakabasa ko kanina sa ulan. I am soaking wet. Kahit ang ibinigay ni Atlas na jacket nito mula sa loob ng kotse ay hindi nakatulong. Nanunuot pa rin sa aking katawan ang lamig.Maging si Atlas ay ganoon din. Basang-basa pa rin ito mula sa ulan. Seryoso itong nagmamaneho. Panaka-naka'y sumusulyap ito sa akinhabang may pag-aalala ang tingin. Mga tingin na hindi ako sanay.Nagulat ako nang tumigil ang sasakyan sa mismong tapat ng bahay namin sa South Ridge Village. Mabilis ang mga kilos ni Atlas na binuksan ang gate nito. Pinagmasdan ko ito ng may pagtataka ngunit hindi man lamang ako nito pinansin. Tul
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 27
I woke up the next day feeling heavy. When I opened my eyes, the familiar white ceiling greeted me. I am on my room and I am naked. Nababalot lamang ng makapal na comforter ang aking katawan. Nang luminga ako sa aking tabi ay nakita kong wala na roon si Atlas. Wala rin ito sa loob ng kwarto nang tingnan ko ang buong lugar.I sighed and touched my belly. Inalala ko ang nangyari sa amin ni Atlas nang nagdaang gabi. My screams and my moans. His embrace and his possessiveness to claim me. Everything seemed surreal. Hindi ko pa rin mapaniwalaan. Parang napakabilis ng lahat.I sighed again and shrugged the thought off. Pinilit ko ring tumayo para sana magbihis nang saktong bumukas ang pinto. My eyes stucked on him. To his handsome face and to his glorious body."Ahemm!"I blinked a few times to regain my senses. I saw Atlas smirked while walking towards me. Carrying a tray of food. He is half naked. Tanging boxe
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 28
Dedicated to: @ShayNelThey said the best healing starts from yourself. Starts from accepting your flaws. From reflecting the things that you've done in the past. And from loving and caring for yourself, alone. Bagong simula para sa sarili at pagbangon."But, Dad! Di ba sabi mo, you will go with me in the hospital? Paano na 'to," problemadong saad ko dito sa kabilang linya."I'm sorry, Hija. May emergency lang sa Senado kaya hindi na ako nakapagpaalam sa 'yo. But, I promise next time."I heard him sigh. Tumango na lamang din ako kahit hindi ako nito nakikita. "Sige po. I'm sorry, Dad. Alam kong busy ka and I am still disturbing you. Ako na lang po ang pupunta," saad ko, kapagkuwan."No! baby, Atlas will come with yo--""What?!" mabilis kong reklamo dito. Nang ma-realized kong sumubra ako ay napakagat-labi na lamang ako. "
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 29
Dedicated to: Ann DeLeon RodrigoDinala kami ni Dr. Lagman sa isang pribadong silid. My heart was beating so fast. Hindi ko kayang ipaliwanag ang nararamdaman. Kinakabahan ako at excited sa mga mangyayari. Nang ilibot ko ang paningin, nakita kong isang normal na klinik laboratory room lamang iyon. May higaan sa gilid ng silid habang may maliit na mesa naman katabi ng ultrasound monitor. May lavatory din sa kabilang gilid ng silid at may mga larawan ng bata sa dingding. Puti ang interior nito na may halong berde kaya mas maganda sa paningin ng kung sinumang titingin."Alright! Pwede niyo na pong bitawan si misis," baling nito kay Atlas. Doon ko lang napagtanto na nakahawag pa rin si Atlas sa aking beywang. I took a glimse of him and shook my head. Tumango naman ito at binitiwan ako kasabay ng isang buntonghininga."No
Latest chapter
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Special Chapter
Atlas Ramirez POVI smiled as I watched Olive beside me sleeping like a baby. I even heard her snore that made my heart throbbed with gladness. Hanggang ngayon hindi ko pa rin lubos maisip na sa lahat ng mga pinagdaanan namin, uuwi pa rin kami sa isa't isa. Kami pa rin ang nakatadhanang magsama.It has been a few months since we've met at Paris. Few months of us trying to know each other like strangers. Nagsimula kami ulit sa una at masasabi kong nagtagumpay kaming dalawa. We did not rush things. Bagkus, naghintay kami. Inalam muna namin lahat ng bagay na hindi namin alam sa isa't isa mula pa noon."I love you," mahinang bulong ko.My eyes widened when Olive moved slowly. Tila naalimpungatan itong sumiksik sa aking dibdib. I was half naked that her every breath touched my bare chest. It tickles my skin but it was fine as long as I could hold her close to me."I love you,"
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Wakas
Starry starry nightPaint your palette blue and grayLook out on a summer's dayWith eyes that know the darkness on my soulNow I understandWhat you tried to say to meHow you suffered your sanityAnd how you tried set them freeThey did not listenThey did not know howPerhaps they listen nowAgad kong hinapuhap ang cellphone na nasa ilalim ng aking unan. Papungas-pungas na tiningnan ko ang screen nito. I pouted as I saw the time. Late na naman ako ng tatlumpong minuto sa aking pupuntahan. Alas-nuebe na ng umaga at kakagising ko pa lang.I put the phone in my bedside table and tried to get up. Maingat akong umalis ng kama at nag-unat ng kaunti bago dumiretso sa maliit kong bintana. I smiled instantly when the small but beautiful garden greeted me. Ang iba't ibang klase ng mga bul
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 35
Atlas Ramirez POVNapangiti ako habang pinagmamasdan ang isang babae na mahaba ang buhok. Naka pusod iyon sa likuran nito habang pormal na nakatayo at nakataas ang paningin sa matayog na building ng Eiffel Tower. Mahaba ang brown na coat nito na lampas hanggang sa hita habang nakapaloob naman ang isang puting bluose na nagsisilbing takip sa katawan nito. Bumagay din dito ang suot nitong blue jeans at may takong na boots. Habang sukbit naman nito ang isang clutch bag sa balikat.Matagal na panahon nang huli ko itong makita. Mga panahong pakiramdam ko wala nang silbi ang buhay ko. Mga panahong isinuko ko na ang lahat para dito. At mga panahong kailangan kong dalhin ang sakit para pakawalan ito.Hindi ko lubos maisip na dahil sa bakasyon makikita ko ito.Maraming uri ng pag-ibig. May puro may hindi. May nagtitiis. Mayroon ding umaalis. May pag-ibig para sa pamilya, para sa kaibigan at para sa lahat. Ngun
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 34
Pakiramdam ko tumigil lahat sa akin ng mga sandaling iyon. Ang pagtibok ng aking puso maging ng aking paghinga. Pakiramdam ko pinapatay ako ng unti-unti habang nakikita ko ang anak ko na pinapalibutan ng doktor at nurse. Ginagawa ang lahat para dito hanggang umiling na lamang ang mga ito tanda ng pagsuko."Time of death. Twelve thirty in the afternoon."I sobbed to Atlas chest as the doctor uttered the words I don't want to hear. Bakit ba kapag gusto ko ang isang bagay hindi ko ito makuha ng buo. Palaging hindi Pwede. Palaging may mali. Palaging wala sa tamang panahon.Iniisip ko tuloy kong anong nagawa kong mali sa buhay ko na pinaparusahan ako ng ganito. Lagi kong binabalikan ang mga nagdaang buhay ko pero kahit katiting hindi ko malaman ang dahilan. Wala akong maisip kundi ang katotohanang nagmahal lang naman ako. Nagmahal lang ako ng totoo.Atlas hand was caressing my back and trying to calm me down. A
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 33
Impit ang aking mga ungol habang sumisidhi ang sakit na aking nararamdaman. Ang papalit-palit na sakit sa aking balakang at gitnang bahagi ay hindi ko na halos makayanan. Kakaibang sakit na nagdudulot ng pawis sa aking katawan. Mabilis ang pagmamaneho ni Atlas sa kaniyang kotse. Mabilis din naming narating ang pinakamalaking hospital sa bayan ng San Vicente. Hindi ito nagsayang ng oras at agad akong binuhat para dalhin sa loob ng hospital. Maingay itong pumasok sa loob habang dire-diretso ang hakbang patungo kung saan.Impit ang aking mga ungol habang sumisidhi ang sakit na aking nararamdaman. Ang papalit-palit na sakit sa aking balakang at gitnang bahagi ay hindi ko na halos makayanan. Kakaibang sakit na nagdudulot ng pawis sa aking katawan at takot sa aking kabuuan."It's okay. Everything's gonna be okay," mahinang bulong nito habang maingat na hinalikan ang aking ulo."Masakit," nahihirapang sambit ko. .Naramdaman
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 32
Hindi ko alam kung saan ako kumuha ng lakas ng loob na pumanaog sa sinasakyan namin ni Atlas. Hindi ko alam kung paano ko naihahakbang ang aking mga paa kasabay ni Atlas na mahigpit pa rin ang hawak sa aking kamay. Nang balingan ko ito ng tingin ay seryoso lamang itong nakatitig sa aming harapan. Hindi na lamang ako nagsalita at hinayaan na lamang ang sarili kung saan man ako dadalhin ni Atlas."We're here."Tumigil kami sa isang hindi kalakihang mausoleum. Halata na sa hitsura nito ang katagalan dahil sa nababakbak na kulay ng grills nito. Maging ang yero na nagsisilbing proteksyon nito sa init at ulan ay halos kinalawang na rin."She's my first love," panimula nito.Kahit ilang beses ko nang narinig ang mga katagang iyon mula kay Atlas ay masakit pa rin sa akin ang sinabi nito. Marahil dahil sa katotohanang iyon nabuhay akong may agam-agam sa loob nang sampung taon. Dahil sa salitang iyon nawasak ako nan
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 31
Kapag natapos ang unos may liwanag na darating. Kapag tumila ang ulan may araw na sisibol. Ang mga luha at sakit, mga dalamhati at pasakit. Ito ang magsisilbing pundasyon para sa panibagong yugto. Bagong simula at bagong pag-asa.Nagising ako kinabukasan nang may ngiti sa aking labi. Inisip ko ang nangyari sa amin ni Atlas nang nagdaang gabi. Hindi sekswal kundi pisikal na pangyayari na hanggang ngayon ramdam ko pa rin ang mga yakap nito sa akin. Yakap na naging dahilan upang maging payapa ang isip ko at mahulog sa karimlam.I roamed around the room as I got up from bed. There is no trace of Atlas in every corner of it. I pouted my lips. I felt a bit of dissappointment but I just shrugged the thoughts off. Then, I sighed and continued the things that I needed to do."Ate!"Natigil ang akmang pagbubukas ko ng pintuan ng banyo nang marinig ko ang pagtawag sa akin ni Leklek. My gaze shifted to where she was a
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 30
Dedicated to: Ako Si DollyI didn't exactly know what Atlas meant about coming with him. I don't know either what he meant by starting again. All I know is that I am with him and we were both inside his car, while he was driving to somewhere far from the Metro. A place that I didn't know. Nagsisimula nang maging makulimlim ang paligid dahil sa pag-agaw ng kadiliman sa liwanag. Nagsisimula na ring mamaalam ang araw kasabay ng pagbati ng buwan. I am tired for the long ride that I let myself be drowned into slumber. Hindi ko alam kung ilang oras o minuto akong nakatulog dahil sa pagod. Ang tanging alam ko lang ay nagising ako sa isang banayad na halik sa aking labi. At nang magmulat ako ng tingin ang nakangiting mukha ni Atlas ang bumungad sa akin. "Nandit
WIFE SERIES: TEARS OF A WIFE Kabanata 29
Dedicated to: Ann DeLeon RodrigoDinala kami ni Dr. Lagman sa isang pribadong silid. My heart was beating so fast. Hindi ko kayang ipaliwanag ang nararamdaman. Kinakabahan ako at excited sa mga mangyayari. Nang ilibot ko ang paningin, nakita kong isang normal na klinik laboratory room lamang iyon. May higaan sa gilid ng silid habang may maliit na mesa naman katabi ng ultrasound monitor. May lavatory din sa kabilang gilid ng silid at may mga larawan ng bata sa dingding. Puti ang interior nito na may halong berde kaya mas maganda sa paningin ng kung sinumang titingin."Alright! Pwede niyo na pong bitawan si misis," baling nito kay Atlas. Doon ko lang napagtanto na nakahawag pa rin si Atlas sa aking beywang. I took a glimse of him and shook my head. Tumango naman ito at binitiwan ako kasabay ng isang buntonghininga."No
