Chapter 4

Chapter 4

Mahilig ako sa mga tinapay. Sabi ni Mama ay pinaglihi rin ako sa tinapay. Pabor sa akin dahil may panaderya si Papa dati ay siya ang namamahala. Ayaw ko talagang pumasok noon sa eskwela dahil mas nalilibang ako sa kusina habang nilalaro-laro ang nga arina. Wala rin namang makikipagkaibigan sa akin.

Pitong taong gulang ako nang makagawa ng sariling brownies. Natuto na rin akong magbake ng mga cake pagkatapos 'nun. Di naman bongga pero pampractice lang. Mas magaganda ang gawa ni Mama. Katulad 'nung mga mamahaling cake sa internet.

"Anita, nakapagstudy ka na ba sa Geom? Patulong sana ako." Si Andrew na nagkakamot sa batok palapit sa akin. Tumango ako.

"Tutulungan kita. Saan ba tayo?" Namula siya at napatalikod sa akin. Nagtataka ako sa kinilos niya lalo na at naghiyawan ang mga kaklase naming kaibigan niya. Karamihan ay mga lalaki.

"Sa l-labas, p-pwede? Maraming tangina rito e." Napasinghap ako at napatingin sa likod niya kung nasaan ang mga kaklase namin.

"Sige. Tara na." May isang oras pa naman dahil lunch break.

Nauna na akong lumabas sa classroom dahil pinauna na ako ni Andrew. Naiwan siya habang nakikipagusap sa mga kaibigan niyang tatawa-tawa. Napabuntong-hininga ako. Alam kong kinakantyawan na naman siya. Hindi na ito bago. Madalas ito mangyari kapag kausap ako.

"T-tara na. Lib?" Tumango ako at sumunod sa kaniya. Sa kabilang building pa ang library. Doon sa administrative building.

"H-hindi kasi ako nakapagaral kagabi. Naaddict ako kakalaro sa cellphone ko. Nakalimutan ko ang oras." Napakamot siya sa batok ulit. Tumango ako.

"Ako rin naman, Andrew. Busy ako kakaisip ng bagong recipe."

"Wow! Anong recipe 'yan?" Ngumiti ako.

"Hotcake. Ako ang inaasahan nilang gagawa." Ngumisi si Andrew.

"Kaya mo 'yan. Paborito ko nga 'yung ensaymada mo." Umawang ang labi ko. Ensaymada?

"Aabangan ko ang hotcake mo, Anita. Paniguradong mauubos na naman." Tinapik niya ang balikat ko. Ngumiti ako at nagpasalamat sa kaniya.

Nitong mga nakaraang buwan ay madalas kong nakakausap si Andrew. Hindi ko alam kung bakit pero simula 'nung pasukan ay lumalapit na siya sa akin para makipagkwentuhan. Di ako sanay dahil walang maglalakas-loob pero hinayaan ko na lamang. Umiiwas naman ako kahit papaano. Ngayon lang hindi dahil nais ko ring magaral.

Nakarinig kami ng mga sipol mula sa quadrangle. Nadadaanan namin ang madalas tambayan ng mga senior high patungo sa building ng library. Humangin ng malakas kaya natigil ako para ayusin ang palda ko. Tumigil rin si Andrew at tinulungan ako sa buhok kong sumabog. Natawa ako.

"Pasensya na."

"No problem." Ngumiti siya.

Lumakas ang mga sipol at nadagdagan na ng mga tawanan. Malalakas na mga tawanan. Agaw-pansin kaya napatingin kami ni Andrew doon. Mga senior high. Nanlaki ang mga mata ko. Mga barkada ni Jaco! Kasama sila Criselda!

Umangat ang kamay ni Jaco at idinikit sa labi ang isang puting sigarilyo. Magulo na naman ang buhok at ang suot na uniporme. Tahimik itong nakatingin sa akin? Kahit na nagkakagulo ang mga kasama niya. Napayuko ako. Sina Criselda.

"T-tara na, Andrew..." hinila ko na si Andrew papatakbo sa building. Lumakas lalo ang mga tawanan na naging asaran.

"May problema ba?" Si Andrew na nagtataka sa paghila ko sa kaniya. Umiling ako.

"W-wala. Sayang ang oras." Ngumiti ako.

Ganoon ang madalas kong ginagawa. Malaki ang paninindigan ko na iwasan ang grupo ng mga senior high na 'yun. Sina Jaco at sina Criselda. Ayaw ko ng gulo. Wala akong Mama na kakampi sa akin. Ang magagawa ko lamang ay umiwas sa gulo.... sa kapahamakan. Wag titingin sa barkada nila. Iiwas ng daan. Aalis kapag paparating. Walang papansinin na kahit na sinong senior. Damay-damay na.

Pero di ata maiwasan ang mga kapahamakan. Minsan naman kasi ay wala ka talagang magagawa kung maco-corner ka na naman nila. Ang kaibahan ngayon, hindi sina Criselda. Mga college na mga lalaki.

Isang linggo, walang pasok 'nung sinama ako ni tita Solly sa palengke. Bibili kami ng mga stocks at ipapahatid sa panaderya. Alas kwatro na 'nun ng gabi ng matapos kami. Pinauna niya akong umuwi dahil may ime-meet siyang isang balikbayan na pamangkin ni tito Arnold, asawa niya. May aaralin pa akong lesson para sa bukas na mga quiz kaya nauna na akong umuwi.

Nagshortcut ako sa isang eskinita galing palengke. Walang masyadong dumadaan dahil patungo ito sa karagatan. Tuwing umaga lamang kapag tinatambak ang mga isda.

May tatlong lalaking nakaupo sa mga batuhan na madadanan ko. Normal na sana ang paglalakad ko nang bigla na lamang akong harangin ng isa sa kanila.

"Uy, uy, uy, kilala ko 'to ah. Pamilyar e..." naningkit ang mga mata nung lalaki. Napalunok ako at lumiko sa ibang daan pero hinarangan niya agad ako. Napayuko ako nang ilapit nito ajg mukha sa akin.

"Tangina! Anak ni Carilla!" Humiyaw ito. Humalakhak ang dalawang kasama nito at lumapit sa kinatatayuan ko. Hindi na ako mapakali. Hindi ako makakadaan dahil naharang ang unang lalaki. Sa kabila ay lumapit naman ang dalawa. Nacorner ako. Bata pa po ako.

"P-padaan po..."

Napasipol ang isa.

"Maganda, p**a. Ito ba 'yung batang dinadala ni Carilla sa aliwan?"

"Siya nga. Nagdalaga na ata. Ilang taon ka na, ineng?" Parang baliw na tumatawa ang ikatlo. Napaatras ako at pumikit. Mahinang nagdasal.

"Pipi ata. Sayang maganda."

"Hindi makahiyaw kapag binayo!" Nagtawanan sila. Umiiyak na ako sa takot. Pwede kong sipain ang nasa harapan at tatakbo na.

"Natigang ako. Na-miss ko bigla si Carilla. Grabeng experience 'yun. Unforgettable."

"Magaling e." Mama. Mama. Mama.

Bumilang ako ng tatlo bago itinulak ang lalaki sa harapan at sinipa siya sa paa.

"Tangina!"

Kumaripas agad ako ng takbo pero nahila ng lalaki ang buhok at ang damit ko.

"P**a ka! Di pa tayo tapos! Bastos na bata!"

"Letse. Mas gusto ko ng bastos."

"Wala pa atang dede ito e."

"Wag po! Wag po! Bata pa po ako! Diyos ko! Mama! Mama! Mama!" Nagtawanan ang tatlong mama.

Ginapos ako ng isa habang sinisipat ng dalawa ang katawan ko. Napapikit ako at pilit na pumipiglas.

Hindi ito unang beses nangyari. Madalas ako mabastos. Kahit sa escuela. Pero ito ang pinakagrabe. Nacorner ka ng tatlong lalaki na mga lasing. Malapit pa sa karagatan at walang kasama. Ang mga braso ay nakagapos sa likod. Hindi ito ang inaasahan kong magiging araw ko.

"P**a ka! Ang likot mo!"

"Mageenjoy ka naman bata. Hahanap-hanapin mo rin."

"Mama! Mama! Mama!"

"Tawagin mo ang Mama mo! Sige. Gusto ko rin ng fivesome. Namiss ko ang Mama mo, bata. Masarap e. Masarap ka rin ba?"

Napahagulhol ako at umiyak. Mama, tulungan niyo po ako. Nasa kapamahakan po ako. Mama. Mama. Mama. Papa, nasaan ka na? Akala ko ba nasa paligid ka lang? Tulungan niyo po ako.

"Mga putangina. Bitawan niyo ang bata."