"Ma, buntis ka pala? Galing naman." Napasinghap si Mama sa narinig. Sa tingin ko, sarkastiko ang pagkakasabi ko 'nun kahit na pinilit ko ang sarili na maging kalmado. Hindi ko lng kayang magtiis.Wala akong balak magopen up kay Mama pero di ako mapakali. Kailangang mailabas ko 'to kundi ay mababaliw na rin ako. Pakiramdam ko, tinraydor na naman niya ako. Ito lang ang pinakamalala. "S-saan mo... nalaman 'yan?" Naibaba niya ang hawak na sandok. Buong katawan nito ay tensyonado. Napairap ako."Kay tiya. Alangan namang ang papa ni Daniel?" Namutla si Mama at hindi makatingin sa akin. Ramdam na ramdam ko ang pagkailang niya lalo na at napaupo siya para makaiwas sa akin. "At mukhang wala kayong balak na sabihin sa akin. Pabor naman sa akin. Pero sana naalala niyo ang kondisyon ko tungkol rito.""A-anita... nangako naman si Marcio. Hindi... h-hindi na daw niya tayo tatalikuran. At handang-handa na siya para panagutan ang batang nasa sinapupunan ko. Matagal na siyang nagsisisi, anak." Pu
"W-what?!"Huminga ako ng malalim saka tinuro ang gilid ng kalsada."Hinto ka na muna. May sasabihin ako..."Awang ang labi ni Diego at ramdam ko ang sobrang pagkagulat niya sa sinabi ko."Buntis si Mama. At nagaway kami." Simula ko sa kaniya."Wow. That's a blessing!" Napayuko ako. "Yeah..." sumama ang timpla ng mood ko. Hindi ko rin iddeny na nasaktan ako sa nangyari sa amin ni Mama."At nagaway kayo dahil di ka sangayon?" Dahang-dahang tumango ako. "Babe... don't you think about your momma's happiness?" Napaiwas ako ng tingin."Mahal..." suyo ni Diego at agad kinapa ang dalawang kamay ko sa ibabaw ng hita ko."Mahal... why don't you let go? I think they deserve to start over." Napailing ako."What about me? Hindi madali ang lahat na nangyari. Hindi basta-basta nabubura ng kung anong panunuyo. That's why I'm moving out because I could bring harm to Mama. Palagi na lamang kami di magkaintindihan. Its safe... for her to you know... don't see me.""L-live in na... tayo?"Natawa ako s
"Where's your bag? We could have our lunch first..." pasipol-sipol si Jaco habang nakasunod sa akin. "Wala akong oras na maglunch. Kailangan pa kitang i-tour." Walang ganang sagot ko. Halos habulin ng tingin si Jaco ng mga nadadanan naming mga parents na nakatambay sa corridor. "We own the time, Anita. Di naman natin kailangang magmadali... pwede naman ituloy bukas?" Ano daw? Peste. Pero sa sinabi niya ay nagkaroon ako ng ideya. Sasamahan ko lang naman siya ngayon. Ngayon. Kung nais niyang ituloy bukas... sige pabor na pabor sa akin dahil tatanggi na ako. Pwede siyang magpasama aa iba. "...pwede ring mamayang after class?" Habol niya.Ngumisi ako at huminto sa taoat ng faculty room."Sige, sasamahan kita. Ngayon. At baka sa iba ka makasama mamaya dahil maaga akong uuwi e...""W-what? Then... pwede ka naman sumabay sa akin umuwi? Maaga ba? Maaga rin naman akong uuwi...""May sundo na ako, Jaco."Walang tao sa loob ng faculty room dahil paniguradong nasa meeting pa sila. Lumapit na
Iti-nour ko nga siya gaya ng inaasahan. Casual ang boses ko habang tinuturo ang bahagi ng school para sa proyekto. Si Jaco ay tahimik na nakasunod. Puro tango ang natatanggap ko at di na nagsalita. Pabor sa akin dahil mas mapapabilis ang gawain namin.Sumulyap ako sa aking relo kasabay ng pagtunog ng bell para sa unang klase ng hapon. Pormal akong tumayo sa harap niya at nagpaalam."Una na po, sir. Magsisimula na po ang klase ko. Kung may kailangan kayo, pwede siguro kayo dumeretso sa principal." Gaya ng inaaaahan ko, tumango ulit siya at nananatili ang titig sa akin.Umatras na ako bago tumalikod. Nakahinga ako ng maluwag. Siguro naman ay tapos na ang catch up na hinahabol niya sa akin, hindi ba?Sana hindi ko na siya makita pa ulit.Hinihintay ko si Diego sa waiting shed sa labas ng gate. Late siya ng sampung minuto at normal naman 'yun dahil baka nasa plantation pa siya.Iyon nga lang, kasabay kong naghihintay ang mamamahaling SUV sa tapat ko, nasa kabilang kalsada. Itim na itim an
Hindi ko balak na umalis ng bahay agad. Pero dahil na rin sa kahihiyan ay dala ko na ang gamit ko kinabukasan. "Tiya, magpapalamig lang ako. Aalis ako ng bahay para makapagisip-isip. Kapag mananatili pa ako rito ay baka... kung ano pa ang mangyari kay mama." Napailing siya. Kitang-kita ko kung papaano siya tumututol sa desisyon ko. Napabuntong-hininga ako. "Anita, malaki ka na. Sana alam mo ang ginagawa mo.""Tiya naman. Sarado pa ang isip ko, inaamin ko. Di ko lang matanggap.. agad...""Pakiramdam ko, mas nagkagulo kayo pagkarating ni Jaco. May kinalaman ba siya sa nangyayaring ito?" Kumunot ang noo ko at natawa."Wala, tiya. Swerte naman niya kung ganun'." Tinititigan ako ni tiya na tila tinitignan kung may plastik sa sinabi ko. Tumawa ako muli at napailing."Wala nga, tiya."Bumuntong-hininga siya."Wala na akong magagawa. Buo na ang isip mo. Ang akin lang, sana pagbalik mo rito ay tanggapin mo na rin si Marcio bilang pangalawang ama mo. Saksi ako sa pagpapakumbaba niya sayo..."
Nawala talaga ako sa mood. Sarap ingudngod ang nguso nito sa pader. Nakabuntot siya hanggang faculty room kung nasaan ang cellphone ko at pera. Binati ako ng mga kasamahan pero napanganga ng makita ang nakasunod sa akin na si Jaco."Good morning..." maawtoridad na boses ni Jaco na siyang ikinataas ng kilay ko. Nataranta ang mga kapwa ko guro at nagsiunahang bumati."Sir! Nabisita po kayo? May problema po ba?""Naku, sir. Tara, kain po tayo?!""Sir, hinahanap niyo ba opisina ni principal?" Inalis ko ang clip sa buhok ko bago sinuklay-suklay. Kumakain na ang ibang mga guro dala ang kanilang baon. Sina Teacher Claire na na nagfofood allowance rin ay nauna na siguro sa cafeteria."No, thank you. I'm with Anita." Parang slow mo na dumako ang tingin nila sa akin. "Ahh, para ba sa tour ulit?" Si teacher Kaye na natawa ng mahina. "No, I'm having lunch with her." Natikom ang bibig nila at tinignan kami ng makahulugan. Alam ko na agad kung anong dumi ang nasa isip nila. Napailing ako at
Nakasunod uli ang sasakyan ni Jaco sa amin ni Diego. Iniwas ko na lang ang tingin roon nang makapasok sa mansyon ng mga Mariano Diego's parents are very ideal for me. Napakaideal na in laws sila. Ni hindi nila ako pinabayaan o pinagsalitaan ng kung ano kahit pa noong magkaibigan pa kami ni Diego. Their heart is so pure and genuine. Kaya rin na lumaki ang magkakapatid na mababait at magagalang. Diego is the youngest among the Marianos. Kasal na ang kuya at ate niya at naninirahan sa Manila. Siys lang itong nandito para mamamahala ng plantation at ng hacienda nila. "Magkakaayos rin kayo, hija. I understand your reason. But I hope you'd think about it thoroughly. Your mom maybe needs you, too. Maselan magbuntis kapag may edad na..." nagaalala si mama Sheryl habang inaamin ko sa kaniya ang lahat."I feel sorry... pero mahirap pong tanggapin." Natawa ako para maibsan ang lintek na luha.Kinapa niya ang kamay ko bago ako niyakap."You are so welcome here. I hope you'd find peace in your h
Napailing ako at iniwan siya. Bwisit. Ke-aga aga sinisira na naman ang mood ko. Though, it was really hard to supress my feelings and try to be okay in front of my students. Ayaw ko naman na ibunton sa kanila ang lintek na inis ko. I am not that kind of teacher.Parang lintang nakasunod si Jaco pagkalabas ko pa lamang ng huling klase ko nitong umaga. I am glad that he's not talking kasi baka maeskandalo kami dahil ingudngod ko ang nguso niya sa sahig. Naupo na ako sa mesa naming mga teacher sa cafeteria. It was already full but..."Sir! Sir! Dito po kayo!" Humalakhak si teacher Claire habang kinakawayan si Jaco. Napairap na lamang ako. "Do you mind?" Nilibas ko ang cellphone para icheck ang memorandum sa email ko tungkol sa seminar namin bukas.Nakarinig ako ng malalakas at sunod-sunod na tikhim. Umangat ang tingin ko para makita na nakatingin ang mga kasamahan ko sa akin."Bakit?" Ngumuso si teacher Monique sa gilid kong nasaan nakatayo si Jaco."Mukhang sayo nagpapaalam, teacher