Chapter 11
ABOUT A CENTURY AGO...
Somewhere in Europe. A night of festivity because once again, their kingdom has conquered another country.He was just a playful young prince. Kaya naman, puro lamang siya laro at pasyal sa malawak na hardin ng palasyo kahit pa mayroong pormal na salu-salo sa loob ng palasyo. Sa katunayan, ayaw naman talaga niya ang mga ganoong kasiyahan. Siguro'y hindi lamang siya handa para sa mga ganoon. Masyado pa siyang bata sa edad na fourteen.Nang gabing iyon, dagsaan ang iba't-ibang mga kilalang personalidad at mga pamilyang nanggaling sa mayayamang pamilya. Kadalasan pa nga ay may dugong bughaw ang mga ito na kagaya niya.Isa siya sa mga prinsipeng anak ni Haring Carlo. Inaasahan ang bawat isa sa kanila na gampanan ang kani-kanilang tungkulin habang bata pa lang. Ngunit sa kabila niyon, hindi maiiwasang maiba siya sa kanila.Bukod sa hindi siya kasundo ng kanyang mga kuya, ay wala pa siyang naging kaibigAfter weeks of hiatus, I am finally back! Na busy lang talaga sa daytime work. I will update maybe at least once a week. Naka-100 reads na pala to. Na surprise naman ako pagbalik ko. Motivated author here.
CHAPTER 12"WHAT IS SHE doing here?"Parehas na napatingin si Ashley at Luke nang marinig nila ang boses ni Doc Grace.Ibinaba nito ang kahong dala at saka nakalukipkip na tinignan sila nang nakataas ang isang kilay. Tinitigan siya nito nang mabuti dahil na din sa kanyang kasuotan. Napadako tulog ang kanyang mata sa hawak niyang pusa."Akala ko ba mailap siya sa ibang tao?" tanong nito kay Luke, ngunit hindi pa din tinatanggal ang tingin sa hawak niyang pusa.Samantala, halata ngang ayaw no Raven sa doktora. Angilan ba naman niya ito."This reminds me of old days. Seeing you here feels like it's deja vu."May dinala na ba si Luke minsan sa bahay nito?"Well, gusto ako ni Raven," pagmamayabang niya."Raven?""Yup. Ako ang nagbigay sa kanya ng pangalan," tugon niya.Humarap ito kay Luke at namaywang."Really? What are you thinking? Letting her here?" tanong ni Grace."She knows," tipid na sagot ni Luke."So? Bakit
CHAPTER 13PINADAAN NI ASHLEY ang kanyang mga daliri sa kanang kamay sa mga librong maayos na nakasalansan sa mga cabinet.Sa sobrang pag-iisip kung paano ba siya makakatakas sa tetitoryo ni Luke, siya namang pagkapadpad niya sa isang malaking silid na punong-ouno ng libro. Sinabi ng lalaki na mag-enjoy siya habang buhay pa siya, kaya naman hindi na siya nagpapigil pa. Wala naman sigurong masama sa pag-explore ng mansion nito. Tutal hindi na din naman niya mahanap pa ang pusang itim.Kadalasang makikita dito'y mga makakapal at mukhang madaming taon na ang pinagdaanan. Hindi siya interesado sa mga libro pero alam niyang mahinap hanapin ang mga ganoong libro. Sa tingin nga niya'y pwede na itong ilagay sa mga museum.Nagbuklat siya ng isa. Halos sumuko pa ang mga braso niya dito. Para bang nagbuhat pa siya ng dumbbells dahil na din sa makapal na cover ng libro. Bawat pahina nito'y nangingitim na sa kalumaan. Pero nakakalula ang mga titik na naiprinta dito. Sa katu
CHAPTER 14A CENTURY AGO..."ISA SIYANG HALIMAW!"Dinig niyang sigaw ng inang reyna sa asawa nitong hari.Napasandal siya ang pintuan ng kanyang silid at saka lupaypay na naupo. Nanginginig niyang tinignan ang mga duguang kamay. Kahit hindi niya makita ang sarili sa salamin, alam na niyang duguan din ang kanyang bibig.Hindi niya lubos maisip, maski siya, na siya nga ang may gawa ng mga iyon.Tuwing gabi, isa-isang nawawala ang mga kababaihang dalaga sa kanilang nasasakupan. Kinaumagahan, matatagpuan na lang ang mga dalagang wala nang buhay at may marka ng kagat ng kung ano mang hayop sa mga katawan nito.Sa katunayan, mula nang mag-edad katorse siya ay pansin na niya ang kakaibang nangyayari sa kanya tuwing gabi. Magigising siyang uhaw na uhaw, maghahanap ng maiinom, pero pagkalabas niya ng silid ay wala na siyang maalala.Ilang taon na ganoon ang laging nangyayari sa kanya. At iisang tao lamang ang nakakaalam niyon. Iyon ay ang pinak
CHAPTER 15NAPATULALA NALANG SIYA sa mga mata ni Luke.Bakit ito nalungkot?Hindi niya tuloy maituloy ang paglaban dahil mas nangingibabaw ang kanyang kuryosidad para dito.He firmly closed his eyes trying to stop himself from doing anything.Lumuwag ang pagkakahawak nito sa kanya at marahas itong umatras palikod."Hand me a bag, Grace," utos nito. Malakas ang pagkakakuyom ng palad nito.Dali-daling tumakbo paakyat ang doktora. Tinanggal na din nito ang sapin sa paa upang mas madali itong makatakbo.Humahangos na inihigis nito ang blood bag sa lalaki. Kahit hindi niya mahawakan, batid niyang dugo ang laman niyon. Hindi sa lalaki nagtungo ang babae kundi sa kanya.Hinawakan nito ang kanyang magkabilang pisngi at itinapat iyon sa kanyang mukha."Be still," aniya.Ilang sigundo silang ganoon. Magkatitig ang kanilang mga mata. Maski kasi siya ay nagulat sa mga ginawa ng dalaga.They can hear the slurping from his direction. H
CHAPTER 16 "KANINA KA PA?" utal ni Ashley nang tuluyang humarap kay Luke. "You wanna guess?" he asked. She was stunned. It's not like Luke was always this interested giving her a time like this. Laging mainit ang dugo nito sa tuwing nagkakasalubong sila. Mahigit isang oras palang nang mangyari ang hindi niya inaasahan. Pero ang mas hindi niya inaasahan ang pagpunta nito agad sa kanya. "I just got here," anito. Kanya namang ipinagpasalamat ito dahil tiyak na magpapalamon siya sa lupa kung narinig man nito ang mga sinabi niya kanina. Hindi din naman niya alam kung bakit nasabi niya ang mga iyon. Mukha tuloy siyang nag-aalala para dito. Bakit naman siya mag-aalala para dito? Muntik pa nga siya niyong patayin kani-kanina lang. Kung hindi lang sumingit si Grace. At hung hindi lang ito lumuha kanina, malamang kung ano na din ang pwedeng gawin dito. "I'm sorry about earlier
CHAPTER 17 KANINA PA SIYA palakad lakad ng mansion, ngunit sa bawat liko niya ay magugulat nalang siya na nandoon si Luke na nakahawak ng libro. Animo'y sinasadya nito na talagang sundan siya. Kung sabagay, para mapaalalahanan siya na isa nga itong bampira. Naiinis na siya. Parang inaasar lang siya nito sa bawat galaw niya. Lalo na't alam niyang isa lang siyang hamak na tao. Pero hindi lang siya isang hamak na tao, kundi isang huntress. Aakyat na sana siya ng hagdan nang hindi si Luke ang nagpakita kundi ang pusa na lagging dumidikit sa kanya. Nagpasya siyang alagaan na ito. Binigyan naman na din niya ito ng pangalan. "Lumalalim na ang gabi. Gusto mo na din ba magpahinga?" tanong ni Ashley sa pusa. Ngunit isang meow lang ang sagot nito. "Getting tired already?" Luke broke the silence. "Isang araw palang 'yan," paalala nito. "And I have two more days. You're giving me three, remember?" "Well, suite yourself." "Mas Mabuti pang pusa nalang ang kausapin ko kaysa naman makipagban
"KAHIT ANO'NG MANGYARI, huwag kang lalabas kapag gabi."Lagi iyong ipinapaalala ng kanyang lola simula pa noong nagkamuwang siya. Mahigpit na ipinagbabawal kay Ashley ang paglabas kapag wala na ang araw at madilim na ang kapaligiran.Hindi na niya naabutan ang mga magulang na namatay sa aksidente noong snggol pa lamang siya. Kaya naman, sa lola siya lumaki. Bagamat istrikto ito pagdating sa curfew, hindi naman masusukat ang pagmamahal at pag-aaruga nito sa kanya.Tumutupad siya sa utos nito bilang isang masunuring bata. Pero iyon ay noong bata pa lamang siya.Nang tumuntong na siya sa taong sixteen, nagbago iyon.Nagkaroon na siya ng mga katanungan kung bakit bawal siyang lumabas sa gabi, na hindi din naman sinasagot ng lola. Lagi itong umiiwas o di kaya naman ay sasabihing madaming nangyayaring delikado kapag gabi para sa teen ager na tulad niya.Pero sa tingin niya ay may mas malalim pang dahilan kung bakit bawal.
INABUTAN SIYA NI JAKE ng inumin na sa una, may pag-aalinlangang tinanggap. Tutal tumakas na din naman siya, kaya sinulit niya ang kalayaang ngayon niya lang naranasan.Naka-isang baso pa lang siya pero ramdam na niya ang kaunting pagkahilo at pag-init ng katawan. Unang beses niya kasing uminom at hindi sanay ang kanyang sistema sa mga ganoong bagay."Excuse me, CR lang," paalam niya."Samahan kita?" tanong ni Jake."Hindi na. Saglit lang naman ako," aniya at hinalikan si Jake sa pisngi. Hindi na din naman na siya pinilit pa nito.Nakisingit siya sa mga nagsasayawan upang makadaan papunta sa CR ng bahay. Dahil sa hilo, mabilis lang siyang ma-out balance nang mabangga ng ilan.Ginamit niya ang kamay upang hindi tuluyang mapahiga sa lupang natatakpan ng damong pantay ang pagkakaputol. Tumama nga lang ang palad niya sa magaspang na sementadong pathway na may pebbles.Nakaramdam siya ng hapdi dito."Are you okay?" tano
CHAPTER 17 KANINA PA SIYA palakad lakad ng mansion, ngunit sa bawat liko niya ay magugulat nalang siya na nandoon si Luke na nakahawak ng libro. Animo'y sinasadya nito na talagang sundan siya. Kung sabagay, para mapaalalahanan siya na isa nga itong bampira. Naiinis na siya. Parang inaasar lang siya nito sa bawat galaw niya. Lalo na't alam niyang isa lang siyang hamak na tao. Pero hindi lang siya isang hamak na tao, kundi isang huntress. Aakyat na sana siya ng hagdan nang hindi si Luke ang nagpakita kundi ang pusa na lagging dumidikit sa kanya. Nagpasya siyang alagaan na ito. Binigyan naman na din niya ito ng pangalan. "Lumalalim na ang gabi. Gusto mo na din ba magpahinga?" tanong ni Ashley sa pusa. Ngunit isang meow lang ang sagot nito. "Getting tired already?" Luke broke the silence. "Isang araw palang 'yan," paalala nito. "And I have two more days. You're giving me three, remember?" "Well, suite yourself." "Mas Mabuti pang pusa nalang ang kausapin ko kaysa naman makipagban
CHAPTER 16 "KANINA KA PA?" utal ni Ashley nang tuluyang humarap kay Luke. "You wanna guess?" he asked. She was stunned. It's not like Luke was always this interested giving her a time like this. Laging mainit ang dugo nito sa tuwing nagkakasalubong sila. Mahigit isang oras palang nang mangyari ang hindi niya inaasahan. Pero ang mas hindi niya inaasahan ang pagpunta nito agad sa kanya. "I just got here," anito. Kanya namang ipinagpasalamat ito dahil tiyak na magpapalamon siya sa lupa kung narinig man nito ang mga sinabi niya kanina. Hindi din naman niya alam kung bakit nasabi niya ang mga iyon. Mukha tuloy siyang nag-aalala para dito. Bakit naman siya mag-aalala para dito? Muntik pa nga siya niyong patayin kani-kanina lang. Kung hindi lang sumingit si Grace. At hung hindi lang ito lumuha kanina, malamang kung ano na din ang pwedeng gawin dito. "I'm sorry about earlier
CHAPTER 15NAPATULALA NALANG SIYA sa mga mata ni Luke.Bakit ito nalungkot?Hindi niya tuloy maituloy ang paglaban dahil mas nangingibabaw ang kanyang kuryosidad para dito.He firmly closed his eyes trying to stop himself from doing anything.Lumuwag ang pagkakahawak nito sa kanya at marahas itong umatras palikod."Hand me a bag, Grace," utos nito. Malakas ang pagkakakuyom ng palad nito.Dali-daling tumakbo paakyat ang doktora. Tinanggal na din nito ang sapin sa paa upang mas madali itong makatakbo.Humahangos na inihigis nito ang blood bag sa lalaki. Kahit hindi niya mahawakan, batid niyang dugo ang laman niyon. Hindi sa lalaki nagtungo ang babae kundi sa kanya.Hinawakan nito ang kanyang magkabilang pisngi at itinapat iyon sa kanyang mukha."Be still," aniya.Ilang sigundo silang ganoon. Magkatitig ang kanilang mga mata. Maski kasi siya ay nagulat sa mga ginawa ng dalaga.They can hear the slurping from his direction. H
CHAPTER 14A CENTURY AGO..."ISA SIYANG HALIMAW!"Dinig niyang sigaw ng inang reyna sa asawa nitong hari.Napasandal siya ang pintuan ng kanyang silid at saka lupaypay na naupo. Nanginginig niyang tinignan ang mga duguang kamay. Kahit hindi niya makita ang sarili sa salamin, alam na niyang duguan din ang kanyang bibig.Hindi niya lubos maisip, maski siya, na siya nga ang may gawa ng mga iyon.Tuwing gabi, isa-isang nawawala ang mga kababaihang dalaga sa kanilang nasasakupan. Kinaumagahan, matatagpuan na lang ang mga dalagang wala nang buhay at may marka ng kagat ng kung ano mang hayop sa mga katawan nito.Sa katunayan, mula nang mag-edad katorse siya ay pansin na niya ang kakaibang nangyayari sa kanya tuwing gabi. Magigising siyang uhaw na uhaw, maghahanap ng maiinom, pero pagkalabas niya ng silid ay wala na siyang maalala.Ilang taon na ganoon ang laging nangyayari sa kanya. At iisang tao lamang ang nakakaalam niyon. Iyon ay ang pinak
CHAPTER 13PINADAAN NI ASHLEY ang kanyang mga daliri sa kanang kamay sa mga librong maayos na nakasalansan sa mga cabinet.Sa sobrang pag-iisip kung paano ba siya makakatakas sa tetitoryo ni Luke, siya namang pagkapadpad niya sa isang malaking silid na punong-ouno ng libro. Sinabi ng lalaki na mag-enjoy siya habang buhay pa siya, kaya naman hindi na siya nagpapigil pa. Wala naman sigurong masama sa pag-explore ng mansion nito. Tutal hindi na din naman niya mahanap pa ang pusang itim.Kadalasang makikita dito'y mga makakapal at mukhang madaming taon na ang pinagdaanan. Hindi siya interesado sa mga libro pero alam niyang mahinap hanapin ang mga ganoong libro. Sa tingin nga niya'y pwede na itong ilagay sa mga museum.Nagbuklat siya ng isa. Halos sumuko pa ang mga braso niya dito. Para bang nagbuhat pa siya ng dumbbells dahil na din sa makapal na cover ng libro. Bawat pahina nito'y nangingitim na sa kalumaan. Pero nakakalula ang mga titik na naiprinta dito. Sa katu
CHAPTER 12"WHAT IS SHE doing here?"Parehas na napatingin si Ashley at Luke nang marinig nila ang boses ni Doc Grace.Ibinaba nito ang kahong dala at saka nakalukipkip na tinignan sila nang nakataas ang isang kilay. Tinitigan siya nito nang mabuti dahil na din sa kanyang kasuotan. Napadako tulog ang kanyang mata sa hawak niyang pusa."Akala ko ba mailap siya sa ibang tao?" tanong nito kay Luke, ngunit hindi pa din tinatanggal ang tingin sa hawak niyang pusa.Samantala, halata ngang ayaw no Raven sa doktora. Angilan ba naman niya ito."This reminds me of old days. Seeing you here feels like it's deja vu."May dinala na ba si Luke minsan sa bahay nito?"Well, gusto ako ni Raven," pagmamayabang niya."Raven?""Yup. Ako ang nagbigay sa kanya ng pangalan," tugon niya.Humarap ito kay Luke at namaywang."Really? What are you thinking? Letting her here?" tanong ni Grace."She knows," tipid na sagot ni Luke."So? Bakit
Chapter 11 ABOUT A CENTURY AGO...Somewhere in Europe. A night of festivity because once again, their kingdom has conquered another country.He was just a playful young prince. Kaya naman, puro lamang siya laro at pasyal sa malawak na hardin ng palasyo kahit pa mayroong pormal na salu-salo sa loob ng palasyo. Sa katunayan, ayaw naman talaga niya ang mga ganoong kasiyahan. Siguro'y hindi lamang siya handa para sa mga ganoon. Masyado pa siyang bata sa edad na fourteen.Nang gabing iyon, dagsaan ang iba't-ibang mga kilalang personalidad at mga pamilyang nanggaling sa mayayamang pamilya. Kadalasan pa nga ay may dugong bughaw ang mga ito na kagaya niya.Isa siya sa mga prinsipeng anak ni Haring Carlo. Inaasahan ang bawat isa sa kanila na gampanan ang kani-kanilang tungkulin habang bata pa lang. Ngunit sa kabila niyon, hindi maiiwasang maiba siya sa kanila.Bukod sa hindi siya kasundo ng kanyang mga kuya, ay wala pa siyang naging kaibig
CHAPTER 10 AGAD NA NAPABALIKWAS mula sa pagkakahimbing si Ashley. Unang tumambad sa kanyang harapan ang lalaking doctor na huli niyang nakita bago nawalan ng malay. Bagamat normal na ang hitsura nito'y napaatras pa din siya nang makita itong nakaupo sa tapat ng malambot na higaang kanyang kinahihigahan. Napalunok siya habang tinitignan ang mga magagandang mata nito. Hindi nagtagal, siya na ang unang umiwas palayo dito ng tingin. Inilibot niya ang mga mata sa paligid ng silid na ngayon lang niya nakita. "Nasaan ako?" She was in a beige and gold colored classic victorian room. Ang mga ilaw ay hindi puti kundi dilaw na talaga namang mukhang mamahalin kahit simple lamang. Malaki at malambot ang kama na nababalot ng makapal na matres. Sa ilalim niyon ay isang napakalaking rug na may kakaibang disenyo. Sa may bintana nakakabit ang mga mahahaba at mukhang mabibigat na kurtina. "You're in my house," sagot
CHAPTER 9 "DOCTOR LUKE CUEVAS?" bulong niya sa lakas na hindi maririnig ng sino man. Maski siya.Hindi siya pwedeng magkamali. Madilim man ang paligid ay nakikita pa din niya kung sino ito. Bagamat kakaiba ito sa normal na hitsura ay ito din ang doctor.Napakakinang ng magaganda nitong mga mata na litaw ang kulay na pula. Tumutulong mula sa kamay nito ang pulang likido na malamang ay dugo. Bahagyang tumataas ang mga balikat nito na para bang kaylalim ng paghinga.Isa itong bampira?Humakbang siya upang tiyakin ang kanyang hinuha ngunit agad itong tumalikod upang umalis. Ngunit bago pa man ito makalayo, pinatamaan na niya ang balikat nito ng silver na bala.She can hear him groaned in pain as he stopped to give her his sharpest stares that could kill. Saglit lang ito ngunit nagtuloy din sa pagtakbo. Dahil nga sa ibang nilalang ito, mas mabilis pa ang naging takbo ng lalaki sa bilis na hindi na niya kaya pang habulin.Sakto namang dumating ang tinawagan n