Chapter Two

Chapter Two

Paano ako napunta sa kwartong ito? Letsugas, iyong bataan ko, naisuko ko sa estranghero. Natampal ko na lang ang aking mukha sa inis.

Mabilis kong pinaharurot ang kotse ko pauwi sa mansyon. Biglang nag-ring ang phone ko. Nang tignan ko ito, si Laila, ang sekretarya ko, tatlong taon ang agwat ng edad sa akin.

Agad kong sinagot ang tawag niya. “Ma’am Dari, I’ll inform your business trip with Mr. Kranleigh sa Tagaytay!” Napahilamos ako sa aking mukha. Dahil sa nangyari, muntik ko nang makalimutan ang business trip to Tagaytay with the most important client—si David Kranleigh.

Namamaga pa naman ang mga mata ko kakaiyak kahapon. Amoy-alak rin ako at inatake pa ako ng matinding hangover.

It was my biggest mistake na nagpakasal ako kay Clark Santiago, kasi isa siyang malaking dagok sa buhay ko. “Ma’am? Are you still there?” nabalik ako sa huwisyo nang magsalita ulit ang sekretarya ko.

“Yeah. Okay, noted. Pakihanda na lang ang papers. Dadaanan ko ‘yan mamaya!”

“Bye, I’ll call you later. I was driving kasi pauwi,” paalam ko at sabay in-end ang call.

Sa kabilang banda, kausap ni Riri ang isa sa mga katulong nila sa mansyon—si Aling Rosie. Ilang buwan pa lamang ito sa pagiging katulong, naging s****p na siya kay Riri.

“Alam kong kailangan mo ng pera dahil nasa hospital ang anak mo! Sa halagang 100k, gusto kong sirain mo ang preno ng kotse ni Dari,” nanlaki ang mga mata nito sa gulat, ‘tila hindi ito makapaniwala sa kaniyang narinig.

“Po?” nauutal na sagot nito at nagpalinga-linga sa paligid.

“Gusto mong mabuhay ang anak mo, ‘di ba? Then gawin mo ang inuutos ko sa ‘yo!” malditang sagot ni Riri kay Aling Rosie.

Lahat ay gagawin ni Aling Rosie para sa kaniyang anak, kahit pagkabilanggo ang kahahantungan nito kapag may nakaalam sa sabotage. “If you fail, then you can’t claim your reward!”

Napabuntong-hininga si Aling Rosie at buong tapang na tinanggap ang inuutos sa kaniya ng amo niyang si Riri, kapalit ng buhay ng anak niyang nag-aagaw-buhay sa hospital.

“You can leave! If nagawa mo, puntahan mo lang ako sa aking condo para maklaim ang 100k!”

Matipid na tumango si Aling Rosie at balisa itong umalis pabalik sa mansyon. Kasalukuyang nasa operating room ang asawa ni Dari, si Clark.

Nang makarating si Aling Rosie sa mansyon, agad niyang isinagawa ang utos ng kaniyang amo na si Riri.

Dahil abala ang mga kasambahay sa loob ng mansyon, walang ni isa ang nakakita sa kaniyang ginagawa habang sinisira niya ang preno ng kotse ng amo niyang si Dari.

Nakapark kasi ito sa parking lot. Napahawak si Aling Rosie sa kaniyang dibdib nang biglang sumulpot ang kaniyang amo sa likod nito, ngunit nasira na niya ang preno ng kotse at nagkukunwari siyang nililinisan niya ang kotse nito.

“Aling Rosie?! Anong ginagawa mo diyan?” takang tanong sa kaniya nito.

“W-wala po, Ma’am Dari. Nililinisan ko lang ho ang kotse ninyo, madumi na po kasi!” nauutal na sagot nito.

Bahagyang napatingin si Aling Rosie sa maletang hawak nito. “Saan po kayo pupunta, Ma’am?” kunwaring concern siya rito.

“Sa Tagaytay, Aling Rosie. I have a business trip with my important client. At tsaka upang makalimot sa kataksilan ng aking asawa at kakambal,” wala sa sariling sagot nito kay Aling Rosie.

Sa kabilang banda, ngiting tagumpay si Riri Wilson habang umiinom ng tequila sa loob ng condo ng bestfriend niyang si Lily.

“What’s behind that smile?” kuryosidad na tanong ng bestfriend niyang si Lily habang nakadekwatro itong nakaupo sa sopa.

“Secret!” nakangising sagot ni Riri sa kaibigan. Napairap na lamang ang bestfriend niya. “Malalaman mo rin iyan, soon!”

Dinaanan muna ni Dari ang mga papeles sa sekretarya niya sa opisina. “Take good care of yourself, Ma'am! Good luck sa business trip niyo with Mr. Kranleigh! Mag-iingat po kayo sa paglalakbay!” bilin ng sekretarya nang iabot sa kaniya ang mga papeles na nakalagay sa folder.

“Thanks! Ikaw na muna ang bahala dito, ha?” matipid na tumango ang sekretarya niya.

Habang tinatahak ni Dari ang daan patungo sa Tagaytay, biglang umulan ng malakas.

“Shit! Umulan pa!” napamura si Dari habang nakafocus sa pagmamaneho.

Apat na oras pa ang biyahe bago siya makarating sa Tagaytay, lalo na’t maulan, kaya medyo matatagalan siya bago makarating.

Sa kalagitnaan ng biyahe, biglang hindi niya makontrol ang manibela ng kotse niya. “Fucking shit!”

Kahit anong gawin niya, hindi niya makontrol ang manibela hanggang sa napunta siya sa tuktok ng bangin. “Diyos ko! Katapusan ko na ba ‘to?” takot na bulong ni Dari sa kaniyang sarili.

Isang maling galaw niya at mahuhulog na ang kotse sa bangin. Hindi rin siya makontak ang sekretarya niya dahil walang signal ang phone niya sa kinaroroonan.

Ipinikit na lamang ni Dari ang kaniyang mga mata. Unti-unti, dumadaus-os ang kotse niya hanggang sa tuluyan itong nahulog sa bangin.

---------

Condo ni Riri

“Are you sure nagawa mo ng maayos ang inuutos ko sa 'yo?” tanong niya sa kasambahay nitong si Manang Rosie nang dumating 'to sa kaniyang condo.

“Yes,ma'am. Sinigurado ko po na walang nakakita sa akin,” sagot nito, sumilay ang demonyong ngiti ni Riri dahil sa wakas ay masosolo na niya ang lahat lalo na ang kumpanya.

Ngunit hindi pa rin maintindihan ni Manang Rosie, kung bakit ito nagawa ng kaniyang amo—si Riri na kitilin ang buhay ng sariling kadugo at kakambal.

Gustuhin man niyang tanungin ito ngunit natatakot siya na baka pagalitan siya nito. “At dahil diyan, ito ang reward mo, Manang Rosie. Ako na rin ang bahala sa hospital bills ng anak niyo lalo na sa mga gamot niya,” wika ni Riri sabay abot ng isang envelope na may lamang pera—isang daang piso. Napaluha si Manang Rosie na tinanggap 'to.

“Maraming salamat ho, Ma'am Ri! Aalis na po ako, Ma'am. Kailangan ko na pong bumalik sa mansyon.” Pasalamat at paalam ni Manang Rosie.

“You did a great job! Manang Rosie. I'll assure your safety especially to your family!” pahabol na wika ni Riri kay Manang Rosie, naging emosyonal si Manang Rosie.

“Hulog po kayo ng langit, Ma'am Ri!”

“Keep it as a secret, okay?”

Matipid na tumango si Manang Rosie.