T/W: Cyber Bullying, Suicide. Watch for some vulgar words, as well. Lagpasan kung uncomforable basahin.*****“Are you still there?” untag nito sa akin para mabalik ako sa wisyo.“Seems like you’re not in good shape to come here. Mukha kang anemic.” Iniwan na rin nila ako sa pwesto ko after that.Nakakatawa namang… imagination ko lang pala ‘yon. Akala ko ang tapang ko na para ipahiya silang mag-ina sa mga bisita nila ngayon, kaso siguro kulang pa ako sa lakas. Maybe tonight’s event is not the perfect time to give them their most embarrassing moment. “Maraming salamat sa pagdalo n’yong lahat sa party na ito. Natutuwa akong pinaunlakan n’yo ang imbitasyon namin to be part of this. Since days are becoming too fast in passing by, kami rin ay nagulat na tatlong tulog na lang, ikakasal na ako kay Liam.” I saw them on the mini stage in front, clasping two glasses of white wine, while it’s Jessica who’s talking first.“Mukhang kinakampihan tayo ng oras, honey. Excited na rin yata para sa ara
Matapos kong ihatid si Aud sa bahay, lumabas muna ako ulit para bilhan siya ng gamot sa botika. Hindi ko alam kung saan nanggaling ang virus at ngayon ay bigla siyang sinipon at inubo. Malapit lang naman dito ang kinaroroonan no’n pero sumakay pa rin ako sa kotse. “Wala nang syrup?”“Iyong tablet na lang, miss.”Although I’m not sure if Audrey’s gonna take this… kasi kahit malaki na ‘yon, nasanay ko na kasi sa syrup, e.Hay, bahala na. Magtiis siya. “Thank you.” Pasakay na ako sa kotse kaso hindi ko alam kung bakit bigla akong nakaramdam ng pagkahilo. Hindi naman masyadong mainit ang ibinigay ng araw ngayon… but I feel exhausted. And everything around me just rotating in my eyes-“Okay ka lang?” I heard a masculine voice.“Ang putla mo. Ihatid na kita sa bahay n’yo.”Hinang-hina na kasi talaga ako kaya nagpaakay na lang ako sa kanya na isakay sa kotse ko, at siya na ang nagmaneho no’n.“Masyado ka bang napagod sa party kanina?”Nang sulyapan ko siyang muli, si Liam pala ‘yong lalak
"Bakit ang tagal naman nila magbihis? Naka-gown ba ang mga 'yan sa dance practice?""Madam, palabas na rin sila. Kinalampag ko na. Nag-chi-chismisan pa kasi kanina-""Kailan pa naging chimisan venue ang workplace, Melanie? Iharap mo sa akin ang mga 'yan, and let them show me their business!""Ito po kasi 'yon, madam." Inilapit ni Melanie sa akin 'yong hawak niyang tablet, and a news update was on the screen.'Sinugod ng mga fans nina Tanya, Echo at Corrine ang eksaktong lokasyon na tinatayuan ng tinaguriang 'fav kainan ng masa', ang Eight All You can; isang Buffet restaurant na pagmamay-ari ni Imelda Soriano.Matapos mai-release ang press conference kalakip ng panayam ng tatlong biktima ng food poison sa nasabing restaurant, nagkagulo ang mga fans at nagkaisa na sugurin ang restaurant na pinaniniwalaan nilang wala na itong karapatan pa na manatili sa business industry because of the act of negligence.'"I never really thought I would be a victim of food poisoning. Maganda naman ang re
"Kay Doc Liam niya kayo ipinagbilin. Samahan ko na po kayo sa clinic niya?"Nagdadalawang-isip pa ako na sumunod roon sa nurse nang marinig ang sinabi niya. Ang daming doktor dito sa ospital... bakit kay Liam niya pa kami dadalhin ng anak ko? P'wede kayang... magpa re-sched?"Ma, tara na raw po."Nabalik lang ako sa wisyo nang magsalita si Audrey. Wala. Nandito na kami. There's no turning back... kasi kung hindi, baka kung ano pa ang isipin nila if I acted so weird.Unang beses ito na makikita ni Liam si Audrey, at gano'n din naman ang anak ko. Sa mga nangyayari sa drama sa TV, scripted naman kasi 'yon kaya napapaniwala ang mga tao na totoo ang 'lukso ng dugo' kemerut. But in reality, I never believed it was true."Kayo pala ang next patient ko, Gwen," pagbati niya sa akin nang makapasok na kami sa clinic niya.Ang linis at tama lang naman ang laki. I never saw his area clean like this... noon. Talagang ang laki na ng ipinagbago niya."Anak mo?" turo niya sa kasama ko na si Audrey."S
“You’re accusing me that I murdered those fvcking perverts? Seryoso ka ba riyan, Kris?”“I’m considering every possible reasons para alamin kung paano sila namatay. Kung suicide ba talaga ang nangyari-”“You’re talking to a professional licensed doctor! Mawawalan ako ng lisensya kung ginawa ko nga ang iniisip mong ‘yan!”“Doktor ako, Kris. Ang trabaho namin ay para gamutin ang mga may sakit at tulungang mapahaba pa ang buhay ng mga taong nasa severe condition. We tend to save lives, not to kill.” Nang ma-realize ko ang kabaliwan na ginawa ko… it was really a total embarrassment. Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko kung bakit umabot ako sa punto na si Henrix pa ‘yong pinagbintangan kong pumatay roon sa mga lalaking ‘yon.I was really crazy at this moment. “Hindi ko sinasadya. I’m sorry.” “Iuwi mo na si Audrey, and make sure to take her medicines. Para uminom ng gamot, sabihin mong ‘pag magaling na siya, lalabas tayo.” Pilit ang ngiting ibinigay niya sa akin. Hinalikan niya muna
“Basta ako… I’m just reminding you to think about fairness also. Gets ko kung gusto mong ipagdamot si Audrey, pero sana ma-realize mo rin na maraming mga tao riyan na tinatakasan ang responsibilidad nila bilang maging magulang ng isang batang hindi sinasadyang mabuo.”“Just because they’re not ready to be responsible parents, may mga nagpapalaglag. May mga tinatakbuhan ‘yong nabuntis tapos aaktong binata ulit sa ibang tao.”“But in your case, Kris…” Inabot niya ‘yong mga kamay ko, ipinatong ito sa ibabaw as she glitters me with her smile.“Gustong maging ama ni Liam sa anak mo. I’m not forcing you to give him the opportunity to let him be a father to Aud just because he’s my brother. Kasi kadugo ko man siya o hindi, I’d still pity him. Kasi ang dalang ng mga lalaking marunong magpakalalaki. Hindi ka niya tinakbuhan… kasi ikaw ang lumayo.” “Kasi gusto kong protektahan ang anak ko,” may diin kong sambit. “From the start, I made that clear to you, Lucile.”Gusto kong matawa sa naging re
“She’s asleep,” I mumbled while quietly shutting the door. “Kumpara kanina, bumaba naman na ang temperature niya.”Pagkagaling kasi namin sa simbahan, nagtungo kami sa paboritong lugar ni Audrey sa mall—ang arcade. Enjoy na enjoy siya sa paglalaro, to the point that her body excesses so much force and sweat… She’s been very exhausted due to playing too many games.Nabinat ang katawan niya kaya kanina ay inapoy siya ng lagnat, but then Henrix made a first aid to lower her temperature using ice cubes, putting it on her forehead… and good news, bumaba na mula sa 38.1 °C ang kaninang temperature niya which is 40.5 °C.“At least we tried to play things slowly,” I heard him say as he started eating food for dinner. “Nadala rin ako dahil nag-e-enjoy pa kami na mag-shoot ng bola kanina, while I forget about her condition that she just recovered from sickness recently.” “Gagaling naman na si Audrey. Ako nang bahala sa kanya-”“May inaasikaso kayo sa agency, ‘di ba? Tungkol sa debut ng first e
“I will not put my artists’ life at risk by trusting people like you. Napaka-ganid n’yo para sa sarili n’yong pangangailangan. We offered the help, but you choose to abuse it. Kaya pasensyahan tayo.” “Pinaniwala mo kaming makakabangon ulit ang business ko dahil sa tulong n’yo. Ang tagal na nito, ah? Wala pa ring nangyayari, Gwen. Ang akala namin, gagamitin mo ‘yong mga artista mong sikat para humakot ng mga potential investors na mapagkukuhanan namin ng funds. ‘Yon na nga lang ‘yong trabaho n’yo, hindi n’yo pa maibigay!”Hinampas niya nang malakas ‘yong table na nag-produce ng nakakabinging ingay. “Ano ba naman ‘yan-”“At ang trabaho mo na nga lang ay basahin ang nilalaman ng kontrata, hindi mo pa nagawa.”“Nakasulat doon lahat ng mga kondisyon na inaprubahan mo at simbolo ang pirma mo roon na sumasang-ayon ka sa anumang nakasulat sa papel. Problema ko pa ba kung hindi mo ‘yon binasa? Kasalanan ko bang tanga ka… na nag-expect ka nang malaki kaya hindi ka na nagsayang pa ng oras na ba
"Hen..." Without completing my name, sunod-sunod na umagos ang luha sa mga mata ni Kris habang nakakapit pa rin siya sa kamay ko.Agad akong umupo upang makapantay siya. Nawalan na ako ng pake kung mayroon mang nakatutok na mga camera sa amin ngayon. Itong pagkakataon na malaman kong naaalala na ako ni Kris ang hindi ko kayang palampasin."Do you... remember me now?""Your name has always been... inside this." Habang hawak ang kamay ko, she placed it on her chest-well, not the breast part."Sorry... I'm very sorry kung nakalimutan ka ng isip ko, Hen. Hindi ko rin alam kung paano nangyari-"I really hate to see her cry, so para hindi ko makita na umiiyak siya... sa pamamagitan ng pagyakap ko sa kanya, likod na lang ng ulo niya ang makikita ko.Because when she cries, nasasaktan din ako."Hindi mo kasalanan 'yon. Hindi rin naman ako galit sa iyo kasi kinalimutan mo ako nang limang araw," natatawang tugon ko."Binilang ko talaga 'yong araw na hindi mo ako maalala para mailista ko sa list
"We're here to visit Miss Gwen. Saan ba siyang room, Doc-"Humarap ako roon sa nagtatanong na babae, at napagtantong sina Tanya at Corrine 'yon.Both of them are wearing glasses.The only difference they had is Tanya is wearing a puff crisscross back dress na color white and she pairs her outfit with a strap trendy flat sandals in beige color.While Corrine's outfit is always simple yet classy. She wears a solid cut out Mandarin collar dress and paired it with a black minimalist metal decor point toe slingback pumps.In other words, Tanya's outfit is how SHOPEE app users dress, while Corrine is for SHEIN's users."Remind ko lang kayo na hindi siya nakakaalala," sabi ko roon sa dalawa bago sila pumasok sa kwarto.At sabay rin naman silang napaatras."She has suffered a minor internal bleeding on her brain. As a complication, she lost her memory. Pero short-term memory loss naman ang kanya.""There's still no definite time as to when she will regain her memory," I added."So... hindi ni
Naisip kong bago ako bumalik sa ospital, dumaan muna ako sa burol ni Lucile. I can't just not show myself there and exhibit my greatest sympathy because of her family's loss.Kahit na ang dami niyang ginawang kasalanan sa buhay namin ni Kris, still I have at least percent of gratitude for her for offering a friendship to Kris... kahit na hindi naman totoo."Nakikiramay po ako."Hindi ko kilala 'yong sinalubong kong matanda, but I guess she's one of the family member of the Soriano's.So, I proceeded to the long coffin and placed the flower I bought on the top of it. Now... as I was able to see the dead body of Lucile, confirming she was really dead, magkahalong lungkot at saya ang nararamdaman ko.Maybe she has run out of time to change, but then... deserve niya naman.Sa akin na may atraso siya, nakakatuwa naman talagang sinundo na siya ng kampon ng demonyo. However, nalungkot din ako kasi hindi niya na matutuloy 'yong kaisa-isang tama na nagawa niya sa buong buhay niya-to save the l
"Doon na kayo dumaan," turo niya sa likod na bahagi namin at mayroong pinto roon."Daan 'yan palabas dito. May kotseng nakaparada roon at... sakyan n'yo na. Mas hassle kung kukunin n'yo pa sa harap ang kotse n'yo. Anumang oras ay nandito na ang mga pulis.""Sumama ka na sa amin-""Hindi na, Liam." Lucile gave us her weak smile. "Hangga't buhay ako, hindi ko hahayaang makaapak ang mga pulis sa teritoryo ko. Hanggang sa huling hininga ko, poprotektahan ko sila."'Yong mga aso't pusa rito sa loob na ang iingay at masayang naglalaro, sobrang swerte nila to have Lucile. Na kahit gusto ko man na sumubok na kumbinsihin si Lucile na tumakas na lang, alam kong mabibigo lang ako.Because right at this moment, mas nananaig sa puso niya ang pagmamahal sa mga alaga niyang inampon niya at pinalaki rito sa kuta niya sa gitna ng bukid."Kris, tara na-""Umalis na kayo, Kris!" narinig ko ulit ang nakakabinging sigaw niya sa akin. "Hayaan mo na akong mamatay rito. Deserve ko naman, sis.""Lucile, pleas
"Excited much, Liam?" Sumakit ang tenga ko sa mala-mangkukulam na tawa ni Lucile. "Nag-uusap lang naman talaga kami. Because we have some sort of agreement.""He begged me not to speak about the truth to Audrey. Binantaan ko kasi siyang ako ang magsasabi kay Audrey na hindi si Henrix ang tatay niya-""So, sa iyo nalaman ni Audrey ang lahat?!"Hindi na ako nakapagpigil pa sa pagkakataon na ito, nagawa kong makawala sa siko niya, ngunit hindi sa tutok ng baril ni Lucile sa akin."Kailan mo ba matututunan na manahimik sa mga nalalaman mong hindi pa p'wedeng ipaalam sa iba, Lucile?""Don't talk like it's my fault, Kris. Kasi kasalanan mo naman talaga ang lahat, okay? It should be you who deserved to be blamed... kasi ikaw itong hindi marunong pumili ng tao na pagkakatiwalaan ng mga sikreto mo."I gasped in the air, realizing the huge mistake I've made in my entire life."Lucile, pakawalan mo na kami. Sumama ka na lang sa amin sa mga pulis-""Kung makakasama kita sa kulungan, Liam... bakit
"I think we're here."Namatay na ang engine ng sasakyan nang maigilid na ito ni Liam."Susunod naman si Henrix sa atin. Kung kakailanganin man natin ng backup, I hope... on time silang dumating dito."Sabay kaming bumaba ng sasakyan at pinasok ang isang... uhh... nag-iisang pintuan sa gitna ng bukid?Nang subukang buksan 'yon ni Liam, nakakandado sa loob. Kaya't ginawa na niya ang ipinagbabawal na technique; sinira niya na ang doorknob. At... bumungad sa amin ang medyo may kahabaan na hagdan paibaba. Sumunod lang ako kay Liam nang mauna siyang bumaba roon.Jusko, ano bang klaseng lugar ito?Mayroon namang mahabang pasilyo ang dadaanan namin. Sa magkabilang salamin ng makipot na pasilyo, tanaw ko roon ang laman nitong underground place na pinagtataguan ni Lucile-mga hayop. Mga aso at pusa na may kani-kaniyang kulungan at ang iingay nilang magsitahol."Ito siguro ang dahilan kung bakit nalubog kayo sa utang?" Ang tinutukoy ko kay Liam ay ang presyo ng pagpapagawa ng gan'tong klase ng ku
(Two Voices, One Song is now playing)"Call me unfair for not telling you about this surprise, hindi ka tuloy nakapaghanda," hiyang-hiya niyang tugon habang napapakamot sa kanyang batok nang matapos na 'yong kanta. "Hindi na kasi matatawag na surprise ito kung alam mo na ang mangyayari.""Ano nga bang okasyon, Hen?" medyo nauutal pa ako kasi... hindi pa rin ako maka-get over sa ganda ng kanta at dahil sobra kong na-enjoy 'yong pakikinig."Special day ang September 18, nakalimutan mo na ba?"Inisip ko nang matindi kung anong okasyon ang mayroon sa petsang binanggit niya... kung kaninong birthday, binyag, kumpil? Ano ba? Wala naman akong maalala."You forgot that the same day Audrey celebrated her birthday... anniv namin ni Gwen 'yon," bumulong siya sa akin. "At 'yong ngayon naman, I consider this day our anniversary-the exact day you choose to consider me as your second home."Muli na namang umawang ang bibig ko, at sandali lang din ay natawa na lang ako.Because he's telling the truth
"Kung hinayaan kitang pumasok doon, sayang naman na hindi mo naipanganak si Audrey." Parang nanumbalik ang kulay ng mundo ko when Henrix mentioned Audrey's name."You started your life with totally none. With a total blank page. And when you gave birth to Aud, hindi lang buhay mo ang nagkaroon ng kulay... kung hindi pati 'yong akin, nagkaroon ng kabuluhan while playing as her father temporarily.""Yeah..."While capturing the memories, the moments, the beautiful images my mind could remember since I gave birth to Audrey until she grew up, while reminiscing those... I could say that my daughter has always been my reason why I'm still fighting for life."Si Audrey... siya 'yong kaisa-isang magandang pangyayari na naganap sa buhay ko. Nang ipanganak ko siya... I'm proud of myself that... for once in my life, nakagawa ako ng tama.""Paano ba maging tama para sa iyo?"Abala akong nag-s-senti rito, kaso bumanat na parang siraulo si Hen. Ewan ko ba kung seryoso ba siya sa itinanong niya o sa
"Well, we... we really have to show them we're in love... that the proposal is sincere. Gusto nila ng kasal since magkakaroon na nga ng baby. And so, that happens. Kaya lang kinausap ko na si Maui about dito. The situation happening right now is already beyond the plan we had before."Now I realize everything. Na kaya pala noong mga panahong sumubok ako na hamunin si Henrix na magsabi sa akin ng totoo, hindi niya magawang magsalita."If the plan continues, magiging komplikado lang ang lahat. So, I tried my best to convince her be brave enough na magsabi na ng totoo sa mga magulang niya. Lalo ngayon na umuwi pa talaga rito sa Pilipinas si Mama dahil asang-asa siya na ikakasal kami ni Maui."Hesitant siyang tumitingin sa akin at agad rin namang umiiwas. "You know... ayokong abalahin naman 'yong mga magulang kong may trabaho sa ibang bansa para lang sa okasyong hindi naman totoo... so, I begged Maui to start to speak the truth to everyone who deserves to know about it."And when Maui beg