CHAPTER 9

CHAPTER 9

Gumising ako nang maaga para makapaghanda sa flight namin mamaya. Kaya pala binisita kami kahapon ng parents ni Mikael kahapon ay para ipaalala sa amin ang vacation daw naming dalawa.

I suddenly remembered my parents. I was used to have my parents’ attention since I’m their only child, and what I’m feeling now seems surreal. They never reached out to since the wedding happened. Hindi kaya masyado na silang abala sa pag-aasikaso ng mga bagay-bagay sa kompanya? O sadyang hindi lang talaga nila ako mabigyan ng oras?

I feel like they just abandoned me out of nowhere.

Those thoughts of mine were quite disturbing and exaggerated, but I managed to set it aside.

Aahon na sana ako sa aking pagkakahiga nang mahagip ng aking paningin ang natutulog na si Mikael. He was facing the ceiling. Naalala ko tuloy na nasa ganoong posisyon rin siya natulog kagabi.

He looks so tranquil while sleeping. Hindi ko maiwasang purihin ang guwapo niyang mukha. Marami na akong kakilala na guwapo pero