IBINABA ni Monica ang cellphone na hawak nang patayin ang tawag mula kay Ria. Lumungkot ang mukha niya ng malamang hindi sila mabibigyan ng bulalak ng supplier nila dahil sa kakulangan ng supply dahil nasira 'di umano ang mga bulaklak dahil sa mga insekto.Bumuntong-hininga siya. Saan siya hahanap ng supplier para sa mga bulaklak na napili nila para sa event? Wala na siyang ibang alam na supplier ng mga bulaklak kagaya ng Aster, Alstroemerias at Dahlias na ilan sa mga napili nilang bulaklak sa event. Iyon kasi ang napag-meeting-an nila at kailangan nilang makahanap ng ganoong bulaklak para sa mga disenyong nakalaan at para makapagpa-reserve."Mommy, aalis na po tayo."Lumingon siya kay Princess na kakaakyat lang sa taas. Nakapaskil ang ngiti sa mga labi nito at bakas ang excitement doon. Gusto kasi nito na isama siya sa labas kasama si Jericho. Sinubukan niyang tumanggi pero pinilit siya ng anak at wala na siyang nagawa kung 'di ang pumayag.Ngumiti siya. "Sige na, 'nak, susunod na si
"IS he the father of your child, Monica?"HINDI agad siya nakasagot at natigilan sa narinig mula kay Shy na ang tinutukoy ay si Jericho. Matapos kasi nilang makasalubong si Zymon at ang nobya nito, inaya sila ni Shy na sabay-sabay kumain sa malapit na restaurant. Hindi na siya nakatanggi dahil pumayag din si Princess na sumama sila sa dalawa.Alangan siyang tumingin sa anak na sarap na sarap sa kinakain nito. Nakatingin din sa kaniya si Zymon na tila naghihintay sa isasagot niya, maging si Jericho.Ngumiti siya. "No, he's not," maikling sagot niya, saka bumaling sa pagkain at sumubo niyon."Ow! I thought he is," tila dismayadong ani Shy. "No'ng makita ko kayo kanina, mukhang bagay kayo as a family," ngumiti pa ito. Katabi nito ang nobyo habang katabi naman niya si Jericho at ang kaniyang anak."No, he's not the father of Princess, Babe," singit ni Zymon. "Look, hindi naman siya kamukha ng bata, eh," dagdag pa nito. Bumaling ito sa pagkain."Paano mo nasabi?" nagtatakang ani Shy. Bumal
KINAUMAGAHAN, hindi inaasahan ni Monica na ganoon kaagang darating si Zymon sa bahay nila, bitbit ang isang human size teddy bear at ilang mga dolls para sa kaniyang anak, maging ang mga magulang niya ay nagulat sa pagdating nito."Ang laki naman niyan, Zymon," ani ng kaniyang ina na bakas ang pagka-amaze sa malaking stuff toy.Ngumiti ang binata. "Para po kay Princess, Tita para kahit wala ako sa tabi niya kapag natutulog siya, she can feel me beside her," paliwanag nito.Tahimik lang siyang nakaupo at nakahalukipkip sa sala. Hindi niya binabalingan ang binata dahil naiinis pa rin siya sa nangyari at sa inasal nito nang nagdaang araw sa mall."Kaya lang tulog pa si Princess, masyado ka kasing maagap," ani naman ng kaniyang ama na nakaupo sa katapat niyang bangko at nakatayo naman si Zymon."I can wait naman po, Tito," magalang na sagot nito."Naku! Masyado ka naman atang nagpapakitang gilas dito sa anak ko, ah. Lahat ng luho ng apo ko binibigay ninyo, baka mahirapan 'tong anak ko sa
NANATILING nakatulala si Monica nang ihinto niya ang sasakyan sa tapat ng George Company. Hindi mawala sa isip niya ang nangyari sa kanila ni Zymon kaninang umaga. Dahan-dahan niyang inangat ang kamay at marahang hinaplos ang mga labing pinaglapatan ng malambot na labi ni Zymon na parang naiwan doon.Bakit hinayaan niyang mangyari iyon, gayong alam niyang may girlfriend si Zymon? Bakit din may nararamdaman siyang kiliti sa tuwing naalala iyon. Namalayan na lang niya na kumurba na ang ngiti sa mga labi niya habang sapo niya iyon. Nang mapansin niya ang sarili, mabilis niyang ipinilig ang kaniyang ulo."No, Monica! H-hindi mo dapat isipin ang nangyari," pagkakalma niya sa sarili. Kumurap siya ng ilang beses. "Nadala lang kayo ng nararamdaman ninyo," aniya pa. Nagusot ang mukha niya. "Haist! Ano'ng gagawin ko?" Ginulo pa niya ang kaniyang buhok dahil sa inis sa sarili. Hindi niya na alam ang nararamdaman niya, naguguluhan at nalilito siya.Nag-inhale, exhale muna siya, saka inayos ang sa
"WHERE HAVE you been all day, Zymon?"Napapitlag si Zymon mula sa malalim na pag-iisip. Mabilis siyang nag-angat ng tingin sa babaeng nagsalita at tumambad sa kaniya si Shy na masuri siyang tinitigan, na bakas doon na hindi ito natutuwa.Abala ang isip niya sa pagbabalik tanaw sa nangyari sa kanila ni Monica. Hindi niya maunawaan kung bakit naramdaman niyang gusto niyang halikan ang dalaga, gayong alam niyang hindi iyon pwede. Nilamon siya ng temptation at hindi niya nagawang labanan ang mapusok na pag-iisip. Nagkasala siya pero hindi niya maramdamang nagsisisi siya sa ginawa niya."B-Babe, ikaw pala," gulat niyang sambit at alangan na ngumiti. Kakabalik lang niya sa opisina matapos niyang ihatid si Princess sa bahay nito. Muntik na nga siyang ma-late sa last meeting niya dahil hindi niya namalayan ang oras dahil sa sayang nararamdaman niya habang kasama ang anak ni Monica. Na-enjoy nilang dalawa ang pinuntahan nilang play house kung saan masayang naglaro si Princess doon. Nakita niya
NAGULAT na lang si Monica nang bigla niyang makita si Zymon, kasama si Princess sa sala, sa taas kung saan abala siya sa pagtipa sa kaniyang laptop habang inaanalisa niya ang report ni Ria sa kaniya. Medyo sumasakit na nga ang ulo niya dahil base sa report nito, bumaba ang sales ng flower shop, dahil sa limitadong supply ng mga bulaklak. Marami kasing bulalak ang hindi naging maganda ang harvest at ang ilan ay hindi season.Seryosong nakatingin sa kaniya ang binata at nakangiti naman si Princess, habang hawak ni Zymon ang kamay nito. Parang may gusto itong sabihin pero bakas ang pag-aalinlangan sa mukha.Napakamot sa noo si Zymon at bahagyang yumuko. Hindi niya magawang tumingin sa binata dahil kapag nakikita niya ito, para siyang kinakabahan na nagiging dahilan para mag-iba ang mood ng puso niya, para itong abnormal kung tumibok dahil sa hindi normal na tibok niyon na ang dahilan ay ang binata. Naalala rin niya ang namagitan sa kanila nang nagdaang araw. Pakiramdam nga niya, namumul
TAHIMIK lang na nakaupo si Monica sa front seat ng sasakyan ni Zymon. Hindi niya magawang tumingin dito dahil sa hiyang nararamdaman niya, maging kay Princess.Hindi niya namalayang nagising pala ang anak niya nang araw na iyon at nakita nito ang halik na namagitan sa kanila ni Zymon. Nagawa lang magpanggap ni Princess na tulog ito at walang nakita. Hindi rin niya alam na marunong na pa lang umarte si Princess.Abala sa pagtingin sa labas si Princess, sa tabi niya. Bakas ang saya nito sa tuwing lumalabas at nakikita ang malalaking gusali at iba't ibang sasakyan sa kalsada. Ayaw man niyang sumama, pero dahil na rin sa pamimilit ng anak niya kaya wala na siyang nagawa kung 'di ang pumayag kahit hindi niya alam kung saan sila dadalhin ni Zymon.Kanina pa silang tahimik, naiilang sa isa't isa. Nakapokus lang ang paningin niya sa labas pero hindi niya mapigilan palihim na tingnan si Zymon na abala sa pagmamaneho."Princess told me about that kiss."Napalingon siya sa binata dahil sa sinabi
HUMINTO ang sasakyan ni Zymon sa tapat ng bahay ni Monica. Nakatulog na si Princess habang nakahilig sa kaniya. Inabot na rin sila ng gabi at hindi niya namalayan ang mga nagdaang oras dahil na-enjoy niya ang araw na iyon, na magkakasama silang tatlo. Hindi niya alam pero gusto niya maulit ang pagkakataong iyon.Tiningnan siya ni Zymon, saka bumaling ito kay Princess. "Mukhang napagod si Princess, sa maghapong paglalaro," nakangiting anito. "Her smiles always reminds me that there's always a happiness in life at gusto kong maramdaman iyon, kasama si Princess, kasama ka, Monica." Natigilan siya nang mag-angat dito ng tingin. Nagsimula na namang magwala ang puso niya dahil sa paraan ng pagtingin nito na para bang may mga puso sa mata nito na kumikinang at hindi niya magawang makawala.Nang makabawi siya, kumurap siya at bahagyang yumuko. "Zymon, ayaw kong masyado kang ma-attach kay Princess, dahil hindi pa tayo sigurado kung ikaw ba talaga ang ama niya. You'll just get disappointed, ma
"THANK you, Zymon for everything you've done para lang mauwi tayo sa ganito," malumanay na sabi ni Monica habang nakatingin siya sa labas ng bahay at nakatayo sa terrace niyon. Naramdaman niya ang pagyakap ng binata mula sa kaniya likod. Naririnig niya ang paghinga nito. Mas siniksik pa nito ang ulo sa kaniya leeg na animo'y inaamoy iyon. "You don't need to thank me, Monica dahil sapat na kayo ni Princess para sa akin. Kayo lang naman 'yong gusto kong makasama at lahat ng ginawa ko, dahil iyon mahal ko kayo and I'm willing to do everything for you and for our daughter," masuyo at puno ng pagmamahal nitong pahayag. Hindi niya maiwasang hindi makadama ng kilig na tila ba ang bawat salita nito'y humihipo sa kaniyang puso. "Salamat dahil hindi ka sumuko kahit pilit kitang tinataboy. You deserve the love, Zymon at sana sapat ang pagmamahal mo para maibigay ko kung ano'ng deserve mo." Humiwalay sa kaniya si Zymon at hinarap siya. Hinawakan siya nito sa balikat. Ngumiti ito na animo'y nag
SA KABILA nang galit ni Monica at Zymon kay Shy, Jericho at Ronnie, mas pinili nilang ang batas na ang magparusa sa mga ito. Kumuha sila nang legal na abokado para asikasuhin ang kasong sinampa nila para maparusahan ang kasamaang ginawa ng mga ito sa kanila. Mahirap patawarin ang mga ito, pero hindi naman niya sinasara ang puso niya para sa pagpapatawad pero ang parusa, mananatili sa kanila."Sigurado ka na ba sa desisyon mo?" tanong ni Zymon sa kaniya habang magkahawak sila ng kamay at naglalakad sa parke malapit sa shop niya.Binalingan niya ito at ngumiti. "Sa ngayon, hindi ko pa sila kayang patawarin pero naawa ako kay Shy, she's pregnant and she needs care kaya gusto kong hindi na magsampa ng kaso sa ginawa niyang pananakit sa akin," sagot niya.Bumuntong-hininga si Zymon at ngumiti. "You're still concern to her kahit sinaktan ka niya at sinabotahe niya ang DNA test?" hindi makapaniwala pero manghang tanong nito.Umiling siya. "Hindi ako concern kay Shy, nag-aalala ako sa kalagay
DAHAN-DAHAN iminulat ni Monica ang mga mata niya. Napangiwi siya nang maramdaman niya ang pagkirot ng kaniyang ulo kaya nasapo niya iyon at napagtantong may benda iyon. Nabahala siya nang maalala ang nangyari matapos niyang mawalan ng malay. Natigilan siya at bahagyang natulala. Naramdaman din niya ang kirot ng balakang at iba pang bahagi ng katawan niya na marahil dahil sa pagkahulog niya sa hagdan. Hindi niya alam kung gaano katagal siyang walang malay."A-anak, gising ka na!" Napakurap siya at nagtaka nang marinig niya ang boses ng kaniyang ina. Binalingan niya ito at napagtanto niyang nandoon nga ang kaniyang magulang. "'Ma, 'Pa?" hindi makapaniwalang tanong niya. Ngumiti siya."Kumusta na ang pakiramdam mo, 'Nak?" tanong ng kaniyang ama.Hinawakan ni Terry ang kamay niya at marahan iyong pinisil. "Masaya ako na sa wakas nagkamalay ka na. Labis kaming nag-aalala sa nangyari sa iyo at kay Zymon kaya agad kaming pumunta rito sa Davao para maalagan ka namin. I'm sorry, 'nak dahil—"
AKMANG aalis na sana si Monica sa likod ng pinto ng silid kung saan naka-admit si Shy nang bigla iyong bumukas at niluwa niyon si Jericho. Natutop niya ng madiin ang bibig niya pero huli na dahil nakita na siya nito. Natigilan ang binata at agad bumakas ang labis na kaba at gulat sa mukha nito."M-Monica? W-what are you doing here?" gulat na tanong nito na namutla ang mga labi na animo'y tinakasan na ito ng dugo. "K-kanina ka pa ba riyan?" Lumapit ito sa kaniya at hinawakan siya sa braso. "Let's talk, please!" Sinubukan siya nitong hilahin pero hindi siya pumayag.Marahas niyang binawi ang braso niya. Madilim ang tingin niya sa binata na tila ba kutsilyo iyong nakasusugat. "T-tama ba ang lahat nang narinig ko, Jericho?" malumanay pa niyang tanong pero may diin doon."A-ano'ng narinig mo? I-I expl—""Sagutin mo ang tanong ko, Jericho! Tama ba lahat nang narinig ko?" sigaw niya para putulin ang sasabihin nito. "Paano mo nagawa sa akin ito? Pinagkatiwalaan kita dahil malapit ka sa amin n
"ZYMON! ZYMON!" umiiyak na sigaw ni Monica habang palapit siya sa operating room kung nasaan si Zymon. Nang na-recieve niya ang balita mula kay Aunor, agad silang nagtungo ni Crystal sa hospital kahit pa malakas ang ulan sa labas. "Zymon!" Halos mawalan na siya ng hininga dahil sa labis na pag-iyak at kung hindi nga siya hawak ni Crystal, baka tuluyan na siyang nabuwal dahil sa labis na hapis na nararamdaman niya. Hindi niya mapapatawad ang sarili niya kapag may nangyaring masama kay Zymon. Kasalanan niya iyon. "M-Monica, please calm down! He'll be ok, magtiwala ka kay Zymon, lalaban siya," umiiyak na rin na pagpapagaan ng loob ni Crystal sa kaniya habang alalay siya nito. Nagpupumilit siyang pumasok sa emergency room para tingnan ang lalaking pinakamamahal niya. "P-papasukin niyo ako! Please, let me in gusto kong makita si Zymon," patuloy niya na halos pumiyok na dahil sa pag-iyak. "P-pero, hindi ka pwedeng pumasok sa loob. Zymon is there for the operation," ani Crystal. Sa pali
MAHIGPIT siyang niyakap ni Crystal nang makita siya nitong umiiyak sa sala nang bahay sa gitna ng maulang gabi habang nakatingin sa labas ng bahay at pinagmamasdaan ang pagpatak ng ulang tila ba nakikisimpatiya sa nararamdaman niya. Pakiramdam niya'y muli na namang nabasag ang puso niyang nabuo na sanang muli. Ang masakit pa, parehong tao lang din ang dahilan niyon."I'm here for you, Monic. Palagi akong nandito kapag kailangan mo ako, ok? Alam kong nasasaktan ka, napapagod at nahihirapan pero huwag mong mag-isang dalhin ang lahat dahil nandito kami para sa iyo," malumanay at puno ng concern na wika ni Crystal sa kaniya.Nanatili siyang nakahalukipkip at nakatingin sa labas. Suminghot siya at binasa ang mga labi. "H-hindi ko na alam kung paano ko pa kakayanin 'to, Crystal. Hindi ko maunawaan kung bakit kailangan kong danasin lahat ng ito. Simula noon, nagtiis na ako sa lahat ng sakit na binabato sa akin ng mundong ito at akala ko'y matatapos iyon kapag hinayaan kong piliin ang gusto n
HINDI na kinaya ni Monica na maghintay na lang ng balita tungkol sa kalagayan ni Shy. Hindi na rin niya kayang maghintay kay Zymon na puntahan siya dahil marahil galit na galit ito sa kaniya kaya nagpasiya na siyang pumunta sa hospital kung saan naka-admit si Shy. Kinakabahan man siya pero wala siyang ibang maisip na paraan. Kailangan niyang malaman ang kalagayan nito dahil alam niyang iyon lang ang ikapapanatag ng puso at isip niya.Nang marating niya ang hospital, agad siyang tumungo sa nurse station at nagtanong kung saan ng silid ni Shy. Nagpakilala siyang kaibigan ni Zymon. Mabuti na nga lang at hindi na nagtanong pa ang nurse at tinuro nito na lang nito ang silid na inuukupahan ng dalaga.Mabigat ang bawat hakbang niya habang pabilis nang pabilis ang tibok ng puso niya dahil sa kaba sa maaaring malaman niya at maging reaction ni Zymon kapag nakita siya nito. Napalunok siya ng ilang beses hanggang sa marating niya ang private room na iyon.Nagdalawang-isip pa siya kung tutuloy o
HINDI mapakali si Monica habang palakad-lakad siya sa loob ng opisina niya. Gusto niyang pumumta sa Hospital kung nasaan si Shy pero alam niyang hindi pwede dahil mas lalo lang magiging malala ang gulo. Nanginginig ang kamay niya kaya marahan niya iyong pinipisil para pakalmahin. Kahit alam niyang wala siyang kasalanan, hindi pa rin niya maiwasang hindi kabahan at makonsensiya dahil kung hindi niya ito pinatulan, hindi na sana iyon nangyari. Anak pa rin iyon ni Zymon at marahil galit na galit ito sa kaniya. "Ate, ito po ang tubig, uminom po muna kayo," pukaw ni Ria sa kaniya nang makapasok ito sa silid dala ang tubig.Humarap siya rito. "K-kumusta na kaya si Shy, Ria? N-natatakot ako na baka may mangya—""Ate, ikalma mo ang sarili mo. You're not guilty, ok? Kung may mangyari mang masama sa anak ng babaeng iyon, hindi niyo ho kasalanan dahil siya ang gumawa niyon sa sarili niya." Bumuntong-hininga ito at lumapit pa sa kaniya. "Ate, alam nating pareho na wala kang ginawang masama. Si S
TAHIMIK lang si Monica habang nakahalukipkip at nakatingin sa labas ng bintana ng silid niya habang katabi naman ni Zymon si Princess at pinatutulog ito. Masaya siya na makitang ganoon na lang ang pagtanggap ng anak niya sa binata pero sa kabilang banda, nalulungkot siya sa katotohanang si Jericho pa rin ang ama nito. Nalulungkot din siya para rito dahil alam niyang labis niya itong nasaktan. Hindi niya masisisi kung galit ito sa kaniya dahil alam niyang may kasalanan siya sa nangyari. Hindi niya alam kung paano papawiin ang sakit sa puso nito, pero alam niyang matatanggap din ito ni Jericho. "Hey! Why you're so silent, huh?" Napabuntong-hininga siya nang marinig niya ang boses ni Zymon. Pinulupot nito ang mga braso sa baywang niya at ipinatong ang baba nito sa balikat niya. "Kanina ka pang tahimik, aren't you happy, Monica?" usisa nito. Bumaba ang tingin niya sa braso nitong nakayakap sa kaniya. Marahan niya iyong hinawakan at hinaplos. Nag-angat ulit siya ng tingin sa labas ng bint