3-REPORT

"The age of the solar system, derived from the study of meteorites, is near 5 billion years; that of the Earth is taken as 4.6 billion years. The oldest rocks on Earth are dated as 3.8 billion years."

Huminto si Mrs. Gagante sa pag-didiscuss sa harap. She's our professor in stellar astronomy. She rarely discusses our lessons because she's more on reporting. Seeing her talking and discussing those things about the solar system is so stupefying.

"Shh!" Saway ko kay Karl na panay ang bulong sa akin.

Few months had already passed, me and Karl are doing great. We often talk and catch up. Hindi ko inasahang magiging close kami. Ang snob niya kasi noong una kaming magkita tapos ngayon malalaman ko andami pala niyang kalokohan sa katawan! >_<

"Our solar system formed about 4.5 billion years ago from a dense cloud of interstellar gas and dust."

Sinamaan ko ng tingin si Karl. Bulong talaga siya ng bulong. Para siyang demonyo na sinasabing 'wag akong makinig kay Mrs. Gagante. @_@

Nang hindi ko talaga magets ang sinasabi ni Mrs dahil kay Karl ay nagtaas na ako ng kamay. "Mrs.? How do we know the solar system is 4.5 billion years old?" I asked.

"Well, this age has been determined with the radioactive dating technique. The precise decay rate of radioactive elements is used as a clock: the number of daughter products in one rock indicates its age. Dating meteorites thus allows us to give a lower age to the Solar System (4,56 billion years old)," sagot niya sa akin.

Tumango ako senyales na na-gets ko na ang sinabi niya. Tinanong niya pa kung sino ang may tanong, nagtaas si Anna ng kamay.

"Yes, Ms. Delavin?"

Anna stood up and her bosom bounce! Shit, what the hell is happening to me? Pati iyon ay napansin ng makasalanan kong mga mata! Si Karl kasi e.

"Tingnan mo si Anna," he said, so I lifted my gaze from my food to Anna.

She's eating too. Kasama niya ang mga kaibigan niya. Dalawang table ang pagitan namin. Kinunot ko ang noo ko, wala namang bago kay Anna? Kahit naka-civilian siya ay maayos naman siyang tingnan dahil below the knee ang dress na suot niya at hindi rin ganoong kahapit sa katawan. Kung meron mang kapuna-puna ay iyon siguro ang maganda niyang kutis at ang dibdib niya na medyo sumusungaw dahil off-shoulder ang style ng dress niya.

"Yes? What about Anna?" tanong ko at bumaling ulit sa kinakain ko.

Sumenyas siya na saglit lang dahil may kinakain pa siya, tumango ako. May natututunan naman pala siya sa akin. Dati kasi ay madalas ko siyang pagsabihan kapag nagsasalita siya ng may laman ang bibig. Inayos ko muna ang damit na suot ko. White halter top ang suot ko na naka-tuck in sa high waisted denim pants. Hindi naman masagwang tingnan dahil fitted naman ang pants na suot ko.

"Bilis. Magpapalit pa ako." Puna ko sa kaniya dahil ang tagal niyang kumain.

Kanina ko pa talagang naiisip na magpalit e. Masiyado kasing fit 'yong nasuot kong halter top, agaw pansin 'yong dibdib ko, hindi ako sanay. May baon naman akong plain white tee shirt, kanina pa sana ako magpapalit pero hinatak ako nitong si Karl sa canteen at sinabing kumain muna kami dahil gutom na daw siya.

"Kita mo suot niya?" Tumango ako sa tanong niya. "Hindi fit 'di ba? Pero kita 'yong malaki niyang ano!" Natatawa siyang nag-drawing ng dalawang bilog sa hangin. "Tapos sa iyo kailangan pa na fit para bumakat, pfft!"

Nanlaki ang mata ko at hinampas siya. Tawa siya ng tawa habang ako pulang-pula. Ibig sabihin tumitingin siya sa mga ano?! Jusmiyo!

"Kadiri kaa!" pabulong na sigaw ko sa kaniya. Gusto ko sanang itapon sa kaniya 'yong tubig ko pero ayoko namang mag-eskandalo.

"You! So sexy. You! So sexy." Napahagalpak kami sa tawa.

Kinanta niya kasi iyong so sexy by Marian Rivera. Tapos sa "you" madiin talaga ang pagkakasabi niya at itinuturo niya ako. Sa "so sexy" naman ay sumasayaw talaga siya ng kagaya ng dance step ng so sexy. "Baliw ka," ani ko habang natatawa.

"Who is the founder of solar system?" Natauhan ako at nabalik sa reyalidad nang magtanong na si Anna.

Solid talaga 'yong pagkakakanta at sayaw ni Karl noon ng so sexy kahit nakaupo siya. Umiling ako bago bumaling kay Mrs. Gagante, inayos niya ang suot niyang salamin bago nagsalita.

"The main idea of the solar system was proposed by the Polish astronomer Nicolaus Copernicus in the year 1473-1543 who said that "the Sun is the center of the Universe" and made the planets move around it in perfect circles, in his book entitled, "On the Revolution of the Celestial Spheres", written in Latin and published in 1543." 

Tumango-tango si Anna pagkatapos magsalita ni Mrs. Gagante at umupo na sa upuan niya. Binalingan naman kami ni Mrs. Gagante. Kumumpas siya sa ere para kuhanin ang atensyon naming lahat.

"Age of the Solar System. The discovery of “deep time", the idea that time in our universe is measured in billions of years, goes back at least to the speculations of the German philosopher Immanuel Kant (1724-1804) the French mathematician and astronomer Pierre Simon Laplace (1749-1827) and the Scottish naturalist James Hutton (1726-1797). Kant and Laplace proposed the "nebular hypothesis" of the origin of the solar system, whereby the planets formed from condensation out of matter orbiting the early Sun." May pinindot sa laptop niya si Mrs. pagkatapos ay may lumabas na picture sa projector.

"Obviously such an origin implies enormous amounts of time. Hutton proposed immensely long-time spans to explain how the observable rates of erosion and deposition, and the ongoing volcanic activity, can be made responsible for the origin of great valley sequences and mountain ranges, and all other features of Earth's surface."

Nag-stop siya saglit sa pag-didiscuss at ipinakita sa amin ang picture nila Kant, Laplace, at Hutton. Tinanong niya kung may tanong daw ba. Ilan ang nagtanong na wala namang connect sa topic. Ang tinanong kasi nila ay kung may asawa, anak or kung ano-ano pang tungkol sa personal na buhay nila Kant. Halatang sinasayang lang nila ang oras, hahaha, buhay estudyante. Tamang tanong lang ng walang connect sa topic na tanong para maubos ang oras at konti lang ang ma-discuss.

"The history of the Jewish people. (In the 1650s Archbishop James Ussher of Ireland, one of the more careful and distinguished scholars of time, put the beginning of Earth at 4004 B.C., a surprisingly precise estimate.) An estimate of 100 million years or more proved unacceptable to the famous British physicist William Thomson (1824-1907), better known as Lord Kelvin. Kelvin, then the world's expert on thermodynamics, calculated (in the late 1800s) an age of 20 to 40 million years for the Earth, assuming that the planet cooled from an originally molten condition. This age seemed reasonable, considering that the Sun should have burned out if it were much older, and that a planet should be younger than its star."

Wala na akong maintindihan sa sinasabi ni Mrs. Kahit kasi sa kaniya ako nakatingin, ang pandinig at diwa ko naman ay nakikinig sa sinasabi nitong katabi kong demonyo, ay este si Karl pala.

"Tapos kanina natalo ako sa ML, kainis!" gigil na aniya.

Kanina niya pa sinasabi na natalo siya sa ML, rank daw iyon kaya naiinis siya. I tried to play ML, too. Okay lang naman, kaso marami akong hindi alam na kailangang pindutin para lumakas 'yong hero mo. Hindi ko rin alam 'yong sa mga skin or tank kaya tumigil na lang ako.

"The discoveries by Becquerel and the Curies not only set the stage for the finding that mass equals energy, but also led straight into the field of radioactive dating. The principle of radioactive dating is simple: The content of radioactive elements in a given material decreases with time, as the element gives off radiation (alpha, beta or gamma) and thereby changes its nature by turning it into a daughter element."

Pumikit ako ng mariin. Wala talaga akong maintindihan sa sinasabi ni Mrs. Patay ako neto kapag biglang nagpa-quiz, kainis!

"Ang ganda ng kamay mo ah?" Napaigtad ako nang biglang hawakan ni Karl 'yong kamay ko. Kinunutan ko siya ng noo pero ganoon rin ang ginawa niya, umiwas ako ng tingin.

"Makinig ka kay Mrs. Akina ang kamay ko," ani ko ng hindi siya nililingon. 

"Baby," tawag niya sa akin sa malambing na boses, halos mapamura ako.

Pinaghalong lamig, lalim, lambing at pagsusumamo ang tono ng boses niya. Hinahaplos niya ang kamay ko. Kinikilabutan ako hindi dahil sa diri. Nagtitindigan ang balahibo ko dahil sa estrangherong pakiramdam.

"By measuring the amount of a radioactive element and its daughter element an estimate can be made about how much of the original amount of radioactive element remains."

"Are you two, listening?" Napayuko ako nang mapuna na kami ni Mrs. Gagante, nakatingin siya sa amin ni Karl, ganoon rin ang mga kaklase ko.

"Y-yes, Mrs," kabadong sagot ko.

"Then stand up, answer my questions," kalmadong aniya pero kinakabahan pa rin talaga ako.

Unang tumayo si Karl. Nanlaki ang mata ko nang hindi niya binitawan ang kamay ko! Kaya agad akong tumayo at hinatak ito sa kaniya. Nabigla siya kaya nabitawan niya ako. Lumayo ako sa kaniya pero lumapit siya kaya lumayo ulit ako. Napansin niya sigurong wala talaga akong balak na lumapit sa kaniya kaya umiling na lang siya at nanatili na sa pwesto niya.

"You were talking about a radioactive element, Mrs. Can we sit now?" Pangunguna ni Karl.

Tiningnan siya ni Mrs. at umiling. Ako daw ang tatanungin. Nanuyo ang lalamunan ko. Hindi ako nakapag-advance study kaya siguradong ligwak ang maisasagot ko sa kaniya.

"Celeste," paunang tawag sa akin ni Mrs.

Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko. Kinakabahan talaga ako. Nakita ko sa peripheral vision ko na pasimpleng lumalapit sa akin si Karl pero hindi na ako umusad. Masiyado akong kinakabahan para bigyang pansin ang paglapit niya.

"This is the time that it takes for one-half of the element to decay into a daughter element." Kumalabog ang puso ko. Hindi ko ako sigurado sa isasagot ko.

"Half-life, baby." Kinagat ko ang labi ko. Mas kinabahan ako dahil sa ibinulong ni Karl. Oo nga at sagot ang sinabi niya pero ang pagtawag niya sa akin ng "baby" ay nagpakalabog sa puso ko.

"From the rate of decay, a "half-life" is estimated for each radioactive element. This is the time it takes for one-half of the element in question to decay" into a daughter element," sagot ko at tumigil saglit sa pag-asang satisfied na si Mrs. sa naging sagot ko pero pinagtaasan niya ako ng kilay senyales na may inaantay pa siyang sagot.

"Different decay series, baby." Mas kinabahan ako nang ibulong ulit sa akin iyon ni Karl habang nasa likod ko ang kamay niya. Nakahawak lang naman siya sa likod ko na parang nakaalalay pero iba ang dating noon sa akin.

"By using different decay series with different half-lives, the estimates can be double-checked and greatly refined." Tinitigan ako ni Mrs. Alam kong may gusto siyang sabihin pero ayaw niya lang ituloy dahil nagkaklase kami.

"Okay. You two, go to the library. Kayo ang mag-didiscuss ng about sa galaxies bukas." Nakita kong inayos na ni Karl ang gamit niya pero ako ay nakatunganga lang dito. Bukas agad? Paano namin 'yon pag-aaralan!?

"Baby, you okay? You look exhausted." Nag-iwas ako ng tingin kay Karl. Kanina pa kami nasa library pero lutang pa rin ako. Hinaplos niya ang kamay kong nakapatong sa lamesa.

"Baby." Kumalabog ulit ang puso ko dahil sa itinawag niya sa akin.

Few months had already passed. Second semester when we first met and now, it's already mid-year term. Ang bilis lang. Sa loob ng halos apat na buwan naging okay kami ni Karl. I've never imagined that we will end up having "mutual feelings". Hindi pa naman kami umaamin sa isa't isa. Pero parang M.U na rin. We often catch up, hang out, late night talks, video calls, etc. Ganoon naman ang ginagawa ng mga may mutual feelings 'di ba?

"Halika na. Umuwi na tayo." Tiningnan ko si Karl na bigla na lang nagsalita. Inaayos na niya ang librong kinuha niya kanina para sana sa report namin bukas. Nakatingin ako sa kaniya habang binabalik niya iyon sa bookshelves.

"Sa inyo na lang natin gawin. Para makilala ko na rin sila mama m--!" aniya na nagging dahilan ng paglaki ng mata ko.

"What? NO!" maagap na putol ko sa kaniya.

"Silence..."

Napayuko ako nang sawayin ako ng librarian, napataas kasi ang boses ko. Kinunutan ako ng noo ni Karl, nakita ko rin ang pagtatagis ng bagang niya senyales na nagpipigil siya kaya nag-iwas ako ng tingin.

"K-kasi a-ano," nag-isip ako ng palusot. "Ano?! Celeste naman! Bakit ba ayaw mo akong papuntahin sa inyo?!" tanong niya sa pigil na boses, pigil na pagtaasan ako ng boses.

Nag-iwas ako ng tingin. Halatang inis na inis siya dahil kahit pakalmahin niya ang sarili niya ay may bahid pa rin ng inis sa boses niya, mahahalata mo iyon sa paraan niya ng pagpipigil na tumaas ang boses niya. Kung papupuntahin ko kasi si Karl ay siguradong mabubuking ako. Napakadaldal pa naman nila mama pagdating kay Karl. Sigurado akong hindi sila magdadalawang isip na sabihin kay Karl na gusto ko siya.

"Hindi mo na nga ako pinapunta sa inyo noong birthday mo e," aniya sa mahinang boses.

Napatingin ako sa kaniya dahil sa sinabi niya. Hindi na nagtatagis ang bagang niya, wala na rin ang kunot ng noo niya. Ang kaninang galit na awra niya ay napalitan ng pagtatampo. Noong birthday ko kasi ay sinabi niyang gusto niyang pumunta pero umayaw ako. Wala na akong kawala ngayon.

"Ohh, my baby is sulking," malambing na ani ko.

Nakita kong napangiti siya pero nag-iwas siya ng tingin sa akin at nagpigil ng ngiti. I rarely call him "baby", that's why.

"Kasi naman. Ayaw mo yata ako ipakilala kila mama mo."

Natawa ako at inayos ang mga gamit ko. Gusto ko siyang ipakilala kila mama pero hindi pa lang ako handa. Siya naman ay gusto na akong ipakilala sa pamilya pero sabi ko nga ay hindi pa ako handa. Hindi naman niya ako pinilit, naiintindihan daw niya.

"Oo na. Halika na. Sa amin na natin gawin. I'll text mama," ani ko at agad naman siyang bumaling sa akin ng nakangiti kaya napangiti rin ako. He hugged me tight then kiss my forehead. Napapikit ako. Damn, he's my baby, baby damulag hahaha.

"Mama, Si Karl po kasama ko, pauwi na po kami." Sinend ko muna iyon kay mama bago nagtipa ng panibagong text.

"Diyan na po siya maghapunan. Gagawa po kaming report e." –Me.

"Ayos, makikilala ko na pala ang pyotyor asawa mo, ahihihi." –Mama.

Nailing ako sa reply ni mama. Para siyang teenager dahil sa typings niya. "Ma, 'wag kayo maingay ah. Hindi niya alam na gusto ko siya. Kaya shh lang kayo."

Hindi ko na hinintay ang reply ni mama dahil nilapitan na ako ni Karl. Iniabot niya sa akin ang isang cup na may lamang street foods. Halo-halong fishball, kikiam, egg ball, at squid balls ang laman ng cup at ganoon rin kay Karl. Inabot niya rin sa akin 'yong isang palamig na choco flavor. Hindi naman sa kuripot siya, ako ang nag-request na street food na lang ang bilin niya, inaya niya kasi ako na kumain daw muna bago umuwi.

"Let's go?" Aya niya kaya tumango ako at nagsimulang maglakad.

We decided na maglakad na lang. Medyo malapit lang naman ang bahay namin mula sa school. At tsaka hapon naman na kaya hindi na hassle na maglakad.

"Ang bilis ng panahon, ano?" aniya habang tumutusok ng fishball, hindi ako sumagot. Nakatingin lang ako sa paa namin ni Karl na sabay ang paghakbang habang humihigop sa palamig. Mas matangkad siya sa akin. 5'5 lang kasi ang height ko tapos siya ay 6-footer, hanggang dibdib niya lang ako. Three times a day yata 'to e, joke! Hahaha.

"Parang noon lang, Celeste pa tawag ko sa iyo," aniya kaya napangiti ako. "Ngayon baby na," dugtong ko kaya nagkatinginan kami ni Karl. Sabay kasi namin iyong sinabi kaya natawa na lang kami. Medyo malapit na kami sa amin, tinapon ko sa isang basurahang nadaanan namin 'yong pinagkainan ko. Ganoon din siya.

"I'm excited." Natawa ako sa sinabi niya. Halata kasing masaya talaga siya dahil ang sigla-sigla niya. Kulang na lang ay tumakbo na siya papunta sa bahay namin.

Halos mag-aalas syete na ng gabi. Natagalan kasi kaming lumabas sa university kanina. Malaki kasi iyon at marami ring lumalabas na estudyante.

"Pero alam mo, parang nakapunta na ako sa lugar na 'to before, noong bata pa ako," aniya.

Nilingon ko siya at nakatingin siya sa malayo, halatang nag-iisip. Ang alam ko ay sa Bulacan siya lumaki. Paano siyang makakapunta dito sa Manila?

"Nevermind, baka sa mga napapanood ko lang. Anyway, malayo pa ba tayo? Excited na ako!" aniya ulit sa masiglang tono.

"Baby," tawag ko sa kaniya.

Tumigil si Karl sa paglalakad. Dahan-dahan pa siyang humarap sa akin. Pangalawang beses ko na siyang tinatawag na "baby" sa araw na ito. Miski ako ay kinikilig, aish!

"Bakit?" tanong niya, shock pa rin.

Umiling ako at hinarap siya, inayos ko ang kwelyo ng polo shirt na suot niya. Naka-civilian kami tuwing wednesday. Nang maayos ko na ay binuksan ko ang gate ng bahay namin bago siya ulit harapin.

"Tara?" Ngiting aya ko sa kaniya habang nakalahad ang kamay ko.

Dahan-dahan ang naging pag-abot niya sa kamay ko. Para kaming nasa fairy tale. Ang pagkakaiba nga lang ay ako ang naging prince charming na naglalahad ng kamay sa prinsesa. Napailing ako bago sa naiisip ko bago siya hitakin papasok na sa amin.