CHAPTER EIGHT
Ziah's POV
"B-Baka gusto mong sumama sa bahay?" nauutal kong tanong kay Braxien na hanggang ngayon ay tulala at tila hindi makapaniwala sa sinabi ni Zhen.
Noong una ay nagulat rin ako na kilala ni Zhen kung anong itsura ng Daddy niya. Pero siguro'y tadhana na rin ang gumawa ng paraan upang magkita sila na mag-ama.
Lumapit si Zhen sa kaniya at hinawakan ang kamay niya, "Daddy, sama ka na sa'min," sambit nito.
Para akong maiiyak lalo sa tagpong nakikita ko. Hindi ko inakalang sa ganitong sitwasyon ko sila unang makikitang magkasama. Binuhat ni Braxien si Zhen at niyakap ng mahigpit tapos ay hinalikan ito sa noon.
"Ipaliwanag mo 'to ng maayos," bulong sa'kin ni Braxien na hindi ko maintindihan kung may halong galit.
Tumango na lamang ako at sumunod kay Braxien na papalabas ngayon nga Mall. Ang ilang tao ay pinagtitinginan siya
CHAPTER NINEZiah's POV"Grabe naman yung tatay ng junakis mo, masyadong seloso," maarteng sambit ni France nang makaalis na si Matthew at Braxien.I just rolled my eyes, "Ikaw naman kasing bakla ka, umakto-akto ka pang lalaki, eh, girly ka rin naman."Naisip ko rin na talaga bang nagseselos si Braxien? Hindi ko naman naisip 'yon kanina dahil na rin sa pagkabusy."Nakakita kasi ako ng yummy!" kinikog na sabi nito.Napailing na lang ako. France is a gay! Isang babaeng isinilang sa lalaking katawan. Hindi ko lang alam kung bakit naging lalaki ito kanina at umaktong namimiss pa ako ng g*ga. Nakilala namin ito ni Vivi sa America nang minsang magpunta kami sa beach. Ayon dito ay si Vivi rin ang nagbigay ng address ko."Lokaret talaga ang baklang 'yan, sis!" singit ni Vivi sa video call."Tumahimik ka diyan na
CHAPTER TENZiah's POVDali-dali akong naglakad at pinigilan maglakad ang lalaki at saka ito kinintalan ng mabilis na halik."Zafhara?" gulat na tanong nito.Napatakip ako sa bibig, "Colton? Is that you?"Kaagad ko itong niyakap. Ngunit agad rin kaming naghiwalay ng may humila kay Colton at natagpuan ko na lang na nakabulagta ito at pinakubabawan ni Braxien. Mabilis ang lahat ng pangyayari at mabilis ko silang iniwat."Hey, stop it Braxien!"Dumating ang kaibigan ni Braxien na si Mike at hinawakan ito. Pinunasan naman ni Colton ang labi niya na ngayon ay may dugo."Oh my gosh, Colton. It's bleeding!"Tumingin si Colton kay Braxien, "What's wrong with you, Man?""F*ck you!" saka tumingin sa'kin at tumalikod.Hindi na ito nagawang habulin nino
CHAPTER ELEVEN Braxien's POV "Ziah! Come back here!" sigaw ko. Mabilis ako nitong tinalikuran kaya't nag-umpisa na din akong sundan ito. Ngunit mas binilisan pa ulit nito ang maglakad. "Nagseselos ka ba?!" pasigaw kong tanong dahilan para tumigil ito sa paglalakad. Nang mas makalapit pa ako ay hinawakan ko ito sa balikat at ipinaharap sa'kin, "Are you jealous?" ulit kong tanong. Napangisi ito, "Are you insane? Bakit ako magseselos, eh, wala namang tayo. You're just only the father of my son. And nothing will change, period!" at muli itong tumalikod. "Braxien!" kapwa kami napalingon sa babaeng tumawag sa'kin. Damn it, it's Lyndi. "Oh, 'ayan na pala ang babaeng linta, siguro naman tatantanan mo na ako," matapos ay inirapan ako. Napasipa ako sa mga buhangin ba
CHAPTER TWELVE Ziah's POV "Ma'am Ziah, nakita namin si Sir Braxien at Sir Colton na nasa bar at mukhang lasing na," bungad ni Sarah nang makapasok sa kwarto ko. Napatayo ako, "Bar? Magtatanghalian pa lang, ah? Saka kung lasing na sila ibig sabihin kanina pa sila doon?" "Mukhang gano'n na nga, himala nga't hindi nag-away ang dalawa," sambit naman ni Xander. Mabilis na sinundan ko si Sarah patungo sa bar na sinasabi nito at naabutan ko ang dalawa na magkayakap pa't ngunit pikit na ang mga mata. Inakay ko si Braxien sa balikat at gano'n din ang ginawa ni Sarah kay Colton. "Ihatid mo na lang si Colton sa kwarto ko at ihahatid ko naman si Braxien sa kwarto niya," sambit ko at inayos ang pagkakaakay kay Braxien. "Sige po, Ma'am Ziah." Matagal bago ko narating ang kwarto ni Braxien dahil sa sob
CHAPTER THIRTEEN Ziah's POV "Why son? Hindi mo rin ba gustong makasama ang anak mo?" Tumingin sa'kin si Braxien, "I want, but. . . But I need time, hindi mo siya basta pwedeng kunin na lang kay Ziah, she's the mother after all." Niyakap ko si Zhen na ngayon ay papaiyak na. Hindi ko hahayaan na basta na lang nila diktahan ang buhay namin. At anong kukunin? Wala silang makukuha sa'kin, hindi nila makukuha ang anak ko. Kung gusto nilang makita, hindi ko sila pagbabawalan pero kalabisan ang kunin si Zhen sa'kin. "Sir, mawalang galang lang, anak at apo ko rin ang pinag uusapan dito. Pwede naman mapag usapan ng maayos ang lahat," kalmadong sambit ni Papa. "You can't take me away from my Mom!" sigaw ni Zhenrix at nagsimula na itong umiyak. Binuhat ko ito saka niyakap, "Shhh, tahan na Zhen. Hindi ka hahayaan ni Mommy
CHAPTER FOURTEEN Ziah's POV "Oh, Beatrix, halika rito. Buhatin mo ang apo natin," sambit ni Tito Brandon. "Apo? Wala akong apo dahil hindi pa naman kinakasal ang ank ko." "Mom, hindi niyo na ako pwede ipilit pa sa kasal na gusto niyo. Ziah and I are live in. We have a child." Tiningnan ko si Braxien. Halata rito ang pagkadismaya na hindi man lang tingnan ng Ina nito si Zhen. "I don't care. Ang gusto ko ay maikasal ka sa babaeng nararapat sa'yo," tiningnan ako nito mula ulo hanggang paa. "Hindi ba't siya ang naghatid sa'yo sa Hospital? Tsk, malay mo kung pakana niya lang 'yan at hindi ikaw ang ama." Napakunot ako ng noo. Ano ba ang tingin sa'kin nito? Na nagsisinungaling ako? Ito na nga ba ang mabigat na pakiramdam ko noong nakita ko ito sa Hospital. "Mom, narito kami para formal kong ipa
CHAPTER FIFTEEN Ziah's POV "Get out of here now," utos ni Braxien kay Nathalia at kinaladkad ito papalabas ng bahay. Nang bumalik si Braxien sa loob ay agad na isinarado nito ang pinto. Siniil ako nito ng halik at pinagtapat ang mga noo namin. "Please, trust my words. Huwag na huwag kang papayag na mapaniwala ng iba, dahil maaari natin 'yong ikasira," paliwanag nito. Tumango ako, "But it's that true? 'y-yung sinabi ni Nathalia kanina," paglilinaw ko. "Of course not, maybe Mom said that to her. I don't know." Nang araw na 'yon ay nawala na sa isipan ko ang sinabi ni Nathalia. Ramdam ko naman na hindi nagsisinungaling si Braxien at isa pa, kung totoo man 'yon natitiyak kong hindi dapat ako nito kasama ngayon. Kinabukasan ay wala si Braxien dahil pumasok na ito sa company. Hindi ko maiwasan
CHAPTER SIXTEEN Ziah's POV Masama ang tingin nito at ang kamao ay nakakuyom habang nasa ibabaw ng lamesa. Tiningnan ko naman si Khalil na nakangiti at walang kaalam-alam sa titig na pwedeng maging mitya ng buhay niya. Hindi sila pwedeng magkalapit, dahil hindi ko alam kung kaya kong awatin kung sakaling mag abot sila. I know Braxien, si France pa nga lang ay buhay pa ngunit may kabaong ng nakahanda. "K-Khalil, mauna ka na. Kahit hindi mo na ako ihatid." "Why? I want also to meet Tito and Tita. Oh come on!" pagmamataktol nito, tulad pa rin noon. Nakita kong tumayo si Braxien at taas noong naglakad papalapit sa'min. Ang tindig nito ay tiyak na masisindak ka lalo pa't kakaiba rin ang awra. Pinagpapawisan ako dahil ang mga mata niyang 'yon ay tiyak na galit at handang pumatay ng tao. "Heyㅡ" Kinuha ni Braxi
Chapter 119Mabilis na isinugod si Braxien sa hospital. Halos hindi na malaman ni Ziah ang gagawin niya. Natatakot aiyang baka tuluyan na itong mawala sa kaniya. Hindi niya kakayanin. Gusto niyang bumawi dito lalo pa't nagkamali siya na noon.Isinisi niya rito ang nangyaring ang Mommy naman pala nito ang may gawa. Dinala rin ang Mommy nito sa hospital ngunit dead on arrival na ito. Maraming mga pulis ang nagtamo ng sugat. At nalaman rin niya na wala na ring buhay sila Celline at Liyanna.Pumunta siya sa libing ng mga ito. Naisip niya na kahit anong kasamaan ang gawin ng isnag tao ay hindi maiaalis ang parteng may mabuting puso katulad na lamang ng magkaibigan na ito. Napatawad na niya ang mga ito at ayaw na niya na magtanim pa ng sama ng loob sa mga ito. Hindi na niya dadalhin pa sa future ang hatred sa puso niya. After all, ay kasama naman na niya ang mga anak niya.After
Chapter 118Beatrix.Tinipon lahat ni Beatrix ang tauhan niya dahil sooner or later ay tiyak na mahahanap sila ni Braxien. At hindi niya hahayaan iyon! Hindi sa ganito dapat matapos ang lahat.Nakaplano na lahat mula sa umpisa. Hindi sa wala lang mapupunta ang pinaghirapan niya. Sinakripisyo niya ang buhay ng asawa niya. Sinakripisyo niya ang buhay ng panganay niya na anak para maging perpekto at karapat dapat si Braxien sa lahat ng yaman nila.Sobrang layo na ng narating niya at hindi siya papayag na sa huli ay maging abo lang ang lahat ng ito. Titiyakin niyang mangyayari ang gusto niya. Ang sunod na mamamahala sa company ay si Zhen!Sigurado siya na nakuha na ito ng mga taong inutusan niya. Kahit mawala na sa buhay niya si Braxien ay ayos lang. Kung kapalit nito si Zhen. Napangisi siya saka ininom ang wine sa baso. Nakakamangha nga at buhay pa si Bra
Chapter 117Bahagya na lamang napangiti si Margie dahil kahit papaano bago pa lumalim ang nararamdaman niya jay Braxien ay lalayo na ito. Alam niya rin naman na sobrang mahal pa nito si Ziah. At isa pa, kung maaayos ang pamilya nito ay mas matutuwa siya dahil walang tao ang gugustuhin ang broken family. Mabuti na lang at naintindihan ni Kiko, at ito na lang ang iniimbitahan na lumuwas ng Manila para magkalaro pa ito ni Zhen.Hindi na rin napigilan pa ni Ziah ang pagsama sa kanila ni Braxien kahit naiilang ay nagawa niya pa rin matulog habang nasa byahe. Talagang napuyat ay napagod siya. Hindi nga niya alam kung kaya niya oang pumasok ngayon, baka tumawag na lanabg siya sa opisina.Nang makauwi sila ay nagpaalam na rin si Braxien na babalik ito sa sariling mansion. Doon ay napagkasunduan nilang mananatili si Zhen doon. Kahit hindi naman sabihin ni Braxien ay alam niyang gusto nitong panagutan ang nangyari sa
Chapter 116"Kamusta?"Nagulat si Ziah sa biglaang pag sulpot ni Braxien kaya mabilis siyang nah iwas ng tingin. Napakuyom siya ng kamao sa isipin na narito lamang siya para sa anak nila. Hanggat maaari ay ayaw niya itong makausap."I'm good, hopefully ikaw rin," tugon niya.Nahagip ng peripheral vision niya ang mga tattoo nito sa braso. Sa ilang beses niyang nakita ito ay ngayon niya lanang iyon napansin. Napatingin siya sa mukha nito at doon ay nakita niya ang peklat na nagmula sa hiwa, na siya ang may gawa.Tuluyan na siyang nailang dahil pakiramdam niya may possibility na magbalik ang masakit na alaala ng nakaraan."Pasensya ka na kung medyo nahuli ako ng dating, hindi ko naman alam na ako pala si Braxien nang gabing magkausap tayo. Nawalan ako ng alaala. Noong niligtas kita doon nagbalik lahat. At huwag kabg mag alala wala naman akong
Chapter 115Ngayong araw planong puntahan nila Ziah si Braxien but suddenly she received a text messages na magpunta siya sa coffee shop malapit sa building nila. Ito yung coffee shop na may unicorn ang theme. Sa isiping si Liyanna ang nag text no'n ay hindi siya nag alinlangan pumunta. It seems like may okasyon sa lugar na iyon dahil masyadong maraming bata.As she waiting for something or for someone, pinanuod niyang maglaro ang mga bata. Tuwang-tuwa si Ziah lalo pa't maraming mga bata ang naglalaro. Naokyupahan ng mga ito ang oras niya, at para bang gumaan ang pakiramdam niya."Miss, puwede mo po ba ako samahan sa cr? Nawiwi na po ako, ih. Wala pa si Yaya, kasama po si Kuya Jackson, ih."Nang tingnan ni Ziah ang batang babae ay kaagad siyang nagulat. Ang batang iyon ay tila pamilyar sa kaniya, ang itsura nito, ang mga mata nito ay may pagkakahawig sa isang taong kilala niya. Nakaramdam siya ng kab
Chapter 114Nang makaalis na sila Ziah sa mansion ay nisip niyang hindi hinahanap ni Tita Beatrix si Braxien. Nakakapagtaka lahat ng sinabi nito pati na ang ikinikilos. Bilang Ina ay dapat nag aalala ka para sa anak mo at gagawin mo ang lahat para makita mo ito. But seeing her like that, parang napaka chill nito at wala lang sa kaniya kung nawawala ito o kung namatay nga talaga.Inihinto niya ang sasakyan sa gilid ng kalsada at humarap kay Zhen."Alam mo naman siguro na mali ang ginawa mong paglalayas hindi ba?" napatango naman si Zhen. "Nag aalala sayo ang Lolo at Lola mo at pati na rin ako. We can talk about it first naman 'di ba? It's just that you ignore me all the time kaya hindi ko masabi sabi sa'yo noon pa.""I'm sorry, Mommy. Akala ko kasi posible na ako ang makahanap kay Daddy."Napabuntong hininga si Ziah."I have to tell you a secret. It's a secret
Chapter 113Braxien."Ang akala namin ay nawala o naligaw ka na, ibinalita na lamang sa amin ni Fernan na hindi ka na nila nakita matapos mong tumugtog no'ng isang gabi," nag aalalang sambit ni Margie nang salubungin ako nito.Hindi ako makatingin ng maayos dito. Kailangan kong mapagpanggap na wala pa rin akong naaalala. After all, ayokong masira ang pangako ko sa kanila. Mabilis naman akong sinalubong ng yakap ni Kiko habang umiiyak ito."Mabuti Itay, at nakauwi ka na. Sobrang nag aalala kami ni Inay sa iyo," sambit naman nito.Sa sandaling iyon ay natulos ako sa kinatatayuan ko. He just called me like I'm his father. Nakakalambot ng puso at the same time ay ramdam na ramdam ko na napamahal na sa'kin ang batang ito.Mukhang kinakailangan ko ng matinding pagpapanggap. Bahagya akong ngumiti saka lumuhod upang magpantay kami ni Kiko. Kaya siguro kalmado at pami
Chapter 112Pabalik na sana si Severo sa kwartong tinutuluyan upang magpahinga dahil bukas ay uuwi na siya kila Margie, ngunit naantala ang paglalakad niya nang makita niya ang isang wallet mula sa lugar kung saan bumagsak ang babae. Pinulot niya iyon saka sandaling pinagmasdan bago buksan.Nakita niya ang litrato ng babaeng nahimatay kanina lang at katabi nito ang isang bata lalaki. Napakunot nang bahagya si Severo dahil ang batang nasa litrato ay tila kahawig niya. Hindi na lamang niya pinansin ito at sa halip ay naglakad patungo sa fromt desk ng kwartong tinutuluyan nito."Ah, may isasauli lang po sana ako, naiwan po ito ng babaeng nahimatay kanina," sambit niya.Kasabay ni Severo sa counter ang ilan pang mga tao. Narinig ni Dasha na binanggit nito na may nahimatay. Madali siyang kinutuban dahil kanina pa nila hinahanap si Ziah."Kuya, saan po banda
Chapter 111"Hey, are you alone? Nasaan na ang mga kaibigan mo?"Nawala sa paningin ni Ziah ang dalawang babae nang sumulpot sa harapan niya si Travis. Naiilang na tiningnan niya ito saka ngumiti. Hanggang sa huling sulyap ay hinabol niya pa ang dalawa ng tingin hanggang sa hindi na niya ito nakita."Sino yung tinitingnan mo? You looks so interested to them," sambit muli ni Travis.Napayuko ng bahagya si Ziah saka ininom ang alak na nasa baso niya."Wala iyon, akala ko ay kakilala ko, akala ko lang pala."She turned around trying to get away with Travis. Ayaw niya muna itong makasama lalo na't nagiging usapan ng mga katrabaho niya ang ugnayan nila. Ang iba ay hindi lang magkaibigan ang tingin sa kanilang dalawa kun'di mag jowa!At saan naman nila nakuha ang gano'ng pag iisip?"I'm sorry, ku