CHAPTER TWELVE
Ziah's POV
"Ma'am Ziah, nakita namin si Sir Braxien at Sir Colton na nasa bar at mukhang lasing na," bungad ni Sarah nang makapasok sa kwarto ko.
Napatayo ako, "Bar? Magtatanghalian pa lang, ah? Saka kung lasing na sila ibig sabihin kanina pa sila doon?"
"Mukhang gano'n na nga, himala nga't hindi nag-away ang dalawa," sambit naman ni Xander.
Mabilis na sinundan ko si Sarah patungo sa bar na sinasabi nito at naabutan ko ang dalawa na magkayakap pa't ngunit pikit na ang mga mata. Inakay ko si Braxien sa balikat at gano'n din ang ginawa ni Sarah kay Colton.
"Ihatid mo na lang si Colton sa kwarto ko at ihahatid ko naman si Braxien sa kwarto niya," sambit ko at inayos ang pagkakaakay kay Braxien.
"Sige po, Ma'am Ziah."
Matagal bago ko narating ang kwarto ni Braxien dahil sa sob
CHAPTER THIRTEEN Ziah's POV "Why son? Hindi mo rin ba gustong makasama ang anak mo?" Tumingin sa'kin si Braxien, "I want, but. . . But I need time, hindi mo siya basta pwedeng kunin na lang kay Ziah, she's the mother after all." Niyakap ko si Zhen na ngayon ay papaiyak na. Hindi ko hahayaan na basta na lang nila diktahan ang buhay namin. At anong kukunin? Wala silang makukuha sa'kin, hindi nila makukuha ang anak ko. Kung gusto nilang makita, hindi ko sila pagbabawalan pero kalabisan ang kunin si Zhen sa'kin. "Sir, mawalang galang lang, anak at apo ko rin ang pinag uusapan dito. Pwede naman mapag usapan ng maayos ang lahat," kalmadong sambit ni Papa. "You can't take me away from my Mom!" sigaw ni Zhenrix at nagsimula na itong umiyak. Binuhat ko ito saka niyakap, "Shhh, tahan na Zhen. Hindi ka hahayaan ni Mommy
CHAPTER FOURTEEN Ziah's POV "Oh, Beatrix, halika rito. Buhatin mo ang apo natin," sambit ni Tito Brandon. "Apo? Wala akong apo dahil hindi pa naman kinakasal ang ank ko." "Mom, hindi niyo na ako pwede ipilit pa sa kasal na gusto niyo. Ziah and I are live in. We have a child." Tiningnan ko si Braxien. Halata rito ang pagkadismaya na hindi man lang tingnan ng Ina nito si Zhen. "I don't care. Ang gusto ko ay maikasal ka sa babaeng nararapat sa'yo," tiningnan ako nito mula ulo hanggang paa. "Hindi ba't siya ang naghatid sa'yo sa Hospital? Tsk, malay mo kung pakana niya lang 'yan at hindi ikaw ang ama." Napakunot ako ng noo. Ano ba ang tingin sa'kin nito? Na nagsisinungaling ako? Ito na nga ba ang mabigat na pakiramdam ko noong nakita ko ito sa Hospital. "Mom, narito kami para formal kong ipa
CHAPTER FIFTEEN Ziah's POV "Get out of here now," utos ni Braxien kay Nathalia at kinaladkad ito papalabas ng bahay. Nang bumalik si Braxien sa loob ay agad na isinarado nito ang pinto. Siniil ako nito ng halik at pinagtapat ang mga noo namin. "Please, trust my words. Huwag na huwag kang papayag na mapaniwala ng iba, dahil maaari natin 'yong ikasira," paliwanag nito. Tumango ako, "But it's that true? 'y-yung sinabi ni Nathalia kanina," paglilinaw ko. "Of course not, maybe Mom said that to her. I don't know." Nang araw na 'yon ay nawala na sa isipan ko ang sinabi ni Nathalia. Ramdam ko naman na hindi nagsisinungaling si Braxien at isa pa, kung totoo man 'yon natitiyak kong hindi dapat ako nito kasama ngayon. Kinabukasan ay wala si Braxien dahil pumasok na ito sa company. Hindi ko maiwasan
CHAPTER SIXTEEN Ziah's POV Masama ang tingin nito at ang kamao ay nakakuyom habang nasa ibabaw ng lamesa. Tiningnan ko naman si Khalil na nakangiti at walang kaalam-alam sa titig na pwedeng maging mitya ng buhay niya. Hindi sila pwedeng magkalapit, dahil hindi ko alam kung kaya kong awatin kung sakaling mag abot sila. I know Braxien, si France pa nga lang ay buhay pa ngunit may kabaong ng nakahanda. "K-Khalil, mauna ka na. Kahit hindi mo na ako ihatid." "Why? I want also to meet Tito and Tita. Oh come on!" pagmamataktol nito, tulad pa rin noon. Nakita kong tumayo si Braxien at taas noong naglakad papalapit sa'min. Ang tindig nito ay tiyak na masisindak ka lalo pa't kakaiba rin ang awra. Pinagpapawisan ako dahil ang mga mata niyang 'yon ay tiyak na galit at handang pumatay ng tao. "Heyㅡ" Kinuha ni Braxi
CHAPTER SEVENTEEN Braxien's POV Habang natutulog si Ziah sa tabi ko ay hindi ko magawang alisin ang mga paningin ko rito. She and Zhen is everything to me now. Hinaplos ko ang pisngi nito at inalis ang ilang hibla ng buhok na nakalugay sa pisngi nito. Kasabay nito ang pagtitig ko sa kisame. Habang tumatagal lalong humihirap ang sitwasyon namin. Habang tumatagal padami ng padami ang pagsubok. Kung kailan aayain ko na siyang magpakasal ay saka pa may mga bagay na hindi ko maintindihan. Anong kinalaman ni Matthew sa litratong natanggap ko? Damn it! Kaagad akong napatayo at nag shower. I need to see Matthew to know the truth pero hindi doon matatapos ang lahat. Nang makapag bihis na ako ay hinalikan ko sa noo si Ziah at mabilis na nagtungo sa Enchanted Bar. I texted them all, para naman hindi ako ang magmukhang masama kapag nabugbog ko si Matthew. &nb
CHAPTER EIGHTEEN Matthew's POV "Ano ba naman kasing pumasok sa isip mo at tinulungan mo ang Nathalia na 'yon?!" nagagalit na sigaw ni Kirara. Isa sa mga tinulungan kong client noon sa paghahanap sa nawawala nitong kapatid. I don't know kung bakit sa kaniya ako lumapit para ikwento ang nangyari. Siguro ay inisip ko na lang na para mabayaran din nito ang kulang nitong bayad sa'kin noon. "Because I love her." "Love ka diyan? Hindi na love ang tawag kapag mali na ang ginagagawa!" saka nito dinuro ang sintido ko. Sinamaan ko siya ng tingin pero nilabanan nito ang tingin ko. I am the one who cut staring. Matapang din ang babae na 'to, akala mo naman sobrang close kami. "You know nothing." "Wala pa akong alam bakit sa'kin ka lumapit?" sabay tapat ng yelo sa labi ko. Nang
CHAPTER NINETEEN Ziah's POV "How's your day?" tanong ko ng makarating si Braxien sa bahay. Bagsak ang mga balikat nito at malalim ang eye bag. Ilang araw na itong nag oover time sa trabaho. Kung minsan ay hindi na umuuwi sa gabi at madalas ng madaling araw kung umuwi. Kahit umagahan ay kape lang ang iniinom at aalis na. Kinuha ko ko ang coat na hinubad nito, saka ako nito hinalikan. "Tulog na si Zhen?" tanong ni Braxien. Tumango ako, "Oo, doon sa kwarto natin nakatulog dahil hinihintay ka niya." "Oh f*ck," kitang kita ko kung paano nadismaya si Braxien. "I'm sorry, Honey. May inaayos lang akong gulo sa company." Napakunot ako ng noo, "Ano bang nangyari? You can tell me," at tinabihan ko ito sa sofa. "May nawawalang stocks, hindi alam ng finacial kung saan nap
CHAPTER TWENTY Ziah's POV Nanghihina ang mga tuhod ko dahil sa mga narinig. Anong ibig sabihin no'n? Papaano nagawa sa'kin 'to ni Braxien. Si Zhen? Siya lang ang mahal niya? Siya lang ang kailangan niya? Pero bakit kailangan niya pa kong idamay at saktan? Nanlalabo na ang paningin ko at hindi ko na nagawa pang tumayo ng maayos at tuluyang na akong napaupo habang humahagulgol ng iyak. "You heared it right?" pagtataray ni Nathalia at lumapit sa'kin saka ako sinabunutan. "Ambisyosa ka kasi! Lumayas ka na dito! Isama mo yung anak mo dahil hindi ko rin siya matatanggap kapag ikinasal na kami!" "No, Nathalia, maiiwan si Zhen sa'kin. Ako ang magpapalaki sa kaniya!" "Pero Tita?!" Tiningnan lang siya ng Mama ni Braxien kaya wala na itong nagawa pa. Sa'kin nito ibinunton ang galit niya habang hila at hawak ng mahigpit ang buhok ko. Nasasaktan
Chapter 119Mabilis na isinugod si Braxien sa hospital. Halos hindi na malaman ni Ziah ang gagawin niya. Natatakot aiyang baka tuluyan na itong mawala sa kaniya. Hindi niya kakayanin. Gusto niyang bumawi dito lalo pa't nagkamali siya na noon.Isinisi niya rito ang nangyaring ang Mommy naman pala nito ang may gawa. Dinala rin ang Mommy nito sa hospital ngunit dead on arrival na ito. Maraming mga pulis ang nagtamo ng sugat. At nalaman rin niya na wala na ring buhay sila Celline at Liyanna.Pumunta siya sa libing ng mga ito. Naisip niya na kahit anong kasamaan ang gawin ng isnag tao ay hindi maiaalis ang parteng may mabuting puso katulad na lamang ng magkaibigan na ito. Napatawad na niya ang mga ito at ayaw na niya na magtanim pa ng sama ng loob sa mga ito. Hindi na niya dadalhin pa sa future ang hatred sa puso niya. After all, ay kasama naman na niya ang mga anak niya.After
Chapter 118Beatrix.Tinipon lahat ni Beatrix ang tauhan niya dahil sooner or later ay tiyak na mahahanap sila ni Braxien. At hindi niya hahayaan iyon! Hindi sa ganito dapat matapos ang lahat.Nakaplano na lahat mula sa umpisa. Hindi sa wala lang mapupunta ang pinaghirapan niya. Sinakripisyo niya ang buhay ng asawa niya. Sinakripisyo niya ang buhay ng panganay niya na anak para maging perpekto at karapat dapat si Braxien sa lahat ng yaman nila.Sobrang layo na ng narating niya at hindi siya papayag na sa huli ay maging abo lang ang lahat ng ito. Titiyakin niyang mangyayari ang gusto niya. Ang sunod na mamamahala sa company ay si Zhen!Sigurado siya na nakuha na ito ng mga taong inutusan niya. Kahit mawala na sa buhay niya si Braxien ay ayos lang. Kung kapalit nito si Zhen. Napangisi siya saka ininom ang wine sa baso. Nakakamangha nga at buhay pa si Bra
Chapter 117Bahagya na lamang napangiti si Margie dahil kahit papaano bago pa lumalim ang nararamdaman niya jay Braxien ay lalayo na ito. Alam niya rin naman na sobrang mahal pa nito si Ziah. At isa pa, kung maaayos ang pamilya nito ay mas matutuwa siya dahil walang tao ang gugustuhin ang broken family. Mabuti na lang at naintindihan ni Kiko, at ito na lang ang iniimbitahan na lumuwas ng Manila para magkalaro pa ito ni Zhen.Hindi na rin napigilan pa ni Ziah ang pagsama sa kanila ni Braxien kahit naiilang ay nagawa niya pa rin matulog habang nasa byahe. Talagang napuyat ay napagod siya. Hindi nga niya alam kung kaya niya oang pumasok ngayon, baka tumawag na lanabg siya sa opisina.Nang makauwi sila ay nagpaalam na rin si Braxien na babalik ito sa sariling mansion. Doon ay napagkasunduan nilang mananatili si Zhen doon. Kahit hindi naman sabihin ni Braxien ay alam niyang gusto nitong panagutan ang nangyari sa
Chapter 116"Kamusta?"Nagulat si Ziah sa biglaang pag sulpot ni Braxien kaya mabilis siyang nah iwas ng tingin. Napakuyom siya ng kamao sa isipin na narito lamang siya para sa anak nila. Hanggat maaari ay ayaw niya itong makausap."I'm good, hopefully ikaw rin," tugon niya.Nahagip ng peripheral vision niya ang mga tattoo nito sa braso. Sa ilang beses niyang nakita ito ay ngayon niya lanang iyon napansin. Napatingin siya sa mukha nito at doon ay nakita niya ang peklat na nagmula sa hiwa, na siya ang may gawa.Tuluyan na siyang nailang dahil pakiramdam niya may possibility na magbalik ang masakit na alaala ng nakaraan."Pasensya ka na kung medyo nahuli ako ng dating, hindi ko naman alam na ako pala si Braxien nang gabing magkausap tayo. Nawalan ako ng alaala. Noong niligtas kita doon nagbalik lahat. At huwag kabg mag alala wala naman akong
Chapter 115Ngayong araw planong puntahan nila Ziah si Braxien but suddenly she received a text messages na magpunta siya sa coffee shop malapit sa building nila. Ito yung coffee shop na may unicorn ang theme. Sa isiping si Liyanna ang nag text no'n ay hindi siya nag alinlangan pumunta. It seems like may okasyon sa lugar na iyon dahil masyadong maraming bata.As she waiting for something or for someone, pinanuod niyang maglaro ang mga bata. Tuwang-tuwa si Ziah lalo pa't maraming mga bata ang naglalaro. Naokyupahan ng mga ito ang oras niya, at para bang gumaan ang pakiramdam niya."Miss, puwede mo po ba ako samahan sa cr? Nawiwi na po ako, ih. Wala pa si Yaya, kasama po si Kuya Jackson, ih."Nang tingnan ni Ziah ang batang babae ay kaagad siyang nagulat. Ang batang iyon ay tila pamilyar sa kaniya, ang itsura nito, ang mga mata nito ay may pagkakahawig sa isang taong kilala niya. Nakaramdam siya ng kab
Chapter 114Nang makaalis na sila Ziah sa mansion ay nisip niyang hindi hinahanap ni Tita Beatrix si Braxien. Nakakapagtaka lahat ng sinabi nito pati na ang ikinikilos. Bilang Ina ay dapat nag aalala ka para sa anak mo at gagawin mo ang lahat para makita mo ito. But seeing her like that, parang napaka chill nito at wala lang sa kaniya kung nawawala ito o kung namatay nga talaga.Inihinto niya ang sasakyan sa gilid ng kalsada at humarap kay Zhen."Alam mo naman siguro na mali ang ginawa mong paglalayas hindi ba?" napatango naman si Zhen. "Nag aalala sayo ang Lolo at Lola mo at pati na rin ako. We can talk about it first naman 'di ba? It's just that you ignore me all the time kaya hindi ko masabi sabi sa'yo noon pa.""I'm sorry, Mommy. Akala ko kasi posible na ako ang makahanap kay Daddy."Napabuntong hininga si Ziah."I have to tell you a secret. It's a secret
Chapter 113Braxien."Ang akala namin ay nawala o naligaw ka na, ibinalita na lamang sa amin ni Fernan na hindi ka na nila nakita matapos mong tumugtog no'ng isang gabi," nag aalalang sambit ni Margie nang salubungin ako nito.Hindi ako makatingin ng maayos dito. Kailangan kong mapagpanggap na wala pa rin akong naaalala. After all, ayokong masira ang pangako ko sa kanila. Mabilis naman akong sinalubong ng yakap ni Kiko habang umiiyak ito."Mabuti Itay, at nakauwi ka na. Sobrang nag aalala kami ni Inay sa iyo," sambit naman nito.Sa sandaling iyon ay natulos ako sa kinatatayuan ko. He just called me like I'm his father. Nakakalambot ng puso at the same time ay ramdam na ramdam ko na napamahal na sa'kin ang batang ito.Mukhang kinakailangan ko ng matinding pagpapanggap. Bahagya akong ngumiti saka lumuhod upang magpantay kami ni Kiko. Kaya siguro kalmado at pami
Chapter 112Pabalik na sana si Severo sa kwartong tinutuluyan upang magpahinga dahil bukas ay uuwi na siya kila Margie, ngunit naantala ang paglalakad niya nang makita niya ang isang wallet mula sa lugar kung saan bumagsak ang babae. Pinulot niya iyon saka sandaling pinagmasdan bago buksan.Nakita niya ang litrato ng babaeng nahimatay kanina lang at katabi nito ang isang bata lalaki. Napakunot nang bahagya si Severo dahil ang batang nasa litrato ay tila kahawig niya. Hindi na lamang niya pinansin ito at sa halip ay naglakad patungo sa fromt desk ng kwartong tinutuluyan nito."Ah, may isasauli lang po sana ako, naiwan po ito ng babaeng nahimatay kanina," sambit niya.Kasabay ni Severo sa counter ang ilan pang mga tao. Narinig ni Dasha na binanggit nito na may nahimatay. Madali siyang kinutuban dahil kanina pa nila hinahanap si Ziah."Kuya, saan po banda
Chapter 111"Hey, are you alone? Nasaan na ang mga kaibigan mo?"Nawala sa paningin ni Ziah ang dalawang babae nang sumulpot sa harapan niya si Travis. Naiilang na tiningnan niya ito saka ngumiti. Hanggang sa huling sulyap ay hinabol niya pa ang dalawa ng tingin hanggang sa hindi na niya ito nakita."Sino yung tinitingnan mo? You looks so interested to them," sambit muli ni Travis.Napayuko ng bahagya si Ziah saka ininom ang alak na nasa baso niya."Wala iyon, akala ko ay kakilala ko, akala ko lang pala."She turned around trying to get away with Travis. Ayaw niya muna itong makasama lalo na't nagiging usapan ng mga katrabaho niya ang ugnayan nila. Ang iba ay hindi lang magkaibigan ang tingin sa kanilang dalawa kun'di mag jowa!At saan naman nila nakuha ang gano'ng pag iisip?"I'm sorry, ku