NAPATIGIL sa pagkukulikot si Meruem sa computer na nasa harap nito nang bigla na lamang bumukas ang pintuan at bumukad sa kanyang paningin sina Heckson and Cyrex. Nagtatakang napa titig siya sa dalawa dahil bakit narito ang mga ito sa HxH. "What the two of you doing here?" nagtatakang tanong ni Meruem sa dalawa.Napa tingin si Cyrex sa lalaki. "We're here because..." Sumulyap ito sa gawi ni Mikael na naka lumbaba sa mesa nito na animo'y may sariling mundo.Napa "O" ang porma ng labi ni Meruem dahil na pagtanto na nito ang gusto pahiwatig ni Cyrex. Narinig niyang napa buntong hininga si Heckson."What happen to him?" mahinang taong ni Cyrex kay Heckson at sa kanya."As I said earlier, simula ng dumating tayo galing pilipinas ay nag kaganyan na iyan, tatlong araw na hindi kumakain, hindi din na natutulog and lastly hindi din iyan naliligo."Natahimik sina Cyrex and Meruem at minasdan si Mikael na laglag ang balikat naka tunganga sa computer nito ni hindi nga nito na pansin ang pagdatin
TAHIMIK na nakikinig sina Mikael, Heckson, Maximo, Cyrex at Taeil kay Meruem na nasa harap ng mga ito at pinipresent ang Mansion ng husband ni Mari."His mansion is heavily guarded therefore, Mikael, Heckson and Taeil, dapat mag ingat kayo—""Wait, boss, I have a suggestion," si Mikael na seryoso ang mukha.Napa tingin sa lalaki ang mga kaibigan nito habang sumenyas naman si Meruem na magsalita ang lalaki. Umayos muna ito ng upo at inayos ang coat nito, nilagay ang kamay sa ibabaw ng mesa."Naisip ko, it's better for us to enter in the main gate without a fight para hindi malaman na may pumasok na iba sa mansion dahil pag nangyari iyon paniguradong mas maghihigpit pa ang security and worst baka ma trap pa sa loob isa sa amin.""I agree with Mikael, Meruem, we just need an alibi to enter casually sa mansion like for example we can act as—""Insect-cleaner," pagtatapos ni Meruem sa sasabihin ni Heckson."Right, kaming tatlo lang tapos kayong natira sa van, sabi mo may 2 hours si Mikael
Hindi alam ni Mari kung imahinasyon lang ba niya o talagang may mga kamay na humahaplos sa kanyang pisngi at may kung anong mainit at malambot na bagay ang dumadampi sa kanyang leeg pababa sa kanyang dibdib. Minulat niya ang kanyang mga mata para malaman kung panaginip ba o totoo ang kanyang nararamdaman. Napa kurap-kurap siya nang sumalubong sa kanya ang mapungay na mga mata ni Mikael na ngayon ay nasa ibabaw niya."Kael?" gulat na bulalas niya.Ngumiti sa kanya ang lalaki pero hindi umabot sa mga mata nito, hinawakan nito ang kanyang kamay at dinala sa pisngi nito."How are you? Did you miss me, sweetheart?" masuyong tanong nito at dinala na ngayon sa mga labi nito ang kanyang kamay.Hindi niya alam pero pakiramdam niya iiyak siya ano mang oras, it's been week matapos nagkita sila noong sumaglit ito sa kanyang kwarto at namaaalam itong hindi man siya nilingon and it's break her heart.Napa kurap-kurap siya nang maramdaman niyang inalalayan siya ng lalaki mapaupo at niyakap siya ng m
NAPATIGIL sa pagbabatuhan sina Heckson at Taeil, nang biglang bumukas ang pinto ng silid kung saan ginawang nilang conference room. Pumasok ang naka ngising si Mikael at sumipol pa ito habang naglalakad patungo sa may kalaparang sofa. Nagkatinginan sina Heckson at Taeil na animo'y hindi makapaniwala sa nakita."Ano nangyari sa baliw na iyan? Noong nakaraang linggo lang 'e, daing pa nabagsakan ng langit at lupa iyan pero bakit kung umasta ito ngayon, akala mo naman nanalo sa lotto," komento ni Heckson naka tingin kay Mikael."Yeah," sang ayon ni Taeil.Tumayo bigla si Heckson at lumapit sa gawi ni Mikael na ngayon ay parang baliw na ngumingiti mag isa."Anong meron?" Napa angat ng tingin si Mikael sa kaibigan na ngayon kay naka pameywang na naka tingin dito. Umayos ng upo si Mikael at nag kamot ng kanyang batok."Bakit ka na rito?" balik tanong nito kay Heckson."Oo nga naman, son, hindi ba dapat nasa opisina mo ikaw ngayon?" singit ng bagong dating na si Tyeron."Ty!" gulat na bulala
Nasa gitna na sila ng daan ngayon, magkatabi na kaupo sina Mikael at Tyeron sa likod ng drive seat habang nasa pinakahulihan sina Taeil at Heckson habang taga maneho naman si Cyrex, nasa tabi nito ay si Maximo."Saan tayo?" basag ni Maximo sa katahimikan."Sa bar ba?" tanong ni Heckson."Sa bar ba tayo, tanda?" singit naman ni Taeil na tinutukoy ay si Mikael.Kumunot noo ni Mikael. "Ikaw magbabayad, bata?""What the--ba't ako? Hindi ba't ikaw manlilibre sa amin ngayon!" asik ni Taeil."Highblood agad, ako nga maglilibre pero ang inumin lang ikaw bahala sa pulutan, parusa mo iyan ang ingay mo kasi—""Tsk! Ang kuripot talaga," asar na komento ni Taeil."Doon na lang tayo sa bahay ni Heckson, hindi ba't bagong gawa iyon? Buti naman lumipat ka na sa Fantasy subdivision, son," baling ni Mikael kay Heckson."Bakit sa bahay ko?" magkasalubong ang kilay na tanong ni Heckson."Bakit hindi? Binyagan naming bahay mo, diba guys?" naka ngising giit ni Mikael."Tsk! Hindi pa totally tapos iyon, ino
Hindi alam ni Mari kung nananginip ba siya kung totoo talagang may mabigat na bagay naka patong sa kanya at mayroon mainit at malambot na bagay ang dumadampi sa kanyang leeg pataas sa kanyang tenga. Napa-ungol siya nang bigla na lamang pinisil ng malaking kamay ang kanyang kaliwang dibdib, sa isapang si Mikael ang nasa ibabaw niya ay napuno ng pananabik ang kanyang puso na halos tumalon na ito sa tuwa ngunit ang pananabik na dama niya ay napalitan ng pagkalito nang maamoy niya ang hindi pamilyar na amoy ng lalaki sa ibabaw niya. May namumuo nang ideya sa utak niya pero gusto niya pa rin maka sigurado kung tama ang hinala niya kaya't unti-unti niyang minulat ang kanyang mga mata. Umawang ang kanyang labi nang bumukad sa kanya ang kanyang mister na si Chance, he smiled at her."Goodmorning, honey," malambing na bati nito at sa isang kisap mata niya lang ay dumampi na ang labi nito sa labi niya na labis niyang kinagulat.Marahan niya tinulak ang dibdib ng lalaki nang maka recover na siya
Nagising muli si Mari nang may humaplos sa kanyang pisngi. Unti-unti niyang minulat ng kanyang mga mata, napa urog siya nang sumalubong sa kanyang paningin si Chance naka upo sa gilid ng kama at naka tingin sa kanya. Bago pa man bumuka ang kanyang labi ay ginawaran na siya ng lalaki ng halik na siyang dahilan para mapakurap-kurap siya.Kung gano'n ay hindi siya nananganip kagabi? At totoong magkatabi sila na tulog ng lalaki. Napahawak siya sa kanyang ulo dahil sumasakit ang ulo niya sa kakaisip. "Are you okay, honey?" nag alalang tanong ng lalaki dahilan para mapatitig siya rito.Minasdan niya ng mabuti ang lalaki kung totoo ba talagang si Chance ito. Nakita niyang kumunot ang noo ng lalaki na mamaya pa ay napa ngiti ito sabay haplos sa kanyang pisngi."You're so pretty, honey," naka ngiting puri nito sa kanya.Chance never compliments her and he never come near her nang hindi siya nito pinipwersang makipag talik rito and lastly, he never this sweet and gentle. Napa angat siya ng tin
HINDI alam ni Mari kung ngi-ngiti ba siya o ngi-ngiwi sapagkat natanaw niyang naglalakad patungo sa gawi niya si Chance at sa likod nito ay si Mikael na halatang hindi maganda ang mood. Mukha itong naluging negosyante na ano mang oras ay manghahamon ng away. Hindi niya tuloy maiwasang mapalunok nang magtama ang mga mata nila. Bakit gan'on? Parang mas lalo atang guwapo ang lalaki sa kaniya. Bagay kasi ang new look nito at ang pagka-seryoso ng mukha nito. Napabalik siya sa katawang lupa niya nang bigla na lamang may humapit sa bewang niya at bago pa man siya maka protesta ay lumapat na sa labi niya ang labi ni Chance."I'm gonna miss you, Honey," bulong ni Chance sa tenga niya matapos nito bitiwan ang labi niya.Habang siya ay tila binuhusan ng malamig na tubig, nakatulalang naka tingin lang siya sa lalaking ngumiti sa kanya."It's time to go, Mr Anderson," seryosong anunsyo ni Mikael.Napa tingin siya sa lalaking madilim ang anyo, mas sumeryoso pa mukha nito na animo'y isang C.E.O na g
PAGKAPALABAS ni Mari sa ospital ay dun sila dumeristo sa bahay ni Mikael at nagulat ang dalawa sa sumalubong sa kanila."WELCOME BACK MARI!" sabay na sigaw ng mga kaibigan nila. "Aw, thank you guys," naiiyak na sabi ni Mari at niyakap sina Lhalhaine, Lara, Anna at Shyra. "Welcome, basta huwag mo kalimutan na ninang kami ng anak ninyo ha," nakangiting sabi ni Shyra."Oo naman," masayang sagot niya."Goods, hala tara na kumain na tayo, maya na tayo mag-chika minutes," giit ni Shyra at bumalik sa tabi ni Cyrex na walang emosyon ang mukha as usual.Masaya silang nagsalo-salo sa may likod ng bahay ni Mikael, kung saan may malapad na garden at sa gilid ay may malawak na swimming pool.PAGDATING ng gabi. Naiwan na sila ni Mikael sa may garden. Nakahiga silang dalawa sa may picnic blanket habang tinatanaw ang mga bituin sa langit."Mikael…""Hmm?""Ano gusto mong gender ng baby natin?" tanong niya sa lalaki at tumingala rito. Nakaunan kasi siya sa may dibdib ni Mikael."Kahit ano, ikaw ba?"
NAGISING si Mari na puro puti ang nakikita niya. Napabalikwas siya ng bangon nang mapagtanto niya kung nasaan siya-ospital. Kaagad na napahawak siya sa tiyan niya nang maalala niya ang nangyari, napaiyak siya nang makapa niyang may malaki pa rin tiyan niya. "Thanks god! Akala ko mawawala ka na sa akin," umiiyak na wika niya. Napa-angat siya ng tingin nang marinig niyang bumukas ang pinto at sumalubong sa kanya ang mukha ng kanyang ina."Mari, anak, mabuti naman at gising ka na, kamusta ang pakiramdam mo?" Napatitig siya sa Ginang. "Medyo ayos na po. S-sino po ang nagdala sa akin rito?" Upo ang Ginang sa may upuan na nasa gilid ng kama niya at inabot ang kanyang kamay. "Napaka-swerte mo sa kanya anak. Mukhang mahal na mahal ka talaga niya-""S-si Mikael po ba?" pigil hiningang tanong niya."Siya nga. Siya ang nagdala sa iyo rito at siya rin ang nag-donate ng dugo para mailigtas kayo mag-ina. Hindi lang iyon, siya rin ang nagbantay sa iyo araw at gabi halos dito na nga tumira ang bat
ANG bilis lang ng panahon, tatlong buwan na siyang nakatira sa bahay ni Mikael. Lumaki na nga ang tiyan niya at nasanay na rin siyang magigising sa umagang may makikitang isang piraso ng bulaklak sa gilid ng kanyang kama. Makakatanggap ng mga pagkaing gusto niyang kainin at mga grocery. Ngayong araw nga'y heto siya nakaupo sa gilid ng kanyang kama habang nakatitig sa isang piraso ng lily of valley. "Mukhang wala siya talagang planong sukuan ako," mahinang aniya at inabot ang lily of valley at dinala iyon sa kanyang ilong.Napapikit siya. "Ang sariwa, maganda at nakakaakit. Mahirap tanggihan at huwag pansinin ang bulaklak na ito ngunit, lily of flower is poisonous plant but it's safe to smell just don't eat it. Parang si Mikael, kahit alam kong bawal siya mahalin dahil siya ang lalaking tuluyang sumira sa tiwala ko sa mga lalaki. Ang lalaking siyang akala ko'y iba sa ama at ex husband ko ngunit hindi pala, siya pala ang puno't-dulo ng lahat pero bakit? Hindi ko siya magawang iwasan at
NAGULAT si Heckson nang makita niya si Mikael na kakabukas lamang ng pintuan ng kanyang opisina. Isang linggo na nakakalipas matapos ang pag-iinuman nila kasama ng iba pa nilang kaibigan at ngayon araw pa lang ng pakita muli si Mikael sa kanya. Magkahalong pagkagulat at saya ang nadama niya."Oh, napasyal ka?" kaagad na sabi niya sa kanyang kaibigan. Marahang ngumiti si Mikael. Hindi niya maiwasang mapangiwi sa itsura ng kaibigan niya, humaba na kasi ang balbas nito, magulo ang buhok at nangingitim ang mga mata."Kael, kumakain ka rin ba? O natutulog ka ba?" nag-alalang tanong niya nang hindi na sumagot si Mikael sa kanyang tanong."Hindi makakabuti ka kapag nagpatuloy kang ganiyan–""Pwede ko bang hiramin ang bahay mo?"Napakurap-kurap siya at napatitig sa kaibigan sa sinabi nito. "Iyong bahay na katabi ng bahay ko sana," dagdag pa ni Mikael."Kael—""Please, Son. Hindi ako mapapanatag kapag hindi ko nakikita mag-ina ko. Hindi ko alam kung ayos lang ba sila, kumakain ba ng maayos s
NABITIN sa eri ang kamay ni Mikael na, akma kasi niyang iinumin ang natirang beer sa may can nang bigla niya na lamang narinig ang pamilyar na boses ng mga kaibigan niya sa labas."Sabi na nga ba dito ka didiretso 'e," nakasimangot na komento ni Tyeron at nameywang sa harap niya."Tsk! Ang daya mo 'a, iinumin ka pala, hindi ka man lang nagyaya," singit naman ni Heckson na inagaw sa kanya ang hawak niyang can at ininom ang laman nun, napasimangot naman siya. Pumanta siya rito sa tambayan nila kasi gusto niya mapag-isa pero heto mga baliw niyang kaibigan sinisira ang plano niya."Bakit ba kayo narito?" inis na tanong niya. Napadaing siya nang batukan siya ng kung sino mula sa likuran niya, galit na lumingon siya at nanlaki mga mata niya nang makita niyang nakatayo roon si Maximo."Max?!" gulat na bulalas niya."Oh, bakit parang gulat na gulat ka?" masungit na tanong nito at umupo sa may gilid niya at nagsimula na rin magbukas ng inumin na gusto nito.Bumuntonghininga siya, hindi niya al
KINABUKASAN, tumambad sa mga mata ni Mari ang ganda ng langit pagkamulat ng kanyang mga mata, bukas kasi ang malaking bintana sa ospital room niya, napapikit siya at huminga ng malalim. Napatingin siya sa side table dahil nahagip ng mga mata niyang may nakalagay na bulaklak roon. Kumunot-noo niya dahil bago siya makatulog kagabi ay wala pa ang mga bulaklak na iyan, halatang fresh ang mga iyon dahil sa itsura. Hindi niya maiwasang abutin ang vase, na ngayon niya lang rin nakita, may kalakihan iyon."Teka...alam ko ang bulaklak na ito 'a..." mahinang komento niya ng mahawakan niya ang kulay puti at maliit na bulaklak, medyo hawig sa roses dahil parehos ang hugis ng mga ito. Dinala niya ang bulaklak sa kanyang ilong at hindi niya maiwasang singhutin ang amoy nito, it's smell refreshing. "Lily of valley," mahinang sabi niya. Iyon ang pangalan ng bulaklak. Alam niya dahil hindi man halata pero mahilig siya sa mga bulaklak kaya't may kaunting knowledge siya sa mga ito. Binalik niya ang vas
NAPAHILAMOS si Mikael sa kanyang mukha sabay sandal sa may dingding sa labas ng ospital room, sinugod niya sa ospital si Mari dahil habang nagtatalo sila kanina ay nawalan bigla ng ulirat ang babae. "Oh, bakit parang namatayan ka diyan?" Inalis ni Mikael ang mga palad sa kanyang mukha at tumingin sa nagsalita. Huminga siya ng malalim, hindi niya masabi kung ano ang nararamdaman niya ng sandaling iyon, kay bilis lang ng pangyayari, hindi pa ata kaya ng utak niya tanggapin."Ano nangyari sa iyo? Bakit para kang timang diyan?" magkasalubong ang kilay na tanong ni Tyeron, kasama nito kanina ang asawa nitong si Lhalhaine na hindi niya alam kung saan ng mga sandaling iyon. "Hoy! Parang baliw ito, nangyari sa iyo? Don't worry, ayos lang naman siguro si Mari, baka na stress lang kaya nawalan ng malay kaya cheer up, kinakabahan ako sa mukha mo 'e–""Alam na niya," mahinang sabi niya sabay yuko. "A-anong alam na niya?" nalilitong tanong ni Tyeron at hinawakan siya sa balikat kaya't napa-ang
ISANG linggo na ang nakakaraang mula nang mag-proposed si Mikael kay Mari, halos na simulan na rin nilang maisaayos ang kakailanganin para sa kasal, heto nga ngayon si Mari sa may boutique ni Anna, today is the day na isusukat niya ang kanyang wedding gown. Magkasama dapat sila ni Mikael kaso lang may biglaang lakad ang binata at sinabi nitong susunod na lang. Huminga ng malalim si Mari dahil sa magkahalong excitement at kabang nadarama niya, hindi niya rati ito naranasan sa fake wedding nila ni Chan kasi nga pumirma lang sila ng fake documents wala ganito."Look who's here."Napa-angat siya ng tingin nang marinig niya ang pamilyar na boses. Ang excitement at kabang nadarama niya kanina ay napalitan ng galit nang tumambad sa kanya ang mukha ng panganay na anak ng ama-amahan niya na si Mr San Diego. Hindi niya na lang sana papansinin ang babae dahil alam niyang sisirain lang nito ang araw niya pero nang akmang tatayo siya ay hinawakan siya nito sa kamay kaya't napatigil siya."Easy, d
PAGKAMULAT ni Mari sa kanyang mga mata ay napangiti siya nang tumambad sa kanya ang mukha ng kanyang kapatid na si Anna.“Good afternoon, kamusta tulog mo?” malambing na tanong nito sa kanya.Lumapad ang ngiti niya. “It’s very good. By the way, nasaan na tayo?”Bago pa man sumagot ang kapatid niya ay narinig na niya ang pag anunsyo ng flight attendant naka-landing na sila sa airport. Hindi niya maiwasang huminga ng malalim dahil pakiramdam niya may mangyayari, hindi nga lang niya mapaliwanang o masabi sa ngayon.“Mabuti naman pala at gising ka na, sleeping beauty,” nakangiting komento ng kanyang ina at hinawakan ang kamay niya.Her warm smile and her touch makes Mari's heart melt. Hindi niya tuloy maiwasang mapaluha, sapagkat hindi pa rin siya sanay na meron na siya ngayong ina na nagmamahal sa kanya.“Hey, why are you crying, sweetie? My masakit ba sa iyo?” nag-alalang tanong ng Ginang.Umiling-iling siya. “Wala, mom, I’m just happy kasi i have you,” malambing na sagot niya.Nakita n