MINULAT ni Mikael ang kanyang mga mata ng maramdamang tumahimik na, dahan dahan siyang bumangon, napailing siya ng makita ang posisyon ng babae."Kakaiba ka talaga, kung iba bang babae siguro baka nirape na ako pero ikaw, mas pinili mong sumiksik jan sa dingding at pahirapan ang sarili mo kaysa sumiksik sa mga bisig ko."Lumabas siya sa kulambo at minasdan ang babae, bumuntong hininga siya at dahan dahan niya ito binuhat at pinasok sa kulambo at hiniga sa banig saka humiga sa tabi nito.Kinumutan niya rin ang babae at inayos ang buhok nitong naka nakalagay sa mukha nito, sa lahat na dumaan na babae sa buhay niya ito lang pumukaw ng interest niya at sa lahat ng nakasama niyang babae ito lang 'yong hindi niya naikakama, halos taon na rin ang pangungulit niya sa babae. Alam niyang mali dahil may asawa na ang babae pero, he doesn't mind being a sinner just to have her.Hindi niya mapigilan ang sariling palandasin ang daliri sa mukha nito,Ang amo ng mukha nito, hindi ito yung tipong babae
NAGTATAKA man ay sumunod siya palabas sa lalaki. Pagdating nila sa labas kaagad niya itong nilapitan."Where were going?"Lumingon kaagad ito sa kanya at tinignan siya nito mula ulo hanggang paa."Lhalhaine clothes suit you, it's might be look simple and cheap but it's beautiful," seryosong komento nito.Napakunot naman noo niya, oo ng bihis siya kanina, isang simpleng t-shirt na puti at pajama lang naman suot niya. Halatang luma na dahil kupas na ang kulay pero comfortable pa naman suotin."Hindi 'yan ang gusto kong marinig mula sa iyo," may bahid ng inis na giit niya.Ngumisi ang lalaki. " Well wild cat, just relax. You will know where we are going later just go with me okay?""But—""No but's, let's go kanina pa tayo hinihintay nina Shyra at Cyrex."Hinawakan siya nito sa kamay at hinala at dahil malakas ito wala siyang nagawa kundi sumunod na lamang.***MAKARAAN ang ilang minuto, dumadakdak ang kanyang pawis sa noo dahil sa init ng panahon."Kanina pa tayo naglalakad, malayo pa b
PAGDATING nila sinalubong sila ni Doc. Cyrex na naka kunot ang noo. Palipat-lipat ang tingin nito sa kanilang dalawa na pinagtaka niya, akala niya may sasabihin ito pero bumuka sara lang bibig nito at mamaya pa ay napabuntonghininga ito sa hindi niya malamang dahilan."Let's go," ani ng Doctor.Sumunod naman sila, nagulat siya nang makitang merong naka latag na pagkain sa isang lamesang may kalaparan, sa gilid meron mga taong nagluluto ng baboy."Ahmm...ano ginagawa nila at bakit may mga nakahain sa mesa?" 'di niya maiwasang itanong sabay turo sa mga nakahain sa mesa at sa mga taong nagluluto ng baboy sa gilid.Tumititig muna sa kanya si Mikael tapos ubo ito at nilapat nito ang tingin kay Doctor Cyrex."Don't look at me like that, I had no idea," walang emotion na sagot nito naman ni Cyrex."Nevermind," bawi na lang niya."Oh, nandito na pala kayo, buti naman para makakain na tayo, mag si pwesto na kayo, buti na lang talaga na tapos ko 'to," bukad ni Shyra.Habang inaayos ang dahon, o
HINDI mapaliwanang ang saya nadarama ni Mari habang lumalakad sila pabalik sa kubo kung saan sila kanina nag salo-salo, nauna sina si Shyra at Cyrex sa paglalakad habang nasa hulihan siya. Sa unahan niya si Mikael, tinignan niya ang lalaki at napakagat labi, she really appreciates what he did, well ngayon lang kasi nangyari sa kanya ang ganito 'yong may nag-e-effort just to make her wish came true, kung hindi lang nakakahiya kanina parang gusto niyang yakapin ang lalaki sa tuwa, pero nahihiya siya eh. Tumigil sila sa harap ng kubo, mamaya pa ay dumating ang isang tricycle, uuwi na sila ngayon hapon, babalik na sila kina Lhalhaine."Hala hindi tayo kasya, paano ba 'yan?" worried na tanong ni Shyra.Nakaupo na ito sa harap habang naka tayo pa silang tatlo. "Pwede naman mauna na muna kayo, babalikan na lang kami ni manong," sabat ni Mikael.Akmang sasakay sana siya ng hawakan ni Mikael ang kamay niya, kaya't napatingin siya sa lalaki."Bakit?""Sasabay ka sa akin, paunahin mo na sila, s
MADILIM na sa loob ng kubo at malakas pa rin ang ulan sa labas na may kasamang kidlat. Nag-uumpisa na siyang kabahan, takot siya sa ulan at kidlat mula pa noong bata siya pero nagagawa niya namang kontrolin iyon, gaya ngayon pero nang biglang kumidlat ng malakas na patalon siya sa gulat buti na lamang ay sinalo siya ni Mikael, yumakap siya sa leeg nito at pumikit ng mariin sa sobrang kabang nadarama niya ng mga sandaling iyon. "Shhh, it's okay, don't be afraid, I'm here," masuyong bulong nito at hinagod-hagod ang likod niya na parang sa pamamagitan nun ay mabawi ang takot na nadarama niya. Medyo kumalma naman siya, ilang saglit pa'y napagtanto niya ang ginawa, mabilis na kumalas siya at bumaba mula sa pagkabuhat ni Mikael sa kanya, umatras din siya at yumuko, hindi na niya kaya tumingin sa mga mata nito, hiyang-hiya siya. "Come here," mahinahong giit ng lalaki sa kanya. Napa-angat siya ng tingin ng lumiliwanag ang paligid. May kalakihan naman pala ang kubo, natatanaw niya ang malii
NAGPAALAM sa kanya si Mikael na pupunta daw muna ito sa labas. Hindi na rin naman na siya nag-abala pang magtanong kung ano ang gagawin nito doon at hinayaan lang itong lumabas. Napatingin siya sa ibabaw ng lababo kung saan may lagayan, nahagip ng mga mata niya ang isang bote na may laman ngunit wala nakalagay na label. Hindi niya alam pero na-enganyo siyang kunin iyon kaya tumayo siya mula sa kanyang pagkakaupo at humakbang papunta sa lababo at inabot ang bote. Hindi niya alam pero bigla siyang nakadama ng pagkasabik at pagkauhaw kaya't walang pagdadalawang-isip na binuksan niya ang bote at tinikman ang laman nun. Lasang wine na hindi niya ma-explain, pinapagtuloy niya ang pag-inom hanggang sa umiikot na ang paningin niya, umiinit na din ang pakiramdam niya, na wala na 'yung lamig na nadama niya kanina dahil sa lamig ng hangin, ngayon ay parang gusto niyang hubarin ang kanyang suot. Napahawak siya kanyang noo at leeg dahil pumatak na sa dibdib niya ang pawis niya. "What is happening
WARNINGThis chapter is rated spg kaya kung 18 below ka please skip this pero pag makulit ka edi sige basahin mo pero, my dear huwag mo gayahin ha saka na bumukaka pag nasa tamang edad kana at tamang tao ,oky mwuahhhh btw enjoy reading everyone. -Binibining Mary ✍️Chapter 21: Uncontrollable DesireHINDI siya lasing pero hindi din siya santo. Damang-dama niyang umiinit pa ang katawan ng babae, humigpit rin ang pagkapit nito sa kanyang braso ng umatras ito at tumingala sa kanya."I-I feel so hot..” hirap na hirap na bulong nito. Tumingala siya at napapikit dahil alam niyang nag-uumpisa nang umepekto ang aphrodisiac galing sa ininom nito at dalawa lang ang paraan para matulungan ang babae. Hindi pwede ang ikalawa at ikakagalit naman nito ang una. "Mikael...."Nagbaba siya ng tingin ng tawagin ng babae ang pangalan niya, ang tono nito ay tila inaakit siya, nalunok ni Mikael wala sa oras ang kanyang laway sa kaba. "I've never been this intense."Hindi pa nangyayari sa buhay niya na ma
NAGISING si Mari na may matigas na bagay na nakagapos sa kanya, nadama niya ring sumasakit ang kanyang ulo sa hindi malamang dahilan. Dahan-dahan niyang minulat ang kanyang mga mata at napakurap-kurap siya sa sumalubong sa kanya, kinusot-kusot pa niya ang kanyang mga mata upang malaman niya kung totoo ba ang kanyang nakikita o hindi, nakayakap sa kanya si Mikael, bigla siyang kinabahan nang may ideyang pumasok sa kanyang isipan pero pinilit niyang binabalewala iyon. NO! This is not happening!! I-i'm a married woman although my husband didn't treat me as his wife but still–Naputol ang kanyang pag-iisip ng gumalaw ang lalaki at humigpit pa ang pagyakap nito sa kanya. Nanlaki ang mga mata niya ng maramdaman niyang wala siyang damit. Bakit niya naramdaman? Dahil tumama sa hita niya ang isang matigas na bagay na mainit. Hindi siya ignorante para hindi mahulaan kung ano 'yon. Sa pagkataranta niya na itulak at nasipa niya ang lalaki kaya't nahulog ito sa kama.Napabangon siya at mabilis na
PAGKAPALABAS ni Mari sa ospital ay dun sila dumeristo sa bahay ni Mikael at nagulat ang dalawa sa sumalubong sa kanila."WELCOME BACK MARI!" sabay na sigaw ng mga kaibigan nila. "Aw, thank you guys," naiiyak na sabi ni Mari at niyakap sina Lhalhaine, Lara, Anna at Shyra. "Welcome, basta huwag mo kalimutan na ninang kami ng anak ninyo ha," nakangiting sabi ni Shyra."Oo naman," masayang sagot niya."Goods, hala tara na kumain na tayo, maya na tayo mag-chika minutes," giit ni Shyra at bumalik sa tabi ni Cyrex na walang emosyon ang mukha as usual.Masaya silang nagsalo-salo sa may likod ng bahay ni Mikael, kung saan may malapad na garden at sa gilid ay may malawak na swimming pool.PAGDATING ng gabi. Naiwan na sila ni Mikael sa may garden. Nakahiga silang dalawa sa may picnic blanket habang tinatanaw ang mga bituin sa langit."Mikael…""Hmm?""Ano gusto mong gender ng baby natin?" tanong niya sa lalaki at tumingala rito. Nakaunan kasi siya sa may dibdib ni Mikael."Kahit ano, ikaw ba?"
NAGISING si Mari na puro puti ang nakikita niya. Napabalikwas siya ng bangon nang mapagtanto niya kung nasaan siya-ospital. Kaagad na napahawak siya sa tiyan niya nang maalala niya ang nangyari, napaiyak siya nang makapa niyang may malaki pa rin tiyan niya. "Thanks god! Akala ko mawawala ka na sa akin," umiiyak na wika niya. Napa-angat siya ng tingin nang marinig niyang bumukas ang pinto at sumalubong sa kanya ang mukha ng kanyang ina."Mari, anak, mabuti naman at gising ka na, kamusta ang pakiramdam mo?" Napatitig siya sa Ginang. "Medyo ayos na po. S-sino po ang nagdala sa akin rito?" Upo ang Ginang sa may upuan na nasa gilid ng kama niya at inabot ang kanyang kamay. "Napaka-swerte mo sa kanya anak. Mukhang mahal na mahal ka talaga niya-""S-si Mikael po ba?" pigil hiningang tanong niya."Siya nga. Siya ang nagdala sa iyo rito at siya rin ang nag-donate ng dugo para mailigtas kayo mag-ina. Hindi lang iyon, siya rin ang nagbantay sa iyo araw at gabi halos dito na nga tumira ang bat
ANG bilis lang ng panahon, tatlong buwan na siyang nakatira sa bahay ni Mikael. Lumaki na nga ang tiyan niya at nasanay na rin siyang magigising sa umagang may makikitang isang piraso ng bulaklak sa gilid ng kanyang kama. Makakatanggap ng mga pagkaing gusto niyang kainin at mga grocery. Ngayong araw nga'y heto siya nakaupo sa gilid ng kanyang kama habang nakatitig sa isang piraso ng lily of valley. "Mukhang wala siya talagang planong sukuan ako," mahinang aniya at inabot ang lily of valley at dinala iyon sa kanyang ilong.Napapikit siya. "Ang sariwa, maganda at nakakaakit. Mahirap tanggihan at huwag pansinin ang bulaklak na ito ngunit, lily of flower is poisonous plant but it's safe to smell just don't eat it. Parang si Mikael, kahit alam kong bawal siya mahalin dahil siya ang lalaking tuluyang sumira sa tiwala ko sa mga lalaki. Ang lalaking siyang akala ko'y iba sa ama at ex husband ko ngunit hindi pala, siya pala ang puno't-dulo ng lahat pero bakit? Hindi ko siya magawang iwasan at
NAGULAT si Heckson nang makita niya si Mikael na kakabukas lamang ng pintuan ng kanyang opisina. Isang linggo na nakakalipas matapos ang pag-iinuman nila kasama ng iba pa nilang kaibigan at ngayon araw pa lang ng pakita muli si Mikael sa kanya. Magkahalong pagkagulat at saya ang nadama niya."Oh, napasyal ka?" kaagad na sabi niya sa kanyang kaibigan. Marahang ngumiti si Mikael. Hindi niya maiwasang mapangiwi sa itsura ng kaibigan niya, humaba na kasi ang balbas nito, magulo ang buhok at nangingitim ang mga mata."Kael, kumakain ka rin ba? O natutulog ka ba?" nag-alalang tanong niya nang hindi na sumagot si Mikael sa kanyang tanong."Hindi makakabuti ka kapag nagpatuloy kang ganiyan–""Pwede ko bang hiramin ang bahay mo?"Napakurap-kurap siya at napatitig sa kaibigan sa sinabi nito. "Iyong bahay na katabi ng bahay ko sana," dagdag pa ni Mikael."Kael—""Please, Son. Hindi ako mapapanatag kapag hindi ko nakikita mag-ina ko. Hindi ko alam kung ayos lang ba sila, kumakain ba ng maayos s
NABITIN sa eri ang kamay ni Mikael na, akma kasi niyang iinumin ang natirang beer sa may can nang bigla niya na lamang narinig ang pamilyar na boses ng mga kaibigan niya sa labas."Sabi na nga ba dito ka didiretso 'e," nakasimangot na komento ni Tyeron at nameywang sa harap niya."Tsk! Ang daya mo 'a, iinumin ka pala, hindi ka man lang nagyaya," singit naman ni Heckson na inagaw sa kanya ang hawak niyang can at ininom ang laman nun, napasimangot naman siya. Pumanta siya rito sa tambayan nila kasi gusto niya mapag-isa pero heto mga baliw niyang kaibigan sinisira ang plano niya."Bakit ba kayo narito?" inis na tanong niya. Napadaing siya nang batukan siya ng kung sino mula sa likuran niya, galit na lumingon siya at nanlaki mga mata niya nang makita niyang nakatayo roon si Maximo."Max?!" gulat na bulalas niya."Oh, bakit parang gulat na gulat ka?" masungit na tanong nito at umupo sa may gilid niya at nagsimula na rin magbukas ng inumin na gusto nito.Bumuntonghininga siya, hindi niya al
KINABUKASAN, tumambad sa mga mata ni Mari ang ganda ng langit pagkamulat ng kanyang mga mata, bukas kasi ang malaking bintana sa ospital room niya, napapikit siya at huminga ng malalim. Napatingin siya sa side table dahil nahagip ng mga mata niyang may nakalagay na bulaklak roon. Kumunot-noo niya dahil bago siya makatulog kagabi ay wala pa ang mga bulaklak na iyan, halatang fresh ang mga iyon dahil sa itsura. Hindi niya maiwasang abutin ang vase, na ngayon niya lang rin nakita, may kalakihan iyon."Teka...alam ko ang bulaklak na ito 'a..." mahinang komento niya ng mahawakan niya ang kulay puti at maliit na bulaklak, medyo hawig sa roses dahil parehos ang hugis ng mga ito. Dinala niya ang bulaklak sa kanyang ilong at hindi niya maiwasang singhutin ang amoy nito, it's smell refreshing. "Lily of valley," mahinang sabi niya. Iyon ang pangalan ng bulaklak. Alam niya dahil hindi man halata pero mahilig siya sa mga bulaklak kaya't may kaunting knowledge siya sa mga ito. Binalik niya ang vas
NAPAHILAMOS si Mikael sa kanyang mukha sabay sandal sa may dingding sa labas ng ospital room, sinugod niya sa ospital si Mari dahil habang nagtatalo sila kanina ay nawalan bigla ng ulirat ang babae. "Oh, bakit parang namatayan ka diyan?" Inalis ni Mikael ang mga palad sa kanyang mukha at tumingin sa nagsalita. Huminga siya ng malalim, hindi niya masabi kung ano ang nararamdaman niya ng sandaling iyon, kay bilis lang ng pangyayari, hindi pa ata kaya ng utak niya tanggapin."Ano nangyari sa iyo? Bakit para kang timang diyan?" magkasalubong ang kilay na tanong ni Tyeron, kasama nito kanina ang asawa nitong si Lhalhaine na hindi niya alam kung saan ng mga sandaling iyon. "Hoy! Parang baliw ito, nangyari sa iyo? Don't worry, ayos lang naman siguro si Mari, baka na stress lang kaya nawalan ng malay kaya cheer up, kinakabahan ako sa mukha mo 'e–""Alam na niya," mahinang sabi niya sabay yuko. "A-anong alam na niya?" nalilitong tanong ni Tyeron at hinawakan siya sa balikat kaya't napa-ang
ISANG linggo na ang nakakaraang mula nang mag-proposed si Mikael kay Mari, halos na simulan na rin nilang maisaayos ang kakailanganin para sa kasal, heto nga ngayon si Mari sa may boutique ni Anna, today is the day na isusukat niya ang kanyang wedding gown. Magkasama dapat sila ni Mikael kaso lang may biglaang lakad ang binata at sinabi nitong susunod na lang. Huminga ng malalim si Mari dahil sa magkahalong excitement at kabang nadarama niya, hindi niya rati ito naranasan sa fake wedding nila ni Chan kasi nga pumirma lang sila ng fake documents wala ganito."Look who's here."Napa-angat siya ng tingin nang marinig niya ang pamilyar na boses. Ang excitement at kabang nadarama niya kanina ay napalitan ng galit nang tumambad sa kanya ang mukha ng panganay na anak ng ama-amahan niya na si Mr San Diego. Hindi niya na lang sana papansinin ang babae dahil alam niyang sisirain lang nito ang araw niya pero nang akmang tatayo siya ay hinawakan siya nito sa kamay kaya't napatigil siya."Easy, d
PAGKAMULAT ni Mari sa kanyang mga mata ay napangiti siya nang tumambad sa kanya ang mukha ng kanyang kapatid na si Anna.“Good afternoon, kamusta tulog mo?” malambing na tanong nito sa kanya.Lumapad ang ngiti niya. “It’s very good. By the way, nasaan na tayo?”Bago pa man sumagot ang kapatid niya ay narinig na niya ang pag anunsyo ng flight attendant naka-landing na sila sa airport. Hindi niya maiwasang huminga ng malalim dahil pakiramdam niya may mangyayari, hindi nga lang niya mapaliwanang o masabi sa ngayon.“Mabuti naman pala at gising ka na, sleeping beauty,” nakangiting komento ng kanyang ina at hinawakan ang kamay niya.Her warm smile and her touch makes Mari's heart melt. Hindi niya tuloy maiwasang mapaluha, sapagkat hindi pa rin siya sanay na meron na siya ngayong ina na nagmamahal sa kanya.“Hey, why are you crying, sweetie? My masakit ba sa iyo?” nag-alalang tanong ng Ginang.Umiling-iling siya. “Wala, mom, I’m just happy kasi i have you,” malambing na sagot niya.Nakita n