Chapter Three

Vuaaaklaaaah!" Rinig kong sigaw ng kaibigan kong si Migs nang maabutan niya ako sa Nurse's Station. Kasalukuyan kong inaayos ang mga gamot ng mga pasyente ko.

Inangat ko ang ulo ko. "Kaloka naman sa pagtili, mamsh." Sabi ko sabay pamilog ng mata rito.

"Kaloka ka din kasi. Hindi ka man lang nagreply sa akin kahapon." Sagot naman ni Migs. Nagpatuloy ako sa ginagawa ko.

"Wala kasi ako sa mood kahapon. Alam mo namang napagod din ako sa dami ng mga pasyente natin.Di naman ako kagaya mong energetic." Pang-aasar ko kay Migs.

"Asus! Kunwari ka pa. Alam ko namang pinagnasaan mo na naman 'yang Uncle mo." Patotoo ni Migs.

Nanlaki ang mata ko sa sinabi ni Migs. Muntik ko na rin itong masabunutan.

Kung minsan talaga'y walang preno ang bibig ng baklang 'to. Kung anu-ano na lang ang sinasabi."

"Huy! Magtigil ka nga. Baka mamaya may makarinig sa'yo, e." Mahina kong saway kay Migs.

Tatawa tawa naman ito habang kunwaring zinizipper ang bibig niya.

"Sensya naman. O siya, mamaya na lang ulit." Sabi pa nito.

Pagka alis ni Migs ay siya namang dating ng isa ko pang katrabaho na si Anika.

"John, need ka sa E.R. May Pulis na nabaril. Pumunta ka na. Ikaw ang hinahanap." Mabilis na sabi nito.

Bigla akong kinabahan. May kutob ako na si Uncle ang binanggit ni Anika na Pulis na nabaril.

Dali dali akong nagpunta sa E.R.

Tama nga ang kutob ko. Si Uncle ang tinutukoy ni Anika. Kasalukuyan itong nakahiga sa stretcher at inaassist ng ilang mga Nurse.

Duguan ang kaliwang tadyang nito na kanyang iniinda. Napapapikit sa sakit si Uncle.

Hindi mawala ang kaba ko sa dibdib. Hindi ko rin alam kung ano ang gagawin ko. Tila naestatwa ako sa pagkakita sa aking Uncle sa ganoong sitwasyon. Hindi ako sanay na makita siyang nasa ganoong kalagayan. Ngayon lang din naman ito nangyari sa kanya sa halos ilang taon niya ng pagiging Pulis.

"John, andyan ka na pala. Hinahanap ka kasi ng pasyente. Tito mo daw siya." Isang Nurse ang bumasag sa pananahimik ko. Um-oo lang ako rito bilang tugon.

Agad akong lumapit kay Uncle. "Uncle, ayos ka lang ba?" Nag-aalala kong tanong sa kanya habang nakatuon ang tingin sa sugatang bewang nito.

Hindi mawala ang ngiwi sa mukha ni Uncle dahil sa iniindang sakit. "A-ayos lang, John. Malayo 'to sa pagkalalaki ko." Sagot nito na pinilit ang ngumiti.

Naguluhan ako sa sinabi ni Uncle. Pero hindi ko nalang iyon pinansin.

Natapos ng lagyan ng gasa ang sugat ni Uncle. Nag-alisan na rin ang mga Nurses na nag-asikaso sa kanya. Naghihintay na lang kami ng magiging kwarto niya dahil kailangan pang antabayan ang sugat ni Uncle. Malalim daw kasi ang sugat na natamo nito dahil sa pagkakabaril. Natanggal na rin naman ang bala sa bewang nito.

"Ano bang nangyari Uncle?" Tanong ko sa kanya nang makaalis na ang mga Nurse. Nag-aalala pa rin ako rito.

"A-ah, ano kasi. May hinuli kaming drug addict kanina sa may Quiapo. E, may hawak pala na baril. Paghawak ko sa ulo niya para idapa siya, saktong bunot niya ng baril sa bulsa niya. Kaya ito, nadali ako." Kwento nito. Napapangiti pa na parang akala mo ay hindi malala ang nangyari sa kanya.

Hindi ko mapigilang hindi maawa sa sitwasyon ng Uncle ko. Ngayon ko lang kasi siya nakitang nasa ganitong kalagayan. Sanay na akong makakita ng mga nabaril, nasaksak o naghihingalong pasyente. Pero iba pala kapag kamag-anak mo na ang nasa sitwasyong iyon.

Maski nga si Auntie Mabeth ay natatakot rin sa trabaho ni Uncle. Dahilan niya kasi na lapitin sa disgrasya ang ganoong trabaho.

Pero si Uncle ay hindi iyon alintana. Iyon daw ang sumpa nila sa kanilang tungkulin kaya handa raw siyang salagin ang anumang bala para lang maging ligtas ang iba.

"E, nasabi mo na po ba ito kay Auntie?"

Biglang hinawakan ni Uncle ang kamay ko. Bumilis ang tibok ng puso ko at tila may kung anong kuryente ang dumaloy sa katawan ko na siyang bumuhay sa kalibugang taglay ko. Napakagat ako sa labi upang pigilan kung ano man ang nararamdaman ko.

"Please, John. Huwag mo ng sabihin ito sa Auntie mo. Pwede ba? Alam mo namang magagalit iyon kapag nalaman niyang may nangyaring masama sa akin. Baka mapauwi iyon ng wala sa oras."

"Pero, Uncle–"

"Please, John. Ayokong mag-alala si Mabeth sa akin." Pagmamakaawa ni Uncle.

Napabuntong hininga ako. Ano pa nga bang magagawa ko? Basta kahilingan ni Uncle ay hindi ko tatanggihan.

Mabilis akong sumang-ayon kay Uncle. Ngiti lang isinagot nito at tinapik tapik ako sa balikat.

Matapos ang usapan naming iyon, nailipat na rin ng kwarto si Uncle. Pinili kong kwarto kay Uncle ay private room para magkaroon ito ng privacy. Mabuti na lang at kamag-anak ako ni Uncle dahil magkakaroon ito ng discount.

----

"Uncle." Tawag ko nang makapasok ako sa kwarto niya.

Dala dala ko ang gamot na ipapainom ko kay Uncle. Ako na rin kasi ang nagprisinta na maging Nurse niya.

Kasalukuyan itong natutulog. Nakapatay ang ilaw dahil hindi sanay si Uncle sa liwanag.

Bigla na lang akong nakaramdamn ng kung ano nang makita ko ang itsura ni Uncle. Nakasuot lamang ito ng patient's gown at hulmang hulma ang burat nito roon. Napalunok ako. Nagka-ideya ako na gawan ito ng masama, pero natatakot naman ako dahil baka biglang magising ito at kung anong magawa sa akin.

Pinigilan ko ang sarili ko sa kung ano mang kalibugang pumapasok rito. Huminga ako ng malalim at unti unting lumapit sa kama ni Uncle.

"Uncle,"

Biglang nagising sa pagtawag ko si Uncle at bumalikwas ng bangon. Humarap ito sa akin.

"Nandyan ka na pala." Sabi nito sa mababang boses.

"Oras na po kasi Uncle ng pag-inom niyo ng gamot. Pero kumain po muna kayo."

Maya maya lang din ay dumating na ang rasyon na pagkain para kay Uncle.

Nagsimula ng kumain si Uncle habang ako ay naupo muna at naghihintay sa kanya. Hindi ko maiwasang hangaan ang kakisigan ni Uncle kahit pa may iniinda itong sugat. Parang kaswal lang sa kanya ang lahat. Ang gwapo pa rin nitong tingnan sa ganoong ayos.

"Hindi ka ba nagugutom, John?" Turan nito. Iling lang ang sinagot ko. "Sigurado ka? E, parang kanina ka pa nakaduty. Tapos ikaw pa ang nagpresintang bantayan ako."

Ngumiti ako kay Uncle. "Ayos lang ako, Uncle. Hindi ko rin naman ramdam ang gutom kapag nagra-rounds ako e. Masaya kasi ako kapag nakikita kong unti unting gumagaling ang mga pasyente ko."

Natawa ang Uncle ko. "Palabiro ka talagang bata ka. Halika rito. Tulungan mo 'kong ubusin itong pagkain. Napakarami kasi." Aya nito sa akin.

"Nako, Uncle. Ayos lang po ako. Pagkain niyo 'yan rito at kasama 'yan sa babayaran mo."

"Ang lagay ba ay tatanggihan mo ang pogi mong Uncle?" Halata sa boses nito ang pagtatampo.

Napabuntong hininga ako.

Jusko naman! Paano ako makakatanggi kung ganito kagwapo ang mag-aaya sa aking kumain?

Mas okay pa sana kung burat ni Uncle ang kakainin ko. Nako, umiral na naman ang kalibugan ko.

Nagkibit balikat na lang ako at sinaluhan si Uncle sa pagkain.

Kinuha nito ang maliit na platito at nilagyan ito ng kaunting gulay. Hinati pa nito ang pritong manok para sa akin.

"Oh, ayan. Kumain ka, pamangkin. Puro na lang trabaho ang inaatupag mo. Huwag kang mag-alala, tutulungan kita sa pagpapadala kina Kuya. Medyo nakakaluwag na naman ako." Sabi nito na patuloy sa pagkain.

Nilunok ko muna ang piraso ng manok bago nagsalita. "Uncle, hindi niyo na kailangang gawin iyon. Kaya ko naman po."

"Ano ka ba, Uncle mo naman ako. Alam kong may mga pangangailangan ka rin. Ayos lang iyon."

Tumigil ako sa pagkain at napatingin kay Uncle. Nag-angat din ito ng ulo at ngumisi sa akin ng nakakaloko. Bigla niyang tinapik ang likod ko.

"John, tanggap ko naman ang pagiging binabae mo. Ayos lang sa akin kung mayroon ka ng boyfriend. Basta huwag mo lang dadalhin sa bahay."

Bigla akong napaubo nang sabihin iyon ni Uncle. Napainom agad ako ng tubig.

Akala ko ay kung ano na.

Pero kung alam lang ni Uncle, siya talaga ang gusto kong maging boyfriend. Hindi ako makikipag-relasyon kung hindi rin naman siya ang magiging karelasyon ko.

Kung bakit pa kasi naging kamag-anak ko siya, e.

Natapos ng kumain si Uncle at napainom ko na rin ito ng gamot. Kasalukuyan muna siyang nagpapahinga habang nanonood ng tv.

"Uncle, babalik po ako mamaya para linisin ang sugat mo." Paalam ko rito. Sumang-ayon naman siya.

Paglabas ko ay hindi ko na napigilan ang kabog ng dibdib ko.

Kanina ko pa pinipigilan ang kalibugang nararamdaman ko habang magkasama kami ni Uncle sa loob ng kwarto. Para bang nasasakal ako. Hindi ko malaman kung bakit mas lalong umiigting ang pagnanasa ko sa kanya. Dati ay sanay na akong makita siyang hubad-baro. Pero ngayon, para bang iba na ang dating nito sa akin.

Hindi ko talaga maiwasang hindi tigasan. Mabuti na lang at hindi siya nakakahalata.

Pero naiinis ako kay Uncle. Alam naman niyang wala akong panahon sa pagbo-boyfriend. Masaya na akong pinapantasya ko siya.

Aminado ako na wala pa akong experience sa ibang lalaki. Natatakot din kasi ako. Baka magkaroon ako ng sakit gaya ng mga nababasa ko sa internet.

Hindi rin ako kagaya ni Migs na malakas ang loob sa mga ganoong bagay. Minsan, inaaya niya ako na magpunta kami sa mga bar para makakilala raw ako ng mga lalaki. Pero ayoko talaga.

Nakasanayan ko na siguro dahil sa probinsya ay puro aral lang naman ang inaatupag ko.

ILANG oras ang lumipas nang balikan ko si Uncle. Pagpasok ko sa kwarto nito ay wala siya sa kama niya.

Agad kong nilibot ang paningin ko at nakita kong bukas ang ilaw sa cr.

Kinakabahan akong pinuntahan iyon upang tingnan kung naroon si Uncle.

Tama nga ako. Nasa loob siya ng cr at mukhang iihi ata.

"Uncle, ayos ka lang ba?" Tanong ko. Pinilit kong pakalmahin ang sarili ko.

Lumingon naman ito sa akin na nakangiwi. "Buti na lang John at dumating ka na."

"Bakit po?"

"E, ano kasi..." Nahihiyang umpisa nito.

Nakatingin lang ako sa kanya. Siya naman ay napapangiwi. Parang nahihirapan ito.

"Pwede bang, pakitaas nitong damit para maibaba ko ang brief ko? Iihi kasi ako." Pagpapatuloy nito na nahihiya pa rin. Nakasuot kasi ng cast ang kaliwang balikat ni Uncle kaya medyo hirap din ito.

Lihim akong kinilig sa tinuran ni Uncle.

"S-sure po kayo?" Pag-aalangan ko.

Pero sa totoo lang ay gusto kong ako na rin ang magbaba ng suot nitong brief at ilabas ang naghuhumindig na burat ni Uncle. Pero hindi naman pwede iyon. Baka masapak niya lang ako pag ginawa ko 'yun.

"Oo, please. Kanina pa ako naiihi."

Wala na akong sinayang na panahon. Agad kong tinaas ang suot na damit ni Uncle. Mabilis na hinubad ni Uncle ang brief niya. Agad niya din itong pinaling palayo sa mata ko.

Sayang!

Rinig ko ang pag-agos ng ihi ni Uncle sa bowl. Parang gusto ko tuloy na ipanghilamos iyon sa mukha ko. Napakaswerte ng inidoro.

Matapos umihi ni Uncle, inalalayan ko naman siya pabalik sa kama niya. Habang ako naman ay inaayos na ang mga gagamitin para sa pag gamot ng sugat nito.

"Uncle, need ko palang itaas ulit ang damit mo para magamot ko ang sugat mo sa tagiliran." Paalam ko rito.

"Ah, oo nga pala." Mabilis na tinaas ni Uncle ang suot nito.

Napatda naman ang tingin ko sa mala-pandesal nitong abs pababa sa kanyang malaking nitong burat na nagtatago sa suot nitong brief. Nakailang lunok ako ng laway.

Hindi ko matanggal ang paningin ko sa nagtatagong kalakihan ni Uncle. Para bang inaaya ako nitong hawakan siya. Hindi ko mapigilan ang sarili ko. Biglang umangat ang isa kong kamay at mabilis na dinakma ang kahabaan nito. Para bang pinasukan ng kung ano mang demonyo ang katawan ko at nagawa ko iyon sa sarili kong Uncle. Hindi ko na napigilan pa ang sarili ko.

"John! Anong ginagawa mo?" Biglang saway sa akin ni Uncle na siyang nagpabalik sa katinuan ko. Napatingin ako sa kanya. Nakakunot ang noo nito.

Patay!

💦💦💦💦