THIRD PERSON:"Tamang-tama, kumpleto tayo ngayon. Bakit di na muna tayo mamasyal?" biglang sabi ni Alejandro. Nagkatinginan naman ang tatlo at tila nagkaisa sa ideya."Oo nga, no. Sa sobrang dami ng umaagaw na schedule ni Maricar, nalimutan na natin ang mamasyal," sang-ayon ni Kath, bahagyang tumawa habang tinitingnan si Maricar."Gusto po namin mamasyal, Lola. Sama po kayo, ha?" malambing na sabi ni Jerald kay Ma'am Elenor habang inaalog-alog pa nito ang braso ng ginang. Napapangiti si Ma'am Elenor sa ginawang iyon ng bata, kitang-kita sa mukha niya ang kasiyahan.Samantala, hindi rin maiwasan ni Maricar na makaramdam ng saya habang pinapanood ang kanyang dalawang anak na nakadikit kay Ma'am Elenor. Halata sa ginang ang labis na pag-e-enjoy sa paglalambing ng dalawa, na tila naging mas masigla pa sa kanilang presensya."Ang sweet naman ng mga apo ko," natatawang sabi ni Ma'am Elenor, sabay haplos sa buhok ni Jerald at ng isa pang bata. "Siyempre naman, sasama ako! Saan ba tayo pupunt
THIRD PERSON:"Napakaganda ng mga ngiti nila, hija," sagot ni Ma'am Elenor habang pinagmamasdan ang mga bata sa di kalayuan. "Pero ikaw, Maricar? Masaya ka ba talaga? Sa puso mo?"Biglang tumigil ang ngiti ni Maricar at napalunok ng bahagya. Ibinaling niya ang tingin sa malayo, sa mga anak niyang masayang naglalaro. "Ma'am Elenor, masaya ako... pero hindi ko maiwasan ang takot. Takot na baka mawala ulit ang ganitong saya.Hinawakan ni Ma'am Elenor ang kamay ni Maricar at hinaplos iyon nang may pagmamahal. "Hija, ang isang pusong puno ng pagmamahal ay hindi kailanman nagkukulang. Hindi sukatan ang yaman o ang kakayahan. Ang importante, andyan ka sa tabi nila. At higit pa sa mga materyal na bagay, ikaw ang kailangan nila."Napaluha si Maricar at bahagyang napangiti.Ngumiti nang malumanay si Ma'am Elenor at pinisil ang kanyang kamay. "Ang mahalaga ay ang pagmamahal mo, hija. Ang mga anak mo, nakikita nila 'yan. Nararamdaman nila. At lagi kang may suporta—mula sa akin, kay Kath, at kahit
THIRD PERSON:Pagkatapos nilang mamasyal sa park at masaya sa mga laro at tawanan ng mga bata, sinulit nila ang pagkakataon na mapaligaya ang bawat isa. Habang patuloy ang kasiyahan, hindi na nila pinalampas ang pagkakataon na pasyalan pa ang iba nilang gustong puntahan. Pumunta sila sa isang malaking mall kung saan sina Miguel at Francis naman ay walang humpay sa pagbili ng mga laruan para kina Jacob at Jerald. Ang kanilang mga mata ay kumikislap sa kasiyahan habang pinipili ang mga laruan na tiyak magpapasaya sa mga batang iyon.Samantala, sina Eunice at Lyca ay tuwang-tuwa sa mga bagong damit na kanilang nakuha mula kina Tita Kathlyn, Tita Liosa, at Tita Lisa. Hindi maipaliwanag ang saya sa kanilang mga mukha habang sinusukat ang mga damit na perfect na perfect para sa kanilang estilo at personalidad. Tila bawat piraso ng damit ay nagbigay sa kanila ng espesyal na pakiramdam, at ipinagmamalaki nila ito habang ipinapakita sa isa't isa. Para bang bawat item na kanilang nakuha ay nags
THIRD PERSON:Sa isang sikretong lugar, nagtagpo sina Nica at Ericka sa isang upscale café. Tahimik ang paligid, at tila walang nakakakilala sa kanila sa pribadong sulok na iyon.Halatang maingat si Nica, suot ang malaking sumbrero at sunglasses, upang itago ang kanyang pagkakakilanlan. Si Ericka naman ay kalmado ngunit seryoso, nakaupo nang elegante habang hawak ang isang tasa ng mainit na kape. Ang kanyang mga mata ay nakatuon kay Nica, tila binabasa ang bawat galaw nito.Tahimik ang paligid, ngunit ang tensyon sa pagitan nila ay tila umuugong. Nangingibabaw ang presensy ni Nica ang pagkibot ng kanyang labi, ang pilit na pagpigil sa poot. Sa harap niya, si Ericka, na tila hindi naapektuhan sa eksena, kalmado habang iniinom ang kanyang kape. Ang kanyang mga mata, puno ng malamig na prangka, ay nakatuon kay Nica—tila nanghuhukay ng nakatagong lihim.“Akala ko ba, wala ka nang balak bumalik dito, Nica?” tanong ni Ericka, may halong panunuya. “Bakit ka pa bumalik sa Pilipinas? Hindi ba’t
THIRD PERSON:Ang engrandeng event ni Don Sebastian ay ginaganap sa pinakamalaking ballroom ng isang prestihiyosong hotel sa lungsod. Ang lugar ay napapalibutan ng mga kilalang personalidad, mga politiko, mga bigateng negosyante, at mga sikat na artista. Nagliliwanag ang mga chandelier, at ang kanilang mga kristal na nakabitin ay nagtatapon ng sinag na tila mga bituin sa bawat sulok ng silid. Ang mahahabang lamesa ay punung-puno ng mga pinakamagarang pagkain at inumin, habang ang mga waitstaff na nakasuot ng maayos na uniporme ay walang tigil sa pag-aasikaso sa mga bisita.Sa kabila ng marangyang paligid, ang bawat isa’y tila sabik sa mga susunod na kaganapan.Nang dumating sina Maricar, tila nagkaroon ng alon sa karamihan. Ang pulang gown ni Maricar ay kumikinang sa ilalim ng ilaw, bumabagay sa kanyang maputing kutis at simpleng makeup na nagbigay-diin sa kanyang natural na ganda. Sa bawat hakbang niya, tila huminto ang oras; ang kaba na kanina’y makikita sa kanyang mukha ay napalita
THIRD PERSON:"Tingnan mo nga naman, andito din pala tong mga panget na 'to," biglang sabi ni Lisa, sabay irap at kumpas ng ulo sa direksyon ng mga tao sa kabilang bahagi ng ballroom. Napalingon naman sina Kathlyn at Liosa sa tinutukoy niya."Sino?" tanong ni Liosa, halatang nagtataka."Ayan, oh, yung nasa kabilang side na 'yan," sagot ni Lisa, sabay turo sa grupo nila Nathan na abala sa pag-uusap."Teka, sila ba yung mga nag-eskandalo sa shop dati?" tanong ni Liosa habang sinisilip ang tinutukoy."Hays, oo nga. Tingnan mo ang mga mata nila, tsk… halatang mga inggit. Mas lalo na sigurong maiinggit kay Maricar ngayon. Ang ganda-ganda na niya, naku! Buti na lang talaga wala ako nung panahon na nag-eskandalo sila sa shop niyo. Kung nagkataon, sabunot talaga abot sa akin ng mga 'yan," gigil na gigil na sabi ni Lisa habang halatang inis na inis sa grupo ni Emelia."Lisa, shhh! Tama na," mahinang awat ni Kathlyn, sabay hawak sa braso ng kaibigan. "Nakakahiya. Huwag ka namang masyadong maing
THIRD PERSON:Katulad ng isang eksena sa pelikula, umalingawngaw ang palakpakan sa buong bulwagan matapos ang nakakakilig at eleganteng sayawan nila Maricar at Alejandro. Ang kanilang chemistry ay hindi matatawaran, at malinaw sa lahat ng nanonood na mayroong espesyal na koneksyon sa pagitan nila."Ang galing niyo!" sabi ni Liosa, na halos mapatalon sa excitement habang papalapit kay Maricar. "Parang prinsipe’t prinsesa sa isang fairy tale!"Hindi pa man tuluyang humuhupa ang kasiyahan sa paligid, dumating na sina Francis at Miguel, kapwa gwapo at pormal ang mga bihis. Halatang pinaghandaan nila ang gabing iyon. Tumayo silang dalawa malapit sa mesa nina Liosa at Lisa, ang mga tingin ay puno ng kumpiyansa.Habang naglalakad ang dalawa papunta sa mesa nina Liosa at Lisa, hindi nakapagpigil si Lisa na magtaas ng kilay at magbigay ng mataray na puna. "Naku, dumating pa kayong dalawa," sabi niya nang sarkastiko, sabay irap sa kanila.Ngumiti si Miguel at lumingon kay Francis. "Ang sweet ta
PROLOGUEIsang anak na may pusong puno ng pag-aalala habang tahimik na pinagmamasdan ang kanyang ina, habang ito'y abala sa pag-aayos ng kanyang buhok. Napatuon ang kanyang pansin sa mga mata ng kanyang ina na namumugto, ramdam niya ang bigat ng mga responsibilidad na dala nito, ang pagod at kulang sa tulog na halata sa mukha nito. Ngunit sa kabila ng lahat, ang kanyang ina ay nagpapatuloy sa laban, patuloy na nagtitiis huwag lamang masira ang imahe ng kanilang pamilya. "Ngunit hanggang kaylan siya ganoon?,,,hanggang kaylan siya magtitiis? Hanggang kaylan siya umaasa na magkakaroon pa ng pag asang maging maayos pa ang lahat?""Ma?!" malumanay na tawag niya sa kanyang Ina."Hmm?!" sagot naman nito na di naman tumitingin sa halip abala parin ito sa pag susuklay ng kanyang buhok.Napabuntong hininga muna ang dalagita.At ang pagsulyap ni Eunice sa malaking larawan ng kanyang ina at ama na nakakabit sa pader ng kwarto ay nagdulot ng halong lungkot at galit sa kanyang puso. Nakatitig siya
THIRD PERSON:Katulad ng isang eksena sa pelikula, umalingawngaw ang palakpakan sa buong bulwagan matapos ang nakakakilig at eleganteng sayawan nila Maricar at Alejandro. Ang kanilang chemistry ay hindi matatawaran, at malinaw sa lahat ng nanonood na mayroong espesyal na koneksyon sa pagitan nila."Ang galing niyo!" sabi ni Liosa, na halos mapatalon sa excitement habang papalapit kay Maricar. "Parang prinsipe’t prinsesa sa isang fairy tale!"Hindi pa man tuluyang humuhupa ang kasiyahan sa paligid, dumating na sina Francis at Miguel, kapwa gwapo at pormal ang mga bihis. Halatang pinaghandaan nila ang gabing iyon. Tumayo silang dalawa malapit sa mesa nina Liosa at Lisa, ang mga tingin ay puno ng kumpiyansa.Habang naglalakad ang dalawa papunta sa mesa nina Liosa at Lisa, hindi nakapagpigil si Lisa na magtaas ng kilay at magbigay ng mataray na puna. "Naku, dumating pa kayong dalawa," sabi niya nang sarkastiko, sabay irap sa kanila.Ngumiti si Miguel at lumingon kay Francis. "Ang sweet ta
THIRD PERSON:"Tingnan mo nga naman, andito din pala tong mga panget na 'to," biglang sabi ni Lisa, sabay irap at kumpas ng ulo sa direksyon ng mga tao sa kabilang bahagi ng ballroom. Napalingon naman sina Kathlyn at Liosa sa tinutukoy niya."Sino?" tanong ni Liosa, halatang nagtataka."Ayan, oh, yung nasa kabilang side na 'yan," sagot ni Lisa, sabay turo sa grupo nila Nathan na abala sa pag-uusap."Teka, sila ba yung mga nag-eskandalo sa shop dati?" tanong ni Liosa habang sinisilip ang tinutukoy."Hays, oo nga. Tingnan mo ang mga mata nila, tsk… halatang mga inggit. Mas lalo na sigurong maiinggit kay Maricar ngayon. Ang ganda-ganda na niya, naku! Buti na lang talaga wala ako nung panahon na nag-eskandalo sila sa shop niyo. Kung nagkataon, sabunot talaga abot sa akin ng mga 'yan," gigil na gigil na sabi ni Lisa habang halatang inis na inis sa grupo ni Emelia."Lisa, shhh! Tama na," mahinang awat ni Kathlyn, sabay hawak sa braso ng kaibigan. "Nakakahiya. Huwag ka namang masyadong maing
THIRD PERSON:Ang engrandeng event ni Don Sebastian ay ginaganap sa pinakamalaking ballroom ng isang prestihiyosong hotel sa lungsod. Ang lugar ay napapalibutan ng mga kilalang personalidad, mga politiko, mga bigateng negosyante, at mga sikat na artista. Nagliliwanag ang mga chandelier, at ang kanilang mga kristal na nakabitin ay nagtatapon ng sinag na tila mga bituin sa bawat sulok ng silid. Ang mahahabang lamesa ay punung-puno ng mga pinakamagarang pagkain at inumin, habang ang mga waitstaff na nakasuot ng maayos na uniporme ay walang tigil sa pag-aasikaso sa mga bisita.Sa kabila ng marangyang paligid, ang bawat isa’y tila sabik sa mga susunod na kaganapan.Nang dumating sina Maricar, tila nagkaroon ng alon sa karamihan. Ang pulang gown ni Maricar ay kumikinang sa ilalim ng ilaw, bumabagay sa kanyang maputing kutis at simpleng makeup na nagbigay-diin sa kanyang natural na ganda. Sa bawat hakbang niya, tila huminto ang oras; ang kaba na kanina’y makikita sa kanyang mukha ay napalita
THIRD PERSON:Sa isang sikretong lugar, nagtagpo sina Nica at Ericka sa isang upscale café. Tahimik ang paligid, at tila walang nakakakilala sa kanila sa pribadong sulok na iyon.Halatang maingat si Nica, suot ang malaking sumbrero at sunglasses, upang itago ang kanyang pagkakakilanlan. Si Ericka naman ay kalmado ngunit seryoso, nakaupo nang elegante habang hawak ang isang tasa ng mainit na kape. Ang kanyang mga mata ay nakatuon kay Nica, tila binabasa ang bawat galaw nito.Tahimik ang paligid, ngunit ang tensyon sa pagitan nila ay tila umuugong. Nangingibabaw ang presensy ni Nica ang pagkibot ng kanyang labi, ang pilit na pagpigil sa poot. Sa harap niya, si Ericka, na tila hindi naapektuhan sa eksena, kalmado habang iniinom ang kanyang kape. Ang kanyang mga mata, puno ng malamig na prangka, ay nakatuon kay Nica—tila nanghuhukay ng nakatagong lihim.“Akala ko ba, wala ka nang balak bumalik dito, Nica?” tanong ni Ericka, may halong panunuya. “Bakit ka pa bumalik sa Pilipinas? Hindi ba’t
THIRD PERSON:Pagkatapos nilang mamasyal sa park at masaya sa mga laro at tawanan ng mga bata, sinulit nila ang pagkakataon na mapaligaya ang bawat isa. Habang patuloy ang kasiyahan, hindi na nila pinalampas ang pagkakataon na pasyalan pa ang iba nilang gustong puntahan. Pumunta sila sa isang malaking mall kung saan sina Miguel at Francis naman ay walang humpay sa pagbili ng mga laruan para kina Jacob at Jerald. Ang kanilang mga mata ay kumikislap sa kasiyahan habang pinipili ang mga laruan na tiyak magpapasaya sa mga batang iyon.Samantala, sina Eunice at Lyca ay tuwang-tuwa sa mga bagong damit na kanilang nakuha mula kina Tita Kathlyn, Tita Liosa, at Tita Lisa. Hindi maipaliwanag ang saya sa kanilang mga mukha habang sinusukat ang mga damit na perfect na perfect para sa kanilang estilo at personalidad. Tila bawat piraso ng damit ay nagbigay sa kanila ng espesyal na pakiramdam, at ipinagmamalaki nila ito habang ipinapakita sa isa't isa. Para bang bawat item na kanilang nakuha ay nags
THIRD PERSON:"Napakaganda ng mga ngiti nila, hija," sagot ni Ma'am Elenor habang pinagmamasdan ang mga bata sa di kalayuan. "Pero ikaw, Maricar? Masaya ka ba talaga? Sa puso mo?"Biglang tumigil ang ngiti ni Maricar at napalunok ng bahagya. Ibinaling niya ang tingin sa malayo, sa mga anak niyang masayang naglalaro. "Ma'am Elenor, masaya ako... pero hindi ko maiwasan ang takot. Takot na baka mawala ulit ang ganitong saya.Hinawakan ni Ma'am Elenor ang kamay ni Maricar at hinaplos iyon nang may pagmamahal. "Hija, ang isang pusong puno ng pagmamahal ay hindi kailanman nagkukulang. Hindi sukatan ang yaman o ang kakayahan. Ang importante, andyan ka sa tabi nila. At higit pa sa mga materyal na bagay, ikaw ang kailangan nila."Napaluha si Maricar at bahagyang napangiti.Ngumiti nang malumanay si Ma'am Elenor at pinisil ang kanyang kamay. "Ang mahalaga ay ang pagmamahal mo, hija. Ang mga anak mo, nakikita nila 'yan. Nararamdaman nila. At lagi kang may suporta—mula sa akin, kay Kath, at kahit
THIRD PERSON:"Tamang-tama, kumpleto tayo ngayon. Bakit di na muna tayo mamasyal?" biglang sabi ni Alejandro. Nagkatinginan naman ang tatlo at tila nagkaisa sa ideya."Oo nga, no. Sa sobrang dami ng umaagaw na schedule ni Maricar, nalimutan na natin ang mamasyal," sang-ayon ni Kath, bahagyang tumawa habang tinitingnan si Maricar."Gusto po namin mamasyal, Lola. Sama po kayo, ha?" malambing na sabi ni Jerald kay Ma'am Elenor habang inaalog-alog pa nito ang braso ng ginang. Napapangiti si Ma'am Elenor sa ginawang iyon ng bata, kitang-kita sa mukha niya ang kasiyahan.Samantala, hindi rin maiwasan ni Maricar na makaramdam ng saya habang pinapanood ang kanyang dalawang anak na nakadikit kay Ma'am Elenor. Halata sa ginang ang labis na pag-e-enjoy sa paglalambing ng dalawa, na tila naging mas masigla pa sa kanilang presensya."Ang sweet naman ng mga apo ko," natatawang sabi ni Ma'am Elenor, sabay haplos sa buhok ni Jerald at ng isa pang bata. "Siyempre naman, sasama ako! Saan ba tayo pupunt
THIRD PERSON:Abala si Maricar sa pag-aayos ng isang bouquet ng mga bulaklak para sa isang kliyente, isang ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi. Kahit na abala siya sa mga proyekto ng kanyang foundation at nakikilala na bilang isa sa pinakakilalang philanthropist sa bansa, hindi niya parin magawang iwan ang flower shop ni Ma'am Elenor. Para kay Maricar, ang flower shop na ito ay higit pa sa simpleng negosyo—ito ang naging tahanan niya noong mga panahong hindi niya alam kung saan siya pupunta. Dito niya natutunan ang halaga ng pagsisikap at pagkakaroon ng pamilya kahit hindi sa dugo nagmula.“Grabe ka talaga, Maricar,” sabi ni Ma'am Elenor habang pinagmamasdan ang maayos na bouquet na hawak niya. "Hindi ka pa rin nagbabago. Napakahusay mo pa rin gumawa niyan.""Sobrang sikat ka na pero nandito ka pa rin at ginagawa mo pa rin iyan," singit naman ni Loisa, ang isa sa mga empleyado ng shop, habang iniaabot ang mga bagong gupit na bulaklak.Ngumiti si Maricar at tumingin kay Ma’am Elenor.
THIRD PERSON:“Kumusta siya?” tanong ni Don Sebastian, ang kanyang tinig ay mababa pero puno ng interes. "Kamusta ang apo ko?" tanong ni Don Sebastian, diretso ang tingin kay Alejandro. May halong pag-aalala at interes ang kanyang tinig.Bahagyang napangiti si Alejandro. “Nasa mabuting kalagayan po ang apo Don Sebastian,” sagot nito. “Patuloy parin siyang gumagawa ng mabuti para sa iba. Kung paano niya pinamamahalaan ang foundation, nakakamangha talaga. Siya ang klase ng tao na kahit gaano kahirap ang sitwasyon, hindi sumusuko.”Napatingin sa malayo si Don Sebastian. "Napakabusilak talaga ang kanyang puso, higit pa sa inaasahan ko," sabi niya, halatang may pinipigilan na emosyon.“Hindi lang po,” dagdag ni Alejandro. “Si Maricar ay may puso para sa lahat. Hindi niya kailanman iniisip ang sarili niya. Kung alam niyo lang kung paano niya ibinubuhos ang lahat para sa mga nangangailangan, magugulat kayo kung gaano siya kasimple sa kabila ng lahat ng kanyang naabot.”Saglit na natahimik si