LOGINShare
Chapter 27
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56DALARY'S POV
"Wear flat shoes love, sasakit yang paa mo." Saad ni Mathew staka nilagyan ako nang lipsticks. He sometimes do this kapag aalis kami na magkasama dahil ayaw niya na manubra yung pag kakalagay ko.
"That's enough" Saad niya at hinalikan ako.
"No, ayokong mag flat shoes I'll wear my platform shoes five inches lang naman ito." Saad ko at wala na siyang nagawa.
Pagdating namin sa company niya ay agad kaming binato nang mga employee nila.
"Good morning ma'am/ sir," sabay nilang sabi.
"Good morning Mr.&Mrs. Sarsilmaz," Saad nang secretary niya. She's oldy na.
Hindi ako makakilos nang maayos dahil ang higpit nang hawak no Mathew sa bewang ko.
"Ang dami mo palang kailangan trabahuin bakit minsan ka lang pumasok?" Saad ko sa kanya nang makita ko kung gaano karami ang mga papers na kailangan niya basahin at pirm
Related chapters
UNSEEN WORTH Chapter 28
NASH'S POV"They are here," Saad ko nang makitang papunta na sila Dal sa table namin.Actually yung asawa niya yung nag set nang date na ito at dito niya gusto para daw walang istorbo. He also ask for forgiveness, doon ko lang na nalaman na di naman pala ganun kasama yung asawa niya though kinakatakutan siya nang ibang tao dahil stricto daw.Umiyak agad si mommy nang makita si Dal at lumuhod sa paanan ni Dalary. Daddy and just stare at her while our tears are streaming down.It hurts a lot to see her growing. She grown well, but sadly we are not there when she's growing. The feeling was killing when she left us.Her disappearance made our life a living hell. Very hell that we need a psychiatrist just to continue living. If it wasn't the psychiatrist that our relatives sent to us my whole family are now in external world.Psychiatrist nalang ang nag bibi
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 29
DALARY'S POVI'm the one who wake up first and agad akong dumidiretso sa banyo para maghilamos. Sleeping with my family is the best sleep ever. I can't understand and how to explain my feeling, woking up and they are the one whom I saw first. So this is what it feels huh? Waking up with your beloved family.Family, it's like a music to my ears. I spend a minute in the bathroom just saying the word family.Family, oh my God! Family! Si Mathew! I forgot about him last night, nadala ako sa emosyon ko at nakalimutan na kasama ko siya.Shit! Ano sasabihin ko? I'm sure he's fuming mad dahil di man lang ako ang paalam.Mabilis pa sa kabayo ang takbo para hanapin siya. Before we went here last night we decided to just take our night here since may program pa then staka kami uuwi pagkatapos nang opening.May nakita akong dalawang receptionist na nag uusap kaya a
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 30
MATHEW'S POVPabalik na kami sa resort ko pero wala man lang isa sa amin ang nag salita ni Dal.Pagdating namin agad namin nakita yung parents niya at niyakap si Dal nang mahigpit."We were very scared a while ago when you are not there already when we woke up." Saad ng mommy niya at umiyak pa talaga."Akala ko lalayo ka na naman sa amin" Saad ni Nash, we talked already at naibalik ko na kung ano man ang ginawa ko para bumagsak ang kompanya nila. I'm just lucky na di nalaman ni dad yung ginawa ko sa family ni Dal."Umalis lang po ako kanina dahil hinanap ko si Mathew nasa bahay pala siya kaya natagalan ako." Saad naman ni Dal at umakbay sa kuya biya at nag pabigat.Her brother laugh nang muntik nang mahulog si Dal buti na alalayan ko."Excuse me po, Dal informed me about what you had discussed last night sa pag punta niya sa inyo at doon
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 31
DALARY'S POVStraight one week akong na busy sa office dahil sa expansion nang boutique. Actually okay na sa akin yung laki nang boutique pero sabi ni Mathew na mas maganda daw kung palakihin pa ito since ito yung main branch."Tigil mo nga yan." Saad ko kay Natasha na parang pornstar sa ginagawa niya sa ice cream, dinidilaan niya kasi ito na parang nag didila nang ano."Asus, as if di niya ginaganito yung ari nang asawa niya." Saad niya at humalakhak nang tawa."Di kaya! Mathew never let me do it to him. He told me na bakit pa daw kung mas masarap naman yung ano ko. He said it's just a waste of time blow jobbing it if there's more better than the feeling of being lick." Saad ko at tinaasan lang ako nang kilay nang gaga."Weak pala yang si Mathew eh! Sayang ang gwapo sana bukol na bukol pa yung alaga tapos di man lang na try ma blow job? Pag ako niyan kahit araw-araw pa di
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 32
DALARY'S POVMainit ang pag uusap nila kuya kagabi na umabot pa sila nang hating gabi at dahil maayos na sila, ayun hanggang madaling araw nag inuman.Dito narin natulog sina Marco at Harlen.Laging tumatawag si Mathew sa akin minsan pinuntahan niya ako dito.Isang lingo na ako dito at tinatanong ni Matt na uuwi na ba ako mamaya pero sinabi ko sa kanya na gusto ko pa rito.I was very tired and gusto ko lang na matulog boung araw dahil this past few days ay lagi nalang konting oras ang tulog ko.Sabi ni kuya na babalik daw sina Marco at Harlen dito mamaya, pinauwi sila ni kuya para kumuha nang damit na good for two days dahil mag nanight out daw sila pero dito lang sa bahay at bonding narin nila.Tanghali nang narinig kong nag uusap si mommy at daddy na pupunta sila sa bahay namin noon dahil may files na hinahanap di dad.Di ako nag dadalawang is
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 33
MATHEW'S POVNagising ako pero ang taas na nang araw, babangon sana ako nang nakaramdam ako nang bigat sa aking dibdib only to found out Dal sleeping peacefully. I kiss her forehead and ingat na ingat ko siyang inayos nang higa.I prepared breakfast for her kahit marami nang naluto si Nanay A.Natapos ako sa niluto ko pero hindi parin siya lumabas sa kwarto namin.I look at my wrists watch and see that I'll be late for my meeting this morning kaya agad na akong kumain kahit di pa nakababa si Dal.Ilang subo pa nang tumawag ang secretary ko. At si Nanay A ang nag abot sa akin nang cellphones ko."Yes?" Tanong ko at tumigil sa pag subo."Good morning Mr. Sarsilmaz, sir makacancel po yung meeting niyo ngayon kay Mr. Glass dahil naaksidente po pala siya kagabi at maroon siya sa hospital ngayon." Saad nang secretary ko inaantay ang magiging saad ko.
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 34
DALARY'S POV Umalis si Mathew na di nag papaalam, and I get annoyed by his actions. Nakasimangot ako habang nag babasa nang mga report. Bakit siya umalis agad? Bakit di niya ako sinuyo? Pumasok si Avon ilang minuto lang at nakita ko yung pag alala sa mata niya. "Ano ginawa mo sa asawa mo?" Tanong agad niya nang maka harap ako. "Bakit?" Tanong ko sa kanya na kumakain na ngayon nang French fries na pinabili ko kanina. "He looks in pain nang makita ko siyang lumabas dito," Saad niya t ngumuya-nguya. "Namalikmata kalang siguro," saad ko at nagpaalam na mag cr pero ang totoo ay bothered ako sa narinig mula sa kanya. "Dal? Matagal kapa diyan? Aalis nalang muna ako ah? " Sigaw ni Avon sa labas. "Oo sige." Saad ko at staka lang ako lumabas nang narinig ko ang pag open and clo
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 35
DALARY'S POV Nagdaan ang mga araw at linggo pero di parin umuwi si Mathew at nawawalan na ako nang pag asa. Sabi nila Natasha at Avon na nagpapalipas lang daw si Mathew nang araw at sama nang loob pero bakit hanggang ngayon wala parin. Nagmumukmuk na naman ako dito sa kwarto namin dahil sabado ngayon at walang trabaho. I texted the girls to overcome here at mag swimming kami dito. Nag reply naman sila agad na pupunta sila. This past few weeks ay lagi nila akong sinasamahan. I know because they knew that until now di parin ako nakakarecover sa pag iwan ni Mathew. Lagi ko nang binababad yung sarili ko sa work at dina ako natutulog nang maayos dahil ayokong isipin ang pag iwan ni Mathew kapag nag papahinga ako. Every morning na akong parang pagod at gustong magpahinga pero di ako nagpadala sa pagod ko dahil mag mumukmok lang naman ako. Palagi din akong nagsusuka siguro dahil sa dami
Last Updated : 2024-10-29
Latest chapter
UNSEEN WORTH Epilogue
DALARY'S POV"Mommy it's very hot here," reklamo ni Gray."Philippines is different from America baby, you have to get use of this, " saad ko pero sumimangot lang siya at nagsalubong na naman ang kilay."Let's just go back to the US then, I don't want to be here," saad niya kaya binuhat nalang siya ni Mathew dahil ang dami niyang reklamo."Son, dito na tayo titira we can go back to US pero twice a year lang dahil may work si dada at mommy, " Saad ni Mathew."You already have work there but why do we have to leave?" Tanong niya parin."Because most of our family and relatives are here, don't you want to see them always? Nandito din ang mga ninang at ninong mo." Saad ni Mathew kay Gray na lumalabi lang.Nagpababa siya kay Mathew dahil kaya na daw niya mag lakad dahil big boy na daw siya."I can manage my self nga!
UNSEEN WORTH Chapter 46
DALARY'S POVPapunta kami ngayon sa bahay nina dady Mark para pabantayan si Gray sa Lola at Lolo niya.Napag kasunduan kasi nang mga kaibigan namin na mag hiking bukas. Madaling araw pa lang ay aalis na kami.Oh diba ang yaman nang mga kaibigan namin parang ginagawang bayan lang ang Pilipinas at America kung makapag punta rito. Kung akin ang perang iyon ang dami nang bagay ang nabili ko kay Gray.Ang yaman nila pero minsan ang kuripot. Minsan nga si Mathew binibwisit nila eh. Gusto nila na umuwi kami nang Pinas and since di pa pede dahil marami ang work ni Mathew dito ay pinapapuntahan nalang sila at sinusundo nang private plane.Pagdating sa bahay nila ay agad kaming sinalubong nina mommy."Good evening mom and dad," sabay naming sabi ni Mathew at beneso sina mommy."Good evening, c'mon let's go inside. Hello Gray," Saad ni mommy k
UNSEEN WORTH Chapter 45
DALARY'S POVNakahiga lang kaming tatlo ngayon dahil gabi narin, nasa gitna namin si Gray.Tumayo si Mathew para kumuha nang pagkain ni Gray dahil di pa siya kumakain, seven in the evening yet our son haven't eaten his supper.Kanina pa siya pilit pinapakain ni Mathew pero ayaw niya dahil nag iinarte na naman. Gusto niya pang wag kami umuwi galing park kanina.Pangalawang punta pa lang kasi niya nang park. Yung una nung before his first birthday kanina yung pangalawa.We celebrated his first birthday here, and since first birthday niya masyadong engrande. Unang apong lalaki kasi kaya ganun sabi ni Mathew, if I know inispoiled lang niya si Gray.Katulad bg baptism biya ay mas marami pa ang bisita namin dahil free ang pag punta nila dito. Mathew offered our private plane para sunduin ang mga naroon sa Pilipinas.He's now one year old
UNSEEN WORTH Chapter 44
DALARY'S POVBeing a mom is not easy, lalo na pag sobrang likot nang anak mo.Grayson is 5 months old na, hands on ako sa pag-aalaga sa kanya dahil nahiya naman ako kay Mathew.Simula nang lumipat kami nang bahay ay si Mathew na ulit ang humawak sa company nila dito sa US.Kahit sobrang busy niya tumulong din siya sa pag alaga kay Grayson.Di ko nga lang maiwan si Grayson sa kanya dahil palagi niyang pinanggigilan. Halos di na makahinga si Grayson kung yayakapin ni Mathew dahil sa sobrang higpit.Nung one month pa lamang si Grayson ay di pa ako pinapakilos ni Mathew masyado dahil baka mabinat daw ako at nag hire siya nang limang maid. But when it comes to Grayson lang kasi siya lagi nag lalaba nang damit at siya din nag tutupi. I asked him why, na pede naman yung maid nalang pero sabi niya baka daw magka rushes si Gray sa sabon na gamitin nang mga taga laba.
UNSEEN WORTH Chapter 43
DALARY'S POVNagising ako dahil nakaramdam ako nang sakit sa tiyan ko. Madilim pa sa labas dahil madaling araw pa.Bumangon ako at sumandal sa headboard, ito ang lagi kong ginagawa kapag nakakaramdam ako nang sakit sa tiyan ko lalo na pag sumisipa si baby.Hinahaplos ko lang ang tiyan ko para ibsan ang sakit. Ang himbing nang tulog ni Mathew at di ko kaya na gisingin siya dahil lagi nalang siyang puyat sa kakabantay sa akin.Habang tumatagal mas lalong sumasakit at parang di ko na maintindihan. Naiiyak na ako sa sakit pero iniinda ko baka ganito lang talaga kapag malapit na ang araw nang panganganak mo.Nang hindi ko na nakayanan ay tumulo na ang luha ko. At saktong nagising naman si Matt."Love, may nangyari ba? Saan masakit sayo? Gusto mo dalhin kita ulit hospital?" Agad niyang sabi at tinuyo yung luha ko."Baby wag mo pahirapan si momm
UNSEEN WORTH Chapter 42
MATHEW'S POVAnd the next week came at ngayon nga ay nandito na kami sakay sa pribadong eroplano ko papuntang US.Sa Los Angeles California kami pansamantala na titira while we stay there. I have my own house there dahil minsan lang ako umuwi sa bahay namin doon dahil palagi lang akong pinapagalitan ni mommy."Love, you can rest or better sleep while we are on our way there para makapagpahinga ka nang mahabang oras. C'mon I'll guide you to our bedroom," Saad ko. Kahit nasa loob kami nang eroplano I want herto feel comfortable. We have bedrooms here for the pilot and flight attendant na sumasama sa amin pag may flight and I also have bedroom here na para sa akin lang talaga and now para sa amin nang mag asawa."You will stay beside me?" Tanong niya sa akin. At inikot ang mata sa kabouan nang eroplano."Ahh, actually I want to operate the airplane today gusto ko na ako ang ma
UNSEEN WORTH Chapter 41
MATHEW'S POVPagpasok ko sa room ay agad akong tinignan ni Dal at tumingin din siya sa likod ko at dun ko nakita ang doctor na nag aantay sa likod ko na makapasok ako.May kasama siyang nurse. Looking at this two parang may something sa kanila. They are also familiar to me."Your wife is okay, bye." Yun lang sng sinabi niya at akmang aalis na. What the fuck? Yun lang iyon? Wala man lang ibang sasabihin tungkol sa sitwasyon nang asawa ko at sa anak namin? Wala man lang kahit anong sinabi na dapat at di dapat gawin? Pinagloloko ba ako nang doctor na ito?"What the hell? Yun lang iyon?" Tanong ko kaya humarap siya ulit at nagsalita."Oh! I forgot, your baby is fine and safe too." The way he said parang may naalala ako the way siya magsalita.Nilapitan ko siya at agad binaklas ang mask na naka tabon sa mukha niya at ang sombrero niya.S
UNSEEN WORTH Chapter 40
MATHEW'S POVMatapos kung kunin ang lahat nang papers na kailangan kong permahan ay lumabas na ako agad sa office ko.Kung di lang ito ganoon ka importante ay di na ako pupunta dito, pero kailangan talaga, eh.Dito nakakasalay ang lahat nang mga malalaking investment nang client ko.My employees all bowed at me nang nasa hallway na ako at nasa elevator. Ang kaninang maingay nilang pag uusap ay parang may namatayan na ngayon dahil sa sobrang tahimik.Nasa gate pa lang ako pero pansin ko ang pamumutla nang ibang guards na na assign sa labas at ang iba naman ay parang di mapakali.Hindi ko pinansin iyon at nag punta na sa garage at nag park doon nang sasakyan.Napansin ko din na wala ang head nang mga guards doon. Pumasok na ulit ako at di na inisip iyon baka nasa likod lang iyon at may ginawa na parte nang pagiging bantay nila.D
UNSEEN WORTH Chapter 39
DALARY'S POVBecause of my trauma nung muntik na akong mahulog sa stool sa kitchen natatakot na akong maglakad nang mag isa dahil baka madulas ako."Love, can you promise me not go anywhere? May pupuntahan lang ako sa office at may kukunin doon kaya dito ka Lang ha? I don't know what time ako babalik but I'll make sure na babalik ako agad once matapos ang gagawin ko doon," he said at kahit ayaw ko sana ay tumango ako.He kissed my forehead at nilagay sa side table yung mga kailangan ko even the food are ready pag gusto ko nang kumain.Nanood ako nang movie dahil gusto ko lang manood ngayon, napagod ako kanina sa exercise namin ni Matt, we did walking para daw di ako mahirapan manganganak sabi bg OB ko.Kakainom ko lang nang tubig nang tumunog yung phone ko, I thought it's Matt si kuya Nash pala."Kuya? Napatawag ka may kailangan kana?" Tanong ko sa kany
