LOGINShare
Chapter 33
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56MATHEW'S POV
Nagising ako pero ang taas na nang araw, babangon sana ako nang nakaramdam ako nang bigat sa aking dibdib only to found out Dal sleeping peacefully. I kiss her forehead and ingat na ingat ko siyang inayos nang higa.
I prepared breakfast for her kahit marami nang naluto si Nanay A.
Natapos ako sa niluto ko pero hindi parin siya lumabas sa kwarto namin.
I look at my wrists watch and see that I'll be late for my meeting this morning kaya agad na akong kumain kahit di pa nakababa si Dal.
Ilang subo pa nang tumawag ang secretary ko. At si Nanay A ang nag abot sa akin nang cellphones ko.
"Yes?" Tanong ko at tumigil sa pag subo.
"Good morning Mr. Sarsilmaz, sir makacancel po yung meeting niyo ngayon kay Mr. Glass dahil naaksidente po pala siya kagabi at maroon siya sa hospital ngayon." Saad nang secretary ko inaantay ang magiging saad ko.
Related chapters
UNSEEN WORTH Chapter 34
DALARY'S POV Umalis si Mathew na di nag papaalam, and I get annoyed by his actions. Nakasimangot ako habang nag babasa nang mga report. Bakit siya umalis agad? Bakit di niya ako sinuyo? Pumasok si Avon ilang minuto lang at nakita ko yung pag alala sa mata niya. "Ano ginawa mo sa asawa mo?" Tanong agad niya nang maka harap ako. "Bakit?" Tanong ko sa kanya na kumakain na ngayon nang French fries na pinabili ko kanina. "He looks in pain nang makita ko siyang lumabas dito," Saad niya t ngumuya-nguya. "Namalikmata kalang siguro," saad ko at nagpaalam na mag cr pero ang totoo ay bothered ako sa narinig mula sa kanya. "Dal? Matagal kapa diyan? Aalis nalang muna ako ah? " Sigaw ni Avon sa labas. "Oo sige." Saad ko at staka lang ako lumabas nang narinig ko ang pag open and clo
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 35
DALARY'S POV Nagdaan ang mga araw at linggo pero di parin umuwi si Mathew at nawawalan na ako nang pag asa. Sabi nila Natasha at Avon na nagpapalipas lang daw si Mathew nang araw at sama nang loob pero bakit hanggang ngayon wala parin. Nagmumukmuk na naman ako dito sa kwarto namin dahil sabado ngayon at walang trabaho. I texted the girls to overcome here at mag swimming kami dito. Nag reply naman sila agad na pupunta sila. This past few weeks ay lagi nila akong sinasamahan. I know because they knew that until now di parin ako nakakarecover sa pag iwan ni Mathew. Lagi ko nang binababad yung sarili ko sa work at dina ako natutulog nang maayos dahil ayokong isipin ang pag iwan ni Mathew kapag nag papahinga ako. Every morning na akong parang pagod at gustong magpahinga pero di ako nagpadala sa pagod ko dahil mag mumukmok lang naman ako. Palagi din akong nagsusuka siguro dahil sa dami
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 36
DALARY'S POVWe had a simple dinner kanina as celebration. There's a lot of thank you's we received to both parties.My parents are very happy and Mathew's parents too.They are very excited to see my baby.Nandito yung best friend ni Mathew na sina Justin and Jazzy. Mag pinsan pala yung dalawa at puro Malaya ang surname. I even joke kanina na they are very lucky dahil Malaya nilang nagagawa ang gusto nila hahhaha.Inaasar din nila si Mathew kanina tungkol sa pagbubuntis ko."Ang bilis mo dude," biro sa kanya ni Justin at nagtawanan."Grabe ka dude wala kana talagang preno noh? Well, di na maipagkaila na ang hilig mo din hahahah," binabatukan lang sila ni Mathew habang umiinom.We enjoyed the dinner and the small party. Mommy ( Mathews mom) is very excited at siya daw bahala sa maternity shoots ko at baby shower. Natatawa nal
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 37
DALARY'S POVSinamahan ako ni Mathew noong nakaraan sa OB ko. Binigyan ako nang bagong vitamins at pinayuhan na mag exercise. Okay na daw yung maglakad lakad ako sa garden namin nang ilang ulit pero itong si Mathew di ko pa nga naaabot ang finish line pinapaupo na ako dahil baka mapagod daw ako ng husto.Ngayon tumutulong ako sa pag wawalis sa loob nang bahay para may magawa naman ako. I'm on my maternity leave kaya nandito lang ako sa bahay. Kaya ko pa naman mag work pero malaking hadlang talaga yang si Mathew.Di ako pede lumabas nang mag isa dahil baka anong mangyari sa amin ni baby sa labas, di ako pede kumain mag isa baka daw mabilakuan ako walang magbibigay nang tubig. Di ako pede pumasok sa bathroom mag isa dahil baka madulas daw ako. Di ako pede kumain nang pagkain na di galing sa kanya baka ma food poison ako. Di ako pede bumaba sa hagdan nang walang kasama baka matapilok ako at mahulog. Di ako pede matulog mag
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 38
MATHEW'S POVNagising ako bandang alas sinco nang madaling araw dahil sa narinig kong ingay sa banyo. Bumangon ako at tinignan ang aking tabi ngunit wala na pala doon si Dal at natagpuan ko siya doon sa banyo na sumusuka at hinang hinang hina na. Napansin ko din yung luha niya at parang pagod na pagod na siya.I help her clean up and dinala sa kama para maka pahinga."I'm sorry, sorry dahil naranasan mo to ngayon. Sana pala di nalang kita binuntis nang walang tamang pag pa plano kung ganito kahirap ang maranasan mo. I can't take looking at you while you're are having a hard time experiencing this pregnancy thing." Saad ko at niyakap ka siya nang mahigpit."It's okay, alang alang kay baby I can endure this hardship. It's all worth it naman kasi. Makita ko lang siyang ngumingiti ayos na lahat sa akin,"Sagot niya na ikina hanga ko sa kanya."Basta wag kang mag dalawang
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 39
DALARY'S POVBecause of my trauma nung muntik na akong mahulog sa stool sa kitchen natatakot na akong maglakad nang mag isa dahil baka madulas ako."Love, can you promise me not go anywhere? May pupuntahan lang ako sa office at may kukunin doon kaya dito ka Lang ha? I don't know what time ako babalik but I'll make sure na babalik ako agad once matapos ang gagawin ko doon," he said at kahit ayaw ko sana ay tumango ako.He kissed my forehead at nilagay sa side table yung mga kailangan ko even the food are ready pag gusto ko nang kumain.Nanood ako nang movie dahil gusto ko lang manood ngayon, napagod ako kanina sa exercise namin ni Matt, we did walking para daw di ako mahirapan manganganak sabi bg OB ko.Kakainom ko lang nang tubig nang tumunog yung phone ko, I thought it's Matt si kuya Nash pala."Kuya? Napatawag ka may kailangan kana?" Tanong ko sa kany
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 40
MATHEW'S POVMatapos kung kunin ang lahat nang papers na kailangan kong permahan ay lumabas na ako agad sa office ko.Kung di lang ito ganoon ka importante ay di na ako pupunta dito, pero kailangan talaga, eh.Dito nakakasalay ang lahat nang mga malalaking investment nang client ko.My employees all bowed at me nang nasa hallway na ako at nasa elevator. Ang kaninang maingay nilang pag uusap ay parang may namatayan na ngayon dahil sa sobrang tahimik.Nasa gate pa lang ako pero pansin ko ang pamumutla nang ibang guards na na assign sa labas at ang iba naman ay parang di mapakali.Hindi ko pinansin iyon at nag punta na sa garage at nag park doon nang sasakyan.Napansin ko din na wala ang head nang mga guards doon. Pumasok na ulit ako at di na inisip iyon baka nasa likod lang iyon at may ginawa na parte nang pagiging bantay nila.D
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 41
MATHEW'S POVPagpasok ko sa room ay agad akong tinignan ni Dal at tumingin din siya sa likod ko at dun ko nakita ang doctor na nag aantay sa likod ko na makapasok ako.May kasama siyang nurse. Looking at this two parang may something sa kanila. They are also familiar to me."Your wife is okay, bye." Yun lang sng sinabi niya at akmang aalis na. What the fuck? Yun lang iyon? Wala man lang ibang sasabihin tungkol sa sitwasyon nang asawa ko at sa anak namin? Wala man lang kahit anong sinabi na dapat at di dapat gawin? Pinagloloko ba ako nang doctor na ito?"What the hell? Yun lang iyon?" Tanong ko kaya humarap siya ulit at nagsalita."Oh! I forgot, your baby is fine and safe too." The way he said parang may naalala ako the way siya magsalita.Nilapitan ko siya at agad binaklas ang mask na naka tabon sa mukha niya at ang sombrero niya.S
Last Updated : 2024-10-29
Latest chapter
UNSEEN WORTH Epilogue
DALARY'S POV"Mommy it's very hot here," reklamo ni Gray."Philippines is different from America baby, you have to get use of this, " saad ko pero sumimangot lang siya at nagsalubong na naman ang kilay."Let's just go back to the US then, I don't want to be here," saad niya kaya binuhat nalang siya ni Mathew dahil ang dami niyang reklamo."Son, dito na tayo titira we can go back to US pero twice a year lang dahil may work si dada at mommy, " Saad ni Mathew."You already have work there but why do we have to leave?" Tanong niya parin."Because most of our family and relatives are here, don't you want to see them always? Nandito din ang mga ninang at ninong mo." Saad ni Mathew kay Gray na lumalabi lang.Nagpababa siya kay Mathew dahil kaya na daw niya mag lakad dahil big boy na daw siya."I can manage my self nga!
UNSEEN WORTH Chapter 46
DALARY'S POVPapunta kami ngayon sa bahay nina dady Mark para pabantayan si Gray sa Lola at Lolo niya.Napag kasunduan kasi nang mga kaibigan namin na mag hiking bukas. Madaling araw pa lang ay aalis na kami.Oh diba ang yaman nang mga kaibigan namin parang ginagawang bayan lang ang Pilipinas at America kung makapag punta rito. Kung akin ang perang iyon ang dami nang bagay ang nabili ko kay Gray.Ang yaman nila pero minsan ang kuripot. Minsan nga si Mathew binibwisit nila eh. Gusto nila na umuwi kami nang Pinas and since di pa pede dahil marami ang work ni Mathew dito ay pinapapuntahan nalang sila at sinusundo nang private plane.Pagdating sa bahay nila ay agad kaming sinalubong nina mommy."Good evening mom and dad," sabay naming sabi ni Mathew at beneso sina mommy."Good evening, c'mon let's go inside. Hello Gray," Saad ni mommy k
UNSEEN WORTH Chapter 45
DALARY'S POVNakahiga lang kaming tatlo ngayon dahil gabi narin, nasa gitna namin si Gray.Tumayo si Mathew para kumuha nang pagkain ni Gray dahil di pa siya kumakain, seven in the evening yet our son haven't eaten his supper.Kanina pa siya pilit pinapakain ni Mathew pero ayaw niya dahil nag iinarte na naman. Gusto niya pang wag kami umuwi galing park kanina.Pangalawang punta pa lang kasi niya nang park. Yung una nung before his first birthday kanina yung pangalawa.We celebrated his first birthday here, and since first birthday niya masyadong engrande. Unang apong lalaki kasi kaya ganun sabi ni Mathew, if I know inispoiled lang niya si Gray.Katulad bg baptism biya ay mas marami pa ang bisita namin dahil free ang pag punta nila dito. Mathew offered our private plane para sunduin ang mga naroon sa Pilipinas.He's now one year old
UNSEEN WORTH Chapter 44
DALARY'S POVBeing a mom is not easy, lalo na pag sobrang likot nang anak mo.Grayson is 5 months old na, hands on ako sa pag-aalaga sa kanya dahil nahiya naman ako kay Mathew.Simula nang lumipat kami nang bahay ay si Mathew na ulit ang humawak sa company nila dito sa US.Kahit sobrang busy niya tumulong din siya sa pag alaga kay Grayson.Di ko nga lang maiwan si Grayson sa kanya dahil palagi niyang pinanggigilan. Halos di na makahinga si Grayson kung yayakapin ni Mathew dahil sa sobrang higpit.Nung one month pa lamang si Grayson ay di pa ako pinapakilos ni Mathew masyado dahil baka mabinat daw ako at nag hire siya nang limang maid. But when it comes to Grayson lang kasi siya lagi nag lalaba nang damit at siya din nag tutupi. I asked him why, na pede naman yung maid nalang pero sabi niya baka daw magka rushes si Gray sa sabon na gamitin nang mga taga laba.
UNSEEN WORTH Chapter 43
DALARY'S POVNagising ako dahil nakaramdam ako nang sakit sa tiyan ko. Madilim pa sa labas dahil madaling araw pa.Bumangon ako at sumandal sa headboard, ito ang lagi kong ginagawa kapag nakakaramdam ako nang sakit sa tiyan ko lalo na pag sumisipa si baby.Hinahaplos ko lang ang tiyan ko para ibsan ang sakit. Ang himbing nang tulog ni Mathew at di ko kaya na gisingin siya dahil lagi nalang siyang puyat sa kakabantay sa akin.Habang tumatagal mas lalong sumasakit at parang di ko na maintindihan. Naiiyak na ako sa sakit pero iniinda ko baka ganito lang talaga kapag malapit na ang araw nang panganganak mo.Nang hindi ko na nakayanan ay tumulo na ang luha ko. At saktong nagising naman si Matt."Love, may nangyari ba? Saan masakit sayo? Gusto mo dalhin kita ulit hospital?" Agad niyang sabi at tinuyo yung luha ko."Baby wag mo pahirapan si momm
UNSEEN WORTH Chapter 42
MATHEW'S POVAnd the next week came at ngayon nga ay nandito na kami sakay sa pribadong eroplano ko papuntang US.Sa Los Angeles California kami pansamantala na titira while we stay there. I have my own house there dahil minsan lang ako umuwi sa bahay namin doon dahil palagi lang akong pinapagalitan ni mommy."Love, you can rest or better sleep while we are on our way there para makapagpahinga ka nang mahabang oras. C'mon I'll guide you to our bedroom," Saad ko. Kahit nasa loob kami nang eroplano I want herto feel comfortable. We have bedrooms here for the pilot and flight attendant na sumasama sa amin pag may flight and I also have bedroom here na para sa akin lang talaga and now para sa amin nang mag asawa."You will stay beside me?" Tanong niya sa akin. At inikot ang mata sa kabouan nang eroplano."Ahh, actually I want to operate the airplane today gusto ko na ako ang ma
UNSEEN WORTH Chapter 41
MATHEW'S POVPagpasok ko sa room ay agad akong tinignan ni Dal at tumingin din siya sa likod ko at dun ko nakita ang doctor na nag aantay sa likod ko na makapasok ako.May kasama siyang nurse. Looking at this two parang may something sa kanila. They are also familiar to me."Your wife is okay, bye." Yun lang sng sinabi niya at akmang aalis na. What the fuck? Yun lang iyon? Wala man lang ibang sasabihin tungkol sa sitwasyon nang asawa ko at sa anak namin? Wala man lang kahit anong sinabi na dapat at di dapat gawin? Pinagloloko ba ako nang doctor na ito?"What the hell? Yun lang iyon?" Tanong ko kaya humarap siya ulit at nagsalita."Oh! I forgot, your baby is fine and safe too." The way he said parang may naalala ako the way siya magsalita.Nilapitan ko siya at agad binaklas ang mask na naka tabon sa mukha niya at ang sombrero niya.S
UNSEEN WORTH Chapter 40
MATHEW'S POVMatapos kung kunin ang lahat nang papers na kailangan kong permahan ay lumabas na ako agad sa office ko.Kung di lang ito ganoon ka importante ay di na ako pupunta dito, pero kailangan talaga, eh.Dito nakakasalay ang lahat nang mga malalaking investment nang client ko.My employees all bowed at me nang nasa hallway na ako at nasa elevator. Ang kaninang maingay nilang pag uusap ay parang may namatayan na ngayon dahil sa sobrang tahimik.Nasa gate pa lang ako pero pansin ko ang pamumutla nang ibang guards na na assign sa labas at ang iba naman ay parang di mapakali.Hindi ko pinansin iyon at nag punta na sa garage at nag park doon nang sasakyan.Napansin ko din na wala ang head nang mga guards doon. Pumasok na ulit ako at di na inisip iyon baka nasa likod lang iyon at may ginawa na parte nang pagiging bantay nila.D
UNSEEN WORTH Chapter 39
DALARY'S POVBecause of my trauma nung muntik na akong mahulog sa stool sa kitchen natatakot na akong maglakad nang mag isa dahil baka madulas ako."Love, can you promise me not go anywhere? May pupuntahan lang ako sa office at may kukunin doon kaya dito ka Lang ha? I don't know what time ako babalik but I'll make sure na babalik ako agad once matapos ang gagawin ko doon," he said at kahit ayaw ko sana ay tumango ako.He kissed my forehead at nilagay sa side table yung mga kailangan ko even the food are ready pag gusto ko nang kumain.Nanood ako nang movie dahil gusto ko lang manood ngayon, napagod ako kanina sa exercise namin ni Matt, we did walking para daw di ako mahirapan manganganak sabi bg OB ko.Kakainom ko lang nang tubig nang tumunog yung phone ko, I thought it's Matt si kuya Nash pala."Kuya? Napatawag ka may kailangan kana?" Tanong ko sa kany
