LOGINShare
Chapter 19
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56DALARY'S POV
It's Saturday today kaya wala akong trababo at nandito lang sa bahay pero kanina pa ako di tinatantanan ni Mathew tungkol sa mga paratang niya.
"Tell me, are you really working or whoring around? Mas malaki ba kita pag sarili mo binebenta mo?" Di ko namalayan sinampal ko na pala siya.
"So it's true, lagi lang kayong nag aaway dito." Napa lingon kami pareho sa nag salita at gulat na makita sila tito at tita na ngayon ay mommy at daddy ko narin.
"Mathew what is this all about?" Galit na tanong ni mommy Kay Mathew.
"Why don't you ask Dala? Siya mismo sa sarili niya alam niya kung bakit, diba?" Tumingin pa siya sa akin ng sabihin niya iyan.
"Ikaw ang tinatanatanong ko!" Saad ni mom at galit na nga, nasa likod Lang di dad at nag mamasid.
"Why it's always me? Bakit di yang si Dala? Mom, dad, ginagago lang tayo ng malanding pa
Related chapters
UNSEEN WORTH Chapter 20
MATHEW'S POVIlang araw na akong walang matinong tulog. I want to talk to Dal pero ramdam kong umiiwas siya sa akin. I want to apologize. I want to say sorry sa mga nasabi ko sa kanya, sa mga bintang ko at mga masasakit na salita.I keep saying na parausan siya kahit alam ko sa sarili kko na hindi because she was very tight when I took her. I know na ako lang yung naging lalaki sa buhay niya dahil ramdam ko iyon pero dahil sa kagaguhan ko at sa pagiging seloso iba, iba na rin ang sinabi ko sa kanya.We're sleeping now in the same bed pero di ko man lang siya mahawakan. I want to cuddle her pero siya na mismo ang dumistansya sa akin.I remember last last night when I try to kiss her lumayo siya sa akin. At sinabing wag ko siyang hawakan dahil madumi siyang babae, parausan at malandi baka magkasakit daw ako. Nasaktan ako ng sinabi niya iyon dahil alam ko na pati diya nasasaktan din at lugmok na.
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 21
MATHEW'S POVWala na akong nagawang trabaho sa company dahil lagi lang akong nag aabang sa labas ng office ni Dal kung lalabas siya. Di Kasi ako pinapasok ng secretary niya dahil order daw ni Dal.When her secretary was out dahil may ginawa sa baba agad akong pumasok sa opisina ni Dal.But what caught my attention is her plates name in the table. DALARY S. CONCEPTION, she's not using Sarsilmaz anymore. I felt a pang of pain in my chest upon reading it."What are you doing here?" Dal ask me coldly na nag pataas nang balhibo ko."Uhmm just want to talk to you." I said pero focus parin siya sa pag pipirma."It's better if you go home." Saad niya na di parin ako tinignan."You're not using my surname anymore, Why?" I state and she smiled at me evilly but I know she's taking it para lang di mag mukhang mahina."I don
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 22
MATHEW'S POVUmuwi na naman sina mommy at daddy at nagpapasundo sila sa akin ngayon sa airport."Gusto mong sumama?" Tanong ko kay Dal nang makitang nakaupo lang siya sa kama, tumango siya kaya tumango din ako.I prepare a jacket for her dahil medyo hindi maganda ang pakiramdam niya kanina.Pumasok ako sa walk in closet ko para mag palit ng board short. Pagbalik ko nakita ko siyang nakahiga at walang imik, ilang araw niya na akong di iniimikan puro tango o iling lang lahatkung kinakausao ko siya. Linapitan ko siya at hinipo yung noo niya, di naman siya maiinit baka masakit lang talaga yung ulo niya dahil sa daming paper works."Are you okay? Why don't just stay here baka ano pang mangyari sayo sa daan." Saad ko pero bumangon siya at umiling, saying na di niya gusto yung opinion ko.Wala siyang imik nang sinout ko yung jacket sa kanya.
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 23
MATHEW'S POV10 minutes bago mag alas dos ako nakarating sa bahay. Kaya umakyat na ako agad baka maka istorbo pa ako ng tulog ng ibang trabahador eh alas tres ang gising nila.Nasa second floor palang ako ng ramdam kong maiihi na ako kaya pumasok na ako sa guest room at gumamit ng banyo. Diko napansin na may sabon pala akong naapakan kaya agad akong kumapit sa dingding at di inaasahan na na on ko yung shower at basang basa ako. Wala akong nagawa kundi maligo nalang ng tuluyan at kumuha ng damit ko rito. I have extra shirt here dahil dito ako minsan natutulog pag di kami nag kakaintindihan ni Dal.Pumanhik na ako sa third floor kung saan ang kwarto namin ni Dal.The lights are off kaya I turned it on.Lumapit ako sa kama at nakita ko si Dal na gising parin at di mapakali sa pag kakahiga niya."Hey! What's wrong? Dika maka tulog?" Tanong ko sa kanya at pinakita ko yung dala
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 24
DALARY'S POVNakahiga ako ngayon sa kama while chatting with Natasha and Avon. Wala kasi kaming ibang magawa dahil hindi kami maka labas sa lakas nang ulan ngayon, bagyo ata to.Nasa gilid ng kama naman si Mathew habang naghahanda ng gagamitin niya sa report tommorow dahil may mga investors siya na dadating bukas.Mag tatanong sana ako kay Matt na kung pede na sumama ako kila Natasha sa resort nila ngayong Thursday nang tumunog ulit yung phone ko. I read the message galing kay Natasha.Natasha,"Why do you have to ask for his consent, matanda kana wag ka na mag paalam and besides wala siyang rights para pigilan ka dahil asawa mo lang siya duh."That's her message. When Mathew and I reconciled galit na galit sina Natt ng malaman iyon dahil sinaktan na daw ako ni Mathew bakit ko pa daw pinatawad. I explained everything but they are not convince.
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 25
DALARY'S POVOne week after akong ma disgrasya ay umuwi na kami dahil okay naman ako si Mathew lang yung oa masyado."I think maganda to." Saad ni Mathew at pinakita sa akin yung picture ng CD na nakahubad yung lalaki at babae. Kaya ang ginawa ko binato ko siya ng unan kaya lang di siya natamaan kasi umilag siya at tawa-tawang binato ako ng french fries.Gago naman eh kailangan ko na naman maligo ulit dahil sa cheese ng dumikit sa skin ko."Manyak ka talaga! Kita mong porn yan pinapanood mo sa akin gago kaba? Bakit ba kayong mga lalaki di ka maka tiis pag di naka siping?" Tanong ko sa kanya pero sa totoo lang gusto ko na siyang batuhin ulit dahil kinindatan ba naman ako."Anong di naka tiis? Love dimo ko pinasiping nang dalawang gabi natiis ko yun noh!" Saad niya at nakikipag talk pa talaga."Oh! Tignan mo nga yang bunganga mo ang dumi talaga. Natiis mo
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 26
DALARY'S POV"How are you? Bakit di mo sinabi na pupunta ka dito sana nasundo ka namin, kelan kaba dumating? " Tanong agad ni Mathew at nakalimutan na ako rito."Ahh sorry, by the way this my wife Dal, Dal, si Izzy pinsan ko. She's also a Sarsilmaz." Pagpakilala ni Mathew sa amin. We shake hands and I felt awkward nang tinitigan niya ako."She's very pretty mommy, her name suits her, Dal like a Barbie doll hehehe." Cute na saad ng bata."You can call her tita Dal baby. " Saad ni Mathew sa Bata."Hello tita Dal, I'm Nathalia," pag pakilala ng bata sa akin."Hello too little girl." I said then pinch her cheeks."You are Dal? Don't tell me isa kang Conception?" Tanong niya na ipinag taka ko dahil ngayon ko pa lang naman siya nakita at paano niya nalaman na Conception ako? Di na ako nakapag salita dahil sumabat nasi Mathew.
Last Updated : 2024-10-29UNSEEN WORTH Chapter 27
DALARY'S POV"Wear flat shoes love, sasakit yang paa mo." Saad ni Mathew staka nilagyan ako nang lipsticks. He sometimes do this kapag aalis kami na magkasama dahil ayaw niya na manubra yung pag kakalagay ko."That's enough" Saad niya at hinalikan ako."No, ayokong mag flat shoes I'll wear my platform shoes five inches lang naman ito." Saad ko at wala na siyang nagawa.Pagdating namin sa company niya ay agad kaming binato nang mga employee nila."Good morning ma'am/ sir," sabay nilang sabi."Good morning Mr.&Mrs. Sarsilmaz," Saad nang secretary niya. She's oldy na.Hindi ako makakilos nang maayos dahil ang higpit nang hawak no Mathew sa bewang ko."Ang dami mo palang kailangan trabahuin bakit minsan ka lang pumasok?" Saad ko sa kanya nang makita ko kung gaano karami ang mga papers na kailangan niya basahin at pirm
Last Updated : 2024-10-29
Latest chapter
UNSEEN WORTH Epilogue
DALARY'S POV"Mommy it's very hot here," reklamo ni Gray."Philippines is different from America baby, you have to get use of this, " saad ko pero sumimangot lang siya at nagsalubong na naman ang kilay."Let's just go back to the US then, I don't want to be here," saad niya kaya binuhat nalang siya ni Mathew dahil ang dami niyang reklamo."Son, dito na tayo titira we can go back to US pero twice a year lang dahil may work si dada at mommy, " Saad ni Mathew."You already have work there but why do we have to leave?" Tanong niya parin."Because most of our family and relatives are here, don't you want to see them always? Nandito din ang mga ninang at ninong mo." Saad ni Mathew kay Gray na lumalabi lang.Nagpababa siya kay Mathew dahil kaya na daw niya mag lakad dahil big boy na daw siya."I can manage my self nga!
UNSEEN WORTH Chapter 46
DALARY'S POVPapunta kami ngayon sa bahay nina dady Mark para pabantayan si Gray sa Lola at Lolo niya.Napag kasunduan kasi nang mga kaibigan namin na mag hiking bukas. Madaling araw pa lang ay aalis na kami.Oh diba ang yaman nang mga kaibigan namin parang ginagawang bayan lang ang Pilipinas at America kung makapag punta rito. Kung akin ang perang iyon ang dami nang bagay ang nabili ko kay Gray.Ang yaman nila pero minsan ang kuripot. Minsan nga si Mathew binibwisit nila eh. Gusto nila na umuwi kami nang Pinas and since di pa pede dahil marami ang work ni Mathew dito ay pinapapuntahan nalang sila at sinusundo nang private plane.Pagdating sa bahay nila ay agad kaming sinalubong nina mommy."Good evening mom and dad," sabay naming sabi ni Mathew at beneso sina mommy."Good evening, c'mon let's go inside. Hello Gray," Saad ni mommy k
UNSEEN WORTH Chapter 45
DALARY'S POVNakahiga lang kaming tatlo ngayon dahil gabi narin, nasa gitna namin si Gray.Tumayo si Mathew para kumuha nang pagkain ni Gray dahil di pa siya kumakain, seven in the evening yet our son haven't eaten his supper.Kanina pa siya pilit pinapakain ni Mathew pero ayaw niya dahil nag iinarte na naman. Gusto niya pang wag kami umuwi galing park kanina.Pangalawang punta pa lang kasi niya nang park. Yung una nung before his first birthday kanina yung pangalawa.We celebrated his first birthday here, and since first birthday niya masyadong engrande. Unang apong lalaki kasi kaya ganun sabi ni Mathew, if I know inispoiled lang niya si Gray.Katulad bg baptism biya ay mas marami pa ang bisita namin dahil free ang pag punta nila dito. Mathew offered our private plane para sunduin ang mga naroon sa Pilipinas.He's now one year old
UNSEEN WORTH Chapter 44
DALARY'S POVBeing a mom is not easy, lalo na pag sobrang likot nang anak mo.Grayson is 5 months old na, hands on ako sa pag-aalaga sa kanya dahil nahiya naman ako kay Mathew.Simula nang lumipat kami nang bahay ay si Mathew na ulit ang humawak sa company nila dito sa US.Kahit sobrang busy niya tumulong din siya sa pag alaga kay Grayson.Di ko nga lang maiwan si Grayson sa kanya dahil palagi niyang pinanggigilan. Halos di na makahinga si Grayson kung yayakapin ni Mathew dahil sa sobrang higpit.Nung one month pa lamang si Grayson ay di pa ako pinapakilos ni Mathew masyado dahil baka mabinat daw ako at nag hire siya nang limang maid. But when it comes to Grayson lang kasi siya lagi nag lalaba nang damit at siya din nag tutupi. I asked him why, na pede naman yung maid nalang pero sabi niya baka daw magka rushes si Gray sa sabon na gamitin nang mga taga laba.
UNSEEN WORTH Chapter 43
DALARY'S POVNagising ako dahil nakaramdam ako nang sakit sa tiyan ko. Madilim pa sa labas dahil madaling araw pa.Bumangon ako at sumandal sa headboard, ito ang lagi kong ginagawa kapag nakakaramdam ako nang sakit sa tiyan ko lalo na pag sumisipa si baby.Hinahaplos ko lang ang tiyan ko para ibsan ang sakit. Ang himbing nang tulog ni Mathew at di ko kaya na gisingin siya dahil lagi nalang siyang puyat sa kakabantay sa akin.Habang tumatagal mas lalong sumasakit at parang di ko na maintindihan. Naiiyak na ako sa sakit pero iniinda ko baka ganito lang talaga kapag malapit na ang araw nang panganganak mo.Nang hindi ko na nakayanan ay tumulo na ang luha ko. At saktong nagising naman si Matt."Love, may nangyari ba? Saan masakit sayo? Gusto mo dalhin kita ulit hospital?" Agad niyang sabi at tinuyo yung luha ko."Baby wag mo pahirapan si momm
UNSEEN WORTH Chapter 42
MATHEW'S POVAnd the next week came at ngayon nga ay nandito na kami sakay sa pribadong eroplano ko papuntang US.Sa Los Angeles California kami pansamantala na titira while we stay there. I have my own house there dahil minsan lang ako umuwi sa bahay namin doon dahil palagi lang akong pinapagalitan ni mommy."Love, you can rest or better sleep while we are on our way there para makapagpahinga ka nang mahabang oras. C'mon I'll guide you to our bedroom," Saad ko. Kahit nasa loob kami nang eroplano I want herto feel comfortable. We have bedrooms here for the pilot and flight attendant na sumasama sa amin pag may flight and I also have bedroom here na para sa akin lang talaga and now para sa amin nang mag asawa."You will stay beside me?" Tanong niya sa akin. At inikot ang mata sa kabouan nang eroplano."Ahh, actually I want to operate the airplane today gusto ko na ako ang ma
UNSEEN WORTH Chapter 41
MATHEW'S POVPagpasok ko sa room ay agad akong tinignan ni Dal at tumingin din siya sa likod ko at dun ko nakita ang doctor na nag aantay sa likod ko na makapasok ako.May kasama siyang nurse. Looking at this two parang may something sa kanila. They are also familiar to me."Your wife is okay, bye." Yun lang sng sinabi niya at akmang aalis na. What the fuck? Yun lang iyon? Wala man lang ibang sasabihin tungkol sa sitwasyon nang asawa ko at sa anak namin? Wala man lang kahit anong sinabi na dapat at di dapat gawin? Pinagloloko ba ako nang doctor na ito?"What the hell? Yun lang iyon?" Tanong ko kaya humarap siya ulit at nagsalita."Oh! I forgot, your baby is fine and safe too." The way he said parang may naalala ako the way siya magsalita.Nilapitan ko siya at agad binaklas ang mask na naka tabon sa mukha niya at ang sombrero niya.S
UNSEEN WORTH Chapter 40
MATHEW'S POVMatapos kung kunin ang lahat nang papers na kailangan kong permahan ay lumabas na ako agad sa office ko.Kung di lang ito ganoon ka importante ay di na ako pupunta dito, pero kailangan talaga, eh.Dito nakakasalay ang lahat nang mga malalaking investment nang client ko.My employees all bowed at me nang nasa hallway na ako at nasa elevator. Ang kaninang maingay nilang pag uusap ay parang may namatayan na ngayon dahil sa sobrang tahimik.Nasa gate pa lang ako pero pansin ko ang pamumutla nang ibang guards na na assign sa labas at ang iba naman ay parang di mapakali.Hindi ko pinansin iyon at nag punta na sa garage at nag park doon nang sasakyan.Napansin ko din na wala ang head nang mga guards doon. Pumasok na ulit ako at di na inisip iyon baka nasa likod lang iyon at may ginawa na parte nang pagiging bantay nila.D
UNSEEN WORTH Chapter 39
DALARY'S POVBecause of my trauma nung muntik na akong mahulog sa stool sa kitchen natatakot na akong maglakad nang mag isa dahil baka madulas ako."Love, can you promise me not go anywhere? May pupuntahan lang ako sa office at may kukunin doon kaya dito ka Lang ha? I don't know what time ako babalik but I'll make sure na babalik ako agad once matapos ang gagawin ko doon," he said at kahit ayaw ko sana ay tumango ako.He kissed my forehead at nilagay sa side table yung mga kailangan ko even the food are ready pag gusto ko nang kumain.Nanood ako nang movie dahil gusto ko lang manood ngayon, napagod ako kanina sa exercise namin ni Matt, we did walking para daw di ako mahirapan manganganak sabi bg OB ko.Kakainom ko lang nang tubig nang tumunog yung phone ko, I thought it's Matt si kuya Nash pala."Kuya? Napatawag ka may kailangan kana?" Tanong ko sa kany
