Nagising ako dahil sa sunod-sunod na pag-ring ng telephone na nasa side table.
"H-hello?" walang ganang sagot ko.
Ang sakit ng katawan ko, para akong buong araw na nagsaka sa bukid ng Hacienda.
"Rafaela! Gaga ka! Ano ang nabalitaan ko kay Atlas, ha? Andito ako sa labas ng bahay mo, pagbuksan mo ako dahil gusto kitang sabunutan ngayon!"
At para namang naging alarm clock ang sinabing iyon ni Trina na nasa kabilang linya na nagpabangon sa akin.
Naramdaman ko naman ang pagkirot ng aking ibabang bahagi ngunit kailangan kong bumangon, hindi ako maaaring magpakahina ngayon. Kaagad ko namang sinuot ang robe na nakapatong sa single sofa na nasa gilid ng kwarto at mabilis na bumaba para pagbuksan si Trina.
Yakap kaagad ang sumalubong sa akin pagkabukas na pagkabukas ko ng gate. Yakap ng isang kaibigan na kailangang kailangan ko ngayon pagkatapos ng nangyari sa pagitan namin ni Gabriel Mondragon kagabi.
"Bakit hindi mo sa akin kaagad sinabi, Raffi? P*****a kang gaga ka, virgin ka pa pala..." may himig ng frustration sa boses nito.
"Huwag mo na akong pangaralan, Trina... nangyari na ang mga nangyari, as if maibabalik ang pagkawarak ng hymen ko kapag inisip ko pa ang bagay na iyon. Ang mahalaga ay mabuntis ako at ma-survive ko ang halos isang taong pananatili ko rito," walang gana kong sambit sa kaniya.
"Satisfied ka naman ba?" Napakunot-noo ako sa tanong niyang iyon.
"Anong satisfied diyan..." maang kong tugon sabay irap.
"Malaki ba? Magaling? Ano na, Raffi... share naman!" parang gaga niya namang turan.
"Gaga ka ba, may asawa na ang tao..." sagot ko sabay buntong-hininga.
"Ano naman ngayon, atleast natikman mo pa rin siya, tapos magkakaanak pa kayo. Alam mo, Raffi bagay kayo ni Gabriel Mondragon!" sulsol niya pa na ikinainis ko dahil hangga't sa maaari ayoko na talagang mag-isip pa ng kahit na anong posibilidad sa pagitan namin ni Gabriel Mondragon, may asawa na siyang tao at ramdam ko namang mahal na mahal niya ito.
"Ayaw kong maging kabit..." tanging nasabi ko lang.
"Bakit sinabi ko bang maging kabit ka niya?" sambit naman niya sabay ngisi. Loka talaga 'tong Trina na ito.
"Hindi pero ganoon pa rin iyon, at ang sabi ko sa kaniya kagabi, mahalin niya ako kahit habang nagtatalik lang kami..."
"A-anong sabi mo? Sinabi mo iyon! Ang lakas mo, Raffi... para kang hindi virgin kagabi ha."
"Bakit? I am just asking him to love me kahit kunwari lang habang ginagawa namin yung anak niya... anak ko rin iyong aampunin at aalagaan ng asawa niya, Trina. At mas maaalagaan at protektahan siya ni Gabriel kapag nabuo siya through love," paliwanag ko dahil iyon naman lagi ang sabi ng lola ko noon, na mas mamahalin mo ang isang anak na nabuo sa pagmamahalan ng dalawang tao, at mahihirapan kang pabayaan ito.
"Iba talaga kapag probinsyana, ano? Ang lalim mong mag-isip. Hindi na ako magtataka kapag dumating ang araw at ang isang gabing nasa kontrata niyo ni Mr. Mondragon ay maging dalawa, tatlo, hanggang balik-balikan ka na niya."
"A-anong pinagsasabi mo, Trina. Hindi ako nandirito para manira ng relasyon ng dalawang tunay na nagmamahalan."
"Pero sa nangyari sa inyo kagabi, ganoon na rin ang kahahantungan no'n, Raffi. Mas mapapanatag pa siguro ako kung mas naisip niya pa rin na isa kang pro na baby-maker, just pure business, ngunit isipin mo na lang sa parte ng isang lalaki na nakatikim ng sariwang pagkain, at kasing ganda mo pa. I doubt it, hanggang ngayon ay laman ka pa rin ng isipan ni Gabriel Mondragon..." mahabang litanya nito na ikinailing ko lang. Minsan magaling din itong si Trina mang-demonyo ng isipan eh.
"Hindi ko na kasalanan iyon, kung magpapadaig siya sa libog," sambit ko.
"Alam mo minsan bitch ka rin, ano?" proud niyang bulalas.
"Hindi naman, sadyang may mga napagtanto lang ako dahil sa pagkawarak ng hymen ko kagabi... I need to be matured enough para hindi malugi sa business deal na ito..."
"Dapat lang, ano! Kung iisipin niya na lang din na isa kang maduming babae, sulitin mo na kaya..." sambit niya kaya napangisi ako dahil naalala ko na naman kung paano ako ituring na isang pota ni Gabriel Mondragon kagabi bago niya ako iniwan.
"Binigyan niya na nga ako ng isang milyon kagabi... cash."
"A-ano? Iba pa iyon sa limang milyong usapan niyo?" hindi makapaniwalang turan niya.
"Oo, tinapon niya sa h***d kong katawan na parang isang pota na kakatapos lang niyang gamitin at pagsawaan."
"Oh my gosh, ang jerk niya! Hindi niya man lang naisip na swerte nga siya at isang malinis na babae ang magdadala ng anak niya... gago talaga!" nahimigan ko ng inis at galit ang boses ni Trina ng sinambit ang mga bagay na iyon.
"Basta... ayaw ko ng makita ang pagmumukha ng Mondragon na iyon, Trina. Kung pwede sana, ikaw na lang ang makipagtransaksyon sa kaniya, once na magkalaman na ang tiyan ko." At napahawak naman ako sa aking sinapupunan.
"Okay, paano pala ang nanay mo kapag nalaman niya ito?" Muli akong napaisip sa sinabing iyon ni Trina.
"Hindi... hindi niya maaaring malaman na pinaupahan ko ang matres ko para may maipangbayad sa Carlos De Guzman na iyon! Paniguradong susumpain niya ako, Trina, na mas pinili kong magpaka-pota kaysa tanggapin ang alok na kasal ni Carlos."
"Eh bakit nga ba ayaw mo sa lalaking iyon? Panget ba?" curious na tanong niya sa akin, na ikinailing ko lang.
"Carlos De Guzman? Gwapo, matangkad, at may lahing italyano iyon..." pagbibigay opinyon ko naman sa itsura ni Carlos.
"Then bakit?"
"Maliban sa sindikato ang pamilya nila... hindi ko siya mahal," iyon lang ang sabi ko.
"Pero nagpapako ka ng kay lalim kay Gabriel Mondragon na isang may awasang tao?"
"B-basta, Trina... huwag mo na akong kinakausap..." iritableng tugon ko na lang sa kaniya dahil sa totoo lang hindi ko na rin alam pa ang mga pinanggagawa ko sa buhay ko.
***********
Three weeks later...
GABRIEL'S POV
"Pare, positive..." bungad sa akin ni Atlas nang pumasok ito sa opisina ko.
Napatingin naman ako sa kaniya ng nakakunot-noo.
"Anong positive?"
"Buntis na si Rafaela..."
Napahigpit ako sa pagkakahawak ko sa sign pen at napatigil sa pagpipirma ng mga papeles.
"Talaga?" tanging nasambit ko lang na hindi alam ang magiging reaksyon pero masaya ako.
"Oo, kakatawag lang ni Trina sa akin."
"Bakit hindi ako tinawagan ni Rafaela..." takang tanong ko dahil simula ng gabing iyon wala na akong narinig na kahit ano tungkol sa kaniya.
"Ayon pala, Gab... ayaw ni Rafaela na makita ka, magkita na lang daw kayo kapag nanganak na siya. And about sa mga needs niya sa pagdadala ng anak mo, si Trina na lang daw kontakin mo. At iyong kalahati raw sa napag-usapan kapag nabuntis na siya, ibigay mo na lang daw kay Trina," imporma ni Atlas.
Hindi ko alam pero napakuyom ako sa sinabing iyon ni Atlas, ano bang gusto ng babaeng iyon. At bakit siya ang masusunod, eh ako naman ang tatay ng batang pinagbubuntis niya.
"Hindi pwede. Ako ang masusunod sa business deal naming ito... sa ayaw o sa ayaw niya, I will visit her kung gugustuhin ko."
"Basta bahala na kayong mag-usap diyan ni Rafaela. Pero ang swerte mo rin ano? Nakakuha ka ng baby-maker na virgin."
Bigla namang nanumbalik ang gabing pinagsaluhan namin ni Rafaela Santiago...
"Hindi mo ba alam na mas magandang mag-alaga ng isang batang nabuo dahil sa pagmamahal ng dalawang tao? I am not telling you to love me after this night... I am just asking you to please, kahit kunwari lang ngayong gabi, mahalin mo ako, at ganoon din ako sa iyo. Let's not think of other things, tonight but just you and me. Atin lang ang gabing ito, angkinin mo ako at ganoon din ako sa 'yo... for the sake of your future heir."
Ilang gabi rin akong binangungot dahil sa mga salitang binitawan ng babaeng iyon. Akala ko talaga ay isa siyang professional na baby-maker, but damn! She's a fuckin' virgin. At hindi ako pinapatulog ng konsensya ko dahil sa katotohanang iyon! Mahirap tanggapin sa kalooban ko iyon na parang niloko ko ang asawa ko dahil sa ginawa kong iyon. Ngunit nangyari na ang mga nangyari, buntis na ngayon ang babae at bakit ganito... gusto ko siyang makita ngayon. Gusto kong maging parte ng pagbubuntis niya ang presensya ko. Fuck!
ROWENA'S POV"Hello, honey..." bati ko at halik sa asawa ko..."Saan ka na naman galing, Rowena?" may inis na tanong nito sa akin."Sa mga kaibigan ko, Hon..." simpleng sagot ko."Parati ka na lang nasa kaibigan mo... nawawalan ka na ng oras sa akin," malamig na himig na sabi niya sa akin. Umupo naman ako sa hita niya at niyakap ang kaniyang leeg."Huwag ka ng magalit, Honey... hayaan mo babawi ako ngayong gabi..."sambit ko at hinaplos ang mukha niya pero iniwas niya lang ito. What's wrong with him.
"Let's end our contract..." Ang pagkabasag ng basong hawak-hawak ko ang nagpakuha ng atensyon niya para tignan ang kinaroroonan ko.Nakasabunot lang kasi ito sa kaniyang buhok habang nakayuko sa kitchen counter."A-alam mo ba ang sinasabi mong iyan?" matapang pero nauutal kong tanong sa kaniya.Ang pagtatapos ng kontrata namin this instance means killing the life inside me!!!"I can't convince my wife to adopt that child..." mahihimigan ng frustration, guilt, fear of losing something sa boses nito.Kaya humakbang ako papalapit sa kaniya at mahigpit na hinawakan ang kwelyo ng suot-suot niyang suit."Eh isa't-kalahating gago ka pala eh! Bakit ka pa naghanap ng baby-maker kung papatayin mo lang din pala ang bata! Potangina mo ka, Gabriel Mondragon!" Galit ako! Galit na galit ako, isa rin sa dahilan kung bakit ako pumayag sa business deal na ito ay dahil nakikita kong magiging mabuting ama siya sa magiging anak niya! Tapos... tapos... damn him!"Ano bang pinuputok ng butsi mo? Babayaran
Three days... tatlong araw na kaming magkasama ni Gabriel Mondragon sa iisang bahay. Alam kong mali na manatili siya sa tabi ko kahit sabihin ko man sa aking sarili na ito ay para sa anak niyang nasa sinapupunan ko ang dahilan ngunit sa tuwing uuwi siya rito ng nakangiti at masaya, nakakaramdam na rin ako ng sobrang galak sa aking kalooban para sa kaniya. Kaya kahit pakiramdam ko ay mali ang aming mga ginagawa lalo na ang pagtatabi namin gabi-gabi sa pagtulog ay mayroon pa ring boses na nagsasabing... okay lang iyan, just stay still, it's for the baby inside you, para maramdaman niya ang warmth ng kaniyang ama sa kaniya by being beside you, who was carrying and taking good care of him.Napaigtad naman ako nang maramdaman ko ang pagpasok ng kamay ni Gabriel sa loob ng aking blusa. He was caressing my naked boobs. Oh my God... this is wrong but, it --it feels perfect! His soft big hands that touching my sensitive nipples and cupping my medium size mounds that perfectly fits to his hands.
"Hello... are you still there, Raffi?" Napabalik-huwesyo naman ako nang marinig ko ang pagsasalita ng kausap ko na nasa kabilang linya. It's Trina, nasa ibang bansa ito kaya wala siyang kaide-ideya na magkasama kami ni Gabriel ngayon sa iisang bubong.Kahit gusto ko mang ipaalam at ikwento sa kaniya ay wala akong lakas ng loob... dahil bali-baliktarin man ang mundo , mali itong ginagawa namin ni Gabriel. May asawa siyang tao at gumagawa kami ng mga bagay na hindi namin dapat ginagawa dahil isa lamang akong baby-maker niya, na mawawalan na ng koneksyon sa kaniyang buhay after nine months, kapag naisilang ko na ang anak niya. Kasabay nang pagkaputol ng umbilical cord na nagkokonekta sa amin ng baby niya ay ang pagkaputol din ng koneksyon naming dalawa. Kaya ayaw ko ng marami pang tao ang masangkot sa gulong ito, as much as possible, I will keep this on my own."Y-yes, Trina... kumusta?""Okay lang ako rito, ikaw... ikaw ang kumusta riyan, kumusta ang pagbubuntis mo, nahihirapan ka ba? M
"I am free this weekend..." biglang sambit ni Gabriel na ikinatingin ko sa kaniya.Andirito kami sa hapag-kainan, kumakain ng agahan. Napatingin naman ako sa kalendaryo ng aking cellphone... Friday pala ngayon, at halos isang linggo na kaming magkasama ni Gabriel, at magiging huling linggo na naming malayang magkasama next week dahil uuwi na rin ang asawa niya sa susunod na lunes. Tumunghay naman ako sa kaniya at ngumiti dahil nakatingin na ito sa akin at mukhang hinihintay ang magiging pagtugon ko sa sinabi niya.Ano bang gusto niyang sabihin ko?"Then that's great, pwede kang mag-two days vacation sa isang magandang lugar," suhestiyon ko naman sa kaniya. At pinokus muli ang atensyon ko sa pagkain ko."Tama ka, we should travel out of town this weekend," sambit nito na ikinakunot-noo ko naman."W-what?" hindi makapaniwalang tugon ko.Ano na naman bang gusto niyang mangyari ngayon?"One of my cousins, owned a private island. Pwede tayo roon," parang wala lang na sambit nito sa akin, n
ROWENA'S POV"Let's go, Ms. Rowena ...""Yes... Just a minute, I will just call my husband..." sambit ko na lamang sa kasamahan ko at kinuha ang aking cellphone to call him, Gabriel Mondragon... I already missed him yet hindi man lang siya tumatawag sa akin. Tsk. Its been a week already.Ilang pag-ring pa bago niya ito sagutin."Hello, Honey?" bungad ko na may ngiting nakapaskil sa aking labi kahit alam kong hindi niya man ito nakikita."Hello, Mrs. Mondragon... pasensya na po kung sinagot ko ang tawag niyo, naiwan po kasi ni Sir Gabriel ang phone niya rito sa office." What? Tumingin naman ako sa aking relo to check what's the time in the Philippines, naka-set pa rin kasi ito sa PH time kahit andito ako sa New York City ngayon... and its aleady 6:00 in the evening there. Kaya siguro umuwi na ito."Oh... umuwi na ba siya, Clara?" tanong ko sa kaniya upang sa bahay na lang ako tatawag."Yes, Ma'am. Pero hindi ko po sigurado kung makokontak niyo po siya sa bahay niyo. Sir Gabriel went ho
The two days trip namin ni Gabriel sa isla ng pinsan niya ay naging masaya naman. . . doon ko mas naramdamang excited siya na makapanganak ako, mahawakan at maalagaan ang magiging baby namin. I mean ang magiging baby nila ni Miss Rowena.Inalagaan niya ako na parang kaniyang tunay na asawa na nagdadalang-tao sa aming unang tagapagmana. . . oo nga, anak niya naman talaga ito pero kay Rowena, hindi kay Rafaela. . . hindi sa akin. Isang kasangkapan lamang ako para mabuo ang kanilang pamilya.Kailangan ko na nga talagang tanggapin ang katotohanang hindi akin ang batang dinadala kong ito. . . it's his baby and Rowena's.Alam kong mahal na mahal niya si Rowena, dahil kahit ako ang kasama niya ay ang asawa niya pa rin ang iniisip at inaalala niya bawat segundong lumipas. Ako ang katabi niya sa pagtulog, ang kayakap ngunit pangalan ni Rowena ang kaniyang binabanggit gabi-gabi.Dumating na nga ang araw na matatapos na ang aming bahay-bahayan dahil uuwi na ang kaniyang asawa. At hiniling kong i
"Rowena. . .""Please consider us adopting a new born baby. . ." Mga katagang sinambit ni Gabriel kagabi na hindi mawala-wala sa isipan ko."Rowena? Still there, anak?"Napabalik-huwesyo ako nang marinig ko ang boses ng aking ina sa kabilang linya, tinawagan ko kasi ito ngayong umaga para hingin ang opinyon niya sa kagustuhang mag-ampon ni Gabriel ng bagong silang na baby. I need my mom's opinion about this, ayokong magsisi ako sa huli kapag nagdesisyon kaagad ako na hindi siya kinokonsulta."Ah, Mom. . . yes, I called because I just want to ask you about something. I really need your opinion about this," sambit ko pero nag-aalangan pa rin akong buksan ang tapiko tungkol sa bagay na iyon ngunit I really need to do this."What is it, anak?""Is it okay to adopt a new born baby?" tanong ko ng deretso sa aking ina."Mag-aampon kayo ni Gabriel? Wala na bang ibang paraan para mabuntis ka, anak?" balik tanong nito na gumuhit ng kung anong sakit sa aking damdamin. Hindi naman lingid sa kaala
RAFAELA'S POV"Kailan kaya masasabing tama ang isang pag-ibig? Hmm," sambit ko sa aking sarili. Napabuntonghininga na lamang ako."Nagmamahal tayo because we just felt it. No matter what the consequences are." Napatingin ako sa nagsalita.It's Avianna Alarcon.I smiled at her.Ngumiti ito pabalik sa akin at umupo sa aking tabi.Nandirito kami sa La Isla Paraiso.Having an intimate vacation together with our families, actually kami lang nina Gabriel, Primo at Avi ang nandirito ngayon. After a week nang magising kasi ako sa pagkaka-comatose ay nag-decide kaming magbakasyon muna with our kids."Kaya walang specific time o araw kung kailan nagiging tama ang isang pag-ibig... not until maramdaman mo na lamang ito na tama na pala ang lahat, sapat at masaya na kayong dalawa sa buhay na pinili niyo, which is loving each other to the fullest of what you can give and take, and of course by staying together forever." Dugtong pa nito bago pa man ako makapagsalita.Napangiti naman ako sa sinabing
THIRD PERSON'S POVKaagad sinugod si Rafaela sa hospital, isinakay sa stretcher habang nakasunod lang si Gabriel sa kanila. Naiwan naman si Gabriel sa labas ng Delivery Room. At kinakabahan dahil sa cesarean section na gagawin kay Rafaela dahil wala na itong malay at kailangan ng mailabas ng bata dahil pumutok na rin ang water bag niya.Sumaglit naman si Gabriel sa chapel ng hospital para ipagdasal ang kaligtasan ng kaniyang mag-ina."Diyos ko, alam ko marami akong nagawang kasalanan sa inyo at sa aking kapwa, alam ko hindi ko deserve ang humingi ng tulong at gabay sa inyo. Hindi ako nararapat sa awa ninyo ngunit pakiusap po, sana ay gabayan niyo ang mag-ina ko, na ligtas na makapanganak si Rafaela, mahal na mahal ko po siya at ang mga anak namin," dasal ni Gabriel na hindi na niya napigilang mapaluha dahil sa emosyong nararamdaman sa mga oras na ito."Mali man po ang naging simula ng aming pag-iibigan, mali man po sa mata ng tao at sa mata niyo ang naging relasyon namin noon pero san
"So everything is now going right, Raffi." Napalingon naman ako sa taong nagsalita na nasa aking likuran.“Trina?" I blurted out.Nagtaas-kilay lang ito and rolled her eyes at me. Kaya napangiti naman ako at marahang naglakad sa gawi niya kaso napapansin niya yatang medyo nahihirapan akong maglakad dahil sa laki ng tiyan ko.“Stop, ako na lalapit, Raffi," sambit niya at mabilis niyang hinakbang ang pagitan namin sabay yakap sa akin.“I miss you, Trina." At niyakap ko rin siya.Matagal din siyang nawala sa buhay namin ni Gabriella. Nangibang bansa kasi ito. And now she's back. . .“Buntis ka na naman! Di ba sabi ko. . . hays, pasalamat ka na lang talaga at mahal na mahal ka ng sexy devil na Mondragon na iyon," puna pa nito sabay ismid.“Kumusta ka naman na Trina? You've been away for so long. . ." sambit ko na ikinakibit balikat niya na lamang.“Ilang buwan lang naman akong nawala, Raffi. But I am fine, somehow okay na," walang emosyong sagot nito napasimangot naman ako.“Oh huwag ka n
ROWENA'S POV"So you are the ex-wife?" Napalingon ako sa nagsalita.Hindi ko siya kilala pero ang gwapo niya. Sinundan ko ang mga galaw nito nang kumuha siya ng glass of apple juice sa mesa. Hindi ako nagsalita kasi baka hindi ako ang kausap nito. Kaya ipinagpatuloy ko na ang pagsubo ng mga mallows habang sinasawsaw sa chocolate fountain.Andito ako ngayon sa Hacienda Santiago, attending the party of Gabriella's 5th Birthday. Wala akong planong pumunta but then isinabay ako nina Fernando at ng fiancee niya. That's why it leaves me no choice but to go.Maganda ang pagkakaayos ng buong lugar, so magical. Para akong nasa isang paraiso, nakakaluwag ng damdamin at nakakawala ng stress. Lalo na sa kid's area kung saan may bahay na gawa sa candy. At dito nga ako pumirmi, kaya hindi ko pa nakakausap sina Rafaela at Gabriel and the others. Mamaya na ako pupunta sa gawi nila kapag naumay na ako sa mga mallows at chocolates dito pero mukhang hindi ako magsasawa."Bakit andirito ka?" Napakunot-no
"Carlos," sambit ko sabay marahang napatayo.Hindi ko inasahan ang pagyakap niya sa akin."I missed you." At hinalikan niya ako sa aking pisngi, naramdaman ko ang pagtayo ni Gabriel sa kaniyang kinauupuan. He is about to attack Carlos nang hinawakan ko siya sa kaniyang braso at umiling. Napansin ko ang pag-porma ng kamao niya, tinignan niya ako at umismid. He is jealous I can tell, pero wala namang dapat ikaselos. It's just Carlos. . .Yes, Carlos De Guzman is in the house. Once my friend at dapat ipapakasal sa akin ni Mama to keep the Hacienda Santiago to us.Hinawakan ko naman ang kamao ni Gabriel to calm him down."Ah, Gabriel, si Carlos De Guzman nga pala. Carlos, si Gabriel Mondragon," pakilala ko sa kanilang dalawa. Carlos smiled and offered a handshake at kahit ramdam ko ang pagkadisgusto ni Gabriel tanggapin iyon ay naging propesyonal naman ito to accept it."You see, I got to come here when my daughter, Felipa told me that your son kissed her," malumanay na wika nito sa akin
RAFAELA'S POV"Ang pogi ni Sir Gabriel, ano?" "Oo, sinabi mo pa! At ang ganda rin ng katawan,"Rinig kong pag-uusap ng mga kababaihan sa Hacienda, at tinitigan ko naman ang gawi kung saan sila nakatingin. Kaya pala! Nakatingin sila kay Gabriel na walang pang-itaas na damit habang nagsisibak ng kahoy na gagamitin para sa piging na gagawin sa Hacienda next week. Dahil ika-limang kaarawan kasi ni Gabriella at pasasalamat na rin sa naging magandang ani ng mga pananim katulad ng palay, mangga, at copra. Napatikhim naman ako para maagaw ang atensyon ng mga dalagang ito na imbis maghabi ng banig ay mas pinagtutuunan ng pansin ang katawan ni Gabriel. Ito naman kasing Gabriel na ito, naisipan pang maghubad, akala mo kagandahan ang abs at dibdib!Lumingon naman at napatingin sila sa akin, napayuko ang mga ito at humihingi ng pasensya. Hindi ko sigurado kung ano ang hinihingi nila ng kapatawaran, kung ang hindi nila pagtatrabaho o ang pagpapantasya nila kay Gabriel."Sige na, tapusin niyo na
THIRD PERSON'S POVNakaupo sa isang rocking chair at nakatanaw sa napakagandang tanawin sa balkonahe ng mansion sa Hacienda Santiago si Rafaela nang may marinig siyang tumawag ng kaniyang pangalan. Isang pamilyar na boses na kaytagal niyang inasam na marinig muli."Rafaela. . ."Pero hindi lumingon ang babae sa kadahilanang baka guni-guni niya lamang ito. Ngunit narinig niya ulit ang malambing at may pagsuyong tinig nito."I am so sorry,"Hindi na nakatiis si Rafaela at tumayo siya sabay dahan-dahang lumingon, hawak nito ang kaniyang malaking tiyan na ikinagulat ng taong ngayon ay nasa kaniyang harapan. Ang taong akala niya ay guni-guni niya lamang.But it's real.He is real. . .Gabriel Mondragon is now in front of her, looking at her with so much emotions in his handsome face.Hindi alam ni Rafaela ang aksyong gagawin. Ngunit nang magtangkang humakbang papalapit sa gawi niya si Gabriel ay siya namang pag-atras nito.She's longing for him but not to the extent na gusto niya itong mak
"Fernando!" sigaw ko. Napatayo ako at akmang lalapit sa kaniya nang lumabas ang Pediatrician ni Gabino at niyakap siya."Babe, you are here." At hinalikan niya si Fernando sa labi. Bahagyang nanlaki ang mata ko sa nasaksihan. Kahit si Gabriel ay makikitaan nang pagkagulat.Nakangiti namang humarap muli si Fernando sa amin habang nakayakap ang kamay nito sa beywang ni Doktora Lopez."Ah guys, meet my fiancee, Dr. Helena Lopez," pakilala nito sa babae na doktor ni Gabino.Napatikhim naman ang doktora at umayos ng tindig. Back to her usual professionalism."So, babe. Diyan ka muna, tatapusin ko lang ang pagche-check sa anak ni Mr. Mondragon," sambit ni Doktora. Naupo naman sa aming harapan si Fernando. Ang dami kong tanong at alam kong visible iyon sa aming mukha ni Gabriel.Ngumiti ito at tumikhim."Balita ko, naghiwalay na kayo?" Ito ang unang nagbukas ng usapan. Kaya ngumiti lang din ako at tumango."Yeah, four months ago. . ." ako na ang sumagot in behalf of the two of us ni Gabriel.
ROWENA'S POV"Rowena?" Napalingon naman ako sa tumawag sa akin. Ngumiti ako nang mapagsino ko ito."Doc Evangeline, nice seeing you here," balik na bati ko sa kaniya."Kumusta ka na?" tanong niya."Ito, doing fine. Feeling good." Napangiti naman siya sa naging sagot ko."Ano nga pala ang pinunta mo rito sa Hospital?" Nagkibit-balikat lang ako."Visiting a friend. . ." simpleng sagot ko.Niyaya niya naman akong magkape sa cafeteria ng Hospital.I am sipping my coffee nang magtanong siya, "Balita ko hiwalay na kayo ni Gabriel Mondragon." Ngumiti lang ako at tumango."I never thought that to happen between the two of you," sambit nito at napailing."Ako rin, hindi ko inakalang hindi na pala ako ang mahal niya. Nagpakampante akong hindi niya ako ipagpapalit sa iba. But then, I even saw them having sex," parang wala na lamang na kwento ko.Napatutop siya sa kaniyang bibig. . . Doc Evangeline is also a victim of infidelity of her husband. Unlike me nga lang na hindi alam ng publiko na ang d