Three days... tatlong araw na kaming magkasama ni Gabriel Mondragon sa iisang bahay. Alam kong mali na manatili siya sa tabi ko kahit sabihin ko man sa aking sarili na ito ay para sa anak niyang nasa sinapupunan ko ang dahilan ngunit sa tuwing uuwi siya rito ng nakangiti at masaya, nakakaramdam na rin ako ng sobrang galak sa aking kalooban para sa kaniya. Kaya kahit pakiramdam ko ay mali ang aming mga ginagawa lalo na ang pagtatabi namin gabi-gabi sa pagtulog ay mayroon pa ring boses na nagsasabing... okay lang iyan, just stay still, it's for the baby inside you, para maramdaman niya ang warmth ng kaniyang ama sa kaniya by being beside you, who was carrying and taking good care of him.Napaigtad naman ako nang maramdaman ko ang pagpasok ng kamay ni Gabriel sa loob ng aking blusa. He was caressing my naked boobs. Oh my God... this is wrong but, it --it feels perfect! His soft big hands that touching my sensitive nipples and cupping my medium size mounds that perfectly fits to his hands.
"Hello... are you still there, Raffi?" Napabalik-huwesyo naman ako nang marinig ko ang pagsasalita ng kausap ko na nasa kabilang linya. It's Trina, nasa ibang bansa ito kaya wala siyang kaide-ideya na magkasama kami ni Gabriel ngayon sa iisang bubong.Kahit gusto ko mang ipaalam at ikwento sa kaniya ay wala akong lakas ng loob... dahil bali-baliktarin man ang mundo , mali itong ginagawa namin ni Gabriel. May asawa siyang tao at gumagawa kami ng mga bagay na hindi namin dapat ginagawa dahil isa lamang akong baby-maker niya, na mawawalan na ng koneksyon sa kaniyang buhay after nine months, kapag naisilang ko na ang anak niya. Kasabay nang pagkaputol ng umbilical cord na nagkokonekta sa amin ng baby niya ay ang pagkaputol din ng koneksyon naming dalawa. Kaya ayaw ko ng marami pang tao ang masangkot sa gulong ito, as much as possible, I will keep this on my own."Y-yes, Trina... kumusta?""Okay lang ako rito, ikaw... ikaw ang kumusta riyan, kumusta ang pagbubuntis mo, nahihirapan ka ba? M
"I am free this weekend..." biglang sambit ni Gabriel na ikinatingin ko sa kaniya.Andirito kami sa hapag-kainan, kumakain ng agahan. Napatingin naman ako sa kalendaryo ng aking cellphone... Friday pala ngayon, at halos isang linggo na kaming magkasama ni Gabriel, at magiging huling linggo na naming malayang magkasama next week dahil uuwi na rin ang asawa niya sa susunod na lunes. Tumunghay naman ako sa kaniya at ngumiti dahil nakatingin na ito sa akin at mukhang hinihintay ang magiging pagtugon ko sa sinabi niya.Ano bang gusto niyang sabihin ko?"Then that's great, pwede kang mag-two days vacation sa isang magandang lugar," suhestiyon ko naman sa kaniya. At pinokus muli ang atensyon ko sa pagkain ko."Tama ka, we should travel out of town this weekend," sambit nito na ikinakunot-noo ko naman."W-what?" hindi makapaniwalang tugon ko.Ano na naman bang gusto niyang mangyari ngayon?"One of my cousins, owned a private island. Pwede tayo roon," parang wala lang na sambit nito sa akin, n
ROWENA'S POV"Let's go, Ms. Rowena ...""Yes... Just a minute, I will just call my husband..." sambit ko na lamang sa kasamahan ko at kinuha ang aking cellphone to call him, Gabriel Mondragon... I already missed him yet hindi man lang siya tumatawag sa akin. Tsk. Its been a week already.Ilang pag-ring pa bago niya ito sagutin."Hello, Honey?" bungad ko na may ngiting nakapaskil sa aking labi kahit alam kong hindi niya man ito nakikita."Hello, Mrs. Mondragon... pasensya na po kung sinagot ko ang tawag niyo, naiwan po kasi ni Sir Gabriel ang phone niya rito sa office." What? Tumingin naman ako sa aking relo to check what's the time in the Philippines, naka-set pa rin kasi ito sa PH time kahit andito ako sa New York City ngayon... and its aleady 6:00 in the evening there. Kaya siguro umuwi na ito."Oh... umuwi na ba siya, Clara?" tanong ko sa kaniya upang sa bahay na lang ako tatawag."Yes, Ma'am. Pero hindi ko po sigurado kung makokontak niyo po siya sa bahay niyo. Sir Gabriel went ho
The two days trip namin ni Gabriel sa isla ng pinsan niya ay naging masaya naman. . . doon ko mas naramdamang excited siya na makapanganak ako, mahawakan at maalagaan ang magiging baby namin. I mean ang magiging baby nila ni Miss Rowena.Inalagaan niya ako na parang kaniyang tunay na asawa na nagdadalang-tao sa aming unang tagapagmana. . . oo nga, anak niya naman talaga ito pero kay Rowena, hindi kay Rafaela. . . hindi sa akin. Isang kasangkapan lamang ako para mabuo ang kanilang pamilya.Kailangan ko na nga talagang tanggapin ang katotohanang hindi akin ang batang dinadala kong ito. . . it's his baby and Rowena's.Alam kong mahal na mahal niya si Rowena, dahil kahit ako ang kasama niya ay ang asawa niya pa rin ang iniisip at inaalala niya bawat segundong lumipas. Ako ang katabi niya sa pagtulog, ang kayakap ngunit pangalan ni Rowena ang kaniyang binabanggit gabi-gabi.Dumating na nga ang araw na matatapos na ang aming bahay-bahayan dahil uuwi na ang kaniyang asawa. At hiniling kong i
"Rowena. . .""Please consider us adopting a new born baby. . ." Mga katagang sinambit ni Gabriel kagabi na hindi mawala-wala sa isipan ko."Rowena? Still there, anak?"Napabalik-huwesyo ako nang marinig ko ang boses ng aking ina sa kabilang linya, tinawagan ko kasi ito ngayong umaga para hingin ang opinyon niya sa kagustuhang mag-ampon ni Gabriel ng bagong silang na baby. I need my mom's opinion about this, ayokong magsisi ako sa huli kapag nagdesisyon kaagad ako na hindi siya kinokonsulta."Ah, Mom. . . yes, I called because I just want to ask you about something. I really need your opinion about this," sambit ko pero nag-aalangan pa rin akong buksan ang tapiko tungkol sa bagay na iyon ngunit I really need to do this."What is it, anak?""Is it okay to adopt a new born baby?" tanong ko ng deretso sa aking ina."Mag-aampon kayo ni Gabriel? Wala na bang ibang paraan para mabuntis ka, anak?" balik tanong nito na gumuhit ng kung anong sakit sa aking damdamin. Hindi naman lingid sa kaala
ROWENA'S POV"Miss Rowena, hindi pa ba kayo uuwi?" tanong sa akin ni Sarah. Umiling lang ako at ngumiti."Mauna na kayo, ako na ang magsasarado ng studio. Susunduin kasi ako ni Gabriel eh." Nakita ko ang pagsimangot ng sekretarya ko. Napansin ko siyang tumingin sa kaniyang wristwatch."Pero Miss, maga-alas otso na po, di ba po alas singko niya kayo susunduin dapat?" sambit pa nito."Baka may naging problema lang sa opisina niya kaya na-late siya. Sige na, Sarah... I can handle myself." Ngumiti na lang ako ulit sa kaniya at nagpakalumbaba sa mesa ko.Saan na kaya si Gabriel?Narinig ko na lamang ang pagbuntonghininga ni Sarah. "Sige po, Miss Rowena, mauna na po ako. Ingat po kayo ha," paalam na nito.Kinuha ko naman ang cellphone ko para tawagan si Gabriel, actually kanina pa ako tumatawag sa kaniya pero ring lang ito ng ring. And for the nth time, hindi niya ito sinasagot hanggang maging unattended na ang number niya.What's wrong with him? Hindi kaya naaksidente siya o kung ano man?
Isang buwan na ang lumipas. . .Ngunit wala pa ring Gabriel Mondragon na nagpapakita sa akin para kunin ang anak ko.Andirito pa rin ako sa South Ridge kung saan ako ibinahay pansamantala ni Gabriel. I am waiting for him to appear in front of the house everyday. At sa bawat araw na nagdaraan na kasama ko ang baby ko ay parang isang malaking torture para sa akin.Torture because. . I am not letting myself to fall in love with this little fella that I am holding right now. But how I cannot? He is so adorable and lovely. I can't help but to fall in love with him.I am putting him to sleep while I am breastfeeding him when someone knocks on my front door.Bigla naman akong nakaramdam ng pangamba but because of thinking that it was just Trina ay dahan-dahan akong tumayo sa pagkakaupo, tinungo ang pintuan habang buhat at pinapadede ko pa rin si Gabino.Pagkabukas ko ng pinto ay isang napakagwapong nilalang ang tumambad sa akin."G-Gabriel. . ." mahinang sambit ko.It was Gabriel Mondragon