Chapter 21

Dalawang araw ang matuling lumipas. At sa dalawang araw na iyon ay nanatili lamang kami sa penthouse ni Freianne. Kahit papaano narin ay gumagaling na ang mga galos niya sa katawan. At ang marka sa leeg niya unti unti naring bumabalik sa normal nitong kulay at kinis.

Sa unang araw na nakabalik kami ng manila ay wala kaming ginawa kung hindi ang magpahinga sa kwarto. Bawat tanong ko kung ayos lang ba siya ay iisa lang palagi ang sagot niya. That she's fine.

Nang umabot ang gabi at pareho na kaming nakahiga sa kama ay biglang pumasok sa isip ko ang tungkol sa lalaking umaangking kapatid raw niya at ang lalaking dapat ay kikitain niya sa Cagayan bago siya mawala.

Nakaunan ako sa isang braso niya. Siya naman ay panaka nakang dinadampian ng magagaan na halik ang noo ko. At sa bawat dampi ng labi niya sa noo ko ay napapapikit ako at napapangiti. She really is my home. There is no doubts on that.

Sa bawat hampas ng puso niya ay umaabot sa pandinig ko. Walang nagsasalita sa amin. But the thu