Lumipas ang mga araw, at bumalik si Perlie sa kanyang abalang buhay bilang isang mang-aawit. Ipinagpatuloy niya ang kanyang ginagawa, nagtanghal sa kanyang mga karaniwang gig at hinahamon ang mga manonood sa kanyang makapangyarihang boses. Ang kilig ng pag-arte sa entablado ay pamilyar at nakapagpapalakas ng loob, kahit na siya ay humaharap sa mga pagsubok at tagumpay ng kanyang karera.Sa bawat pagtatanghal, ibinuhos niya ang kanyang puso sa kanyang mga kanta, nakakonekta sa kanyang mga tagahanga sa paraang nagdulot ng kasiyahan sa kanya at sa kanila. Ang musika ang kanyang pagtakas, isang paraan upang ipahayag ang kanyang sarili at makahanap ng kapayapaan sa ritmo ng buhay.Bagaman ang mga hamon sa kanyang personal na buhay ay nananatili sa likod, ang entablado ay nagbigay sa kanya ng pakiramdam ng layunin at kasiyahan. Ang mga ilaw, ang palakpakan, at ang musika ay nagbigay sa kanya ng pakiramdam ng buhay.Habang nasa kalagitnaan ng pag-eensayo si Perlie, maaliwalas ang kanyang pal
Akala ni Jasmine na ligtas si Perlie, napapalibutan ng kanyang mga kaibigan at abala sa kanyang mga pagtatanghal. Ang hindi nila alam ay may isang stalker na nagkukubli sa mga anino, pinapanood ang bawat galaw. Ang mga mata ng stalker ay malamig at mapanlikha, nakatuon kay Perlie na may nakakabahalang pagkahumaling.Habang ang hotel ay puno ng tawanan at musika, ang manliligaw ay matiagang naghintay, nakatago sa mga madilim na sulok. Tuwing lumalabas si Perlie para huminga ng sariwang hangin, sinusundan siya ng stalker, maingat na pinapanatili ang distansya. Ang kilig ng pagmamasid sa kanya, paghihintay sa tamang pagkakataon, ang nagbigay-buhay sa kanyang madilim na intensyon.Jasmine ay nakaramdam ng seguridad sa hotel, hindi alam ang panganib na tahimik na lumalapit. Naniniwala siyang si Perlie ay hindi matitinag, napapalibutan ng karangyaan ng kanyang tagumpay. Ngunit may nakatagong banta na nagkukubli malapit, ang atmospera ay nagbago mula sa isang pagdiriwang patungo sa isang ora
Hotel RoomMatapos ang insidente, bumalik si Perlie sa kanyang hotel room kasama si Jasmine. Maingat ang bawat kilos ni Perlie, tulad ng isang ibong nasaktan at hindi sigurado kung kailan ulit babagsak ang peligro.Perlie (umuupo sa gilid ng kama, umiiyak):"Paano kung may iba pa siyang plano, Atty. Jasmine? Paano kung hindi ito ang huli?"Jasmine (matatag, hinawakan ang kamay ni Perlie):"Hindi ko hahayaang mangyari iyon. May mga hakbang tayong gagawin. Sa ngayon, magpahinga ka. Kami na ang bahala. Pero kailangan mo ring magpakatatag, Perlie."Habang nagpatuloy ang interogasyon, ang kaba sa mukha ng stalker ay unti-unting napalitan ng bahagyang ngiti, tila ba may tinatago siyang sikreto. Ang investigator ay tumayo mula sa kanyang upuan, tumingin nang matalim, at inilapag ang isang makapal na folder ng mga ebidensiya sa mesa.Investigator (madiin ang tono):"Ryan Reston. Isang kilalang producer, hindi ba? Pero bakit ka napunta sa ganitong sitwasyon? Hindi ba't dapat nasa harap ka ng c
Jasmine (naglalagay ng folder sa mesa ni Michael):"Mukhang malalim ang iniisip mo. Ano na naman 'yan?"Michael (nagpakawala ng isang mahinang buntong-hininga):"The Reston family wants me to represent Ryan. Gusto nilang ipagtanggol ko siya laban kay Perlie."Jasmine (halatang nagulat, tumigil sa ginagawa):"Michael, seryoso ka ba? Alam mo kung gaano kalapit si Perlie sa akin. Hindi lang ito simpleng kaso; may trauma siyang pinagdadaanan dahil sa stalker na 'yan."Michael (tumayo, humarap kay Jasmine):"Alam ko, Jasmine. Pero ito ang trabaho ko. Hindi ako pwedeng pumili ng kliyente base sa personal kong opinyon. Ang bawat tao, kahit gaano kasama, ay may karapatang ipagtanggol."Jasmine (tumitig kay Michael, halata ang frustration):"At willing ka bang ipagtanggol ang isang taong muntik nang sumira ng buhay ng ibang tao? Michael, hindi ito basta-basta. Alam mong hindi ka lang abogado—may responsibilidad ka ring moral."Jasmine (nakatitig kay Michael, bakas ang galit at sakit sa kanyang
Halos mabitawan ni Jasmine ang sulat sa kanyang kamay. Ang mga salita sa papel ay tila nagliliyab sa kanyang isipan, at alam niyang hindi na ito simpleng stalker case—ito na ay laban para sa buhay ni Perlie. Ang bawat pangungusap ay puno ng banta at takot, at hindi na niya kayang balewalain ang sitwasyon. Determinado siyang tapusin ang labanang ito, anuman ang mangyari.Jasmine (mahigpit na hawak ang sulat, mariing nagsalita sa sarili):"Hindi kita papayagang sirain ang buhay ng kliyente ko. Ryan Reston, kung akala mo'y matatakot mo ako, nagkakamali ka."Tumayo siya at agad na kinuha ang kanyang telepono upang tumawag.Jasmine:"Inspector, kailangan ko kayong makausap agad. May bagong banta laban kay Perlie, at malinaw na ang suspek ay si Ryan Reston. Kailangan natin ng mas mahigpit na seguridad para sa kanya."Sa Condo ni PerlieTahimik na naghahanda si Perlie para sa isang rehearsal nang biglang tumunog ang telepono niya. Si Jasmine ang nasa kabilang linya.Jasmine (seryoso):"Perli
Sa bawat segundo ng paghahanda ni Jasmine, ramdam niya ang bigat ng responsibilidad na nakapatong sa kanyang balikat. Ang mukha ni Perlie Estacio—pagod, sugatan, at puno ng takot—ay hindi maalis sa kanyang isipan. Sa loob ng kanyang opisina, nagkalat ang mga dokumento, kopya ng CCTV footage, mga sworn statements, at mga litrato mula sa eksena ng insidente sa hotel. Alam niyang kailangan niyang gawing perpekto ang kaso dahil ang katunggali niya sa korte ay hindi basta-basta—si Atty. Michael Luna, isang abogado na kasing husay niya, ngunit kaibuturan ng kanyang buhay.Opisina ni JasmineJasmine (sa kanyang sarili, habang binubusisi ang mga ebidensya):"Ryan Reston, hindi mo na magagamit ang pangalan mo para lokohin at abusuhin ang mga tao. Sisiguraduhin kong makakamit ni Perlie ang hustisyang para sa kanya."Pumasok ang kanyang legal assistant na si Carla, dala ang pinakabagong ulat mula sa pulisya.Carla:"Ma’am, ito po ang mga karagdagang detalye mula sa hotel security. May natagpuan
Habang pinagmumuni ni Michael ang huling pag-uusap nila ni Ryan, dama niya ang bigat ng sitwasyon. Ang kaso ay nagiging mas kumplikado at mahirap kaysa sa inaasahan niya. Hindi na ito basta-basta tungkol sa pagtatanggol ng isang kliyente, kundi tungkol sa prinsipyo ng hustisya at integridad. Habang gumugol siya ng oras sa kanyang mga dokumento, tumunog ang kanyang telepono. Isang mensahe mula kay Jasmine ang nagbigay sa kanya ng pahinga mula sa naglalakihang pag-iisip.Jasmine (text message):"Michael, humanda ka sa court. Lahat ng ebidensya ay buo na. Walang palusot si Ryan. Alam mo kung anong dapat gawin. I’m counting on you."Ang mensahe ni Jasmine ay may kabuntot na matinding pressure, ngunit alam ni Michael na ito rin ang magiging dahilan kung bakit mas lalakas pa ang kanyang loob. Hindi na siya pwedeng mag-atubili. Kung ang pinoprotektahan niya ay hindi lang ang kliyente, kundi ang kanyang pagkatao bilang abogado at ang tiwala ng mga taong umaasa sa kanya, kasama na si Jasmine.
Jasmine (tumayo muli, mata’y tumingin nang diretso kay Michael):"Ang intensyon niya ay malinaw. Hindi ito pangkaraniwang pagpunta sa hotel. Nasa CCTV na naka-uniform siya bilang roomboy. Paano niya maipapaliwanag ito?"Tahimik si Michael saglit bago sumagot.Michael:"Iyon ang aming ipapaliwanag, at sa tamang oras, ipapakita ko ang kawalan ng malisya sa mga kilos ng aking kliyente."Ngunit mabilis na bumalik ang depensa ni Michael.Jasmine (mahigpit at malamig ang boses, nakatitig kay Ryan):"Ryan, ikaw ba ang nagpadala ng threaten letter samin ni Perlie?"Bahagyang tumagilid ang ulo ni Ryan, isang mapanlinlang na ngiti ang sumilay sa kanyang labi.Ryan (malamig ang tono, tila nagbibiro):"Bakit ko naman gagawin iyon, sa inyo Atty at kay Perlie? Para saan? "Jasmine (bahagyang nagtaas ng kilay, hindi papadaig):"Ang hindi pagsagot nang diretso ay isa nang sagot, Mr. Reston. Ang mga banta ay isang paraan ng mga desperado. At sa tingin ko, iyon na ang estado mo ngayon."Ryan (sumeryoso
Jasmine at Michael ay naglakad sa gitna ng mga tao na bumabati habang papunta sila sa pavilion kung saan inihanda ang kasalanan. Ang ikakasal na babae at lalaki ay umupo sa isang maliit na mesa sa harap ng lahat. Malamang ay nag-enjoy sila sa pagkain, bagaman, sa kalaunan, wala sa kanila ang nakakaalala ng marami sa hapon na iyon. Ang hapon ay tila naganap sa isang ulap. Nandiyan sila, pero hindi talaga nila ito na-enjoy. Pagkatapos ng pagkain, nagkaroon ng mga litrato, ang cake, at ang obligadong pakikisalamuha sa lahat. Sa lahat ng ito, naramdaman ni Michael ang presensya ng kanyang minamahal sa kanyang tabi. Wala siyang magawa kundi hawakan ang kanyang kamay, o yakapin siya, o baka bigyan siya ng paminsan-minsan na halik.Sa wakas, nasa kanilang sasakyan na ang dalawang magkasintahan at papunta na.Ipinatong ni Jasmine ang kanyang belo sa kanyang kandungan, at inalis ang mga pin sa kanyang buhok, hinayaan itong malayang bumagsak sa kanyang mga balikat. Isang napakalaking ginhawa an
Napangiti si Jasmine. “Oo. Masaya lang ako. Kasi ngayon, hindi lang ikaw ang nakuha ko… kundi isang buong pamilya na nagmamahal sa atin.”Hinalikan ni Michael ang noo ng kanyang asawa. “At simula ngayon, wala nang iwanan. Tayo na habambuhay.”Napuno ng tawanan at kasiyahan ang buong bulwagan habang nagsasayaw sina Michael at Jasmine sa gitna ng dance floor. Ang malambing na tunog ng musika ay lumulutang sa ere, sinasabayan ng marahang tapik ng mga paa sa sahig. Lahat ng mata ay nakatuon sa bagong kasal, kitang-kita ang wagas na pagmamahalan sa kanilang titig at ngiti."Parang panaginip," bulong ni Jasmine habang nakasandal sa dibdib ni Michael."Hindi ito panaginip, mahal. Totoo ito. Ikaw at ako, sa wakas," sagot ni Michael habang hinihigpitan ang yakap sa kanyang asawa.Isa-isa nang lumapit ang kanilang pamilya at kaibigan upang magsabit ng pera sa kanilang kasuotan, isang tradisyong sumisimbolo sa magandang buhay na kanilang pagsasama. Tuwang-tuwa ang mga bisita sa paglalagay ng per
“Ikaw ang tahanan ko,” sabi ni Michael habang pinapansin ang mga mata ni Jasmine na nagsisilbing ilaw sa dilim ng kanyang buhay. “At sa kahit anong bagyo o pagsubok, hindi kita iiwan.”Si Jasmine, na may isang malalim na ngiti sa kanyang labi, ay tumugon, “Ikaw ang pangarap kong natupad, Michael. At ngayon, hawak ko na ang buong mundo sa pamamagitan ng pagmamahal mo.”“Ang love ko for you is beyond words, Jasmine. Walang katapusan.”Napaluha si Jasmine, ngunit ito ay luha ng labis na kasiyahan.“Ikaw ang pangarap kong natupad,” sagot niya, may bahagyang panginginig sa boses. “Ikaw ang liwanag sa buhay ko, ang dahilan kung bakit ko gustong bumangon araw-araw. Wala nang ibang hihigit pa sa pag-ibig ko sa’yo. Mamahalin kita sa bawat segundo ng buhay ko.”Maraming sa kanilang mga bisita ang napaluha sa ganda ng kanilang panata.“Sa ngalan ng pag-ibig na pinagtibay ng Diyos, ngayo’y ipinahahayag ko kayong mag-asawa,” malakas at puno ng kasiguraduhan na sabi ng pari. Pinatnubayan sila ng p
Dumating na ang araw na matagal nang inaabangan—ang kasal ni Michael at Jasmine. Sa loob ng marangyang simbahan, ang lahat ay abala sa paghahanda. Ang mga mahal sa buhay, mga kaibigan, at mga kasamahan sa trabaho ay naroroon, puno ng saya at emosyon.Nakatayo si Michael sa harap ng altar, suot ang isang itim na tuxedo na pino at elegante. Ngunit sa kabila ng hitsura niyang kalmado, kitang-kita ang kaba sa kanyang mga mata. Ang mga kamay niyang bahagyang nanginginig, at hindi maiwasang mag-alala tungkol sa kung anong mangyayari.Naramdaman ito ng kanyang best man, si Ruben, kaya’t tinapik siya nito sa balikat. “Relax lang, pare. Sigurado ka na diyan?”Ngumiti si Michael, kahit na ramdam niya ang panginginig ng kanyang mga kamay. “Walang kahit anong makakapigil sa akin na pakasalan siya.”Napangiti si Romeo. “Maganda ‘yan. Kasi kung sakali, tataliin ka namin sa altar.”Tumawa si Michael, ngunit hindi maikakaila ang tensyon sa kanyang boses. “Matagal ko nang alam na siya lang ang gusto k
At sa gabing iyon, sa kabila ng kilig, saya, at pang-aasar ng kanyang mga kapatid, ramdam ni Jasmine ang isang bagay—hindi lang pagmamahal ni Michael kundi ang pagmamahal at suporta ng kanyang pamilya.Bukas, magsisimula na ang bagong yugto ng kanyang buhay. At handa na siya.Natawa si Jasmine sa biro ng kanyang mga kapatid, sabay yakap sa tatlo. "Salamat, mga kuya ko. Hindi ko alam ang gagawin ko kung wala kayo."Ngunit sa yakap niyang iyon, naramdaman niya ang bigat ng kanilang pag-aalala. Hindi lang simpleng pang-aasar ang ginagawa ng kanyang mga kuya—tunay silang nagmamahal at nag-aalala sa kanya.Si Romeo, ang panganay, ang unang bumitaw sa yakap at tiningnan siya nang seryoso. "Jas, alam mo namang hindi ka na namin baby girl, ‘di ba?""Pero kahit kailan, hindi rin namin hahayaan na mag-isa ka," dugtong ni Roel, halatang pinipigil ang emosyon.Si Ruben naman ay pasimpleng huminga nang malalim bago nagsalita. "Ate, gusto lang naming siguraduhin na kahit ikinasal ka na, hindi ka ma
Lahat ng wedding invitations ay handa na—maingat na nakalagay sa mamahaling sobre na may eleganteng embossing ng pangalan nina Atty. Jasmine at Atty. Michael. Ang bawat detalyeng pinili nila ay sumasalamin sa kanilang pagmamahal—mula sa engrandeng disenyo ng imbitasyon hanggang sa maselang pagkakayari ng wedding gown ni Jasmine, isang obra maestra na idinisenyo upang mapanatili ang kanyang kagandahan at pagiging elegante sa araw na iyon.Ang reception venue ay hindi rin basta-basta. Pinili nilang mabuti ang lugar na magiging saksi sa simula ng kanilang buhay bilang mag-asawa. Isang malawak at eleganteng garden venue na napapaligiran ng makukulay na bulaklak at ilaw na magbibigay ng mahiwagang ambiance sa gabi ng kanilang pag-iisang dibdib.Sa opisina ni Michael, maingay ang kulitan at pagbati ng mga kasamahan niya.“Pare, hindi ko akalaing may makakapagpaamo sa ‘yo!” natatawang biro ni Atty. Ramirez habang tinapik siya sa balikat. “Akala namin, ikakasal ka na lang sa trabaho mo!”Napa
Ang pagbibigay ng oral ay hindi isang gawain; ito ay isang bagay na mahal na mahal niyang gawin. Gusto niyang pasayahin si Michael sa ganitong paraan ng maraming oras, pinapaligaya siya nang paulit-ulit.Labanan ni Michael ang pagnanais na kontrolin ang sitwasyon; inubos nito ang lahat ng kanyang sariling kalooban upang hindi ipasok ang kanyang ari sa matamis na bibig ni Jasmine. Bawat dila, o sipsip, o halik na ibinigay niya sa kanyang ari ay parang kuryente. "Putang ina!" sigaw niya nang suck-an niya ang ulo ng kanyang titi, "ang galing mo!"Jasmine ay ngumiti sa loob sa kanyang kasigasigan; ginamit niya ang kanyang dila sa sensitibong ilalim habang maayos na sinipsip ang makapal na ulo ng kanyang ari. Pumasok siya sa isang lugar kung saan lahat ay tumigil sa pag-iral maliban sa kanyang pangangailangan na mapasaya.Nahihirapan siyang kontrolin ang panginginig sa kanyang mga binti. Hindi niya kailanman naisip na si Jasmine ay nasa kanyang mga tuhod, sinususo ang kanyang ari. Hindi, n
Ang dalawang magkasintahan na ngayon ay engaged na ay nagdikit sa isa't isa, tinatamasa ang pagiging malapit ng kanilang mga katawan. Ang mga kamay ni Michael ay nag-explore sa katawan ni Jasmine mula sa kanyang matigas at masikip na puwit hanggang sa kanyang makinis na puki at pataas sa kanyang maliliit na suso. Jasmine binuka ang kanyang mga binti, at ang titi ni Michael ay tumayo nang mataas sa kanyang mga binti, na nagpapahintulot sa kanya na himasin ito sa tubig. Ang laki ng titi ni Michael ay ikinabahala siya, at sa isip niya ay nagtataka siya kung tama bang ialok niya ang kanyang puwit sa kanya.Pareho silang napatalon nang muling umawit ang loon sa kanila. Walang nakapansin sa tahimik na pagbalik ng ibon habang lumulutang ito sa kanal at huminto ilang talampakan sa harap nila."Parang may tagahanga tayo," tawang sabi ni Jasmine, "siguro akala niya pinapasok natin ang kanyang teritoryo.""Either that or gusto niyang manood," tawa ni Michael."Hmm, dapat ba tayong pumunta sa da
Nagpasya sina Michael at Jasmine na gumugol ng tahimik ngunit makabuluhang weekend sa lawa upang i-celebrate ang tagumpay ni Michael sa kaso. Habang papunta sa lugar, ang stereo ng sasakyan ay tumutugtog ng malalambing na kanta, at ang bawat minuto ng biyahe ay parang isang panibagong simula. Tumigil sila sa isang tahimik na bahagi ng lawa kung saan ang kalikasan ay tila kumakanta rin ng kanilang tagumpay—ang banayad na alon, ang mahinang ihip ng hangin, at ang magiliw na liwanag ng araw.Habang naglalakad sila sa gilid ng lawa, isang ski boat ang dumaan, na puno ng masasayang tao. Ang tunog ng lumang kanta ng Iron Butterfly, In-A-Gadda-Da-Vida, ay umalingawngaw sa paligid. Napatingin si Michael sa bangka, at may ngiti sa kanyang mukha. “Alam mo ba, Jasmine, natatandaan ko pa ang kantang 'yan. Noong bata pa ako, naririnig ko 'yan sa radyo ng lolo ko habang nagkakape kami sa likod ng bahay. Parang kailan lang.”Napangiti si Jasmine habang nakatingin sa kanya. “Lagi kang may magandang k