Habang patuloy ang pagtutok ni Michael sa mga tauhan ni Ilagan, ang mga saksi ay patuloy na nagsasalita. Si Mary, ang unang biktima, ay humarap at nagsalita ng tahimik ngunit matibay na boses. "Hindi ko po makakalimutan ang lahat ng naranasan ko. Ang mga mata nila, ang kamay ng mga tauhan ni Ilagan na nagdala sa akin sa isang lugar na wala akong kalaban-laban. Maraming akong kasamahan na hindi na nakaligtas. Ang iba, pinatay na, ang iba, iniiwan lang sa ilalim ng dilim," ang sabi ni Mary, habang ang kanyang mga mata ay napuno ng luhang nagpapatibay sa kanyang mga salita."Ang mga biktimang tinanggalan ng kanilang mga pangarap, mga buhay na hinawakan ng mga kamay ng kapwa-tao!" sigaw ni Michael. "Kung ang katotohanan ay hindi pa sapat na ebidensya sa inyong mga mata, tignan niyo ang kanilang mga kwento. Tignan niyo ang kanilang mga mata!"Sa mga salitang iyon, ang buong courtroom ay parang isang pook ng katahimikan. Bawat isa ay natulala, pati na rin si Atty. Facunla. Hindi niya kayang
Si Jasmine ay humarap at tumingin kay Michael. “Michael, hindi ko na kayang magtago,” ang mahinang sagot niya, ang kanyang boses ay naglalaman ng emosyon na matagal nang nakatago. “Hindi ko na kayang hindi aminin sa aking sarili na… na mahal kita.”Ang mga salitang iyon ay nagpatigil kay Michael. Ang bawat nilalaman ng kanyang puso ay nagising mula sa isang matagal na pagkakahimbing. “Jasmine…” ang tanging nasabi ni Michael, at ang mga mata ni Jasmine ay nagsimulang magbuhos ng luha, ang mga sugat na iniiwasan niyang harapin ay sumabog.Hindi na sila nagpaligoy-ligoy pa. Ang kanilang mga puso ay nagtagpo, puno ng pag-asa at sakit. Si Michael ay dahan-dahang humarap kay Jasmine at iniabot ang kanyang kamay sa kanya. Hindi na nila kailangang magsalita ng marami. Ang lahat ng emosyon ay naiparating sa kanilang mga mata.Ang pagtanggap ni Jasmine sa kanyang nararamdaman ay hindi lamang isang simula ng bagong pag-ibig, kundi isang simula ng muling pagbangon. Sa gitna ng lahat ng kalupitan
Hindi makapagsalita si Michael. Ramdam niya ang lalim ng sakit ni Katherine, at ang katotohanang siya ang dahilan nito. Gusto niyang magsalita, magpaliwanag, humingi ng tawad, ngunit alam niyang ang anumang sasabihin niya ay hindi na magbabago sa desisyon ni Katherine.“Katherine…” Ang kanyang tinig ay mahina, halos isang bulong. “Patawad. Kung pwede lang baguhin ang lahat, ginawa ko na. Pero tama ka, hindi mo deserve ang ganito.”Ngumiti si Katherine, ngunit sa pagkakataong ito, ang ngiti ay may bahid ng pagtanggap. “Michael, ang pag-ibig ay hindi laging tungkol sa pagtitiis. Minsan, ito ay tungkol sa pagtanggap na tapos na ang kwento. At sa atin, ito na ang katapusan. Maghihilom din ako, at magpapatuloy. Ganun din dapat ang gawin mo.”Ang mga salitang iyon ay tila mabigat na yelo sa puso ni Michael. Tumango siya, tinanggap ang desisyon ni Katherine kahit pa ito’y masakit para sa kanya. Alam niyang ito na ang tamang panahon para pakawalan ang kanilang relasyon, para bigyan ng pagkaka
Ang araw ng hatol ay dumating. Sa loob ng hukuman, nagtipon ang mga tao—mga biktima, kanilang pamilya, mga testigo, at media. Ang atmospera ay napakabigat; bawat isa ay nakaramdam ng tensyon na tila isang bombang malapit nang sumabog. Sa harap ng lahat, si Ex-Mayor Ilagan Amor, nakaposas, ay tahimik na nakaupo. Ang kanyang dating makapangyarihan at maangas na tindig ay napalitan ng lamlam at kawalang-katiyakan.Nagsimula ang pagdinig nang tumunog ang malakas na martilyo ng hukom. "Ang hukuman ay muling nagbubukas para sa kasong People of the Philippines versus Ilagan Amor."Tumayo si Judge Mariano, ang kanyang boses ay puno ng awtoridad. “Ito ang araw ng paghatol. Ang mga ebidensya ay naipresenta, ang mga testimonya ay napakinggan, at ang bawat panig ay nabigyan ng pagkakataong magpaliwanag. Ngayon ay ibababa na natin ang desisyon.”Bago basahin ang hatol, pinayagan ng hukuman ang bawat kampo na magbigay ng kanilang huling pahayag.Si Michael Luna, ang Abogado ng Prosekusyon:Tumayo s
“Your Honor, ang mga biktima ay nagsalita na. Hindi lang ito simpleng alegasyon. Ito ay sinusuportahan ng mga ebidensya—mga testigo, mga rekord, at mismong mga transaksyon ni Ilagan Amor. Siya ay hindi inosente, hindi kailanman. Siya ang ugat ng lahat ng kasamaan na ito.”Lumapit siya kay Ilagan, ang kanyang mga mata ay puno ng galit ngunit kontrolado. “Ilang buhay ang nasira mo, Ilagan? Ilang pamilya ang nawalan ng pag-asa dahil sa’yo? Hindi mo matatakasan ang katotohanan. Hindi mo matatakasan ang hustisya!”Tumayo ang hukom matapos marinig ang lahat. Ang bawat isa ay tila hindi humihinga, naghihintay sa hatol na babasahin.“Sa ilalim ng Revised Penal Code ng Pilipinas, ikaw, Ilagan Amor, ay napatunayang nagkasala sa mga sumusunod:Kidnapping sa ilalim ng Artikulo 267, kung saan nagdulot ka ng trauma at pagkawala ng kalayaan ng mga biktima.Human Trafficking sa ilalim ng Republic Act No. 9208, kung saan ginamit mo ang mga tao bilang produkto para sa sariling kapakinabangan.Murder, p
“Michael…” pilit niyang binigkas, ngunit tila ang kanyang boses ay naglaho. Ang bawat salita ay parang nabaon sa bigat ng kanyang konsensya.Ngunit si Michael, sa halip na sumagot, ay nanatiling kalmado. Tiningnan niya si Ilagan, ngunit sa kanyang mga mata ay hindi galit ang makikita—kundi ang isang malamig na pahayag ng pagkatalo at katotohanan.“Hindi mo na magagawang manakit pa ng ibang tao,” sabi ni Michael, ang kanyang boses ay matigas, puno ng determinasyon ngunit walang puwang para sa awa. “Ang lahat ng kasamaan mo ay bumalik na sa’yo, Ilagan. At ang katarungan ay nagtagumpay.”Ang mga salitang iyon ay tumagos kay Ilagan. Tila ang bigat ng mga kasalanan niya ay lalong sumikip sa kanyang dibdib. Yumuko siya, tila tinatanggap na niya ang kanyang kapalaran. Alam niyang wala nang puwang para sa pagtanggi o pagliligtas sa sarili.Habang inilalabas siya ng mga pulis, ang mga tao sa labas ay nagsimulang magsigawan. May mga nagbunyi, may mga umiyak, at may mga nanatiling tahimik ngunit
Sa likod nila, ang hustisya ay nanatili, tulad ng araw na patuloy na sumisikat—isang paalala na kahit gaano kadilim ang gabi, ang liwanag ay palaging darating.Isang gabi ng kasiyahan ang bumalot sa bahay ni Jasmine. Ang lugar ay puno ng ilaw na nagkikislapan, mga bulaklak na masinsing inayos, at masasarap na pagkain na inihanda para sa lahat ng tumulong sa tagumpay ng kaso laban kay Ilagan. Hindi lamang ito isang selebrasyon ng hustisya, kundi isang espesyal na gabi para kay Michael at Jasmine—ang gabi ng kanilang bagong simula.Si Michael ay nakasuot ng maayos na barong, ngunit may kakaibang ningning ang kanyang mga mata. Habang tinitignan niya si Jasmine, na abala sa pakikipag-usap sa mga bisita, hindi niya mapigilang mapangiti. Si Jasmine, sa kanyang simpleng floral dress, ay parang liwanag sa gitna ng gabi—ang kanyang presensya ay puno ng init at pagmamahal.“Ladies and gentlemen,” tumayo si Michael sa gitna ng lahat, hawak ang isang baso ng alak. Ang kanyang boses ay malumanay n
“Oo naman!"Jasmine ay sumigaw, ang hirap talagang magpigil ng emosyon, Bago siya makapagsalita, nagpatuloy ako, "May sorpresa ako para sa iyo.""Oh talaga?"Nagsimula siya pero pinutol ko siya at nagmadaling naghanap sa aking aparador ng medyo sexy na damit." Tumingin sa bintana, nanginginig ako, at naisip kong mas mabuti nang huwag magsuot ng masikip na damit, kaya pinili ko na lang ang aking puting cotton at ilang komportableng medyas. Alam ko, alam ko, hindi cool. Pero wala nang mas mabilis pang nagpapabagsak ng aking libido kaysa sa malamig na paa kaya pinili ko ang kaswal pero chic sa magandang jeans at leather boots. Pinahiran ko ng gloss ang aking mga labi, inayos ang aking buhok.Ang pintuan sa harap ay bumangga nang malakas sa bigat ng aming pagbagsak dito, ang kanyang bibig sa akin, pababa sa aking leeg, pinupunit ang aking kamiseta at nilalasap ang aking laman sa mga kagat at gutom na hindi ko pa naranasan sa tila walang hanggan."Putang ina, Michael," sabi ko, humihingal, h
Alam ang kanyang kahihiyan at kababaang-loob, lumipat si Michael kasama si Jasmine sa gilid ng kama nang hindi binibitawan ang yakap. Habang hawak pa rin siya na nakadikit sa kanya, inabot niya ang mga kumot at itinaas ito upang makapasok si Jasmine sa ilalim ng kumot. Makikita niya ang pasasalamat sa mga mata ni Jasmine habang tinatakpan niya ang sarili ng kumot.Ibinaba niya ang kanyang pantalon sa sahig. Nakasalampak sa kama.Hinayaan ni Michael na dumaan ang kanyang kamay sa kanyang dibdib at itulak pababa ang kumot, na nahayag ang maliit na mga suso ng kanyang asawa. Nakahiga siya sa kanyang likod, ang kanyang mga suso ay lumapat nang husto, na nagpagmukha sa mga ito na mas maliit pa. Pero maganda pa rin ang mga ito. Ang kanyang malalaking kamay ay nagsimula sa paggalugad ng kanyang maliit na katawan. Hinaplos niya ang kanyang mga suso, dahan-dahang pinipisil at pinapaikot ang kanyang mga utong.Sa kama kasama ang kanyang asawa, si Michael ay nag-aalangan nang alisin niya ang tak
Ang paningin ng kanyang asawa ay nagpatigil kay Michael sa paghinga! Walang hindi inaasahan. Alam niyang maliit ang mga suso niya, makitid ang bewang, halos sobrang payat na katawan ng isang late bloomer, at napaka-sexy na mga balakang, pero nang makita niyang halos nakahubad siya, halos mawalan siya ng malay! Siyempre, nakakuha siya ng mabilisang sulyap sa kanyang bra nang bumuka ang kanyang blouse at naipakita ito, at minsan ay nakakita pa siya ng mabilisang sulyap sa mga bahagi ng 'bawal' na laman. Maraming beses na niyang nasilayan ang kanyang utong!Maraming beses silang nagtalik at nahawakan ang kanyang mas malalaking suso sa kanilang mga pantasya tuwing hindi sila magkasama, ngunit ang 'tunay na bagay' ay labis na mas kasiya-siya kaysa sa anumang pantasya o pangarap! Ito ay totoo. Ito si Jasmine! Ang kanyang kasintahan, kasintahang babae at ngayon ay asawa na!Kinuha niya ang kanyang mga kamay at ginabayan ang mga ito sa waistband ng kanyang half-slip, at, sa kanyang paghihikbi,
Jasmine at Michael ay naglakad sa gitna ng mga tao na bumabati habang papunta sila sa pavilion kung saan inihanda ang kasalanan. Ang ikakasal na babae at lalaki ay umupo sa isang maliit na mesa sa harap ng lahat. Malamang ay nag-enjoy sila sa pagkain, bagaman, sa kalaunan, wala sa kanila ang nakakaalala ng marami sa hapon na iyon. Ang hapon ay tila naganap sa isang ulap. Nandiyan sila, pero hindi talaga nila ito na-enjoy. Pagkatapos ng pagkain, nagkaroon ng mga litrato, ang cake, at ang obligadong pakikisalamuha sa lahat. Sa lahat ng ito, naramdaman ni Michael ang presensya ng kanyang minamahal sa kanyang tabi. Wala siyang magawa kundi hawakan ang kanyang kamay, o yakapin siya, o baka bigyan siya ng paminsan-minsan na halik.Sa wakas, nasa kanilang sasakyan na ang dalawang magkasintahan at papunta na.Ipinatong ni Jasmine ang kanyang belo sa kanyang kandungan, at inalis ang mga pin sa kanyang buhok, hinayaan itong malayang bumagsak sa kanyang mga balikat. Isang napakalaking ginhawa an
Napangiti si Jasmine. “Oo. Masaya lang ako. Kasi ngayon, hindi lang ikaw ang nakuha ko… kundi isang buong pamilya na nagmamahal sa atin.”Hinalikan ni Michael ang noo ng kanyang asawa. “At simula ngayon, wala nang iwanan. Tayo na habambuhay.”Napuno ng tawanan at kasiyahan ang buong bulwagan habang nagsasayaw sina Michael at Jasmine sa gitna ng dance floor. Ang malambing na tunog ng musika ay lumulutang sa ere, sinasabayan ng marahang tapik ng mga paa sa sahig. Lahat ng mata ay nakatuon sa bagong kasal, kitang-kita ang wagas na pagmamahalan sa kanilang titig at ngiti."Parang panaginip," bulong ni Jasmine habang nakasandal sa dibdib ni Michael."Hindi ito panaginip, mahal. Totoo ito. Ikaw at ako, sa wakas," sagot ni Michael habang hinihigpitan ang yakap sa kanyang asawa.Isa-isa nang lumapit ang kanilang pamilya at kaibigan upang magsabit ng pera sa kanilang kasuotan, isang tradisyong sumisimbolo sa magandang buhay na kanilang pagsasama. Tuwang-tuwa ang mga bisita sa paglalagay ng per
“Ikaw ang tahanan ko,” sabi ni Michael habang pinapansin ang mga mata ni Jasmine na nagsisilbing ilaw sa dilim ng kanyang buhay. “At sa kahit anong bagyo o pagsubok, hindi kita iiwan.”Si Jasmine, na may isang malalim na ngiti sa kanyang labi, ay tumugon, “Ikaw ang pangarap kong natupad, Michael. At ngayon, hawak ko na ang buong mundo sa pamamagitan ng pagmamahal mo.”“Ang love ko for you is beyond words, Jasmine. Walang katapusan.”Napaluha si Jasmine, ngunit ito ay luha ng labis na kasiyahan.“Ikaw ang pangarap kong natupad,” sagot niya, may bahagyang panginginig sa boses. “Ikaw ang liwanag sa buhay ko, ang dahilan kung bakit ko gustong bumangon araw-araw. Wala nang ibang hihigit pa sa pag-ibig ko sa’yo. Mamahalin kita sa bawat segundo ng buhay ko.”Maraming sa kanilang mga bisita ang napaluha sa ganda ng kanilang panata.“Sa ngalan ng pag-ibig na pinagtibay ng Diyos, ngayo’y ipinahahayag ko kayong mag-asawa,” malakas at puno ng kasiguraduhan na sabi ng pari. Pinatnubayan sila ng p
Dumating na ang araw na matagal nang inaabangan—ang kasal ni Michael at Jasmine. Sa loob ng marangyang simbahan, ang lahat ay abala sa paghahanda. Ang mga mahal sa buhay, mga kaibigan, at mga kasamahan sa trabaho ay naroroon, puno ng saya at emosyon.Nakatayo si Michael sa harap ng altar, suot ang isang itim na tuxedo na pino at elegante. Ngunit sa kabila ng hitsura niyang kalmado, kitang-kita ang kaba sa kanyang mga mata. Ang mga kamay niyang bahagyang nanginginig, at hindi maiwasang mag-alala tungkol sa kung anong mangyayari.Naramdaman ito ng kanyang best man, si Ruben, kaya’t tinapik siya nito sa balikat. “Relax lang, pare. Sigurado ka na diyan?”Ngumiti si Michael, kahit na ramdam niya ang panginginig ng kanyang mga kamay. “Walang kahit anong makakapigil sa akin na pakasalan siya.”Napangiti si Romeo. “Maganda ‘yan. Kasi kung sakali, tataliin ka namin sa altar.”Tumawa si Michael, ngunit hindi maikakaila ang tensyon sa kanyang boses. “Matagal ko nang alam na siya lang ang gusto k
At sa gabing iyon, sa kabila ng kilig, saya, at pang-aasar ng kanyang mga kapatid, ramdam ni Jasmine ang isang bagay—hindi lang pagmamahal ni Michael kundi ang pagmamahal at suporta ng kanyang pamilya.Bukas, magsisimula na ang bagong yugto ng kanyang buhay. At handa na siya.Natawa si Jasmine sa biro ng kanyang mga kapatid, sabay yakap sa tatlo. "Salamat, mga kuya ko. Hindi ko alam ang gagawin ko kung wala kayo."Ngunit sa yakap niyang iyon, naramdaman niya ang bigat ng kanilang pag-aalala. Hindi lang simpleng pang-aasar ang ginagawa ng kanyang mga kuya—tunay silang nagmamahal at nag-aalala sa kanya.Si Romeo, ang panganay, ang unang bumitaw sa yakap at tiningnan siya nang seryoso. "Jas, alam mo namang hindi ka na namin baby girl, ‘di ba?""Pero kahit kailan, hindi rin namin hahayaan na mag-isa ka," dugtong ni Roel, halatang pinipigil ang emosyon.Si Ruben naman ay pasimpleng huminga nang malalim bago nagsalita. "Ate, gusto lang naming siguraduhin na kahit ikinasal ka na, hindi ka ma
Lahat ng wedding invitations ay handa na—maingat na nakalagay sa mamahaling sobre na may eleganteng embossing ng pangalan nina Atty. Jasmine at Atty. Michael. Ang bawat detalyeng pinili nila ay sumasalamin sa kanilang pagmamahal—mula sa engrandeng disenyo ng imbitasyon hanggang sa maselang pagkakayari ng wedding gown ni Jasmine, isang obra maestra na idinisenyo upang mapanatili ang kanyang kagandahan at pagiging elegante sa araw na iyon.Ang reception venue ay hindi rin basta-basta. Pinili nilang mabuti ang lugar na magiging saksi sa simula ng kanilang buhay bilang mag-asawa. Isang malawak at eleganteng garden venue na napapaligiran ng makukulay na bulaklak at ilaw na magbibigay ng mahiwagang ambiance sa gabi ng kanilang pag-iisang dibdib.Sa opisina ni Michael, maingay ang kulitan at pagbati ng mga kasamahan niya.“Pare, hindi ko akalaing may makakapagpaamo sa ‘yo!” natatawang biro ni Atty. Ramirez habang tinapik siya sa balikat. “Akala namin, ikakasal ka na lang sa trabaho mo!”Napa
Ang pagbibigay ng oral ay hindi isang gawain; ito ay isang bagay na mahal na mahal niyang gawin. Gusto niyang pasayahin si Michael sa ganitong paraan ng maraming oras, pinapaligaya siya nang paulit-ulit.Labanan ni Michael ang pagnanais na kontrolin ang sitwasyon; inubos nito ang lahat ng kanyang sariling kalooban upang hindi ipasok ang kanyang ari sa matamis na bibig ni Jasmine. Bawat dila, o sipsip, o halik na ibinigay niya sa kanyang ari ay parang kuryente. "Putang ina!" sigaw niya nang suck-an niya ang ulo ng kanyang titi, "ang galing mo!"Jasmine ay ngumiti sa loob sa kanyang kasigasigan; ginamit niya ang kanyang dila sa sensitibong ilalim habang maayos na sinipsip ang makapal na ulo ng kanyang ari. Pumasok siya sa isang lugar kung saan lahat ay tumigil sa pag-iral maliban sa kanyang pangangailangan na mapasaya.Nahihirapan siyang kontrolin ang panginginig sa kanyang mga binti. Hindi niya kailanman naisip na si Jasmine ay nasa kanyang mga tuhod, sinususo ang kanyang ari. Hindi, n