IT'S been two weeks, and every night, I find joy in the company of my new friends. Tristan introduced me to his circle of friends at the same university, and I'm enjoying myself with them. After my class, we always hang out because they are avid party-goers. Tristan usually accompanies me when they have plans, and tonight, I'm sitting here with him because I suddenly felt dizzy earlier."Ininom mo ba ang binigay na alak ni Seriah?" Tanong ni Tristan habang mina massage ang aking palad. Nasa sulok lamang kami at hindi niya talaga ako pinabayaan. Nakadantay lang ang ulo ko sa couch habang kinukurap kurap ko ang aking mga mata. Umiikot talaga ang paningin ko. "That blue thing?" Mahina kong sabi. "Oo, she's mixing something with the drink at baka nainom mo. Minsan nga ay sumasakit tiyan namin dahil sa trip niya." Tristan continued massaging my palms as I tried to shake off the dizziness. His concern was evident, and the soothing rhythm of his touch made me feel a bit better."Seriah c
Natahimik siya at hindi makasagot. His eyes still the same, malamig at parang walang emosyon. Nilagay niya ang basang towel sa harapan at umayos ng puwesto sa driver seat. Sinandal niya ang kaniyang katawan ng komportable at pumikit. Nakatitig lang ako sa kaniya at hinihintay ang magiging reaksiyon niya ngunit wala yata siyang planong magsalita. "Tumigil ka na, Professor," mariing sambit ko, habang ang galit at frustrasyon ay bumabalot sa bawat salita. "Hindi mo ba naiintindihan? I don't want to be a part of your life. Please don't try to be kind or send signals as if something happened between us."Nagbukas siya ng mga mata at tinignan ako ng masusing tila hinahanap ang sagot. "Wala ka bang nararamdaman para sa akin ngayon?""Tama na, ayokong sagutin 'yan. Hindi ko alam kung ano'ng pakiramdam ko. Basta, gusto ko nang tapusin ito." Ngunit, ang mga mata niya ay hindi man lang naalis. "Hindi mo na ba ako mahal, Laurene?""Hindi mo na ba ako naiintindihan? Hindi ko na kayang ipagpatul
Napakapit ako sa pader nang maramdaman ko ulit ang hilo. Grabe, kagabi lang ininom ko 'yong ini-alok sa akin ni Sheriah, pero hanggang ngayon, nararamdaman ko pa rin. Ayoko na talagang subukan ang kakaibang alak sa susunod."Baby?" Bumukas ang mata ko at nakita ko siyang nag alalang tumingin sa akin. May bitbit siyang pagkain at mukhang galing siya sa kusina dahil may suot pa siyang apron. Napaayos ako ng tayo at nginitian siya ng matipid. "P-prof.." His eyebrows furrowed. "Are you feeling alright? What did you drink last night? You look pale.""Pale?" I asked."Yes, what did you drink?""I don't know its name. Just one glass, but it was stronger than I expected."Sinipat niya ako mula ulo hanggang paa at saka nakita ko ang paglapat ng kaniyang labi na parang may iniisip na hindi ko alam. "Just drink plenty of water and I bought a medicine for your dizziness," binigay niya sa akin ang tray na may lamang pagkain. Naamoy ko agad ang aroma ng sabaw na niluto niya. "Eat this first, uu
Napakunot-noo si Dean Hernandez bago muling nagsalita. "I will have to call your parents to discuss this situation further. This is a violation of the university's policies.""No, Dean, huwag. Huwag niyo tawagan ang parents ko. Ako ang may kasalanan," pakiusap ko, ngunit hindi ako pinapansin."I categorically deny any involvement with Ms. Valencia. This is a misunderstanding," mariing sabi ni Professor Zaiden, ngunit mas lalo akong nanginig sa kaba."The evidence is right in front of us. This video clearly shows an intimate moment between you and Ms. Valencia," sagot ni Dean Hernandez. "We need to address this issue seriously."Tahimik akong nanatili sa aking upuan, ngunit nararamdaman ko ang pag-ikot ng mundo sa paligid ko. Gusto ko nang mawala sa sitwasyon na ito.Professor Zaiden, still in denial, retorted, "Dean, I have no involvement with Ms. Valencia. I don't know why she's saying this.""Enough!" The dean's patience was wearing thin. "We have evidence, Professor, in the form of
Napatingin kaming lahat sa lalaki. Mabilis nakatayo si Professor Zaiden na parang nakakita ng hindi inaasahang tao. "Mordred, what are you doing here?" Mordred? Kaano- ano ni Professor Zaiden ang lalaki? Mukhang nasa mid 30's na rin ito at may kagwapuhan rin at pormal na pormal ang tindig niya dahil sa suot niyang suit. "I'm here to send a message, Sir Cairo." Message? Bakit kailangan pang pumunta rito? May cellphone naman. At anong siya na ang mag e-explain?"And you are?" Tanong ni dean. Yumuko ang lalaki at nagpakilala. "I'm Mordred Alabastero, dean. I'm the butler of Gavilan residence." Tila nagulat ang Dean sa narinig. "You're Don Gavilan's butler? Pupunta ba ang Don rito?" Hindi mapakaling tanong ng Dean at bumalik sa kaniyang lamesa. "No, dean, but I'm here because of his grandson's request. He told me to explain his situation right now; he will be late for a few minutes."Tumingin ang butler kay Professor Zaiden pati na rin si Dean kaya lumingon narin kami sa kaniya. "
"Then, the guy who went in my room is.. you?" Pagtingin ko rito kahit alam kung siya talaga iyon dahil sa mata niya. "Yes.. I am." "Have you received drinks from Logan that night?" Umiling siya, tiningnan ko rin si Professor Zaiden at umiling rin siya. Biglang sumakit ang sentido ko. Logan didn't put the drugs on his drink. So, we did that without any drugs? Just pure intimacy? Ako lang rin naman ang nang akit, kaso ibang lalaki ang naakit ko. "Why are you in that room? Bakit nandoon ka? Kilala mo ba ako? Bakit nasa loob ka? Bakit sinabi mong kalimutan nalang natin ang nangyari? Bakit ganoon ang mga sinasabi mo? Dahil roon ay hindi talaga kita pinagdududahan." Sunod-sunod kong tanong. "Because I know that you thought of me as Zaiden, that's why I said those. I've been teaching at the university for months, Laurene. I know some of the students here, which is why I knew that you're one of Zaiden's students. If you ask me why I'm there, I don't need to answer that if you don't want
"Laurene!" Pagkapasok ko palang ng VIP room ay bibig na agad ni Jorih ang sumalubong sa akin. Tumayo agad siya galing sa pagkakaupo at lumapit sa puwesto ko. Nakatingin rin sina Sheriah at ang nobyo niya. "Bakit late ka? Kanina pa kita tinatawagan!" Sabay pamewang sa harap ko. Nakasuot siya ng mini dress na tube at ponytail ang mahaba niyang blond na buhok. "Uh, may ginawa lang pero okay na ngayon." Pagdadahilan ko kahit na alam kong late lang talaga ako nagising. Tiningnan niya ang kabuuan ko. "Infairness ah, ang ganda mo ngayon parang unbothered lang 'eh no? Ikaw na talaga haha!" Ngumiwi lang ako habang pabiro niya akong tinampal. Nakasuot lang naman ako ng fitting black dress na backless pero dahil mahapit ay makikita talaga ang cleavage ko. Katamtaman lang ang buhok ko kaya ay pina wave ko lang ito ng bahagya. "Hi Laurene, babe!" si Sheriah. Bumeso ako sa kaniya. "Happy birthday pala, Sheriah." "Thank you, ang saya ko talaga dahil pumunta ka. Ilang araw kang wala ah." Nap
He moved closer, his grey eyes piercing the dimly lit space between us. It was dark where we stood, but the faint glimmers of light were enough to illuminate our faces.The music from the dance floor echoed around us, but it felt distant, irrelevant. I didn't care if anyone saw us arguing. Suddenly, he lifted my chin, forcing our eyes to meet. I wanted to pull away, but a strange weakness overcame me."I know what I want, Laurene," he said, "And it's you. It's always been you.""Stop involving me in your delusions," I retorted, my voice laced with bitterness. "I don't love you and I don't want you. Accept that.""Hindi kita susukuan hanggang hindi mo ako inaamin na minahal mo rin ako." He responded. Marahas kong binawi ang mukha ko at tinulak siya palayo sa akin pero dahil malaki ang katawan niya, parang nagtutulak lang ako ng poste. "Hindi mo ba talaga maintindihan? Hindi kita mahal! Hindi ko kailangan ng taong tulad mo sa buhay ko!" Singhal ko. "At pwede ba, lumayo ka sa akin!" Sa
We spend two days in Samar before we head back home. Our children went back with my parents because they want us to spend more time together. Nalibot namin ang tourist spot ng Samar at kontento talaga ako sa pamamasyal namin. Dumaan muna rin si Zairon sa Solstice hospital habang ako ay dumiretso na sa Pampanga dahil nandoon ang mga anak ko. We will still back at Manila at si Zairon na ang susundo sa amin doon. Pagkatapos kong masundo ang mga anak ko sa bahay nila Lola, diretso agad kami sa bahay dahil gabi na rin. Umuuwi kasi si Serina every weekend sa kanila kapag nasa Pampanga kami kaya minsan, ako ang nagbabantay sa mga kambal. “Ate, okay lang ba umuwi ako ngayon? Hindi pa kasi dumadating si Kuya.” tanong ni Serina sa akin. Nagtitimpla ako ngayon ng gatas para kila Calia bago sila matulog habang si Serina naman ay bihis na dahil gabi siyang aalis ngayon. May emergency kasi sa kanila at kailangan siya ngayon. “Okay lang Serina. Sasabihan ko kay Zairon ang sitwasyon mo. At s
Dumating na rin kami sa Cabin. Malamig ang labas kaya ay bigla nalang rin uminit pagpasok namin. Zairon turned on the light while I was straight to the shower. “Anong gagawin mo baby?” He asked when he noticed where I was going. Bigla kong hinubad ang wedding gown ko. Hindi naman kasi ito malaki at mahirap tanggalin dahil manipis kaya mabilis ko lang siyang nahubad. Tiningnan ko siya at nakatingin na siya pataas baba sa katawan ko dahil walang hiyang nakahubad ako sa harapan niya. “I will take a shower. It's our first night as a married couple. Hindi ba at normal naman ito?” “What normal?” Sabay tingin niya sa akin. Ngumisi ako. “Make love.” Lumunok siya. Lumapit ako sa kaniya at hinaplos ang dibdib niya. Nakatingin lang siya ng madilim sa akin at halata roon ang excitement. “We haven't done it since that night. Feel ko tuloy ayaw na ayaw muna sa akin.” May bahid na tampo kong sabi. Inangat niya ang panga ko upang makasalubong ang aming mata. "Pinasabik ko lang ang sarili ko
We planned to have our wedding on Samar Island, the same place where we conducted a medical mission in the past. I am the one who decided on the location for our first wedding. Ako kasi pinapili niya at maganda ang ibang parte ng island lalo na at gusto ko ring mag beach wedding kami. Hindi rin masyadong mabigat ang gown ko dahil request ni Zairon. Siya mismo lahat ang nagplano dahil ayaw niyang napapagod ako nakaisip sa kasal namin. Ang dapat ko lang raw gawin ay sumagot at magsalita ng vows namin at wala ng iba. Nasa loob ako ng cabin kasama sila Zaen. They're the ones who took care of me. Maya-maya pa ay pumasok ang ina ni Zairon. “You're so beautiful, anak.” She smiled at me. “Thank you po, Mom.” Sagot ko. I'm not used to calling him mom but I don't want to make her uncomfortable with me kaya sinikap ko talagang masanay. I was taken aback when she approached and embraced me. "Take care of my son, Laurene," she whispered softly. She then stepped back, looking at me with a
Zaiden Cairo Why don't we go to Singapore tomorrow? I can just take a leave. Zadkiel Luis“Na ah. Europe is better. Zaiden Cairo replied to Zadkiel Luis I already went there multiple times. Handsome Zach Ba’t lalayo pa kayo na may marami namang lugar rito sa Pilipinas? At saka, useless pa rin iyan kung ayaw naman ni Laurene. She's the center of the celebration.Zaen Kailani replied to Handsome Zach Wow, kuya. Naging seryoso ka bigla ah? Nag seen lang si Laurene. 😂Handsome Zach Luh? Hindi ko nga napansin.Zim Reed How to mute this gc? It's fucking noisy.Zim Reed Do all of you have jobs? Work your ass y'all.Zaen Kailani replied to Zim ReedKuya Zim, if you mute us, you'll miss out on all the fun! And don't worry, we're all working our asses off. Some of us just have more flexible jobs than others. 😜Zaiden CairoZaen, don't provoke him. He might design a building without a restroom just to spite us.Zadkiel LuisThat's not even funny. It's illegal.Zaiden CairoExactly my
Napanganga ako at napatirik ng mata nang sinipsip niya ang kintil ko at pagkatapos ay hinimod ang loob ng pagkababae ko. Napakapit ako sa buhok niya dahil bumibilis ang paggalaw ng dila niya lalo na at tinutudyo ng dila niyang ipasok ito sa loob ko. Suminghap ako nang binaon niya ang dila niya at ginamit ito upang Ilabas masok sa bakuna ng pagkababae ko. Hinigpitan ko ang pagkapit sa buhok niya dahil parang lalabasan na agad ako. Gusto ko siyang sipain pero ayoko rin namang tigilan niya dahil malapit na ako sa rurok. “Hmmp.. Zairon.. “ Paungol ko. Hindi siya tumigil dahil mukhang napansin niya na malapit na ako kaya mas lalo niyang pinag igihan ang ginagawa niya hanggang sa tánging ungol lang ang nagawa ko sabay ng paglabas ng katas ko. He stopped licking there but observed how my juices flowed, yet he didn't wait for it to drip as he kissed it again. I felt ticklish from the way he kissed it, but I just let him continue.“Zairon.” Tawag ko. Umangat ang tingin niya sa akin. Puno
Warning: R-18 “Kuya, share naman ng good news diyan!” Sabat ni Zaen. Bumaling ang lahat sa amin at biglang natahimik. Agad hinawakan ni Zairon ang kamay ko at pinakita ang singsing sa kanilang lahat. Umingay ang lahat at napuno ng pagbati sa aming dalawa. Napangiti ako sa reaksyon ng lahat. Hindi nila inaasahan na ganito ang kahihinatnan ng araw na ito. Hindi rin nila inaasahan na magpo-propose si Zairon sa akin ngayon."Wow! Hindi ko inaasahan 'to!" sigaw ni Mama, habang tumatalon-talon sa tuwa. Natawa ako. Bakit pa tumalon si Mama. Natawa nalang rin ang ina nila si Zairon. "Congrats, Kuya! Congrats, Ate Laurene!" Sigaw ni Zaen at inaasar pa ako. Hinawakan ni Zairon ang baywang ko at sabay kaming lumapit sa kanila. Tumalon-talon pa si Zachary patungo kay Zairon at malakas na tinapik ang likod nito ng ilang beses. “Congrats bro! Sa wakas, natupad na rin pangarap mo! Akalain mo naman no, pinantasyahan mo lang ng ilang taon, ngayon ikakasal na kayo! Whoosh!” Nawala ang ngiti k
"Wow ha. Buti mabait ako ngayon. Akin na nga. Libre mo ako softdrinks ah," biro nito."Palagi ka namang nagpapalibre 'eh," sinabi niya habang kinuha ang pera sa kanyang wallet. "Oh, ayan. Diyan mo nalang rin kunin snacks ni Laurene.""Hala, okay lang Dal. May pera naman ako," agad kong saad."Sus. Nagpapansin lang iyan sayo para isama natin siya mamaya," bulong ni Jazz sa akin habang nakikipagtuos ng tingin kay Dalcy. "Che! Minsan nga lang ako manlibre! Umalis ka na nga!" biro nito habang tawa ng tawa.Nagkatinginan kami ni Dalcy nang umalis si Jazz. "So, girl. Anong plano?""Ah. Susunduin ako ni Zairon mamaya. Wala naman siyang sinabi pero gusto niya lang araw akong kasama ngayon."Tinawagan kasi ako ni Zairon ng maaga kanina na may pupuntahan raw kami pero nakalimutan ko agad na ngayon pala ang surprise ko kaya hindi agad ako makahindi. "Hindi niya alam na alam mo?" tanong ni Dalcy na naguguluhan sa sitwasyon.Tumango ako. "Pero plinano namin ni Jazz na idecline ko raw.""Ah, para
"Why don't you rest after graduation girl? You're stressing yourself after what happened to you." Ani ni Jazz sa video call. Nasa bahay ako nila lola dumiretso. Nag message lang ako kay Zairon na doon muna ako matutulog pero wala akong natanggap na reply. "Tingin mo stress ako? Nakakain nga ako ng mabuti oh?" Biro ko at pinakita pa sa kaniya ang kinakain ko. Sinuklian lang naman niya ako ng nalungkot na tingin. "Okay lang ako ano ka ba at saka masyado lang talaga akong assuming." dagdag ko pa."Natatakot ka bang iwan ka niya?" Natigil ako sa pagkain. Nawalan agad ako ng gana kaya uminom nalang ako ng tubig. "Hindi. Bakit naman ako matatakot?" walang emosyon kong tugon. "You can lie to me but you can't lie to yourself. Umiiwas ka talaga sa kaniya kasi na insecure ka sa sarili mo." Hilaw akong ngumiti at pilit pinigilan ang inis. "Jazz, baka nakalimutan mo na ang PCOS at PMS ay may potential na maka heightened ng sensitive sa amoy? Kahit hindi naman siya common na symtoms at depen
"Buntis ka ba, Laurene?" Nabigla ako sa tanong at nasamid ako sa ininom kong buko juice. Nasa labas kami ngayon ng University, nakapaligid sa amin ang iba't ibang uri ng street foods. Habang pinipigilan ko ang aking ubo, pinunasan ko ang labi gamit ang likod ng aking kamay. Maingat kong itinapon ang plastic cup na hawak ko sa malapit na basurahan. Kinuha ko rin ang panyo ko sa bulsa at pinunasan ang kamay ko. "Parehas ba kayo ng utak ni Dalcy? Bakit parehas kayo ng tanong?" Sagot ko sa kanya, habang pinipilit kong itago ang pagkabigla. "Eh, kasi.. masyado kang moody these past few days. Tapos hindi ba sabi mo, nag away kayo ni Zairon at hindi pa kayo nagpapansinan kaya doon ka nalang natutulog sa lola mo?" "Na miss ko lang luto ni lola at iyong kami ni Zairon, kusa lang talaga akong nairita. Siguro dahil noong nangyari sa amin." "Hindi ka na ba nakatikim sa kaniya?" Pagbibiro niya. Tinapon ko sa kaniya ang panyo ko. "Iyong bibig mo Jazz! Hindi ko iniisip ang ganiyan okay?" "Wee