They're right. That when you're happy, every hour that passes by was just fast for you. You're not aware because you enjoy every moment especially when you are with the one you love. I always wish that Calvin and I would always be like this, happy and contented with each other.
"You're smiling. Why? Is my baby turning crazy now?" Tanong ni Calvin, tumabi siya sa akin at yumakap sa bewang ko.
Masama ko siyang tiningnan. "Hindi, 'no! Ano tapos ka na bang mag-ayos? Napaka-bagal mong kumilos,"
Ngumiti siya at pinatakan ako ng halik sa pisngi. "I'm done.Tara na?"
Umirap ako at tumayo na. Hinawakan naman niya ang kamay ko bago isinara ang pinto. May Christmas countdown dito sa hotel kaya naman gusto kong pumunta para na rin makita ang mga fireworks. I also brought my DSLR camera to take some photos later.
"Anong oras na ba?" tanong ko kay Calvin, sumilip naman siya sa kaniyang wristwatch.
"11:50 PM na. Malapit na mag-alas dose," sagot niya.
Warning: R-18 Read at your own risk.After a long and fun holiday adventure in Boracay, we came back to Manila. That was so far the best moment in my life. At siyempre pagkatapos ng bakasyon, balik eskwela na ulit. Pakiramdam ko tuloy ay kulang 'yong araw ng bakasyon namin."Kumusta ang bakasyon, Amara?" tanong ni Steph nang makaupo siya.Ngumiti ako. "Masaya. Ikaw, kumusta bakasyon?""Okay lang, wala namang bago," simpleng sagot niya.Umayos na kami ng upo nang dumating ang prof. Ang bilis ng araw, ilang buwan na lang ay matatapos na ang 2nd year college life ko. Parang kailan lang ay excited akong mag-college. Ngayon naman ay excited na akong matapos para matapos na rin ang problema ko sa acads."Girls, namiss ko kayo." Niyakap kami isa-isa ni Ynna nang magtipon kami dito sa tambayan malapit sa cafeteria. It was our free time."How was your trip? Kumusta Japan?" tanong ni Nam.Ngumiti si Ynna. "It went smoothly.
Sabi nila kapag mahal mo ang isang tao, kahit na galit na galit ka sa kaniya ay nawawala ang lahat ng naipon na galit kapag nakasama mo na siya. And I somehow agree dahil nang hintayin ako ni Calvin sa labas ng building namin ay nawala ang galit ko sa kanya nang makita siya nang hindi inaasahan.I want to yell at him for ignoring me for days. I want to punch him for not asking how have I been, if I'm okay or if I'm struggling in school. Gusto kong magalit pero hindi ko magawa dahil nangingibabaw ang pagka-miss ko sa kanya.Bumitaw ako sa pagkakahawak kay Steph at mabilis na tumakbo palapit kay Calvin. He smiled and spread his arms so I hugged him tight. Wala akong pakialam kung may nakakakita sa amin o masabihan kaming PDA.He gently caressed my hair while hugging me so tight. "I miss you!" bulong niya.Parang gusto kong maiyak dahil matapos ang halos isang buwang hindi siya nakasama ay sa wakas narinig ko ulit ang boses niya. Lalo kong hinigpitan ang yak
It's only a week from now before this semester will end. Ngayon ang defense nila Calvin kaya naman todo ang dasal ko kaninang umaga pagkagising. I want them to pass. I trust Calvin that he will defend their thesis confidently.Wala na kaming lessons kaya naman malaya kaming gawin ang gusto namin. Kumpleto naman na ako sa requirements na kailangang ipasa kaya hindi na ako namomroblema. After this sem, 3rd year na ako. Tang ina, napakabilis ng araw."Samahan mo ako kina Calvin mamaya," aya ko kay Steph.Umirap siya. "Ayoko. Kapag kasama mo 'yon para kayong may sariling mundo. Hindi mo na ako pinapansin,"Kinagat ko ang aking ibabang labi para pigilan ang pagtawa. Para siyang bata. "Hindi naman kami gano'n, ah?" depensa ko."Akala mo lang 'yon. Ikaw na lang, kaya mo na 'yan malaki ka na,"Hindi na ako sumagot. 4 PM daw matatapos ang defense nila kaya naman gusto ko siyang hintayin para kumustahin. Isang oras lang naman akong maghihintay kaya de
"Happy 2nd Anniversary, babe!" Masayang bati ko nang makapasok sa kanyang kotse. Inabot ko naman sa kanya ang box na kanina ko pa dala."Happy Anniversary, baby! Ano 'to?" nakangiting tanong niya habang tinitingnan ang regalong binigay ko."Open it,"Lumingon siya sa akin bago dahan-dahang binuksan ang box. Nakangiti lang siya habang binubuksan 'yon, lalo namang lumawak ang ngiti niya nang makita ang laman no'n."I-Ito 'yong sapatos na gustong-gusto kong bilhin, ah?" hindi makapaniwalang saad niya.Ngumisi ako at humalukipkip. "Alam ko, babe, kaya nga binili ko para sa 'yo, e! Ang hirap mong hanapan ng pwedeng i-regalo,""Thank you!" Lumapit siya sa akin at niyakap ako, niyakap ko rin siya pabalik habang natatawa."I have a message inside pero mamaya mo na basahin pagkauwi mo," saad ko, tinanggal naman niya ang sapatos sa box kaya nakita niya ang isang red na papel."Pwede namang basahin ngayon na, nahiya ka pa," natatawang sab
"B-Babe," tawag ko sa kanya na bakas ang gulat sa boses. Hindi ko inaasahan na pupunta siya dito ngayon."I've been texting you pero hindi ka nagrereply. Nagbaka sakali ako na baka nandito ka pa sa school kaya pumunta ako," seryosong sambit niya, pa-simple ko namang nilingon si Jackson na nakatingin lang kay Calvin."Sorry, nasa library kasi kami kanina kaya hindi ko napansin ang texts mo," kalmadong sagot ko."With him?" His brow shot up while looking at Jackson. I slowly nodded and bit my lower lip."Pero kasama namin si Steph kanina. Nauna na siya ng uwi, 'di ba?" Lumingon ako kay Jackson at tumango naman siya bilang pagsang-ayon."At saan ka naman pupunta? Hindi d'yaan ang daan papuntang bus station," Itinuro niya ang daan papuntang parking dahil nakita niya kaming naglalakad papunta doon kanina."S-Sa parking, ihahatid kasi sana ako ni Jack—""Why would you let him bring you home? And who told you that you can ride on someo
Maaga akong nagising dahil ngayon ang usapan namin ni Calvin na ipapakilala niya ako sa Papa at stepmother niya kaya naman kagabi pa lang ay pinag-isipan ko na nang mabuti ang susuotin at sasabihin. He think about this a lot of times. Pinag-isipan daw kasi talaga niya nang mabuti ang sinabi ko sa kanya tungkol sa Papa niya."You look nervous, babe!" aniya pagkasakay ko ng kotse.Tipid akong ngumiti. "Medyo! Kinakabahan ako, e! Ngayon ko pa lang makikilala Papa mo,""Don't be," he uttered and gently caressed my hand. "Excited na nga siyang makilala ka, e, kaya 'wag kang kabahan. Magugustuhan ka no'n,"Kinagat ko ang aking ibabang labi at tumango. Sa Batangas daw nakatira ang Papa niya kaya naman doon ang tungo namin ngayon. Abot-abot naman ang kaba ko kaya tahimik lang ako buong byahe.I glanced at my oufit. Simpleng creme fitted dress ang suot ko at white stilletos. Ito ang naisip ko kagabi kaya sana ay okay na 'to. Mukha namang komportable at cons
Warning: R-18 Read at your own risk."Alam ko 'yang iniisip mo," seryosong sabi ko.Mahina siyang tumawa. "I want you," bulong niya."Nanonood pa tayo, Calvin! Tsaka nandito tayo sa bahay niyo, baka may biglang kumatok," sagot ko."No," Ipinasok niya ang kanyang kamay sa loob ng suot kong dress at minasahe ang ibabang parte ng katawan ko. Napakagat tuloy ako ng aking labi dahil sa sensasyong nararamdaman."C-Calvin... baka may makakita sa atin," nahihirapang sambit ko, lalo pa niyang pinaglaruan ang sensitibong parte niyon kaya napaawang ang bibig ko."I locked the door. And trust me, walang makakakita sa atin,"Kumubabaw siya sa akin habang pilyong nakangisi. Napalunok tuloy ako dahil alam ko kung anong titig iyon."Tapusin muna natin ang movie," saad ko.Inayos niya ang pagkakahiga ko bago ako sinunggaban ng halik. Dikit na dikit ang katawan namin kaya naman nararamdaman ko ang kanya na tumatama sa akin.
"Malapit na ang prelim, nag-review ka na ba?"Iyon ang tanong na ibinungad sa akin ni Jackson pagkarating ko pa lang ng room. Tumabi siya kaagad sa akin para daldalin na naman ako."Hindi pa lahat. Hihintayin ko muna kung ano ang e-examin sa first day para 'yon muna ang re-reviewhin ko. Baka kapag ni-review ko lahat mag-shuffle na 'yong mga words sa utak ko," seryosong sagot ko.Wala pa akong ganang makipag-usap dahil pakiramdam ko ay lutang pa ako. Halos 11 PM na ako nakatulog kagabi dahil ka-video call ko si Calvin at hindi ko namalayan ang oras.Umayos ng upo si Calvin at nakangiting humarap sa akin. "Anyway, I have something to tell you," excited na saad niya."Ano 'yon?""Samahan mo ako mamayang uwian sa bookstore. May gusto lang akong bilhin na decorations para sa kaniya,"Ngumisi ako. "'Yong babaeng 'yon na naman? Anong klaseng decoration ba?""Colored papers gano'n tapos pen na pang-lettering. Gusto ko rin sanang tulung
"Miss, are you okay?"Napaangat ako ng tingin nang marinig ang baritonong boses. Madilim na kaya naman hindi ko makita ang mukha niya, puno rin ng luha ang mata ko kaya hindi ko siya maaninag."Go away," pangtataboy ko."Here's a handkerchief. Wiped your tears. It's not safe here," Inabot niya sa akin ang puting panyo pero hindi ko ito kinuha, baka mamaya ay may malanghap ako doon at makatulog ako."I said go away. Hindi kita kailangan kaya umalis ka na," saad ko habang humihikbi. Nainis ako lalo dahil imbis na umalis siya, umupo siya sa tabi ko."Okay, you can cry, but I will just be here. It's not safe for you being alone in this dark area," simpleng sagot nito.Hindi ko na siya pinansin pa. Lumuha akong muli kaya inabot niya ulit sa akin ang panyo. This time ay tinanggap ko na dahil sa dami ng luha ko."You know, it's good to open up to a stranger. You can talk to me while crying your heart out," kalmadong sabi niya. Pinunasan ko a
"Heto, kainin mo 'yan. Nagdala talaga ako niyan para sa 'yo," Steph slid two bananas and one ponkan on the table. I smiled and shyly grabbed it."Hindi naman na kailangan, Steph!" nahihiyang saad ko.Umirap siya. "Wala kang magagawa kung gusto kitang dalhan ng prutas. Aba, magiging ninang ako ng baby mo kaya dapat puro healthy foods ang ipapakain ko sa Mommy,"Ngumiti ako at pabirong umirap. Dalawa lang kaming magkasama na kumakain sa cafeteria dahil lunch time na. Pagkatapos nito ay balik trabaho ulit ako sa thesis namin. Hindi ko ka-grupo si Steph dahil sabi ng prof ko, nakakasira daw ng friendship ang thesis kaya inayawan ako ni Steph. Ayaw niya yatang masira kaming dalawa nang dahil sa thesis."Nagyayaya nga pala si Nam this Saturday night sa condo niya, sleep over daw tayo doon. Sabi ko nga ay sa club na lang pero tinatamad na daw siyang mag-party sa labas," ani Steph habang kumakain."Hindi ko alam kung papayagan ako ni Mama," sagot ko.
Umiling-iling ako at dismayado na rin sa sarili. Inaasahan ko na na sasabihin niya ito, pero ayoko pa ring maniwala. Hindi. Hindi ito nangyayari.Binigyan ako ng reseta ng doktora pero wala sa sarili ko itong tinanggap. Kinuha naman ito ni Mama sa akin para tingnan kung ano ang nakasulat doon."Alagaan mo ang sarili mo lalo na't first baby mo 'yan. Huwag kang magpapaka-stress. You should also eat healthy foods and stop sleeping late. Kailangan mong sundin ang resetang binigay ko para sa 'yo at sa baby mo. It's a God's blessing so you should be proud," nakangiting sambit ng doktora.God's blessing, yes! But this is not the right time to get pregnant. I'm still chasing for my dreams, readying myself to become better for the future. Hindi ko inaasahan na may mabubuong bata dahil nagte-take naman ako ng pills.Hindi ko alam kung sasabihin ko ba ito kay Calvin at sa mga kaibigan ko. Pakiramdam ko ay wala na akong mukhang maihaharap sa kanila kapag nalaman nila
Matapos ang away namin na 'yon ni Calvin, naging payapa na ulit ang relasyon naming dalawa. Though, nag-aaway kami minsan pero naaayos din kaagad kagaya nang palaging nangyayari. He would never let me sleep with a heavy heart.We also spent our birthdays, Christmas and New Year together. Sadyang napakabilis ng araw dahil hindi ko namamalayan na ilang buwan na lang ay 3rd Anniversary na namin. Maraming problema at away na ang dumaan sa amin pero nalampasan namin ito lahat.I am sure about him. Sigurado na ako na siya ang gusto kong makasama habang buhay. Kung hindi si Calvin ang makakatuluyan ko ay pakiramdam ko hindi ko na kayang magmahal pa nang iba. I am so attached and deeply in love with him. Handa na akong ialay ang buong buhay ko sa kaniya at makasama siya habang buhay."Saan mo naman balak gawin itong plano mo?" tanong ni Steph habang nag-iikot kami sa bookstore. I want to buy some decorations for my surprise for him on our Anniversary."Magchechec
"B-Babe," gulat na tawag ko sa kaniya.Madilim ang mga mata niyang nakatingin sa akin. Dumaloy tuloy ang matinding kaba sa sistema ko dahil ngayon ko pa lang siya nakitang ganito."Anong ginagawa niya sa bahay niyo?" seryosong tanong niya."M-Masakit, b-bitawan mo ako," Ngumiwi ako habang pilit na tinatanggal ang mahigpit na hawak niya sa aking braso. Binitawan din naman niya ito kaagad nang hindi inaalis ang masamang tingin sa akin."Answer me, Amara Lorraine! Bakit siya nandito sa inyo?" tanong niyang muli."N-Nagpatulong lang siyang gumawa ng letter para sa babaeng gusto niya," sagot ko."Nagpatulong ba talaga o may ginagawa kayong iba?" he scoffed. "Tang ina, Amara! Text ako nang text, tawag rin ako nang tawag pero ni isa ay wala kang sinagot. Pinuntahan kita dito sa inyo para makita ka tapos ito ang madadatnan ko? Makikita kong may lalaking lumabas mula sa bahay niyo?"Nakagat ko ang aking labi habang ang puso ko ay labis sa pagp
Pagkapasok namin sa bahay ay sumalubong sa amin ang gulat na ekspresyon ni Mama nang makita si Jackson na kasama kong pumasok. Nakatingin lang siya sa amin kaya naman parang ang awkward nang paligid.Ngumiti ako sa kaniya. "Ma, si Jackson po, blockmate ko. Nagpapatulong lang siya sa akin gumawa ng regalo para sa babaeng nagugustuhan niya,"Tumango si Mama habang tipid ang mga ngiti. Bumaling ang tingin niya kay Jackson kaya nginitian niya si Mama."Good afternoon po," magalang nitong bati."Kaklase ka pala ng anak ko. Umupo ka muna, ipaghahanda ko kayo ng makakain," tugon ni Mama.Pumunta na si Mama sa kusina kaya naman iminuwestra ko ang aking kamay sa couch para paupuin si Jackson. Inilibot muna niya ang paningin sa bawat sulok ng bahay bago umupo at ngumiti sa akin."Magbibihis lang ako saglit. Kain muna tayo bago magsimula," paalam ko."Sige lang," nakangiting sagot niya.Umakyat na ako kaagad sa kuwarto at nagbihis. Maong
"Amara, are you okay?" nag-aalalang tanong ni Jackson."Uwi na tayo," tanging sagot ko.Hinawakan ni Jackson ang baba ko kaya nagtama ang tingin naming dalawa. Puno ng pag-aalala ang mga mata niya habang ang sa akin namin ay namumuo na ang mga luha."I'll bring you home. Ayaw mo bang kumain muna bago umuwi?" marahang tanong nito, umiling lang ako dahil hindi ko kayang magsalita. "Okay! Tara na!"Tahimik kaming dalawa habang tinatahak ang daan papuntang parking. Hindi siya umiimik pero nararamdaman kong panay ang tingin niya sa akin. Nang makasakay sa kotse ay agad kong kinuha ang phone ko para i-text si Calvin.To: Babehi babe nasa work ka?Hindi naman sa gusto ko siyang hulihin, pero gusto ko lang malaman kung magsisinungaling ba siya o magsasabi ng totoo."Mag-drive thru na lang tayo, Amara, gusto mo? Akala ko ba gusto mong magpalibre? Uubusin ko sana ang pera ko ngayon para sa ipapalibre mo, e!" bahagya pa siyang tumawa kay
"Malapit na ang prelim, nag-review ka na ba?"Iyon ang tanong na ibinungad sa akin ni Jackson pagkarating ko pa lang ng room. Tumabi siya kaagad sa akin para daldalin na naman ako."Hindi pa lahat. Hihintayin ko muna kung ano ang e-examin sa first day para 'yon muna ang re-reviewhin ko. Baka kapag ni-review ko lahat mag-shuffle na 'yong mga words sa utak ko," seryosong sagot ko.Wala pa akong ganang makipag-usap dahil pakiramdam ko ay lutang pa ako. Halos 11 PM na ako nakatulog kagabi dahil ka-video call ko si Calvin at hindi ko namalayan ang oras.Umayos ng upo si Calvin at nakangiting humarap sa akin. "Anyway, I have something to tell you," excited na saad niya."Ano 'yon?""Samahan mo ako mamayang uwian sa bookstore. May gusto lang akong bilhin na decorations para sa kaniya,"Ngumisi ako. "'Yong babaeng 'yon na naman? Anong klaseng decoration ba?""Colored papers gano'n tapos pen na pang-lettering. Gusto ko rin sanang tulung
Warning: R-18 Read at your own risk."Alam ko 'yang iniisip mo," seryosong sabi ko.Mahina siyang tumawa. "I want you," bulong niya."Nanonood pa tayo, Calvin! Tsaka nandito tayo sa bahay niyo, baka may biglang kumatok," sagot ko."No," Ipinasok niya ang kanyang kamay sa loob ng suot kong dress at minasahe ang ibabang parte ng katawan ko. Napakagat tuloy ako ng aking labi dahil sa sensasyong nararamdaman."C-Calvin... baka may makakita sa atin," nahihirapang sambit ko, lalo pa niyang pinaglaruan ang sensitibong parte niyon kaya napaawang ang bibig ko."I locked the door. And trust me, walang makakakita sa atin,"Kumubabaw siya sa akin habang pilyong nakangisi. Napalunok tuloy ako dahil alam ko kung anong titig iyon."Tapusin muna natin ang movie," saad ko.Inayos niya ang pagkakahiga ko bago ako sinunggaban ng halik. Dikit na dikit ang katawan namin kaya naman nararamdaman ko ang kanya na tumatama sa akin.