KABANATA 4

"Bye, huwag kang mag-ingat," labas sa ilong na bigkas ko bago binuksan ang pinto ng sasakyan niya.

"Bye-"

Hindi ko na hinintay na matapos pa ang sasabihin niya at sinara na agad ang pinto. Batos na kung bastos pero masama ang loob ko. Ang dami niyang nilabag at tapos ano? Gusto niya talaga akong tumira sa bahay niya? Baka mamaya sa barong-barong lang pala siya nakatira.

Barong-barong pero may sasakyan? Na-huh.

Walang lingon-likod akong humakbang at hindi na kumaway pa sa kanya ngunit hindi ko mapigilan ang sumigaw matapos niyang bumisina nang malakas. Salubong ang kilay na nilingon ko ang sasakyan niya. Nakasungaw na sa bintana ang ulo niya at madilim sa akin ang tingin.

"Ano na naman? Pwede ba umuwi ka na!"

Instead of getting irritated or annoyed, he flashed his smirk at me.

"I'll go home after you enter your room." Tinanaw pa nito ang kwarto kong madilim.

Mahina akong natawa at naipagkrus ang mga kamay sa harap ng aking dibdib, "As if you would know. Paano mo malalaman na nasa kwarto na ako kung nandiyan ka sa sasakyan-"

"Then I'll go with you-"

"No freaking way!" Tinakbo ko ang pinto ng sasakyan niya at pinigilan ang pagbukas niya roon.

Dinantay ko ang katawan sa kanyang sasakyan saka nag-angat ng tingin sa kanya. I found him looking at me cutely with his cunning smile. And my eyes widened when his big hand pulled my head softly as his sultry lips kissed my forehead dearly.

Gulat pa ako nang marahan siyang humiwalay ngunit hindi tuluyang binitiwan. Ang kanya ring mga labi ay bumaba sa punong tainga ko.

"Good night, Wife. Sleep tight," he whispered before he let me go and closed the car's window.

Wala sa loob na napalayo ako nang mag-start ang sasakyan niya at nang wala na iyon ay rumehistro sa akin ang nangyari.

"Walahiya ka, Delton! Wala iyon sa usapan!" sigaw ko kahit pa wala na ang sasakyan niya at hindi na tanaw.

Halos maiyak ako nang papasok ng bahay. Walang humpay ko ring pinunasan ang noo ko. Mas lalo lang tumindi ang kagustuhan kong makalayo. Gusto ko munang tumakas, saka ko na aasikasuhin ang annulment kapag may pera na ako.

Sa naisip ay nag-empake ako ng maleta at bagahe. Maliit lang at kaunting laman para madali kong mabitbit. Napangisi pa ako nang mag-set ng alarm. Bago pa man sumikat ang araw ay aalis na ako, hindi ko na hahayaan pang madala sa bahay niya.

Nang pahiga na at ipikit ko na ang mga mata ay tila isang sine na lumitaw sa isipan ko ang buong araw, mas lalo na ang mga halik ni Delton.

Napamulagat ako at sinampal nang bahagya ang sarili dahil sa naisip.

"Matulog, Sage! Huwag mag-isip ng kasalanan!" angil ko sa sarili.

Ngunit ayaw akong lubayan ng mga labi ni Delton na malinaw kong naiimahe at tila ramdam ko pa sa labi at noo ko.

"Shit, Sage! Kay Andres ka na lang ulit pahahalik!"

Sinubsob ko ang mukha sa unan at pinilit ang sariling matulog kahit pa tila sirang plakang pabalik-balik sa isipan ko ang halik nito. Hindi ko na nga alam kung anong oras ako natulog, basta paggising ko ay mabigat ang mga mata ko at hindi halos maimulat. Kung hindi ko nga lang naalalang lalayas ako ay hindi pa ako babangon.

Ngunit halos pagbagsakan ako ng langit nang makita ang sinag ng araw. Mataas na iyon at sumisilip na sa bintana. Naiinis kong sinamaan ng tingin ang alarm clock sa hindi niya pagtunog sa tinakda kong oras.

Ngayon ay hindi na siya siguradong makaaalis pero kung wala pa naman si Delton ay pupwede pang tumakbo. Kaya lang ay mas bumagsak ang balikat ko matapos matanaw ang pinaglagyan ko ng gamit na walang laman. Napabalikwas ako ng bangon at kahit mukha pa akong ewan ay tuloy-tuloy ako sa labas. Natigil lang nang makita si Delton na nilalagay sa compartment ang mga gamit ko.

"Sandali, hindi pa ako ready. Uhm, tsaka hindi 'yan ang mga gamit ko." Pigil ko sa pagsara niya ng compartment.

"I already checked them and added a little more of your dresses. And yeah, take a bath and I'll wait for you here, Savvy."

Napaatras ako nang lumapit siya at walang pasabing hinawi ang buhok ko sa noo. Bahagya siyang dumukwang at banayad niyang tingin ang nasalubong ko.

"You still look cute tho," he said it absentmindedly as he leant closer, as if claiming my lips, and that made me wake up fully.

"Stop! Hindi na ako pahahalik sa'yo! Isa pa, umuwi ka mag-isa. Dito ang bahay ko at hindi ako sasama sa'yo!"

Kita kong tumikwas nang bahagya ang kilay niya bago umayos nang tayo. Pagbaba niya ng tingin sa akin ay pilit pa niyang tinatago ang namumuong ngisi sa kanyang labi.

"Who says I want to kiss you? I just wanted to greet you a good morning and remind you that we are now married. And that only means you'll live where I am."

Tiningnan niya ang relong nasa kanyang bisig bago ako ulit sinulyapan.

"Anyway, you don't have to change or take a bath. Let's go now and just take a shower when we get home," dagdag pa niya.

Natawa ako nang mahina, "Hindi ako sasama-"

"Sage! Bakit mo pinaghihintay ang asawa mo?! My gosh, Sage! Be responsible, you are married now!" si Mommy na nakaroba pa ngunit may mascara na yata ang pilikmata.

"But, Mom-"

"No buts, Sage! You are not a child anymore! You can even have your own child!"

Lumapit si Mommy at siya pa mismo ang nagbukas sa pinto ng sasakyan at itulak ako nang mahina papasok.

"Mom!"

Magrereklamo pa sana ako ngunit naisara na niya ang pinto habang bumukas naman ang sa driver seat at pumasok doon si Delton.

Napalabi ako at bahagyang sinamaan ito ng tingin. Minaniobra lang nito ang manibela at kunwaring seryosong nakatingin sa daan pero kita ko naman sa mga mata niya na gusto niyang ngumisi.

"Happy now?" Umirap ako at inayos ang seatbelt.

"Of course, who wouldn't be happy if their wife was just right beside them? Savvy, I told you, I want this marriage."

Kinunot ko ang noo sa sinabi niya. Tinanggap ko ang kasal pero hindi ko tinanggap ang ano mang tungkulin bilang asawa niya.

I kept my mouth shut as I felt I was being unfair to him. Bakit kasi kasal pa ang hiningi niya? Kapag ba sinabi kong gusto ko si Andres, hahayaan na niya ako?

I pouted a little after remembering Andres. Hindi man lang ako nakapagsabing aalis. Hinayang ako at basta na lang tumanaw sa labas ng bintana habang nasa byahe. At marahil dahil sa hindi sapat na antok ay kusang bumagsak ang talukap ng mga mata ko. Ramdam ko pa ang bahagyang pagtigil ng sasakyan at ang paghiga ng inuupuan ko kung kaya't naging mas kumportable ako at tuloy-tuloy ang tulog.

Paggising ko ay nakatigil na ang sasakyan. Nanlalabo pa ang paningin ko mula sa pagkagising. Pagsulyap ko sa driver seat ay wala na roon si Delton at bukas na rin ang pinto ng sasakyan doon. Pinagkibit-balikat ko na lang at bumaba. Humikab pa ako at balak na kagalitan ulit si Delton ngunit kusang umawang ang mga labi ko sa bahay sa harap. It was a two-story house, but it looked so magnificent. Its details were painted in white, grey, and a little brown for each of the right places that made me gasp. Hindi ko alam na pwede pa lang i-tandem ang tatlong kulay.

It looks kind of simple, but still classy. Modern style pa ang pintuan niyang bukas at may iilan pang detalye ng samalin ang bahay.

"Let's go. You must be hungry," anito na mula sa likod ko. Kababa lang din nito ng kanyang cellphone na sinuksok muli sa bulsa ng kanyang pants.

"Hindi ako gutom," malamig kong tugon ngunit sumunod din sa kanya sa loob ng bahay.

Mangha pa ako sa simpleng L-shape sofa set niya at isang simleng indoor plant na medyo mataas.

"Saan nga pala ang mga gamit ko? Iniwan mo sa sasakyan?"

Tumigil siya sa pag-akyat sa hagdan na gawa sa salamin. Nilingon niya ako mula sa likod.

"Inakyat ko na kanina pa. Don't worry about it. You can go to the kitchen. I think the food is ready. Don't starve yourself, Savvy."

Iyon lang ang sinabi niya bago pinagpatuloy ang pag-akyat.

Napairap ako at tinungo ang sa tingin ko ay kusina niya. Hindi naman ako nagkamali dahil natanaw ko kaagad ang abuhing lababo maging ang fridge sa gilid. Ngunit hindi ko maiwasang mamilog ang mga mata sa babaeng nakatalikod habang abala sa pagluluto.

"Wait this one out a little more, Delton. Maluluto na 'to. I know you're hungry already— Who the hell are you?" gulat na tanong nito nang humarap.

Hindi rin nakaligtas sa mga mata ko ang mapanuring tanong nito at pagpasada ng tingin sa akin mula ulo hanggng paa. Hindi ako kumibot at pinantayan lang din ang binibigay niyang tingin.

Sa isip ko ay may girlfriend naman pala ang gago tapos ni-offer pa ako ng kasal. Alam niya ring nandito ito pagkatapos ay dinala pa ako rito!

Muli kong sinuri ang babae, I mean dalaga. Mas mukha itong bata sa akin ngunit ang hubog ng katawan ay nakakahalina. Ang bawat kurba ay nasa tamang ayos at may ipagmamalaki sa hinaharap. Doon ako napasulyap sa dibdib ko at nairita nang makitang maliit na cleavage lang ang nandoon.

"Miss, hindi ba trespassing ka? I guess you entered the wrong house." Tinaas pa nito ang isang kilay bago pinatay ang kalan.

I bit my lip and I think the anger within me was awakened. Hindi para sa babae kun'di para kay Delton. Balak pa yata nitong magbahay ng dalawang babae.

Napabuga ako nang inis na hangin at umalis sa kusina. Tinahak ko ang hagdan paitaas kahit sigurado kung nasaan doon si Delton. Pagdating sa taas ay may apat na pinto roon, nalilito pa ako kung alin ang bubuksan. Ngunit agad ring napaayos nang bumukas ang nasa gitna at iluwa niyon ang lalaki.

"You didn't tell me you had a girlfriend. Pagkatapos ano? Gusto mo rin akong tumira dito? Ano 'to, Delton? Bahay-bahayan?" hindi ko mapigilang tanong.

He rumpled his brows, but still calmly closed the door at his back. Maging ang paghakbang niya ay kalmado na siyang kinaba ko.

Tama naman sigurong nagalit ako di ba? Kung balak niya akong ibahay rito ay hindi pwedeng may ibang babae. Ano 'yon? Per schedule kami gabi-gabi? Na-huh.

Natigil ako sa naisip. As if namang tatabi ako sa kanya sa gabi. No freaking way!

"Girlfriend? Maybe you forgot that I am a married man, Mrs. Carancho. And I don't do girlfriends."

Mas lumapit siya kaya naman wala sa loob na kumapit ako sa barandilya, napalunok pero hindi patitinag.

I flashed my smirk and walked one step closer to him.

"Then who is the woman in the kitchen? Maid mo? Ang sexy naman ng maid mo. Ano 'yon? Maid with benefits-"

Natigil ako at namilog ang mga mata sa pagdukwang niya at kulang na lang ay magdampi ang aming mga labi.

"L-umayo k-a nga, Delton."

Sinubukan kong itulak ang dibdib niya ngunit mas mabilis pang pumulupot ang matipuno niyang braso sa bewang ko at mas hinapit pa ako.

"Please do not show me your jealousy, wife. I am absolutely turned on," he said huskily, and that made me feel the goose bumps on my skin.

"Huh? Ibig ko lang namang sabihin na may girlfriend ka na pala. Sana siya na lang ang pinakasalan mo-"

"She's not my girlfriend. She's my secretary, Savvy. Next time, do not jump into conclusions, or else we will directly jump to bed." He wore his smirk as he let go of my waist.

Pakiramdam ko ay kumulo ang dugo ko at tumanda ako ng isang taon sa inis. Gusto ko ring burahin ang pilyo sa mga mata niya nang oras na iyon.

"Secretary huh? Bed huh? Baka mamaya secretary with benefits kayo. Ayos lang naman kung kayo na, pwede naman akong umuwi at manatili kay Andres—"

"Do you really think I will allow you to run back home?" bahagya niyang kiniling ang leeg at pinungay pa ang mga mata, "Never, Savvy. I have only married one woman, and that is you, Mrs. Carancho. So don't you dare throw me to someone else." Tumiim ang tingin niya at tingin ko ay mas lalong naging itim ang kanyang mga mata.

"Anyway, stop with this sentiment. Anyway, stop with this sentiment. And yeah, fix your things in the master bedroom. Take a bath, change, then we'll eat together downstairs." Lumayo siya at agad pang tinungo ang hagdan.

"We'll sleep in the master's bedroom, Savvy," muling paalala niya na nakapagpabilog sa mga mata ko.

|Y_S|