Chapter 3: Eyeglasses

ATHENA'S POV

Okay, that was weird. Anong trip nito ni Sir Samaniego? Obviously, nag-i-ilusyon lang ako dahil COO 'yon. At crush mo siya kaya siguro delulu ka. Haaaay.

Una, pinadala ako sa clinic... kasi ayaw niya pala bumagal ang trabaho. Pangalawa, naalala niya agad ako... pero alam ko namang dahil sa katangahan ko 'yon kaninang umaga. Pangatlo, naiwan ako sa office niya para pasamahan kay driver Vin... ANO 'YON SIR? Para ka namang ano dyan, sir!!!

Pagkabalik ko ng department namin, pinagkaguluhan nila ako. Tinanong nila ako sa department kung magkakilala kami ni Sir Samaniego.

"Ahh, hindi po. Nakita niya lang talaga 'yong pagkakauntog ko kanina. Hehe. Saka ayaw niya daw po maabala ang trabaho kaya niya ako pinadala sa clinic."

"Ohh, yes, ayaw niya talaga naaabala ang trabaho lalo na kung kayang-kaya naman ma-resolve agad. Pero akala namin magkakilala kayo kasi hindi naman siya ganyan sa iba. Balita ko sa HR, naiwan ka sa loob ng room niya ah?" Aba tsismoso pala 'tong si Andrei? Isa rin siyang Training and Development Officer dito sa department namin.

"Ahh, iyon ba? Pinasisigurado niya lang sa akin na dapat may salamin na ako bukas para hindi makaabala sa work. Hehe." Sabay kamot ng ulo ko at ngiti sa kanila. "O siya at magsimula na tayo sa trabaho."

Tinuro na ni Andrei sa akin ang mga existing modules na meron ang department namin at mga proseso sa paggawa ng training materials. Nilatag niya rin ang training schedule na ginawa nila for the year. Haaay, ang hirap talaga maging part ng Training and Development. Kailangan lagi kang nag-aaral at updated.

Tinext ko na ang kapatid ko para sunduin ako sa tapat ng office ng bandang 6:15 PM. Pagkatapos ko magligpit ay bumaba na ako at hinintay ko siya sa tapat ng office kung saan guess what?

Nandoon din si Sir Samaniego na naghihintay ng driver niya. "Good evening, sir. Ingat po pauwi."

"Ms. Robles. Waiting for your boyfriend?" Huh? Anong boyfriend. Sasagot na sana ako nang biglang bumusina nang mahina ang kapatid ko para ipaalam na dumating na siya. Bumaba siya ng kotse at inalalayan ako sumakay. Kumaway ako kay sir para magpaalam. Hindi ko maipinta ang mukha niya. Anong ginawa ko 'don? Or baka mali lang ako ng tingin kasi wala akong salamin? Pagkalingon ko ay dumating na rin si driver Vin.

"Ate, sino 'yon?" Tanong nitong si Rico.

"Ahh, COO namin 'yon. Naghihintay ng driver. Akala niya boyfriend kita. Dahil siguro mukha kang mas matanda sa akin at matangkad ka like him."

"Sama ng ugali sa mukhang matanda na part ha? Ganda yan?"

"Oo naman. Nagtatanong ka pa. Bilisan mo na para ma-drop ko na 'tong salamin ko sa optical shop at makapag-dinner na rin tayo. Hatid mo na rin ako sa house ko."

"Yiz, ma'am. What are we having?"

"Hmm, wala ako maisip. Ikaw ba? Libre na kita."

"Libre? Nice. Sige, gusto ko ng pizza."

"Okay."

Mabuti na lang at mabait 'tong kapatid ko. Pagdating namin ng mall, dinrop ko lang ang salamin ko. Buti na lang may stock sila ng lens at makukuha ko din agad in 1.5 hours. Kumain na muna kami at pumunta sa ice cream place after habang naghihintay.

"What's yours?" Tanong ni Rico. "Ako naman dito sa dessert."

"Wow, I am so touched. Sulit pagpapaaral ko. May nanglilibre na rin sa akin."

"Speech muna bago flavor?"

"Ay bawal mag-appreciate? Sige, I want cookies and cream with additional brownie bites." Sabay tawa naming dalawa. Nakaka-miss din kasama 'tong mga 'to pero humiwalay na talaga ako sa amin para matuto din silang kumilos sa sarili nila. At syempre, para makalipad lipad ako na isang butterfly.

Binigay niya na ang ice cream sa akin. Ang sarap talaga pag libre. Pagkaubos ko ay tumingin ako sa watch ko. "Uy, medyo sakto ang tapos natin. Five minutes na lang, pwede ko nang kunin." Biglang nag-vibrate ang phone ko. Nag-text na ang optical shop kaya tinanaw ko ang shop. Pagtingin ko, parang may lalaking nakatingin sa amin. Kamukha ng soot ni Sir Samaniego kanina pero di naman ako sigirado kasi wala nga akong salamin. Umalis din siya pagkakita ko sa kanya.

Anyway, pagkakuha ko ng salamin ko, tumingin ako sa paligid at di ko na nakita ang lalaki.

"Ano, ate? Ayos na ba 'yang salamin mo?" Tanong ni Rico.

"Yup, bayaran ko lang then let's go." Nagbayad na ako at bumyahe na kami ni Rico. Mga 30 minutes from here lang naman ang bahay ko. Natulog muna ako sa byahe at nang makarating na kami sa bahay ko, ginising na ko ni Rico.

"Ate, we're here. Gising."

"Okay." Sabay inat ko. "Goodnight, kumusta mo ko kina Mama at Papa. Dalaw ako soon. Thank you sa dessert."

"Sus, liit na bagay no'n, ate. Sa susunod ulit. Goodnight!" Hinintay akong makapasok ni Rico ng gate bago siya umalis.

Naligo na ako at humiga sa kama para magpahinga. Sumagi na naman sa isipan ko ang mga encounter namin ni Sir Samaniego ngayong araw sabay iling. "Imposible. Bago ka lang at COO 'yon. Makapag-browse na nga lang sa Butterfly app at makahanap ng gwapo.

Habang nagsu-swipe ako. May nakita akong type ko. "Hmm, nice. Tingin ko connect kami nito. Sige nga, message ko nga."

Sabi ko, "Hi, your tattoos are interesting."

Nag-swipe swipe ako ulit dahil di naman ako sure kung type niya rin ako. More entries, more chances of winning. Basta kung may makipag-date, sa public place muna. Wag atat. Buti ba kung si Sir Samaniego yan. Ay hala, ilusyonada na talaga siya!

Maya-maya ay may minessage ulit ako. Ang gwapo niya sa photo niya, naka-black and nakatiklop ang sleeves, medyo maugat ang arms at mukhang maganda ang katawan. Kung ano-ano na namang pumasok sa isip ko. Nababasa ako!

Minessage ko siya at kinuha ang isa sa mga favorite kong vibrat*ors. Hinubad ko ang panty ko at binuksan ang vibrat*r at inilapat sa basa kong p*ke habang nakatingin sa picture ng lalaki.

"Ahhh! Ang sarap!" Pinaglaruan ko nang pinaglaruan ang aking p*ke hanggang sa iniisip ko na pala si Sir Samaniego. Lalo akong nalib*ugan. Maya-maya ay nilabasan na ako.

"Ahhhh! Calviiiin~!" Hiyaw ko sa pangalan niya. Hinihingal ako sa sarap at nakatulog nang si Sir Samaniego ang nasa isip.