LOGINShare
Chapter 19
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Mahigpit ang pagkakayakap ko sa aking tuhod. Mayroong luhang tumulo sa aking mga mata. Mabilis ko itong pinunasan.
Walang magagawa ang aking mga luha. Why can't I forget those shitty memories. Tinuyo ko ang aking pisngi, at naghintay na muling bumukas ang pinto.
~~~~ After 48 hours ~~~
Napatingin ako sa pintuan ng bumukas na ito.
"Come out." wika ng taong nagmamay-ari ng malamig na boses.
Tumayo ako at humakbang palabas ng pinto. Nakita ko siyang nakatayo malapit sa pinto.
"Thanks, akala ko di na bubukas ang pinto." sabi ko sa kanya.
Hindi siya umimik, tinalikuran lang ako.
"Change your clothes, start attending your class." saad niya.
Na naman! Bakit ba kailangan pang mag-ara
Related chapters
Touch and Die Chapter 20
* Warning Alert * Thirdperson's P.O.V Matiyaga niyang hinihintay ang taong hinihintay niya. Sa tagal nito ay pakiramdam niya ay inaamag na siya sa kakahintay. Naiinip na siya, nililibang na lamang niya ang kanyang sarili sa paglalaro ng dagger sa kamay niya.Nahinto siya at napatingin sa pintuan ng marinig niya ang pagclick ng pintuan senyales na bubukas na ang pinto.Tumaas ang dulo ng kanyang labi. Sa wakas, nandito na ang kanyang pinakahihintay. Nangangati na ang kanyang mga kamay.Bumukas ang ilaw ngunit hindi siya agad nitong napansin."Hay naku! Sa ginawa mo sa babaeng newbie na 'yun. Tiyak na natuto na 'yun." wika ng babaeng kasama ng pumasok."Tsk! Bakit ba kasi dumating pa ang Venomous Blood? Anong connection nila sa mukhang uhugin na 'yun."
Touch and Die Chapter 21
Rhexyl's P.O.VPagkatapos naming kumain kanina sa restaurant na iyon. Ako na ang unang umalis at nagpaalam. Ang sabi ko naman sa kanya, hindi na niya ako kailangan pang samahan.Pumasok ako sa mall, at nadanan ang arcade. Ang lugar na madalas kong puntahan kapag nababagot ako.Pagkakuha ko ng token, tumapat ako sa larong basketball. Inihulog ko ang token at nagsimulang maglaro. Napalingon ako sa katabi ng shooting area, nakita ko si impakto."Hey! I told you, you don't need to---" he cut my word."Just play and enjoy." sabi niya sa'kin.Napakibit-balikat na lamang ako. Hayaan na natin siya. Gusto niya, e. H'wag na nating itaboy. Hinayaan ko na lamang siya.Akala ko mabobored ako sa laro pero hindi, kasi he's there to play with me. Nilaro
Touch and Die Chapter 22
Patakbo akong lumabas ng dorm building maging papuntang campus, kulang na lang liparin ko na makarating lang agad ako sa classroom.Pagkasakay ko sa glass elevator, sumiksik agad ako sa tabi. Isa pa 'tong elavator na 'to! Kitang-kita lahat. Panay ang baba ko sa skirt. Gusto kong maiyak sa inis."Tingnan mo nga naman." rinig kong winika ng bagong pasok.Sa kakasiksik ko, 'di ko namalayan na may pumasok pala."Kaya pala lagi kang nakasuot ng malalaking damit dahil nakakasuka ang itsura mo." pang-iinsulto niya."Malala ka pa sa uling. You look like a rotten trash with that clothes." dagdag niya.Hindi ako umimik. Lalo akong yumukod."Whose this blacky?" natatawang saad ng isa pa."Crelly, do you know her?" tanong naman ng isa pa.Si Crelly pa
Touch and Die Chapter 23
Drewhein P.O.V Nandito kami ngayon sa classroom. Naghihintay sa Professor na darating. Tahimik naming ginagawa ang aming mga libangan. May kanya-kanya kaming ginagawa, walang paki-alamanan. Ang iba ay naglalaro ng kani-kanilang weapons. Mayroong naghahasa ng kanilang knife at mayroong naglalaro ng dart game using knives, daggers and swift knife sa pintuan. Malas na lang ng papasok.When it comes a peaceful room at section. Ang aming section ang iyong mapupuntahan. Ito ang section na hindi maingay at magulo, less ang patayan. Hindi katulad ng mga mababang floors, magulo and full of killers.Isa pa, paanong hindi tatahimik? Nandito ba naman si Leader. Busy sa pagtitipa sa laptop niya. He is a type of guy na hindi mo dapat kalabanin. Tahimik siya ngunit kaya ka niyang patayin sa ilang segundo lang.Malaki ang respeto ko sa kanya. Tingin pa lang ay matatakot ka na. Magaling siya sa l
Touch and Die Chapter 24
"Who is Venomous Blood? I mean, I keep hearing that thing." wika ko.Tumawa si Yhoquin sa sinabi ko."Venomous Blood? Kami 'yun, dito kasi gang group is allowed. You can build by group, trio or duo. If ayaw mo naman at kaya mo. Pwede namang solo ka lang." sagot ni Fhinn."Ahh," naging react ko.Sila pala 'yun, but anong issue sa kanila if nakikisabay ako sa kanila. At saka sila naman ang lumalapit hindi ako."E, ano 'yung rank? 'Yan kasi ang pinuputok ng butsi 'nung babae kanina." medyo inis kong sabi."Here, rank or ranking is our life saver." sagot ni Drewhein."How? What is the benefits of being one in a rank?" tanong ko."If benefits ang pag-uusapan, marami ang sagot. Lalo na kapag kasama ka sa Top Ten Overall ranking, ang pina
Touch and Die Chapter 25
" Blue Code is the targeting day. Patayin mo ang gusto mong patayin. But be aware, h'wag pakampante kasi baka ikaw ang pinakatarget nila. And I love this day so much I can kill whoever I want." sambit ni DrewheinNapangiwi ako sa sinabi niya. Hindi halata sa mukha niya." Red Code is the bloody day. Ang tinatago nilang pagkabrutal ay lalabas. Blood will shed to the whole campus." Briel said."Don't tell me, gusto mo rin ang araw na 'yan?" taas kilay kong sabi.Tumawa lang siya. Tuwang-tuwa sila sa mga araw na 'yan. Mas pipiliin ko na lang mapunta sa detention room kesa ang makiisa sa kanila."And last, black code is the hunting day. This day play a game hide-and-seek. Its up to you kung magtatago ka or manghuhunting ka. Be a good hider and seeker. Once na mataya at matagpuan ka. Booom! Sa hukay ka na babagsak." ani ni Acer
Touch and Die Chapter 26
Kuya is a silent guy with a cold voice. Kahit ako ay ayaw kong marinig ang boses niya. Mas gusto kong tahimik lang siya."You two, get your body out of the couch. We are going to eat." sigaw ni mom mula sa dining table.Napatingin ako sa pinagmulan ng boses ni mom. Naiiling akong tumayo. Ibang klase talaga ang boses ni mom. Daig pa ang microphone sa lakas.Pareho naming pinasok ni kuya ang dining room. Everyone is present. Ang temperature ng paligid ay naging iba. Nasanay na ako sa ganitong silent at dark aura. Ikaw ba naman na kinalikahan muna ang ganitong kabigat na aura.Tahimik akong umupo. Nagsimula na akong maglagay ng makakain sa plate ko. Bahala sila r'yan."Sylvester, how's University of Der Mord?" dad asked."Still doing great." simpleng sagot ni kuya."How about you Elixter?"
Touch and Die Chapter 27
"Alam mo, sawang sawa na akong sa tanong na 'yan. FYI! Dumaan ako sa proseso. Dumaan ako sa gate. Mayroon pa bang ibang daan papasok dito?" sarkastic na wika niya."Are you a spy? If I were you, umalis ka na lugar na 'to hangga't maaga pa." pagbabanta niya."Malas mo, you are not me." saad niya."At kung mayroong makakaalam tungkol sa'kin. Alam ko kung sino ang babalikan at dadalhin ko sa hukay." Lihim siyang ngumiti."Right, Mr. Zion Breeze Salvez? Kaya naman, keep your mouth shut!" malamig niyang sambit.Nilisan niya ang garden at iniwan ang lalaki. Naiiling lamang niyang inalala ang expression nito 'nung binanggit ko ang pangalan niya."Tsk! His face is priceless." bulong niya sa sarili. Rhexyl P.O.V I
Latest chapter
Touch and Die EPILOGUE
~~~~ AFTER 6 MONTHS ~~~~Marahan kong inilapag ang bouquet of flowers sa puntod niya. Kay tagal rin mula ng dumalaw ako sa kanya."Hi daddy Leo, its been a while since I visit you. Sorry, marami lang kasing nangyari. Ngayon lang ako nagkaroon ng panahon to visit you. Hindi ka naman magtatampo hindi ba?" nakangiti kong ani."But I know you don't, you love me so much kaya hindi mo iyon magagawa." I added.Naalala ko ang memories namin together. He maybe not my real father but for me he is. Kahit kailan hindi ko siya ipagpapalit. Sa kanya ko naramdaman ang pagmamahal ng isang ama."Aljea," Napalingon ako kay Sylvester.And yes, I'm alive.Buhay ako, hindi ko kayang iwan ang taong nag-iisang nagmamahal sa'kin.~~~~
Touch and Die Chapter 132
Helaria P.o.vHindi ko napansin na sarado na pala at tuluyang nailibing na si Rhexyl.Rhexyl might be cold pero sweet at mapagmahal siya inside.Believe me kapag nakilala mo na siya, at napamahal na siya sa'yo. He will treat you like her family.Nagtataka siguro kayo if who I am.I am Helaria, the girl they talk about na patay na. I am Breeze girlfriend na hindi ko alam if ako pa rin.And I'm step sister of Crelly na ako talaga ang tunay na anak ng mga inakalang magulang ni Crelly.Maliit pa lang ako ay sadyang lapitin na talaga ako ng disgrasya.Then, I met Rhexyl. She save me from my kidnapper.Same age lang kami pero namangha na ako sa kanya sa oras na iyon dahil sa murang edad she knows how to fight. Pinatay niya ng walang hirap ang mga kidnapper ko.She is very snob and cold. Akala ko hindi ko na muli siya maki
Touch and Die Chapter 131
Rhexyl's P.O.VMarahan kong iminulat ang aking tingin. Bumungad sa'kin ang kulay asul na kalangitan. Naririnig ko ang mga huni ng ibon. Nakikita ko ang nagliliparang paru-paro at tutubi.Napabangon ako, bumungad sa'kin ang malawak na lugar na napupuno ng mga bulaklak. Nasa gitna ako nito.Kunot-noo akong tumayo.Where I am? Why I am here? Nagsimula akong maglakad. Hindi ko alam kung nasaan ako eksaktong naroroon. But I feel so light, walang nararamdaman na iba.Pakiramdam ko, I am content and happy.Tinuloy ko ang paglalakad. Habang naglalakad ako ay nawiwili akong tumitingin sa paligid ko. And ganda at ang sariwa ng hangin.I wanna stay here, forever.Dito na lang ako.Ito ang tipo ng lugar na gusto ko. Tahimik with good ambiance. Hindi ko aka
Touch and Die Chapter 130
Rhena's P.O.V Walang paglayan ang sakit na nararamdaman ko. Pakiramdam ko bilyon-bilyong karayom ang nakatusok sa'king dibdib.Walang tigil ang pagtulo ng aking mga luha. Hindi ko na alam kung ilang oras na akong umiiyak.Isa-isa kong tiningnan ang album. Lahat ng larawan ni Rhexyl ay nandito. Mula sa nasa loob siya ng incubator, noong isang taon siya, dalawa hanggang umabot ng walong taon.Ngunit lumilipas ang taon napansin kong unti-unting umiiba ang kulay niya.Naramdaman ko ang sakit ng unti-unti na niyang tinatago ang itsura niya.Nakita ko ang aking larawan sa loob ng kahon. Marahan ko itong kinuha. Pagtingin ko sa likuran mayroong nakasulat.~~~Grandma said, she's my mother. I can't deny it cause we are look a like. But I know she hated me. She doesn't love me. She don't want me. And since she doesn't want me, I don't
Touch and Die Chapter 129
Lahat ng ginawa ko sa kanya ay bumalik lahat sa'kin. Lahat ng sakit, pahirap, pang-aalipusta ay naalala ko lahat.Nanginig ang buo kong pangangatawan. Nanghina at hindi ako makapaniwala.Hindi ito totoo. I am just dreaming.Marahan akong napabaling sa dalawang brown envelope na nasa ibabaw ng kama. Nanghihinang pumunta ako ng kama saka inabot ito.Nanginginig na binuksan ko ang isa sa mga ito.99.9% positive Nakalagay sa DNA results na Ang biological father ni Rhexyl ay si Franco, ang asawa ko.Kahit sobrang nanginginig ang kamay ko ay pilit ko pa ring binuksan ang isa.Malakas na humagulgol ako, nailagay ko sa bibig ko ang aking kamay.Same results as my husband. Nanghihina akong napaupo sa sahig."I-It c-can't be." nanghihina kong ani.Nanlalabo ang aking panin
Touch and Die Chapter 128
Dapat ko bang sabihin sa kanya? Muli akong humugot ng hininga."She's in critical condition. Ang lason na nilagay niya sa dagger ay mabilis na kumalat sa katawan niya. Sylvester's trying to revive her. Rhexyl is determined to give your wish." ani ko.Hindi ko alam kung saan siyang lugar dinala ng apo ko. Binibigyan niya lang kami ng update about Rhexyl's condition.I know my son won't give up on her. Sylvester's love Rhexyl so much. He will do everything for her."And this, pinabibigay sa'kin ito ni Rhexyl, it's for you." Inilapag ko ang puting sobre sa kanya.Ngumiti ako sa kanya."Hindi na rin ako magtatagal pa. I have to go." ani ko saka marahang tumayo.Tahimik kong nilisan ang Restaurant. I'm hoping na sana makahanap pa ng reason si Rhexyl para muling mabuhay at manatili sa tabi ng apo ko.
Touch and Die Chapter 127
Adelle's P.O.VNandito ako ngayon sa isang Korean Restaurant waiting for Rhena's arrival. Today, I decided to give something to her from Jorgia.Pagkatapos ng nangyari kagabi ay tila bumalik ang lahat sa normal. Wala talagang natirang Heackler Clan. Burado lahat, nilinis ng batang 'yun lahat.Wala ring nakalabas o salita mula sa mga natirang bisita. Natatawa pa nga ako dahil ilan sa Connel clan ay pinuri si Rhexyl dahil daw sa magandang show na binigay sa kanila.They said, Sylvester's girlfriend is indeed amazing and stunning. 'Kay husay raw pumili ni Sylvester. Naiiling na lamang ako sa tuwing naaalala ko iyon.Pero ang ikinabahala ko ay ang ginawa ni Rhexyl. She's willing to do her mother long time wish.--- Flashback --- Nakatanggap ako ng text na magkikita kita kami dito sa
Touch and Die Chapter 126
Ang tanga ko. Hinayaan kong mawala sa'kin ang anak ko. Ako ang may kasalanan kung bakit kinamumuhian niya ako ngayon.At ang masakit, isa ako sa mga taong nais siyang paslangin. Sumang-ayon ako sa kagustuhan ni Rhena na maisilang siya ng maaga upang mawala ito at para na rin sa tradition na mayr'on ang aming pamilya.Ang alam ng angkan namin ay anak ko ang bata kaya lahat ay nais mawala ang bata.Hindi ako tumutol dahil ang alam ko ay hindi ko siya anak. Kung alam ko lang, kung nalaman ko lang ng maaga. Sana --- sana nagawa kong pigilan ang asawa ko. Sana nagawa ko siyang mailigtas. Sana naprotektahan ko siya.Sana naging ama ako sa kanya. Sana naparanas ko sa kanya ang pagmamahal ko. Sana katulad ni Franklin ay nagabayan at naalalayan ko siya."I hate you! I hate you! You killed my dad! I won't forgive you! You killed my dad." She hated me. At hindi ako ang itin
Touch and Die Chapter 125
Franco's P.O.VPagkauwi namin dumeritso agad ako sa mini bar ko dito sa mansion. Agad akong kumuha ng wine at mabilis na nilagok ng isahan.I am mad to myself. Wala akong nagawa para kay mom. Hindi ko inakala na ga'nun pala si mom namatay. At sa kamay pa ng taong pinagkakatiwalaan ni dad.Renzo and dad are both friends. Dad trusted Renzo so much. He never doubt that guy kahit alam kong mayr'on mali sa lalaking iyon. I don't trust that guy, naiinis ako sa tuwing nakikita ko siya at lalo na kapag tumitingin siya kay mom. But dad doesn't notice it.I tried to tell it to my dad but he denied it and he doesn't believe it. When mom died, Renzo's always there for my dad. He help him to recover but I didn't know that he was the reason why mom died.Inis kong hinampas ng malakas ang table. Malakas ko ring ibinato ang hawak kong bote ng wine. Naglikha ito ng ingay.
