LOGINShare
Chapter 25
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56" Blue Code is the targeting day. Patayin mo ang gusto mong patayin. But be aware, h'wag pakampante kasi baka ikaw ang pinakatarget nila. And I love this day so much I can kill whoever I want." sambit ni Drewhein
Napangiwi ako sa sinabi niya. Hindi halata sa mukha niya.
" Red Code is the bloody day. Ang tinatago nilang pagkabrutal ay lalabas. Blood will shed to the whole campus." Briel said.
"Don't tell me, gusto mo rin ang araw na 'yan?" taas kilay kong sabi.
Tumawa lang siya. Tuwang-tuwa sila sa mga araw na 'yan. Mas pipiliin ko na lang mapunta sa detention room kesa ang makiisa sa kanila.
"And last, black code is the hunting day. This day play a game hide-and-seek. Its up to you kung magtatago ka or manghuhunting ka. Be a good hider and seeker. Once na mataya at matagpuan ka. Booom! Sa hukay ka na babagsak." ani ni Acer
Related chapters
Touch and Die Chapter 26
Kuya is a silent guy with a cold voice. Kahit ako ay ayaw kong marinig ang boses niya. Mas gusto kong tahimik lang siya."You two, get your body out of the couch. We are going to eat." sigaw ni mom mula sa dining table.Napatingin ako sa pinagmulan ng boses ni mom. Naiiling akong tumayo. Ibang klase talaga ang boses ni mom. Daig pa ang microphone sa lakas.Pareho naming pinasok ni kuya ang dining room. Everyone is present. Ang temperature ng paligid ay naging iba. Nasanay na ako sa ganitong silent at dark aura. Ikaw ba naman na kinalikahan muna ang ganitong kabigat na aura.Tahimik akong umupo. Nagsimula na akong maglagay ng makakain sa plate ko. Bahala sila r'yan."Sylvester, how's University of Der Mord?" dad asked."Still doing great." simpleng sagot ni kuya."How about you Elixter?"
Touch and Die Chapter 27
"Alam mo, sawang sawa na akong sa tanong na 'yan. FYI! Dumaan ako sa proseso. Dumaan ako sa gate. Mayroon pa bang ibang daan papasok dito?" sarkastic na wika niya."Are you a spy? If I were you, umalis ka na lugar na 'to hangga't maaga pa." pagbabanta niya."Malas mo, you are not me." saad niya."At kung mayroong makakaalam tungkol sa'kin. Alam ko kung sino ang babalikan at dadalhin ko sa hukay." Lihim siyang ngumiti."Right, Mr. Zion Breeze Salvez? Kaya naman, keep your mouth shut!" malamig niyang sambit.Nilisan niya ang garden at iniwan ang lalaki. Naiiling lamang niyang inalala ang expression nito 'nung binanggit ko ang pangalan niya."Tsk! His face is priceless." bulong niya sa sarili. Rhexyl P.O.V I
Touch and Die Chapter 28
Pagtingin ko sa armchair, mayro'n na siya ng holographic keyboard. Since curious ako. Nag-type ako ng puwedeng password.Nagulat ako ng magtunog siya na nagsasabing password incorrect. Napasandal ako sa upuan. Nyeta! I hate this thing, thinking what might the password is.Nag-type lang ako ng type ng puwedeng password niya 'till --------You successfully in Sa sobrang saya ko naitaas ko sa ere ang dalawa kong kamay. Agad akong napalingon sa pinto baka sakaling bumukas na siya kaso wala, e. Nakasimangot akong muling sumandal sa upuan.Ano ba yan! Naghirap pa naman ako sa pagbukas tapos hindi naman pala ito ang magbubukas.The scanning is done Napalingon ako sa pinagmulan ng boses. Nanlaki ang mata ko sa nakikita ko."What the!" sambit ko.Tumayo ako at lumapit sa wall glass. Hindi ko ala
Touch and Die Chapter 29
Lopeh P.O.VPalabas na kami ng classroom. Kakatapos lang ng nakakaboring na discussion."Let's eat, guys! Pero 'wag sa cafeteria." pag-aayaya ni Briel."Sige, kain tayo sa french restaurant." sakay naman ni Fhinn.Nahinto kami sa paglalakad ng may'rong humarang sa'min. Tsk! A group of bastards."Ako na." volunteer ni Yhoquin.He step forward. Anong meron at seryoso 'ata ang tukmol."Hurry! Nagugutom na ako." wika ni Yhoquin."Anong meron? Nagmamadali 'ata ang loko? May'ron lakad siguro." saad ni Briel."Maybe a date?" patanong wika ni Acer."Tsk! Hindi niya kasi nakita si Rhexyl. Hahanapin niya daw kasi." ani naman ni Fhinn.Napatango-tango
Touch and Die Chapter 30
Rhexyl P.O.VKasalukuyan akong nakaupo sa lugar na hindi ko alam kung na saan ako naroroon. Ang tanging nakikita ko lang ay purong itim. No lights or something, just darkness.Mahigpit ang pakakayakap ko sa tuhod ko. I hate darkness but sometimes I am thinking na mas magandang manatili sa ganitong klaseng lugar.Dito, ang tahimik at walang taong makakapanakit sa'kin. Walang maririnig ng masasakit na salita mula sa ibang tao, o sa aking ina.Hanggang kailan ako mananatili rito? Ito na lang ba ang gagawin ko? Ang tanggapin ang lahat? Hayaan na tapak-tapakan ako.I'm so tired. For my 22 years of existing here, wala akong ibang ginawa at natanggap kundi sakit at panunutya. Natutunan kong magbingi-bingihan sa lahat ng masasakit na salita pero minsan tatagos pa rin.Bakit lahat ng tao ay ayaw sa'kin. Wala naman akong ginagawa. Nanahimik ako sa isang tab
Touch and Die Chapter 31
Habang nakapikit ako, nagtataka ako kung bakit wala akong nararamdaman na sakit o anuman. Marahan kong iminulat ang mata ko. Nagulat ako sa kamay na may hawak ng dagger, kung hindi siya naagapan sa puso ko ang tama.Agad akong napalingon sa likuran ko. Nanlaki ang mata ko ng si Sylvester pala ang may ari ng kamay na 'yun. He looks more dangerous but calm. Kalmado niyang tiningnan ang hawak niyang dagger."Mr. David, I respected you as our professor but once you touch my property. You know what I can do, right? I can turn you into nothing." sambit nito without looking to Mr. Professor don't know name."M-Mr. Connel!" bakas ang takot sa kanyang mukha.Hindi ko maiwasan na hindi mapataas ang kilay ko. Kanina akala mo kung sino."Herayah," rinig kong banggit ni Sylvester.Mayr'on akong nakitang mabilis na tumayo. Seryoso siyan
Touch and Die Chapter 32
Crelly P.O.VBinitawan ko ang babaeng walang buhay. Lantang gulay ko siyang binitawan pagkatapos ko siyang pahirapan. Bagot ko siyang tinignan.Tsk! What a weak bitch!"Your good, you're such a fast learner." Breeze comment while grinning.I smirk but not enough. Gusto kong maging mas malakas pa. Mas maging mahusay.I've been here for two in a half months at wala akong ginawa kundi ang magtraining."You can pass the test, easily." ani ni Breeze.Malamig kong tinitigan ang mga pinatay ko na galing sa mababang floor."Still not enough. I need to be more stronger." mariin kong wika.Kailangan kong mapasahan ang test nila para manatili rito. I need to be here for him, for Sylvester.
Touch and Die Chapter 33
Thirdperson's P.O.VThe day has come. Ang araw na pinakahihintay ng mga newbie ng Dermord. Everyone is ready and well prepared except Rhexyl. She never trained herself. All she did is to sleep and attend the class."Rhexyl, what are you still doing here?" Yhoquin asked to Rhexyl."Bakit? You want to kick me out?" mahinahon at balewalang sagot ni Rhexyl."I mean, dapat naghahanda ka na for your test." paliwanag ni Yhoquin."Test? I'm sorry to tell, mahirap lang ako para magkaroon ng handa. At saka, nakahanda na ang kabaong ko maging ang paglilibingan ko. No need to worry." bagot na saad ni Rhexyl.Tinitigan ni Yhoquin si Rhexyl. Hindi niya mapigilang hindi mag-alala para kay Rhexyl. Ga'nun pa man, excited siyang mapanood ang test ng mga ito.Maging ang bawat studya
Latest chapter
Touch and Die EPILOGUE
~~~~ AFTER 6 MONTHS ~~~~Marahan kong inilapag ang bouquet of flowers sa puntod niya. Kay tagal rin mula ng dumalaw ako sa kanya."Hi daddy Leo, its been a while since I visit you. Sorry, marami lang kasing nangyari. Ngayon lang ako nagkaroon ng panahon to visit you. Hindi ka naman magtatampo hindi ba?" nakangiti kong ani."But I know you don't, you love me so much kaya hindi mo iyon magagawa." I added.Naalala ko ang memories namin together. He maybe not my real father but for me he is. Kahit kailan hindi ko siya ipagpapalit. Sa kanya ko naramdaman ang pagmamahal ng isang ama."Aljea," Napalingon ako kay Sylvester.And yes, I'm alive.Buhay ako, hindi ko kayang iwan ang taong nag-iisang nagmamahal sa'kin.~~~~
Touch and Die Chapter 132
Helaria P.o.vHindi ko napansin na sarado na pala at tuluyang nailibing na si Rhexyl.Rhexyl might be cold pero sweet at mapagmahal siya inside.Believe me kapag nakilala mo na siya, at napamahal na siya sa'yo. He will treat you like her family.Nagtataka siguro kayo if who I am.I am Helaria, the girl they talk about na patay na. I am Breeze girlfriend na hindi ko alam if ako pa rin.And I'm step sister of Crelly na ako talaga ang tunay na anak ng mga inakalang magulang ni Crelly.Maliit pa lang ako ay sadyang lapitin na talaga ako ng disgrasya.Then, I met Rhexyl. She save me from my kidnapper.Same age lang kami pero namangha na ako sa kanya sa oras na iyon dahil sa murang edad she knows how to fight. Pinatay niya ng walang hirap ang mga kidnapper ko.She is very snob and cold. Akala ko hindi ko na muli siya maki
Touch and Die Chapter 131
Rhexyl's P.O.VMarahan kong iminulat ang aking tingin. Bumungad sa'kin ang kulay asul na kalangitan. Naririnig ko ang mga huni ng ibon. Nakikita ko ang nagliliparang paru-paro at tutubi.Napabangon ako, bumungad sa'kin ang malawak na lugar na napupuno ng mga bulaklak. Nasa gitna ako nito.Kunot-noo akong tumayo.Where I am? Why I am here? Nagsimula akong maglakad. Hindi ko alam kung nasaan ako eksaktong naroroon. But I feel so light, walang nararamdaman na iba.Pakiramdam ko, I am content and happy.Tinuloy ko ang paglalakad. Habang naglalakad ako ay nawiwili akong tumitingin sa paligid ko. And ganda at ang sariwa ng hangin.I wanna stay here, forever.Dito na lang ako.Ito ang tipo ng lugar na gusto ko. Tahimik with good ambiance. Hindi ko aka
Touch and Die Chapter 130
Rhena's P.O.V Walang paglayan ang sakit na nararamdaman ko. Pakiramdam ko bilyon-bilyong karayom ang nakatusok sa'king dibdib.Walang tigil ang pagtulo ng aking mga luha. Hindi ko na alam kung ilang oras na akong umiiyak.Isa-isa kong tiningnan ang album. Lahat ng larawan ni Rhexyl ay nandito. Mula sa nasa loob siya ng incubator, noong isang taon siya, dalawa hanggang umabot ng walong taon.Ngunit lumilipas ang taon napansin kong unti-unting umiiba ang kulay niya.Naramdaman ko ang sakit ng unti-unti na niyang tinatago ang itsura niya.Nakita ko ang aking larawan sa loob ng kahon. Marahan ko itong kinuha. Pagtingin ko sa likuran mayroong nakasulat.~~~Grandma said, she's my mother. I can't deny it cause we are look a like. But I know she hated me. She doesn't love me. She don't want me. And since she doesn't want me, I don't
Touch and Die Chapter 129
Lahat ng ginawa ko sa kanya ay bumalik lahat sa'kin. Lahat ng sakit, pahirap, pang-aalipusta ay naalala ko lahat.Nanginig ang buo kong pangangatawan. Nanghina at hindi ako makapaniwala.Hindi ito totoo. I am just dreaming.Marahan akong napabaling sa dalawang brown envelope na nasa ibabaw ng kama. Nanghihinang pumunta ako ng kama saka inabot ito.Nanginginig na binuksan ko ang isa sa mga ito.99.9% positive Nakalagay sa DNA results na Ang biological father ni Rhexyl ay si Franco, ang asawa ko.Kahit sobrang nanginginig ang kamay ko ay pilit ko pa ring binuksan ang isa.Malakas na humagulgol ako, nailagay ko sa bibig ko ang aking kamay.Same results as my husband. Nanghihina akong napaupo sa sahig."I-It c-can't be." nanghihina kong ani.Nanlalabo ang aking panin
Touch and Die Chapter 128
Dapat ko bang sabihin sa kanya? Muli akong humugot ng hininga."She's in critical condition. Ang lason na nilagay niya sa dagger ay mabilis na kumalat sa katawan niya. Sylvester's trying to revive her. Rhexyl is determined to give your wish." ani ko.Hindi ko alam kung saan siyang lugar dinala ng apo ko. Binibigyan niya lang kami ng update about Rhexyl's condition.I know my son won't give up on her. Sylvester's love Rhexyl so much. He will do everything for her."And this, pinabibigay sa'kin ito ni Rhexyl, it's for you." Inilapag ko ang puting sobre sa kanya.Ngumiti ako sa kanya."Hindi na rin ako magtatagal pa. I have to go." ani ko saka marahang tumayo.Tahimik kong nilisan ang Restaurant. I'm hoping na sana makahanap pa ng reason si Rhexyl para muling mabuhay at manatili sa tabi ng apo ko.
Touch and Die Chapter 127
Adelle's P.O.VNandito ako ngayon sa isang Korean Restaurant waiting for Rhena's arrival. Today, I decided to give something to her from Jorgia.Pagkatapos ng nangyari kagabi ay tila bumalik ang lahat sa normal. Wala talagang natirang Heackler Clan. Burado lahat, nilinis ng batang 'yun lahat.Wala ring nakalabas o salita mula sa mga natirang bisita. Natatawa pa nga ako dahil ilan sa Connel clan ay pinuri si Rhexyl dahil daw sa magandang show na binigay sa kanila.They said, Sylvester's girlfriend is indeed amazing and stunning. 'Kay husay raw pumili ni Sylvester. Naiiling na lamang ako sa tuwing naaalala ko iyon.Pero ang ikinabahala ko ay ang ginawa ni Rhexyl. She's willing to do her mother long time wish.--- Flashback --- Nakatanggap ako ng text na magkikita kita kami dito sa
Touch and Die Chapter 126
Ang tanga ko. Hinayaan kong mawala sa'kin ang anak ko. Ako ang may kasalanan kung bakit kinamumuhian niya ako ngayon.At ang masakit, isa ako sa mga taong nais siyang paslangin. Sumang-ayon ako sa kagustuhan ni Rhena na maisilang siya ng maaga upang mawala ito at para na rin sa tradition na mayr'on ang aming pamilya.Ang alam ng angkan namin ay anak ko ang bata kaya lahat ay nais mawala ang bata.Hindi ako tumutol dahil ang alam ko ay hindi ko siya anak. Kung alam ko lang, kung nalaman ko lang ng maaga. Sana --- sana nagawa kong pigilan ang asawa ko. Sana nagawa ko siyang mailigtas. Sana naprotektahan ko siya.Sana naging ama ako sa kanya. Sana naparanas ko sa kanya ang pagmamahal ko. Sana katulad ni Franklin ay nagabayan at naalalayan ko siya."I hate you! I hate you! You killed my dad! I won't forgive you! You killed my dad." She hated me. At hindi ako ang itin
Touch and Die Chapter 125
Franco's P.O.VPagkauwi namin dumeritso agad ako sa mini bar ko dito sa mansion. Agad akong kumuha ng wine at mabilis na nilagok ng isahan.I am mad to myself. Wala akong nagawa para kay mom. Hindi ko inakala na ga'nun pala si mom namatay. At sa kamay pa ng taong pinagkakatiwalaan ni dad.Renzo and dad are both friends. Dad trusted Renzo so much. He never doubt that guy kahit alam kong mayr'on mali sa lalaking iyon. I don't trust that guy, naiinis ako sa tuwing nakikita ko siya at lalo na kapag tumitingin siya kay mom. But dad doesn't notice it.I tried to tell it to my dad but he denied it and he doesn't believe it. When mom died, Renzo's always there for my dad. He help him to recover but I didn't know that he was the reason why mom died.Inis kong hinampas ng malakas ang table. Malakas ko ring ibinato ang hawak kong bote ng wine. Naglikha ito ng ingay.
