LOGINShare
KABANATA 8.
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56
yourpurpleXhieHello po. Nawa'y patuloy niyo pong basahin at suportahan ang bawat kabanata ng istoryang ito. God bless you all!❤️
Related chapters
Today Until Forever KABANATA 9.
Serenity/Serin's POV."Huy! Girl, tinatawag ka no'ng costumer, oh." natauhan nang tapikin ni Anna ang balikat ko sabay turo sa costumer na kanina pa pala ako tinatawag para umorder ng food."Ah—eh. Oo. Sorry, hindi ko kasi narinig." napapahiya kong tugon sa kanya. Kanina pa pala ako lutang sa kakaisip. Kainis kasi bakit ko ba iniisip 'yong mga"Sus. Hindi rinig? Baka lutang ka lang kamo kasi nakausap mo kanina 'yung boss natin na super pogi. Tapos kayo lang dalawa." tinitigan niya ako na para bang sinusubukan niyang basahin ang iniisip ko."You're wrong. Never kong pag-aaksayahan ng nerve cells ko 'yong tao na 'yon para lang isipin." iniwan ko na siya at pumunta na ko do'n sa costumer na ooder after kong sabihin sa kanya 'yan. Ako kasi 'yung tipo ng tao na tipid magsalita 'pag hindi ko naman kaclose 'yung kausap ko.Naging abala na ako sa pagseserve ng mga pagkain sa costumers. Hapon na ngayon kaya nagpahinga muna kami ni ate Karla sa kitchen area. Madalas ganito ang ginagawa namin 'p
Today Until Forever KABANATA 10.
Phineloepy/Pheney's POV. Tanghali na ako na gising dahil sa sobrang sakit ng ulo ko kagabi kakaiyak. Pagharap ko sa salamin namumugto na ang mga mata ko na parang na stung ng bubuyog. Yay! Instant chinita ang peg ko ngayon. Nakahiya tuloy lumabas sa boardinghouse. Sa boardinghouse kasi ako tumutuloy since ang parents ko ay nasa probinsya. Nando'n kasi ang lupang sinasaka ni tatay na ipinamana ng Lola at Lolo namin. Dito ako nag-aaral sa maynila dahil nakapasa ako sa board exam sa UP and I've got my scholarship. Buti na lang may kamag-anak ako rito. Si Luke ay second cousin ko. Kaya kahit papaano malayo man sila tatay at inay sa akin may malapit akong kamag-anak akong malapit dito na matatakbuhay ko sa oras ng pangangailangan. But I have also one person na laging nand'yan sa akin if I need someone tuwing may problema ako. 'Yan ay si Besh. Kahit hindi ko siya kamag-anak parang kapatid na ang turing namin sa isa't isa. Naghilamos lang ako at nagtoothbrush nang may kumatok sa pinto ng
Today Until Forever KABANATA 11.
Serenity/Serin's POV. Almost two weeks na simula no'ng natanggal ako sa trabaho at two weeks na rin akong naghahanap ng bagong trabaho pero ni isa walang tumanggap sa akin. Kung hindi 'unhiring' ang isinasagot nila sa akin minsan 'we'll call you'. Wala naman akong balat sa pwet pero bakit gan'to? Parang ang malas ko yata ngayon? To be honest hindi naman talaga ako naniniwala sa swerte at malas kasi for me ang success ng isang tao ay nakakamit sa pagtatyaga at syempre sa pananampalataya niya sa Maykapal. Hindi d'yan sa mga swerte swerte chuchu na 'yan. Pero ngayon hindi ko talaga alam ang itatawag ko sa nangyayari sa akin. Should I call this bad luck? Kasi naman coincidence ba talaga na ni isa man lang sa ina-apply-yan ko ay walang tumanggap sa akin. Halos libutin ko na ang buong maynila para lang makahanap ng work. "Oh..." nagulat ako ng may iniabot sa akin si Luke na burger. Narito kasi kami ngayon sa classroom at break time namin. Yung iba kong classmates nasa canteen para bum
Today Until Forever KABANATA 12.
Serenity/Serin's POV. "Huy besh alam mo nahihilo na ako sa'yo. Para kang trumpo. Kanina ka pa ikot nang ikot d'yan. Natatae ka ba besh?" dirediretsong sabi sa akin ni Pheney. Kanina ko pa kasi kinokontak 'yong damuho—este si Braiv pala. Kaso hindi sinasagot ang tawag ko. Pambihira naman kung kailan namang kailangan ko siya. Iyan tuloy hindi ko namalayan na kanina pa pala ako lakad nang lakad. Nandito kasi kami ni Luke sa boardinghouse ni besh. Tuwing may group project kami dito talaga kami gumagawa. Hindi kasi ako sanay na sumama sa bahay ng isang lalaki lalo na kung ako lang ang kasama. Kaya mas pinili ko dito na lang. "Oo nga Serin. May problema ba?" pati si Luke nagtanong na rin. Dalawa na silang nakatingin sa akin na tila nagtataka. "Ah—eh nangalay lang ako sa kaka-upo kaya gusto muna maglakadlakad muna. Kanina pa tayo dito Luke 'di ba?" nagdahilan na lang ako sa kanila. "Ah. Okay. Akala ko kasi napapraning ka na eh." sabi naman ni besh sa akin saka tumingin pa
Today Until Forever KABANATA 13.
Serenity/Serin's POV. This is the day na magmimeet kami ni Braiv para pag-usapan yung pagpayag ko sa hinihingi niyang favor. Hindi ako masyadong nakatulog dahil pa rin sa kakaisip ko kung tama ba talaga ang desisyon kong gagawin. "Hays. Bahala na. Wala nang atrasan Serin. Hindi ka gano'ng tao, hindi ka madaling umurong sa laban. Saka lalong may isang salita ka. Kaya go na." nakaharap ako ngayon sa salamin dito sa kwarto habang nagsasalita. Para tuloy akong baliw. "Ate? Sinong kausap mo?" "Ay! Palaka!" nagulat ako dahil bigla na lang sumulpot itong Sapphire. "Palaka? Nasaan?" inilibot niya pa ang paningin niya sa kabuoan ng kwato. "Wala namang palaka dito sa loob ng kwarto ate ah. Pinagsasabi mo d'yan?" "Bigla bigla ka kasing sumusulpot. Kaya nagulat ako. Palaka tuloy ang nasabi ko." "Ay gano'n? Sorry naman. Narinig kasi kita nagsasalita. Kaya tinanong kita kung may kausap ka ba. Kasi mag isa ka lang naman dito sa kwarto." aniya at lumapit pa siya sa akin ngayon. "Ah-eh. Iy
Today Until Forever KABANATA 14.
Serenity/Serin's POV. "So, kanino nga nanggaling ang mga 'yan?" "Oo nga ate. Kita mo 'to oh? Mukhang mamahalin. Ang gaganda oh. Pahiram ako neto, pwede?" Kinukulit ako ngayon nitong si Bheka at Sapphire kung saan ko daw nakuha itong mga daladala ko. After kasi ng mga pangyayare kanina inihatid na rin ako ni Braiv do'n sa mall kung saan niya ako sinundo. Nagbyahe na lang ako pauwi dito sa bahay. Kaya ito ako ngayon sa loob ng kwarto namin—este kwarto pala nila insan na temporary muna naming kwarto, kasama ko itong dalawang babaysot. "Ays, ang kukulit niyo. Sabi ko na ngang kakilala ko ang nagbigay nyan sa'kin. May nirecommend siya sa akin na sideline. Sayang naman 'yung kikitahin kaya tinanggap ko na. Total sagot na rin naman niya ang susuotin ko." mahaba kong paliwanag sa kanila. Hindi yata kasi nila ako tatantanan hanggang hindi ko sinasabi kung kanino galing ito mga pinamili ni Braiv. Ayoko rin naman sabihin sa kanila 'yung about sa kasunduan namin ni Braiv. Napatingin ako s
Today Until Forever KABANATA 15.
Braiv's POV. Nagmamaneho na ako ngayon ng kotse ko papunta sa party ni Haidee. Ilang minuto na lang siguro bago kami makarating doon nitong katabi ko. Hindi ko nga alam kung may kasama ba talaga ako dito sa loob ng kotse dahil hindi manlang ako kinakausap ng babaeng ito. Kanina pa ako salita nang salita pero sinusulyapan niya lang ako saglit o 'di kaya minsan parang wala siyang naririnig. Wow ha, may instant deaf pala akong kasama ngayon. Siguro may bipolar disorder ang babaeng ito. Minsan kasi 'pag nagsusungit sa akin napakadaming sinasabi, tapos mayamaya bigla na lang hindi magsasalita at hindi namamansin. Hays, mga babae nga naman. Ang lalabo nila tapos pabagobago. Ang hirap nilang i-handle. "Akala ko talaga hindi mo ako sisiputin kanina." nilingon ko ulit siya sa tabi ko para tingnan kung tutugunin niya ba ang sinabi ko. Huminga muna siya nang malalim bago tumingin sa'kin. "Don't worry, marunong akong tumupad sa usapan dahil hindi ako taong paasa." pagkasabi niya no'n a
Today Until Forever KABANATA 16.
Serenity/Serin's POV. "Tapos napaiyak talaga ako doon sa last part besh. Mabuti na lang may dala akong panyo kasi kung wala tala—huy! Besh? Nakikinig ka ba sa kin? Tsk, tsk, tsk. 'Yan ka na naman eh. Lutang na naman ang bruhang ito. Ano bang iniisip mo ha? Kanina pa ako daldal nang daldalan dito pero hindi ka naman pala nakikinig sa mga kinukwento ko. Tingnan mo 'yang kinakain mo nilalaro mo lang." sunod-sunod na dakdak at pagrereklamo ni Pheney sa akin dahil nahuli niya akong hindi naikinig sa kanina niya pang ikinukwentong istorya na pinanood nila kagabi sa sinehan. Narito kami ngayon ni Pheney sa isa sa canteen dito sa University at totoo na hindi ako nakikinig sa kinukwento niya kasi lutang pa ako dahil sa party kagabi. As in lutang ako ngayon at hindi maka-focus sa mga ginagawa dahil rin siguro sa puyat at sa mga kaganapan kagabi. ~FLASHBACK~ "Sorry nawala ako bigla. May important call kasi ako sa phone na kailangan sagutin. So I went somewhere' silent place." pagsasalita ng
Latest chapter
Today Until Forever KABANATA 21.
Serenity/Serin's POV."Thank you ulit sa paghatid sa'kin sa bahay namin." nasa labas na kami ngayon ng boardinghouse namin habang sinasamahan ko ngayon si Luke na pauwi na rin sa condo niya.It's a relief night to me and I know same also for Luke. Para akong naalisan ng isang sakong buhangin sa dibdib. Naalala ko tuloy ang pangyayari kanina habang nasa TLV restaurant pa ako. ~FLASHBACK"Sabi ko naman sa'yo sir ayaw kong magpahatid sa bahay. Kaya ko nang umiwi mag-isa. Bakit po ba ang kulit—" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil noong lumingon ako sa likod ko ay ibang tao pala ang nagpapayong sa akin."Ahm. Oy—Hi—ikaw pala. So—sorry akala ko kasi si sir Braiv." Nauutal kong sabi kay Luke na ngayon ay nakatingin sa akin habang nakangiti at pinapayungan ako. Lumalakas na rin kasi ang ulan kaya nababasa na ako. Hindi ko tuloy alam ang sasabihin ko sa kanya kasi 'di ko naman inaasahan na nandito siya ngayon. "It's okay. Baka nagulat ko talaga ikaw.". tugon naman niya sa akin."
Today Until Forever KABANATA 20.
Serenity/Serin's POV.Today is Sunday. Maaga akong gumising ngayon kahit naging napuyat ako dahil tinapos ko ang mga assignments ko. Nagmamadali ako ngayong naghahanda para ayusin ang sarili ko sa pagpasok sa work. Isang lingo rin kasi akong hindi nagtrabaho para makapagfocus sa pag-aaral ko."Tay, aalis na po ako." lumapit ako kay itay para mag-mano at magpaalam. Nagkakape siya dito sa kusina. Sila kuya naman ay tulog pa."Oh. Ang aga mo naman anak?" nagtataka niyang tanong. "Oho 'tay. Kailangan ko pong habulin yung oras na hindi ako pumasok sa work. Sayang rin po kasi yung sasahudin ko." paliwanag ko sa kanya."Ah gano'n ba. Ohsige na. Lumakad ka na. Iingat ka ha." tugon siya saka muling humigop ng kape."Nga pala itay. Linggo ngayon hindi po ako makakasama sa pag-simba pero may dadaan po ako do'n ngayon. Mahaba pa naman po ang oras ko. Hindi ko na po kayo masasabayan kasi tulog pa po sila kuya at Sapphire." naalala ko na tuwing linggo sama-sama nga pala kaming mag'simb
Today Until Forever KABANATA 19.
Serenity/Serin's POV."Ikaw?!!" gulat kong tanong sa kaharap ko ngayon. Paano ba naman hindi ko inaasahan na siya pala ang bisita na sinasabi ni Saph. "Yes. Ako nga Ms bitter—Ms. Delpino." nakangisi niyang tugon sa akin."Bakit ka nagpunta dito? Anong kailangan mo? Saka kanino mo nalaman na dito ako nakatira?" sunod-sunod kong tanong."Ehem." napalingon ako sa isang kaharap ko na nakalimutan kong kasama rin pala namin. Narito nga rin pala si itay. "Anak, bakit naman ganyan ka magtanong sa amo mo?" tanong niya sa akin."Ah--eh.... Hehe, nabigla laang ho ako itay. Pasensya na ho." palusot ko na lang na sagot sabay kamot sa ulo ko. Hays, bakit ba naman kasi nagpunta ang lalaking ito dito sa amin. Saka paano niya nalaman na dito kami natira."Naku, ikaw talaga anak. Magugulatin ka na pala ngayon. Ohsha maiwan ko muna kayo nitong boss mo. Sige hijo mag-usap muna kayo nitong dalaga ko." lumayo na siya sa pwesto namin habang nakangisi ng nakakaasar. Ewan ko ba pero yung gano'ng
Today Until Forever KABANATA 18.
Serenity/Serin's POV. Sa ilang taon naming pagkakaibigan ni Luke wala naman akong napansin sa kanyang kakaiba, o baka manhid lang talaga ako. Kaya sa mga oras na ito ini-expect ko na naglakamali lang ako nang inaakala. "Uy, Serin." bati sa akin ni Luke. Pero bakas sa mukha niya ang pagkabigla nang makita niya ako. Huminga muna ako nang malalim sabay lagok kahit wala namang laman ang aking bibig. Hindi ko alam pero parang ayaw ko kasing kumpirmahin sa kanya ngayon na siya ba talaga iyon. "Luke," pagsisimula kong magsalita. Dalawa na lang kami ngayon dito sa room dahil wala na yung mga istudyante. Nanananghalian na sila sa labas. "Ikaw pala si Mr. Shy-type?" tanong ko sa kaniya. Iyon kasi ang codename niya sa mga love letters niyang iniiwan sa upuan ko. "A—ko nga."nauutal niyang sagot. "Pero bakit ikaw? Akala ko ba hindi ka—bakit nga ba hindi ko nahalata?" naguguluhan kong tanong. Relax Serin si Luke lang iyang kaharap mo, sabi ko sa isip ko. "You're right. Hindi nga ako b
Today Until Forever KABANATA 17.
Serenity/Serin's POV. Actually after noong party hindi na kami muling nag-usap o nagkita ng mokong na iyon. Mas pabor nga sa'kin kasi isang linggo ko siyang hindi nakikita. Walang nang-iinis sa akin. Hindi rin naman siya napapadpad dito sa 'TLV'. Kaya no'ng narinig ko ang sinabi ni besh na nanggaling sa lalaking iyon itong mga bagay sa harapan ko hindi ako makapaniwala. "Siguro ka na sa kanya nanggaling ito?" paninigurado ko. "Yep. I'm really really sure besh. Yiiiee... Nakakakilig ano?" umasta na naman siya na parang timang. Lagi siyang ganyan tuwing kinikilig. "Tsk. Tumigil ka nga besh. Ang sabihin mo nakakadiri. Hindi nakakakilig." naiinis talaga ako sa mga ganitong pakulo o yung sinasabi nilang cheesy moment. For me hindi siya effort kundi kacornyhan. "Nagkakamali ka lang siguro. Hindi ito nanggaling sa kanya." dugtong ko pa. Hindi pa rin talaga ako naniniwala na bigay ng Braiv na iyon ang mga ito. Saka wala namang dahilan para bigyan ng mga ganito. "Maniwala ka Seri
Today Until Forever KABANATA 16.
Serenity/Serin's POV. "Tapos napaiyak talaga ako doon sa last part besh. Mabuti na lang may dala akong panyo kasi kung wala tala—huy! Besh? Nakikinig ka ba sa kin? Tsk, tsk, tsk. 'Yan ka na naman eh. Lutang na naman ang bruhang ito. Ano bang iniisip mo ha? Kanina pa ako daldal nang daldalan dito pero hindi ka naman pala nakikinig sa mga kinukwento ko. Tingnan mo 'yang kinakain mo nilalaro mo lang." sunod-sunod na dakdak at pagrereklamo ni Pheney sa akin dahil nahuli niya akong hindi naikinig sa kanina niya pang ikinukwentong istorya na pinanood nila kagabi sa sinehan. Narito kami ngayon ni Pheney sa isa sa canteen dito sa University at totoo na hindi ako nakikinig sa kinukwento niya kasi lutang pa ako dahil sa party kagabi. As in lutang ako ngayon at hindi maka-focus sa mga ginagawa dahil rin siguro sa puyat at sa mga kaganapan kagabi. ~FLASHBACK~ "Sorry nawala ako bigla. May important call kasi ako sa phone na kailangan sagutin. So I went somewhere' silent place." pagsasalita ng
Today Until Forever KABANATA 15.
Braiv's POV. Nagmamaneho na ako ngayon ng kotse ko papunta sa party ni Haidee. Ilang minuto na lang siguro bago kami makarating doon nitong katabi ko. Hindi ko nga alam kung may kasama ba talaga ako dito sa loob ng kotse dahil hindi manlang ako kinakausap ng babaeng ito. Kanina pa ako salita nang salita pero sinusulyapan niya lang ako saglit o 'di kaya minsan parang wala siyang naririnig. Wow ha, may instant deaf pala akong kasama ngayon. Siguro may bipolar disorder ang babaeng ito. Minsan kasi 'pag nagsusungit sa akin napakadaming sinasabi, tapos mayamaya bigla na lang hindi magsasalita at hindi namamansin. Hays, mga babae nga naman. Ang lalabo nila tapos pabagobago. Ang hirap nilang i-handle. "Akala ko talaga hindi mo ako sisiputin kanina." nilingon ko ulit siya sa tabi ko para tingnan kung tutugunin niya ba ang sinabi ko. Huminga muna siya nang malalim bago tumingin sa'kin. "Don't worry, marunong akong tumupad sa usapan dahil hindi ako taong paasa." pagkasabi niya no'n a
Today Until Forever KABANATA 14.
Serenity/Serin's POV. "So, kanino nga nanggaling ang mga 'yan?" "Oo nga ate. Kita mo 'to oh? Mukhang mamahalin. Ang gaganda oh. Pahiram ako neto, pwede?" Kinukulit ako ngayon nitong si Bheka at Sapphire kung saan ko daw nakuha itong mga daladala ko. After kasi ng mga pangyayare kanina inihatid na rin ako ni Braiv do'n sa mall kung saan niya ako sinundo. Nagbyahe na lang ako pauwi dito sa bahay. Kaya ito ako ngayon sa loob ng kwarto namin—este kwarto pala nila insan na temporary muna naming kwarto, kasama ko itong dalawang babaysot. "Ays, ang kukulit niyo. Sabi ko na ngang kakilala ko ang nagbigay nyan sa'kin. May nirecommend siya sa akin na sideline. Sayang naman 'yung kikitahin kaya tinanggap ko na. Total sagot na rin naman niya ang susuotin ko." mahaba kong paliwanag sa kanila. Hindi yata kasi nila ako tatantanan hanggang hindi ko sinasabi kung kanino galing ito mga pinamili ni Braiv. Ayoko rin naman sabihin sa kanila 'yung about sa kasunduan namin ni Braiv. Napatingin ako s
Today Until Forever KABANATA 13.
Serenity/Serin's POV. This is the day na magmimeet kami ni Braiv para pag-usapan yung pagpayag ko sa hinihingi niyang favor. Hindi ako masyadong nakatulog dahil pa rin sa kakaisip ko kung tama ba talaga ang desisyon kong gagawin. "Hays. Bahala na. Wala nang atrasan Serin. Hindi ka gano'ng tao, hindi ka madaling umurong sa laban. Saka lalong may isang salita ka. Kaya go na." nakaharap ako ngayon sa salamin dito sa kwarto habang nagsasalita. Para tuloy akong baliw. "Ate? Sinong kausap mo?" "Ay! Palaka!" nagulat ako dahil bigla na lang sumulpot itong Sapphire. "Palaka? Nasaan?" inilibot niya pa ang paningin niya sa kabuoan ng kwato. "Wala namang palaka dito sa loob ng kwarto ate ah. Pinagsasabi mo d'yan?" "Bigla bigla ka kasing sumusulpot. Kaya nagulat ako. Palaka tuloy ang nasabi ko." "Ay gano'n? Sorry naman. Narinig kasi kita nagsasalita. Kaya tinanong kita kung may kausap ka ba. Kasi mag isa ka lang naman dito sa kwarto." aniya at lumapit pa siya sa akin ngayon. "Ah-eh. Iy
