Ps. Everyday update po tayo. kaya, Stay tuned! 😊
Chapter 31His Private Office "GOOD EVENING Ma'am Klara." Rica greets me when I show up in her post."Good evening. Nandiyan pa ba ang Boss mo?""Yup, but he's on the top floor, ma'am. 'Till 8PM pa si Sir doon sa office niya dahil sa may tatapusin pa raw siyang trabaho."My eyebrows instantly raise up. "Perfect." I slowly murmur. Ngunit narinig pala 'yon ni Rica."Ma'am?" She also frowns."I.. I mean, paalis ka na ba?""Yes, ma'am. Tumawag kasi si Sir at pinapauna na akong umuwi. Out ko na ho ngayong 6PM."Sinilip ko ang aking orasang pambisig. "Oh. Paano 'to Rica. I just need to bring these documents to him. Nag-overtime rin ako para matapos ito at dalhin sa kanya ang mga ito ngayon din.""It's okay Ma'am Klara, may five minutes pa naman ako to get those up sa 30th floor, akin na ho at dadalhin ko na kay Sir."I shake my head instantly. "No. Magsi-six na e, sayang ang oras mo, Rica.""Okay lang, Ma'am," she says."No. Ganito na lang, let me go upstairs. Ako na lang ang magdadala nito
Chapter 32 His Offer He didn't answer me at basta na lang nitong kinuyamos ng halik ang labi ko. I almost protest when he releases his two fingers from my core. Ngumisi lang ito sa pagkabitin ko. "Logan put it back! Please?" "Why? I like it. You were begging for me now?" "Yes," sagot ko dito na halos humihingal. He shake his head and smirks. "Mas may masarap sa kamay ko." He then slowly run his two hands on my breasts and squeezes it. "Ohh... I know. But I'm almost coming." Then I move my sex slowly againts his centre. "I... I like it, Logan... Ugh.." Hinawakan ko pa ang dalawang kamay nito at napapaliyad na naman ang katawan ko nang mariin niya akong halikan sa leeg patungong dibdib. Hanggang sa lumutang na lang ang katawan ko sa ere at ipasok niya ako sa isang hindi ko inaakalang malaki at malawak na silid. We're still kissing each other when he finally put me down in the corner of his wide bed. Umupo ako at tinulungan ko kaagad itong hubarin ang mga saplot nito sa katawan.
Chapter 33 Live-in "A WHAT klara?" Biglang lumingon sa akin si Brianna nang in-open ko dito ang naging deal na namin ni Logan. She frowned and starts moving closer. "Ano uli 'yon? Pakilinaw." "H-He offered me to be his bed warmer. Noong una ay hindi ako pumayag, but later on, I-I accepted his offer." Nakayukong pahayag ko rito. "Pvtang-ina. BED WARMER Klara? His bed warmer? Alam mo ba 'yang papasukin mo?" She hardly curse. Hindi ako sumagot. "So it means may nangyayari na sa inyong dalawa? Gano'n?" Napaangat ang umiinit kong mukha dito. "Brii, I-I need to accept his offer because I want to help Heaven's Orphanage. I-I want to help them." "Kapalit ng katawan mo? God naman Klara, mag-isip ka naman." She's still frowning at me big time, napapailing pa ito sa akin. "S-Sandali lang naman siguro 'to dahil i-ikakasal na rin naman ang taong 'yon," pagpapaliwanag ko dito. "Iyon na nga Klara. What if mahulog ka? What if ayaw mo na tigilan? What if malaman ulit ng daddy niya 'yang papasuk
Chapter 34 Separate Rooms Dahil sabado naman ay hindi rush hour kaya agad din kaming dumating sa paroroonan namin ni Mang Carding. 04:30PM na kami nang dumating sa isang tahimik at magarang subdivision. The place is not familiar to me, parang tagong looban talaga ang lugar na pinagdalhan sa akin ni Mang Carding. Mahigpit din ang seguridad ng naturang subdivision, ang ipinagtataka ko lang ay hindi man lang ako hinarang ng mga guards nang malaman nito ang buong pangalan ko. Hindi man lang ako hiningian ng kahit isang Identification Card. Sabagay, may imposible pa ba sa kanya? Baka nga in-inform na niya ang mga guard na 'to na huwag akong harangin. That's him. The powerful CEO, Logan Falcon. Hindi na ako nagtaka ng automatic na bumukas ang gate para makapasok ang kotseng kinalululanan ko, pati na ang kotse na minaneho ng isang driver na si Manong Kulas. "Mang Carding, nandito na ho ba sa loob si Logan?" tanong ko dito nang maipasok na ng mga ito ang gamit ko sa sala. "Wala ho Ma'a
Chapter 35 Gold Digger [[[ LOGAN's P.O.V ]]] I BLOW the deepest sigh I could make. Isang oras at mahigit na rin akong nagkukulong sa silid ko matapos ko siyang iwan sa dining area. Damn, why do I have to do it? Why do I need to hurt her feelings now? Pero ang tanong, nasasaktan ba ang isang tulad niyang walang konsensya? I shouldn't feel guilty. I know I am getting rude lately. Kahit wala naman siyang masamang ginawa. Shit, why am I so rude to her. Why can't I stop myself from insulting her. Tama ba itong pinasok naming dalawa? Tama ba itong papasukin ko muli siya sa maayos kong buhay ngayon? Naikuyom ko bigla ang aking kamao nang bigla kong maalala kung bakit nga ba nandito kami ngayon at magkasama sa iisang bubong. Yeah, I remember, she needs money. Sabagay, pera lang ang dahilan niya tulad noon kaya s'ya kumapit sa akin. Hinding-hindi pa rin ito nagbabago, mukhang pera pa rin ito hanggang ngayon. Napapailing na lang ako. Pero saan ba niya gagamitin ang malaking halaga n
Chapter 36 Bury Nakita ko ang pagkunot ng noo nito. "You've already paid me for this bed warmer thing, so I think it is my job to please you, not for you to pleasure me, Logan. Ako dapat ang nagseserbisyo dito, hindi ikaw. Now, just lay down on my bed at hayaan mo na ako sa lahat. Hayaan mo akong paligayahin ka ng tulad noon. I told you, masarap pa rin talaga ako, kahit sa kabila ng mga nangyayari sa buhay ko." I lower down my lips to his neck. Hinila ko ang kamay nito at nilagay ko sa dibdib ko, padausdos sa tiyan, puson at pagkababae ko. "Touch me please Logan, make me wet first before you enter. Pwede ba 'yon? 'Y-yon lang sana ang pakiusap ko sa'yo." Nakita ko ang biglang paglambot ng mukha nito na puno ng galit sa akin. Titig na titig din ito sa mga mata ko na nangingislap ng dahil sa pagpatak ng munting luha ko kanina. I saw his hands slowly raised. Pinigilan ko iyong sumayad sa mukha ko. Agad ko rin itong iniwasang tignan sa mga mata niya. I continue kissing his neck. Dow
Chapter 37 Visit the OB DUMILAT ang mga mata ko at bahagya kong kinapa ang tabi ko kung nandoon pa ba ito. But it's sad to know, dahil wala ng Logan sa tabi ko sa aking paggising. I sit down and I scan the warm bed. Ano bang ini-expect mo Klara? Mag-stay pa rin s'ya sa tabi mo? 'Di ba kailangan n'yong mag-adjust sa isa't isa? Alam mo na 'yan ‘di ba? I say clearing his rule on my mind, para tumigil na ako sa aking kahibangan. Kagabi akala ko tapos na kami at aalis na s'ya sa silid ko, ngunit hindi pa pala. Because Logan took my body 'till midnight at naulit pa ng isang beses sa madaling araw. Hanggang sa nakatulugan ko na lang ang sobrang pagod sa ginawa naming pagpupuyat. Tulad ng sabi nito ay hindi na nga rin talaga niya inulit ang pagsabog nito sa aking loob. Bumangon ako na halos pagod ang buo kong katawan. It's already seven in the morning at medyo nagugutom na ako. I move and walk inside the bathroom and take a quick shower. Medyo binilisan ko lang para makapaghanda na ako n
Chapter 38 Birth Control "Get up Klara. Mga kalahating oras pa ang paghihintay para sa mga lab results mo. Come, let's take our meryenda first habang wala pa." Tinulungan niya akong tumayo mula sa patient's bed nito saka iniwan muna para makapagbihis na ako ng damit ko. Nagsalo-salo nga kami sa meryendang hinanda ng secretary nito. Kasama namin ang isang nurse na katulong nito sa clinic. Kahit nakakahiya man ay pinaunlakan ko na lang ang O.B ko na samahan silang kumain. "Klara, mabuti at hindi ka nag-take ng mga pills para makaiwas sa pagbubuntis?" Napaangat ako ng tingin sa tanong ni doctora. "Hindi naman ho doc, because I know that my case is complicated. Kaya nga nagpakonsulta na lang muna talaga ako sa inyo na mga doctor ko." "That's good hija, ganyan dapat para walang maging problema sa kalusugan mo. Oo nga pala, kumusta na ang pakiramdam mo ngayon? How about your heart pulse?" "O-Okay naman ho doc, wala naman akong naging problema. Pero minsan, medyo sumisikip lang ang dib
Chapter 97 --- After 2 years --- PALAHAW ng isang sanggol ang pumukaw sa aming dalawa ni Logan na nasa katapat lang ng silid naming mag-asawa. "Sweetheart, umiiyak ang baby." Tinulak ko ito palayo sa katawan ko. "Sweetheart, later... Nandoon naman ang taga pag-alaga nila." He never stops kissing my neck and caressing my body. "Hm, sweetheart, hinahanap-" Bumuntong-hininga ito. "Okay." Huminto ito saka tumayo at marahan akong hinila patayo sa kama. "Galit ka?" tanong ko dito habang inaayos ang nalihis kong manipis na pantulog. "No." "Nagtatampo?" "No," matipid pa rin nitong sagot sa akin. I roll my eyes as I wear my silky smooth robe. "Nako kilala kaya kita," sabi ko habang tinatahak na namin ang pinto palabas ng silid namin. "I'm not, anak ko 'yon, kaya dapat lang nating unahin," sagot nito na hindi makatingin sa akin. "Maniwala ako sa'yo," sabi ko rito. "Don't you worry husband, because I'll make it up to you tonight. Magdamagan ba ang gusto ng asawa ko? If yes, okay, nak
Chapter 96--- After 1 and a half year ---NGUMITI ako habang napapasulyap sa mahimbing na tulog ng asawa ko sa kama namin.It's already 6 AM in the morning at heto ako gising na kahit sabado naman at wala kaming parehong pasok.Naupo ako sa gilid ng kama at hinaplos ko ng masuyo ang pisngi nito."Sweetheart..." I smile at him when he halfly opening his eyes. "It's too early to wake up, Klara." Hinila niya ako pahiga sa tabi nito."No sweetheart, I'm not yet sleepy." Bumuka nang malaki ang mga mata nito sa akin. "Pwede bang makisuyo sa'yo?"Ngumiti ito at hinila pa rin niya ako at iniunan sa malapad niyang dibdib."Sure, Mrs. Falcon. What is it?" tanong nito kasabay ng pagdampi niya ng halik sa noo ko."Talaga?" Tumingala ako rito. "Hindi ka na nagtatampo sa akin ngayon?""I'm not, and I'm sorry."Ngumiti ako at bahagya kong pinaglandas ang daliri ko sa gilid ng labi nito. "Thank you, for still understanding me these past few days, kung tinotoyo man ako o bad mood sa'yo." I start feeli
Chapter 95 Sweetheart Please play a soundtrack if you haveGod to believe in magicBy: Side A The love song slowly begins to play. Napapakurap ako habang nagsimula ang slideshow photo album ko sa projector. Napalunok pa ako ng mga larawan naming dalawa ni Logan ang bumulaga doon. Bawat larawan ay may mga maiiksing mensahe. My pulse begins racing habang nanunuod sa mga larawan namin noon. May mga masasayang larawan din kami doon nang first month anniversary namin, pati nang nag-graduate ako na kasama siya. Nandoon din ‘yong mga best memorable pictures namin habang nasa bakasyon kami sa ibang lugar. Hanggang sa ang ipinakita ay ang huli naming larawan bago pa man ako lumayo sa kanya nang tuluyan. Hindi ko na masyadong naintindihan ang mga sinasabi ng emcee, na bigla na lang sumulpot na walang iba kundi si Brianna. Unti-unti akong lumapit sa pinakagitna. My invited guests are also glimpsing at the projector. Patuloy pa rin ang paglabas ng mga larawan ko. The next slideshow photo al
Chapter 94 Projector Napangiti ako nang bahagya sa sinabi nito. "Thank you. Pero wala pa 'yan sa plano… ‘yong huling sinabi mo," is my only response. Dahil totoo naman, isa pa wala pang ganoong eksena. Wala pang wedding proposal. If when it is, I don't know. Logan stays and making my heart fully delightful. Hindi na nito itinuloy na tanggapin ang malaking offer sa bansang America, his flight is supposed to be two weeks ago. But he stays and he continues running their own business. Pero bago iyon ay humingi pa muna ito sa akin ng assurance kung babalik at tatanggapin na lang ba nito ang gusto ng ama nito na maging tagapangalaga muli sa naiwan niyang puwesto sa kompanya nila. My only advice for him is to follow what he really wants to happen, at gano’n nga ang ginawa nito. Hindi ito nagkukwento tungkol sa ama nito, because he really knew the issue between me and to his father. Iyon din ang isa sa ipinaalala ko sa kanya, na huwag akong alalahanin kung tatanggapin niya ang gustong man
Chapter 93 Exhibit Event Nakaunan ako sa kanyang bisig habang nakabalot ako ng puting kumot na hanggang sa dibdib. Logan is not allowing me to go and move away, kaya hinayaan ko itong yakapin ako after we both reached our bliss. "Sweetheart," he whispers my name while making some small kisses on my bare shoulder. "Anong oras ang flight mo bukas?" I immediately utter. Huminto ito sa masuyong paghalik sa aking balikat at leeg, I sense him staring kahit hindi ako nakaharap sa kanya. Ramdam ko ang mas pagkabig niya sa katawan ko palapit sa katawan niya. Then he places his chin on my bare shoulder. "Do you think I'll go away now after what happened to us? After we made love tonight, hm?" I cough. "E-Ewan ko sa'yo. Malay ko sa desisyon mo." "Papayagan mo ba akong umalis?" he asks me while kissing my cheek. "U-Umalis ka kung 'yan gusto mo." I slowly mumble, pigil ko ang aking hininga dahil sa sobrang lapit nito at sobrang dikit ng mga katawan namin sa isa't isa. He turns me around,
Chapter 92 Lifetime "Logan..." Napasinghap ako nang bumaba agad ang labi nito sa aking leeg at balikat, then he immediate proceeds to my breast and tit. "Ugh... L-Logan." Hindi ko na namalayan kung paano ba niya naalis ang saplot ko sa dibdib. Napapaliyad ako ng simulan na nitong s******n na parang sanggol ang aking dibdib habang ang kabilang kamay nito ay masuyong pinagpapala ang kabila kong dibdib. "I miss this all, I miss you, Klara," he huskily utters while he's looking at me. "Oh... hm..." Napaungol ulit ako ng damhin ng dila at bibig nito ang pilat ko sa aking kaliwang dibdib. "L-Logan, please turn off the light. Please." Namumula kong untag dito. Lust surrounds his eyes when he looks at me again. "No sweetheart." Marahan itong umiling sa akin. "N-Nahihiya ako. I have a lot of scars." Pilit ko pa ring ikubli sa kanya ang pilat ko sa dibdib at tiyan. He winks. "Those are beautiful. Those scars made me feel proud. Kasi tatak 'yan na nabubuhay ka ngayon dahil sa akin. You sur
Chapter 91 Kiss Me I GULP. "B-Bakit umalis ka kaagad kanina nang hindi mo pa ako kinakausap?" Pinahid ko ang aking mga luha sa mata. "Did I tell you to leave? May sinabi ba akong hindi kita haharapin kanina? Logan, I have also realized that I was wrong. Mali pala ang hindi ko harapin ‘yong takot ng puso ko. And look, who told you na kaya ko pang magmahal ng iba kung sa 'yo pa lang ay naranasan ko na ang pinakamasaktan. Tell me? How can I love someone else kung itong letcheng puso ko na 'to ay patuloy at may tinatago pa ring pagmamahal sa 'yo?" He's suddenly shock and speechless from what he heard from me. "Tell me, Logan. Paano ako magmamahal ng iba kung patuloy ka pa ring nandito sa loob ng puso kong sugatan. How can I love someone if it's still you? How?" Napapakurap ito at puno ng pagmamahal akong tinitigan. "Kung pwede ko nga lang sanang utusan ang puso ko na itigil na 'tong nararamdaman ko para sa'yo ay ginawa ko na. Kung pwede ko nga lang ibaling na lang ito kay Makki ay gag
Please play the song:I'll never goBy: Eric Santos Chapter 90 Presidential Suite NAGTAAS-BABA ang hininga ko. At nagmamadaling tinakbo at pinasok ko ang loob ng bahay para kuhanin ko ang susi ng kotse ko at ang cellphone ko. Bigla akong naalarma sa isinaliwalat ni Mama. Bigla akong natakot. Before I move my car ay tinawagan ko muna ito. Pero hindi ito sumagot hanggang matapos ang ang pag-riring sa kabilang linya. Binuhay ko na ang kotse ko at pinaharurot ko na iyon palabas ng garahe namin. "Logan. Answer your phone, please... Shit!" Pero naka-tatlong tawag ulit ako dito ngunit hindi pa rin nito sinasagot. Tinitikis niya ako. Napagpasyahan kong huminto na muna sa gilid ng kalsada nang hindi ko alam kung saan ako patungo. Saka ko hinagilap ang numero ni Rica at tinawagan ito. ["Hello, good evening Klara. Ano-"] "Saan ko matatagpuan si Logan?" I cut and ask her immediately. ["W-What? B-Bakit?"] Nagtataka nitong tanong sa kabilang linya. "Saan s'ya pupunta? Bakit s'ya aalis? B
Chapter 89 One Hug She wipes my tears. "Naiintindihan ko 'yang nararamdaman mo ngayon anak. Pero gano'n talaga 'pag nagmamahal ka. Lahat mararanasan mo ang hirap. Lahat nagdaan diyan anak, at lahat nagsisisi sa mga maling naging desisyon nila sa bandang huli. Katulad ni Logan. Alam mo, walang ibang bukambibig ‘yong batang ‘yon sa tuwing dumadalaw sa akin. Kung ‘di ang kabaitan ng babaeng pinakamamahal niya, at ang sobrang pagmamahal niya sa'yo. Lahat nilahad niya sa akin anak, itinuring din kasi niya akong sumbungan noon, simula nang magkakilala kami. Kaya hindi ko inaasahang ikaw pala na anak ko ‘yong maswerteng babaeng pinakamamahal niya na dating sinaktan lang niya." Patuloy pa rin ito sa pagpunas nang naglalaglagan kong luha. "Kaya pala, hinding-hindi mo sinasagot ang panliligaw sa'yo ni Makki hanggang ngayon. Kasi mahal mo pa rin siya. Naiintindihan din kita anak sa lagay na 'yan. Kasi hindi kailanman natuturuan at nadidiktahan ang puso. Kahit ayaw mo, darating din ang araw na m