03: How?

"What a day."

Nagsisisi siya pero at the same time, hindi. Ramdam niya ang sakit sa pagitan niya at ng buong katawan niya, nawala talaga ang virginity niya ng ganito, ang saya saya. She feels happy about this tho' ngayon ay hindi na siya pipilitin ng kanyang ina na makipag-blind date. Kailangan niya lang itago kung sino at saan makikita ang lalaking yon.

"Beatrice, alam mo ba kung ano ang ginawa mo?" Sinalubong siya ng kanyang ina na may kasamang tanong. "Sabi ko ang party ay hindi--"

Umikot ang mga mata ni Beatrice bago siya humanap ng mauupuan, ngumiti siya sa mga ito habang nakatingin ang mga ito sa kanya na naghihintay ng sagot niya sa tanong na sumalubong sa kanya papunta sa kanyang oh-so-lovely family.

"Bakit?" Napamulat ng mata si Beatrice habang pinapagalitan siya ng kapatid. "It's none of your business."

Bakas sa mukha ng dalawa ang pagtataka nang marinig ang sagot niya, tila hindi nila inaasahan na iyon ang magiging sagot niya.

Gusto ko bang humingi ng tawad at sabihing hindi ko na uulitin? Well, panoorin mo akong gawin ito muli.

"The hell? Beatrice, sinabihan ka namin na humanap ka ng okay na partner, hindi manwhore!" Sumigaw siya na ikinagulat niya. "Bakit ka natulog sa isang random na lalaki!"

Ngumiti siya, "well, hindi ganoon kalinaw ang instructions mo."

"Labas!" bulalas niya. "Brat!"

Tama naman siya, sinabihan lang siya ng mga ito na humanap ng isang lalaking makakasama pero walang silang sinabing kailangan niyang magpakasal sa lalaking mahahanap niya.

Ngumiti ito sa kanya sa huling pagkakataon bago lumabas. Pinagalitan siya ng kuya niya pagkauwi niya dahil lang sa amoy niya, kung tutuusin ay sila pa ang nagsabi sa kanya na humanap siya ng lalaking makakasama. Hindi niya maintindihan kung bakit sila nagagalit sa kanya ngayon, kasalanan nila. Pinipilit siyang humanap ng lalaking makakasama, anong pagbabago magagawa non? Walang mangyayari kahit na may kasintahan siya ngayon.

"'Nay, pwede ka bang maghanda ng mainit na gatas para sa akin?' mahinang sabi ni Beatrice habang nasa harapan niya ang matandang babae."And kindly bring it to my room."

"Sige!" Matamis na ngumiti sa kanya ang matandang babae bago tumalikod para pumunta sa kusina.

Isang buntong-hininga ang pinakawalan ni Beatrice habang dumiretso sa kanyang silid upang magpahinga, kailangan niyang matulog para sa araw na ito dahil ang kanyang katawan ay masakit na kaya niya gawin ang lahat sa ngayon. She cants even sit for long as her hips still hurts, she also need to shower, she feels sticky all over her body. Hindi na niya maalala ang lalaking nakasiping niya kaya paano niya ito mahahanap ng ganoon kadali?

At ayaw niya pang magpakasal! Ang kasal ang nasa pinakahuli sa isip niya, never niyang inuna ang salitang yon sa buhay niya.

"Bakit biglang dumating ang heat ko? Alam kong hindi pa ito ang oras kaya parang naging irregular." Naguguluhan siya ngayon, "bakit?"

She glances at her side, a calendar with a mark on it, sabi nito na next week daw ang init niya! She was so sure, it either naging irregular or may naglagay ng alak na iniinom niya. Napabuntong-hininga si Beatrice dahil alam niyang maraming problema ang darating.

"Bea?" Narinig niyang may naghahanap sa kanya sa kwarto niya, "hm?"

"Nandito ako! Banyo!" Sumigaw siya para lang marinig ng taong iyon. "Kamusta."

Ngumiti ang matandang babae at, "Iiwan ko na 'to dito okay?"

"Opo, salamat." Nakangiting sagot niya. "Pwede ka nang umalis, nana."

"Sige, tawagan mo lang ako kapag may nangyari." Pagkatapos ay tumungo siya sa pinto. "Magpahinga ka na. okay?"

"Sige!"

Iniinom niya ang gatas na dala niya, ito ay mainit na nagpapahinga sa kanyang katawan. Nakatingin siya sa kisame at biglang nakaramdam ng pagod at antok, she cants fight the feeling she's feeling kaya sumunod na lang siya dito at natulog. She badly needs it, she will just face the consequences after she got the rest na kailangan ng katawan niya.

-

Nagising si Beatrice nang gisingin siya ng kanyang kasambahay, nakatulog siya sa bathtub at tila nag-aalala ang kanyang ina at kapatid dahil tatlong oras na mula nang pumasok siya sa banyo. Akala ba nilang dalawa ay may gagawin siya?

Hindi naman ako ganun kabaliw.

"Sorry, nakatulog ako." Humingi siya ng tawad sa pamilya niya, nasa sala sila ngayon, at naka-sleeveless siya. "Napagod ako."

Napasulyap ang dalawa sa kanya na para bang isa siyang kriminal na kailangang bantayan. Ito ang una niyang ginawang ganito, kung gaano ito kakulit, ito rin ang dahilan kung bakit ayaw niyang may kasamang lalaki dahil malalaman agad ito ng kanyang pamilya.

"Umupo." ginagawa niya. "Sino to?"

"Ano?" Tanong niya, nakataas ang kilay. "Anong pinagsasabi mo?"

"Tumigil ka, sinabi sa akin ng kapatid mo ang lahat." nakataas din ang kilay niya na ikinatawa ni Beatrice. "Sabi ko humanap ka ng lalaking nababagay, disente, at gwapong makakasama mo, hindi ang lalaking makakasama mo sa isang araw lang."

She smirked, "sabi mo maghanap ka kaya nakahanap ako ng lalaking makakasama sa isang araw, hindi mo sinabi na kailangan kong makasama habang buhay ang lalaking iyon."

They both glared at her as if she said something she shouldn't, she chuckled, "why do you keep getting involved with my life? I mean it is my life, come on?"

"Fine, if you want to do everything you want, you must find the guy you sleep with or else--" She cut her off. "Hindi!"

Nag walk out siya, iniwan silang sumisigaw ng pangalan niya. Ipinangako niya sa sarili na hindi na niya makikita ang lalaking iyon! Hindi kailanman! At isa pa, paano niya hahanapin ang taong kilala lamang niya sa mukha? Ni pangalan nito ay hindi niya alam.

"Ah!" Bigla siyang nakaramdam ng kirot sa kanyang pangalan, na para bang isang nasusunog na buti na lang at nasa kwarto niya siya ngayon. "Ano?"

Nanlaki ang mga mata niya nang makita sa salamin kung ano ang sakit na naramdaman niya kanina, butterfly mark iyon na may kagat. Isang marka na nangangahulugang siya na ngayon ay... minarkahan. Hindi niya nais na mamarkahan, hindi sa kanyang buhay!

"Damn."

Ni hindi niya iniisip ang ganitong posibilidad, tapos na siya! Kailangan niyang tanggalin ang markang ito bago pa ito makita ng sinuman, hindi niya kayang ipaalam sa kanila na siya ay namarkahan. Kinagat-kagat ni Beatrice ang kanyang mga daliri habang naglalakad pabalik-balik.

"Paano to?" she's panicking, "I need to get rid of this mark!"

Hindi niya alam ang gagawin, ayaw pa niyang magpakasal. Maraming bagay ang gusto niyang gawin bago siya makipag-ayos sa isang lalaking kilala at mahal niya, hindi basta bastang lalaki na nagmarka sa kanya nang walang pahintulot niya!

"Peklat... Scarlette!" She roared, "now that I remembered it, Scarlette has a lot of knowledge about this! I should talk to her."

Ngumiti si Beatrice bago siya pumunta sa table niya para kunin ang phone niya para tawagan ang kaibigan. She dial her number and wait for her to pick up her call but it just says that the number was busy.

"Bakit?" She asked herself as she dial the number again, but again, busy ang number. "Ha! Halika na?"

She tossed her phone at her bed and decided to sleep since she can't contact her friend for a while, the friend who can help her, what's the point of packing now? Dapat siyang magpahinga sandali. Ang sakit pa rin niya! Ilang beses na ba nila itong ginawa? Mula sa kanyang ibaba hanggang sa kanyang ulo, ang lahat ay masakit!

-----

Nagising si Sixinere nang araw na iyon na malagkit at malamig, sa kutson lamang. Bumangon siya at napansin niyang mag-isa lang siya sa loob ng kwarto, "anong nangyari?"

Ngayong naalala niya ito, nagpalipas siya ng gabi kasama ang isang babae na hindi niya maalala ang pangalan. He cant remember the rest but he's sure as hell that he... marked that girl. Sinuklay ni Sixinere ang kanyang buhok gamit ang kanyang kamay na nakatalikod, siya ay may problema ngayon.

"I need to find that girl, damn what a mess!" Bumangon siya at dumiretso sa banyo para maligo. "Fuck."

lumipas ang mga araw na hindi nagpapakita ang mga babae, ipinagpatuloy ni Sixinere ang buhay niya na parang walang nangyari, dahil ayaw magpakita ng dalaga kaya bakit niya sasayangin ang oras niya sa taong ayaw namang hanapin?

"Yes? Pupunta ako." Sabi niya sa kausap niya, sa phone. "I'll let you know kapag malapit na'ko."

"Okay, bye, see you." Sagot niya na may ngiti sa labi. "Hey!"

Aksidenteng napasigaw si Sixinere nang may dumaan na itim na mabalahibong pusa, muntik na niya itong matamaan buti na lang tumigil siya sa tamang oras. He sighed out of relief he's in right now, mahilig siya sa pusa at hindi niya kayang pumatay ng isa kahit na hindi sinasadya.

"Ano iyon?" Tanong niya sa sarili. "Bakit may nararamdaman akong kakaiba?"

Sobrang bilis ng tibok ng puso niya na naririnig niya ito nang walang stethoscope, pinagpag niya ito at nagmaneho pa rin patungo sa kanyang destinasyon. Biglang tumunog ang phone niya kaya kinuha niya ito gamit ang isa pa niyang libreng kamay.

"Kamusta?" Napaungol siya nang hindi tumitigil ang tibok ng puso niya. "Oo?"

"Nasaan ka?" Napakahina ng boses niya nang tanungin siya, "can you drive faster?"

Napangiti siya, gustong-gusto niyang marinig ang boses niya.

"Oo naman hon, papunta na ako." Sagot niya sa malambing na tono. "Bye, nagmamaneho ako."

"Okay, take care Sixinere, I love you."

He chuckled and drive faster to arrive early at their meeting place, she told him that he will meet her best friend na hindi niya nakilala noon. Wala na siyang pakialam kung sino man ang kaibigang iyon dahil ang tanging inaalagaan niya ay ang kanyang manliligaw. Nakonsensya si Sixinere nang maalala ang nangyari noong araw na nasa isang party siya. Ni hindi nito intensyon na lokohin siya at markahan ang isang taong hindi siya. Kailangan niya lang humingi ng tawad dito habang maaga pa upang hindi ito pagmulan ng away nilang dalawa na maaring magdulot ng paghihiwalay nila.

"Okay, I love you too... Scarlette."