Thank you so much po for reading! maraming salamat po sa mga nagbibigay ng gems! sa mga gusto po i-add ako sa epbi ito po ang name ko. Pennie lang po hehe. Maraming salamat po!
"A-Ang taas naman ng tingin mo sa sarili mo," sabi ko na lang."What? I know when your eyes are searching for me, Zehra Clarabelle. When we were at the island, hindi ba at nagseselos ka kay Lianna noon? you are not that hard to read, baby."At iyon nga ang nakakainis! Ang unfair naman kung napansin na niya noon na may gusto ako sa kaniya!“Ngiti-ngiti ka diyan,” marahas akong lumingon at sinamaan siya ng tingin."Ibig sabihin pinagseselos mo ako dati?" sita ko. Itinaas ni Thauce ang mga kamay sa ere at umayos siya ng tayo. Nahuli ko rin ang paglunok niya. Kung kanina ay naroon pa ang panunudyo niya sa akin ay ngayon wala na."Baby... why are you mad?""Hindi ako galit. Ang sinasabi ko lang kung alam mo na pala noon na mahal kita ay ibig sabihin ang mga kilos mo kay Lianna at pagbanggit mo sa kaniya pati ang pagsama palagi sa resthouse ay para pagselosin ako?"Napa-facepalm bigla si Thauce at sa itsura niya ay mukhang nahihirapan siya na sagutin ang mga tanong ko. Nakapamewang na rin si
Hindi ako ganoon kainosente para hindi makuha ang nais iparating ni Thauce kanina, hawak at haplos pa lang niya sa akin. Ilang beses niya rin sa akin sinabi sa isla pa lang sa tuwing may mainit na tagpo na magaganap sa amin dalawa kung ano ang nais niya oras na makauwi kaming dalawa. Pero dahil nga sa braso ko ay alam kong sobra ang pagpipigil niya, ngunit alam kong pwede naman... Nabasa ko ang aking mga labi habang nakatingin ako kay Thauce, ngayon lamang niya ako binitawan nang maibaba niya ako sa ibabaw ng kama. Madilim pero aninag ko ang bulto ng katawan niya lalo nang hubarin niya sa harapan ko mismo ang suot niyang damit. "I will be very careful..." iyon ang mga salita na sinabi niya nang sumampa siya sa kama. Sinupil ko ang ngiti na nais kumawala sa akin nang makita ang itsura niya habang pagapang palapit sa pwesto ko. Pakiramdam ko nanuyo ng husto ang aking lalamunan. Alam kong nasa tamang edad na para sa ganitong bagay at ilang beses nang may naganap na mainit na pang
Nang makuha ko ang ngiting tagumpay ni Thauce ay alam kong kailangan kong panindigan ang mga sinabi ko."Damn it, you are right," muli siyang bumaba. Naalis na niya ang huling saplot sa katawan ko. Nang balikan niya ang aking mga dibdib ay hindi pinuputol ni Thauce ang tingin sa akin."We have a lot of time, we have everyday. We can fckng do this a lot."Doon na ako napangiwi... m-mukhang mali ata na sinabi ko 'yon?"Aaahhh!" malakas kong ungol nang maramdaman ko ang pagpasok ng mga daliri niya sa akin. Mabilis 'yon na sinabayan ng pag/sip/sip niya sa tuktok ng aking dibdib. Ang higpit ng kapit ko sa kaniyang batok. Hindi ko rin mailayo ang tingin ko sa kaniya dahil ang mga mata ni Thauce ay parang sinasabi na panoorin ko siya."O-Ohh... T-Thauce..." Labas masok sa kaniyang bibig ang tuktok ng dibdib ko, nakikita ko ang basang dila niya na umiikot sa palibot non. Hindi ko na rin napigilan ang sarili ko nang umangat ang balakang ko dahil sa paglabas masok ng kaniyang daliri sa akin."A
Alam ko nang mahihirapan ako kinabukasan, hindi rin ako umasa na magiging magaan ang pakiramdam ko pagkatapos ng nangyari sa amin ni Thauce kagabi. Naging maingat siya sa akin pero ramdam ko pa rin ang gigil sa bawat pagkilos niya, at alam kong nagpigil pa rin siya talaga sa lagay na 'yon. Malinaw pa sa aking isipan, parang nararamdaman ko pa rin yung bawat paghaplos niya sa katawan ko, ang hawak ng mga kamay niya na hindi mahigpit pero may pag-iingat. At inasahan ko naman na magigising ako sa boses niya, sa pagbati sa akin ng magandang umaga pagkatapos ng mainit na tagpo sa amin kagabi pero mali pala ako... H-Hindi ko naman alam na ibang paraan ng panggigising pala ang gagawin niya! "T-Thauce..." Nanayo ang aking mga balahibo nang mapagtanto ko kung ano ang ginagawa niya."Good morning, baby.”G-Ganito kaaga?! wala siyang pang-itaas, gulo-gulo rin ang kaniyang buhok at ang pang-ibabang kasuotan niya ay sweatpants. "A-Ahhh... bakit..." Nakagat ko ang pang-ibabang labi ko nang ma
Alas diyes ng umaga na at nanonood lang ako dito sa sala habang hinihintay ko ang tawag ni Seya. Ala una ng hapon doon ngayon at sinabi niya na maliligo raw muna siya at siya na ang tatawag sa akin mamaya. Nagtataka nga ako, dalawang araw ata kami na hindi nakapag-usap at narinig yung boses niya.Puro mensahe lang, at limitado ang mga sagot ni Seya. Nag-aalala ako, nang kausapin ko si Thauce kagabi bago kami matulog ay sinabi niya sa akin na huwag akong mag-alala at ayos lang naman daw ang kapatid ko. Pero pakiramdam ko talaga ay may mali, hindi naman ganon si Seya.Inilipat ko ng channel ang tv nang matapos ang palabas na pinanonood ko, at nang makuha ang atensyon ko ng isang steamy movie at saktong nasa mainit na tagpo ang mga bida ay napalunok ako. Napatikhim at kaagad kong inilipat ulit.Iba na ang pakiramdam ko simula nang may mangyari sa amin ni Thauce, lalo na at may kapilyuhan rin siyang taglay. Hindi lilipas ang araw na hindi siya nakahalik sa akin. At hindi halata kung ano
Hindi rin natuloy ang sabay na pagkain namin ni Thauce dahil mayroon biglaan emergency meeting na kailangan siya. Napapadalas 'yon pero kung tutuusin ay maaga pa naman, wala pang oras talaga ng mismong lunch nila. Napatingin ako sa oras at 10:45 am pa lang. Sinabi ni Thauce na huwag ko na siyang hintayin at kumain na ako dahil tiyak daw na aabutin ng higit sa dalawang oras na wala siya. Sumang-ayon naman ako. Kumakalam na rin ang sikmura ko dahil pancake na iniluto niya lang kanina ang kinain ko. Breakfast from bed. Grabe rin naman ang pagka-sweet ni Thauce. At habang narito nga ako sa kusina ay patingin-tingin ako sa cellphone ko, nag-reply na pala si Seya sa akin at tatawag na raw siya kaya ito at inaabangan ko. Marami akong gustong itanong, na-miss ko siya talaga. Hindi rin naman kasi kami madalas na magkausap nung nasa isla ako dahil nga hinahayaan ko na siya mismo ang tumawag sa akin at magmensahe. Paminsan-minsan kapag nami-miss ko ay ako na ang tumatawag pero narealize ko
Kinakabahan ako habang hinihintay ko si Thauce. Ilang araw na kasi ang nakalipas, pagkatapos ng pag-uusap namin ni Seya ay nagpadala siya ng mensahe sa akin. Ngayon-ngayon lang. Biglaan 'yon, walang anu-ano ay tinanong niya ako. "Ate, wala ka naman itinatago sa akin, 'di ba?"Ang kabog ng dibdib ko. Hindi kaya nalaman niya sa iba na may relasyon kami ni Thauce? kasi imposibleng ang tungkol sa kasunduan ang malalaman niya dahil kami lang ni Thauce ang nakakaalam ng tungkol doon, kahit si Lianna ay hindi alam 'yon.Napaupo ako sa gilid ng kama at napatingin sa oras. Alas-kwatro y medya na ng hapon. Alas-singko ay ang tapos ng trabaho ni Thauce. Nagtanong na ako kung anong oras siya uuwi, gusto ko nang sabihin ngayon mismong gabi ang tungkol sa amin na dalawa. Ewan ko ba, pagkatapos kasi nung huling usap namin kasama si Hermi ay naduwag ako at hindi ko namalayan na lumipas na ang ilang araw."Nakaramdam ba si Seya? baka sa mga sagot ko sa kaniya?"Magaling rin kasi ang kapatid ko na 'yo
Nakuha na naman ako ni Thauce sa mga matatamis niyang salita na mas matamis pa sa kaniyang ice cream. Ang usapan namin ay kakausapin si Seya ngnayong gabi, magluluto pa nga dapat pero paanong narito na kami ulit sa silid namin na dalawa? siya at ako, hubad at nasa ibabaw ng kama, patuloy sa paghahalikan."Thauce... si S-Seya kakausapin pa natin, bilisan na lang natin dito..."Nakikiliti ako sa pahalik-halik niya sa aking leeg. Ang bilis nga, pagkatapos lang ng unang halik niya dahil sa pagtikim ng ice cream sa bibig ko ay nasundan na 'yon ng paghaplos niya sa katawan ko. Pero bago naman kami maaakyat ulit dito sa kwarto, tinanong niya ako."Can we do it again?Nakagat ko ang pang-ibabang labi, ang layo na niya sa Thauce noon na nakilala ko."We will talk to Seya later, baby. After all, I think ice cream helps you feel good."Umangat ang tingin niya sa akin, nang magpantay ang aming mukha ay kinurot ko ang pisngi niya. Napanguso ako at siya naman ay hinuli ang aking kamay."Mukhang ikaw
The Cervellis. "Merry Christmas!" Pagpatak ng alas dose ay sabay-sabay kaming bumati sa isa't-isa. Yumakap ako kay Thauce at humalik naman siya sa aking ulo. "Merry Christmas, wife..." "Merry Christmas, husband..." sagot ko naman na ikinangisi niya. Gustong-gusto niya rin eh kapag tinatawag ko siyang husband. Hindi kami agad natulog nang matapos kumain. Nanood pa kami ng movie, ilang beses pa nga akong inaya ni Thauce pero hindi pa talaga ako non inaantok. Pero nang mapansin ko na parehong naghikab si Lianna at Seya ay nagpasya na rin ako na magpahinga na kaming lahat lalo at si Lianna at Eleaz ay siguradong may jetlag pa. "Isa rin ba sa surpresa mo yung pagdating nila Lianna?" tanong ko. Nakahiga na kami ngayon sa aming kama, katulad ng dati ay nakayakap ako sa kaniya at nakahilig sa kaniyang dibdib. "Hmm. I know you'll be happy to celebrate christmas and new year with her. But, it's also Lianna's decision. Pero ako ang nag-bukas ng usapan tungkol doon." "Akala ko ay trabaho a
Hindi nawala ang ngiti ni Thauce sa buong byahe. Napatingin naman ako sa oras, madilim-dilim pa. Mag-aalas-kwarto na ng umaga. Sa Toorak ang punta namin, iyon ang lugar na sinabi ni Thauce at mga trenta minutos ang layo mula sa airport. Pero habang papunta roon ay grabe, naaagaw talaga ang atensyon ko sa mga nadaraanan namin.Ang ganda!Parang hindi totoo, eh. Parang ito lang yung mga nakikita ko sa palengke na mga poster. Oh yung mga isinasabit sa dingding ng bahay na nakaframe para dekorasyon. Nahihirapan ako ipaliwanag."You like what you are seeing?"Dahan-dahan akong tumango. Ang mga mata ko ay nakatuon pa rin sa labas ng bintana. Tinatanaw ang mga nadaraanan namin. Grabe. Ibig sabihin sa ganitong kagandang bansa may bahay si Thauce?Sigurado akong hindi basta-basta ang pagbili ng lupain at magpatayo ng bahay sa ganito!"We didn't eat on the plane, are you hungry?"Napabaling ako kay Thauce sa tanong niya. Tuon na tuon lang ang pansin niya sa dinaraanan namin."Hindi naman ako na
Zehra Clarabelle CervelliTahimik kong niyakap ang sarili ko habang nakatingin sa labas ng bintana at tinatanaw ang maliliit na mga ilaw mula sa ibaba. Kaaalis lang ng private plane ni Thauce at wala siya sa tabi ko dahil may mga kinakausap siyang staff.Nang tumungo kami noon sa Palawan ay hindi ko na-enjoy ng ganito ang view, lalo na at umaga 'yon at dahil gabi nga 'yon ang sarap sa mga mata ng maliliit at iba-ibang kulay na mga ilaw."Iba pala kapag narito ka sa itaas, ang naglalakihan na mga building at iba pang mga matataas na lugar na may ilaw ay parang mga langgam lang sa paningin," bulong ko sa aking sarili.Sa totoo lang, isa ito sa surpresa na kahit kailan ay hindi ko inaasahan na gagawin ni Thauce. Kahit pa sobrang miss ko si Seya. Alam ko na kaya niya naman dahil marami siyang pera pero sa mga naibigay na niya para sa akin, sa pagpaparamdam na gagawin niya ang lahat ay napakalayo nito sa isipan ko.Lalo na ang pagdadala ng labi ng mga magulang namin ni Seya at pagpapagawa
Mukhang mas magiging abala pala siya sa mga susunod na araw at buwan. Parang mas nalungkot ako doon. Iba pa rin kasi yung palagi ko siyang nakikita at nakakasama. Pag kasi nasa opisina siya ay gabi at umaga lang. Ang buong maghapon ay sa trabaho. Tipid akong ngumiti at tumango kay Thauce. At habang nasa daan kami papunta sa orphanage ay naalala ko naman na bumili ng cake. "Ayun, Thauce, diyan na lang. Cake shop iyan." Iginilid niya ang sasakyan pero walang parking lot akong makita. "Bababa na ako dito, ayan lang naman sa malapit. Sumunod ka na lang sa loob pag nakahanap ka na ng parking lot. Saka, isang cake lang naman sandali lang ito." "Can you go alone?" "Oo naman, Thauce! saka baka wala ka rin agad mahanap na parking, pag nakabili na ako ay makikita mo naman ako agad. Hindi tayo pwede magtagal dahil baka magsimula na ang celebration." "Okay, baby, be careful." Lumabas na ako ng sasakyan at pumasok sa loob ng cake shop. Namili kaagad ako pagkapasok. Natakam pa ako sa blueber
Halu-halong emosyon. Iyon ang naramdaman ko sa nakaraang linggo pagkatapos kong malaman kay Thauce na buntis ako. Ako mismo na may katawan ay hindi 'yon naramdaman. Pero doon ko rin napagtanto na ang lahat ng nangyayari sa akin, lahat ng kilos at galaw ko ay inoobserbahan niya. At ngayon nga na kumpirmado na namin na dalawang linggo na akong buntis ay mas naging doble pa ang ipinapakita at pinaparamdam niyang pag-iingat sa akin. Ngayon ko lang rin naunawaan ang dahilan ng pagbabago ng mga desisyon niya sa aming dalawa. Ang pag-aaral ko na magsisimula sa susunod na taon at home schooling na. Alam na niya pala non na maaaring buntis ako. Ang hindi niya pagpayag na lumabas ako basta-basta, ang pagsa-suggest niya na kumuha na kami ng kasambahay na tinanggihan ko. Hinintay niya rin talaga na ako ang makaalam na buntis na ako at sa pakiramdam ko, hindi na rin siya non nakatiis kaya niya nasabi. Nang makaramdam ako ng pag-ikot ng sikmura ay bumangon ako ng dahan-dahan at bumaba sa kama. Tu
"Hey, baby. Kanina ka pa?" pagkalapit ay mabilis na hinalikan ni Thauce ang aking mga labi at hinubad ang coat niya na suot."Kadarating-dating lang...""The room is cold," at nilalamig nga talaga ako kahit na makapal-kapal ang bodycon dress na suot ko."What a lovely woman. Is she your wife, Mr. Cervelli?" nang magsimula kaming maglakad ni Thauce sa harapan ay sinusundan pa rin kami ng tingin nga mga tao sa loob. Hindi na maalis ang kaba ko kahit nasa tabi ko siya. Pinagsalikop pa ni Thauce ang mga kamay namin at tiyak ramdam niya ang panlalamig ng kamay ko!"Yes. She's my beautiful wife, everyone. She's Zehra Clarabelle Cervelli," nakangiti naman na pakilala niya sa akin at bago kami naupo ay yumuko ako sa lahat ng naroon bilang respeto."M-Magandang tanghali po sa inyong lahat."D-Dapat kasi ay naghintay na lang ako doon sa table ni Shirley!"Oh, she's blushing!" sabi ng isang babae na may edad na. Nakangiti ito sa akin.May tatlong babae sa loob ng conference room at halos lahat a
Nagising ako sa naramdaman kong kiliti sa aking leeg at aking mukha. Nang unti-unti kong idilat ang mga mata ko ay sinalubong ako ng nakangiting mukha ni Thauce. Nakaupo siya sa gilid ng kama, habang hawak ang isang kamay ko."Good morning, wife."Napapikit ako at nag-inat, nakangiti ng malawak. "Good morning..." paos kong sabi. Nang bumangon ako ay napatitig ako kay Thauce, nang iangat niya ang kamay ko na hawak niya at patakan ng halik 'yon. Napansin ko rin na nakaligo na siya, at naka office suit na."Hindi mo ako ginising? hindi kita tuloy naipaghanda ng almusal.""I made our breakfast already, I know you're tired."Eh paanong hindi ako mapapagod? sobrang ganado niya kagabi! ang aga pa non pero anong oras kaming natapos dahil sa mga gusto niyang gawin! pero ang swerte ko talaga sa kaniya... bukod sa ramdam ko ang pagmamahal niya ay napakamaalaga rin."Kasalanan mo..." nakasimangot ko sabi. Tumawa naman siya at binuhat ako. "Thauce, magugusot ang suot mo! maglalakad na lang ako!
"Thauce, ha!" sita ko na ikinatawa naman niya. Sabay na kaming dalawa na umakyat pero dahil ime-message ko si Lianna. "Maaga na lang tayong magdinner." "Alright, baby." At pagkarating naman sa silid namin ay kinuha ko agad ang cellphone ko at nagtipa ng mensahe kay Lianna. Nakita ko pa ang limang missed calls ni Thauce at ilang mensahe. "So, Errol confessed everything to you?" Napaangat ang tingin ko sa kaniya, wala na siyang damit pang-itaas at may hawak na siyang itim na sando. "Hmm... ako ang nagsabi na mag-usap kami, Thauce. Ibang-iba nga si Errol kaysa dati. Yung yung napansin ko." Pagkasend ko ng mensahe kay Lianna na nakauwi na ako at kanina pa ay ibinaba ko ang cellphone ko sa bedside table. Lumapit ako sa kaniya pagkakita. Nakapagbihis na siya. Naka itim na sando at itim na sweatpants. "Maybe because he is having a hard time now and he regrets a lot of things..." sagot niya at hinawakan ako sa aking siko para mas ilapit. Tumaas naman ang mga kilay ko sa kaniya. "Bak
Pagkatapos ng naging pag-uusap namin ni Errol ay umuwi na rin ako kaagad. Hindi na ako bumalik sa mall. At ngayon habang papasok nga ako sa bahay ay nakailang buntong hininga na ako."Ma'am Zehra, hindi po kayo tumawag para magpasundo."Sinalubong ako ng tanong ni Adriano. Ngumiti naman ako ng tipid sa kaniya. 'Yon rin kasi ang bilin ni Thauce, na kung uuwi ako ay tawagan ko si Ariano pero nag-taxi na lang rin ako."Ako na lang ang bahala kay Thauce, huwag kang mag-alala."Yumuko naman siya"Sige po, Ma'am Zehra."Nagpatuloy naman na ako sa paglalakad papasok."Alam na pala niya non..." bulong ko, hindi pa rin nawawala sa isipan ko ang naging usapan namin ni Errol.Naging maayos naman iyon. Nagpaalam ako kay Errol na nasabi ko ang lahat ng nais ko at naipagtapat naman niya sa akin ang totoong naramdaman niya. Pati nga ang kay Lianna, dahil sinabi ko na nagalit ako sa kaniya sa ginawa niya nang maospital ito at 'yon daw ay hindi niya sinasadya... hindi niya alam na buntis ito.At napan