Ang bilis ng pagtibok ng puso ko dahil sa kaba habang nakatingin kay Lianna. Alam ko na mabait siya at malawak ang pang-unawa niya pero hindi pa rin maalis sa akin na mag-isip sa magiging reaksyon niya. "What is it between you and Arzen? at bakit involve rin si Seya?" mahinahon na tanong niya. Umayos siya ng upo paharap sa akin at ako naman ay napayuko sandali. "Wala akong trabaho kay Thauce na... n-na kahit ano katulad ng alam mo. Hindi rin niya ako tinulungan dahil naawa siya sa amin tulad ninyo ni Errol..." parang bawat salita na sinasabi ko ay nahihirapan akong bitawan dahil sa pangamba. "Zehra, I don't understand..." ngumiti siya sa akin ng tipid at napailing, hinawakan rin niya ang mga kamay ko at alam ko na ramdam niya ang panlalamig ng mga 'yon. "Na-nagkaroon kami ng kasunduan ni Thauce. Tatlong buwan ang... a-ang pinirmahan ko sa kaniya kapalit ang lima h-hanggang sampung million." Nakita ko na natigilan si Lianna, napalunok siya at bahagya lumuwag ang hawak niya sa mga k
Sa mga sinabi ni Lianna sa akin ay wala na akong ibang maisip kung ano pa ang maaaring gawin ni Thauce na makakapagpahiwalay sa amin o makakasira ng tiwala ko. Nakita ko na nung una yung sama ng ugali niya, kinamuhian ko na siya at para sa akin noon siya na ang pinakamasamang tao na nakilala ko. At sa mga ipinapakita ni Thauce ngayon, sa pag-aalaga at halos ayaw na niyang malayo sa akin, panatag ako na kung magkaroon man kami ng hindi pagkakaintindihan ay hindi malaki na kaya naman namin mapag-usapan ng maayos. Pero kahit hindi naman niya rin sa akin sabihin, hindi ko basta-basta iiwan si Thauce... katulad ng sinabi niya sa akin non, sa kaniya lang ako maniniwala. Higit sa lahat, siya lang ang paniniwalaan ko. "Do you want to eat outside na lang, Zehra? I think mas maganda ata na kumain na lang tayo sa labas, doon sa may Pavilion na lang? para mahangin-hangin." "Ikaw? okay lang ako kung saan mo gusto." Pero hinawakan na niya ang kamay ko at hinila na ako palabas ng silid. "Sa Pavi
Ramdam ni Thauce na ayokong makipag-usap sa kaniya. Hindi naman na siya nagpumilit pa pero kanina habang pauwi kami at hihinto ang sasakyan dahil sa red light at sinusulyapan niya ako ng tingin sa salamin. Nakikita ko 'yon sa gilid ng mga mata ko. Wala akong ibang nasa isip kung hindi ang mga sinabi ni Lianna kanina. Kahit nang makauwi na kami ngayon sa bahay niya ay iyon pa rin ang laman ng isipan ko. Diretso at walang salita na lumabas ako ng kotse niya at pumasok sa loob ng bahay. Habang naglalakad ay tumingin ako sa sandali sa cellphone ko at nakitang alas-dos na ng hapon. Ang bilis ng oras. Halos hindi ko namalayan."Zehra..."Napalunok ako nang marinig na tinawag ni Thauce. Sa relasyon namin, hindi ako madalas nagtatanong ng mga pinagkakaabalahan niya. Napanatag rin ako sa pag-iisip dahil sinasabi naman niya sa akin ang mga ganap niya bawat araw. Tumatawag rin siya sa akin pero sa mga oras na hindi... 'yon ba ay naroon siya sa opisina ni Lianna?"Baby, what happened? baki
Hinila ko agad ang kamay ni Thauce at tumungo kami sa silid namin na dalawa. Hindi ko alam na hihintayin niya ako sa harap ng silid ng ganoon! tatlong oras mahigit siyang nakatayo at nakatingin lang sa harapan ng pinto? pero pansin ko ang gulo-gulo niyang buhok, at ang mga mata niya ay puno ng sakit at pag-aalala. Nang makarating kami sa kwarto ay ipinaupo ko siya agad sa gilid ng kama, tahimik lang siya at nakatingin sa akin. Nang bitawan ko ang kamay niya para sana kumuha ng tubig ay hindi niya 'yon hinayaan. "Tell me everything that Lianna told you, Zehra." Ngayon ay nagu-guilty ako dahil wala naman mga maling sinabi si Lianna. Naupo ako sa tabi ni Thauce at tumingin sa kaniya. Mahigpit niyang hawak ang kamay ko ngayon habang hinihintay ako sa pagsasalita. "A-Ang napag-usapan namin na dalawa ay tungkol sa inyo, nagkwento si Lianna ng mga naganap nong mga bata pa kayo. Ikaw siya at si Errol. Nasabi rin niya sa akin ang... t-tungkol sa 'yo nang mga panahon na minamahal mo siya. Ay
Alam kong sa tingin ay ramdam ni Thauce ang takot sa akin. Mahigpit niya na hinawakan ang mga kamay ko. Nararamdaman ko ang pagbaon ng bawat daliri niya sa aking tagiliran kung saan siya nakayakap."Do you believe in me, Zehra?"At dapat mabilis akong tumango, mabilis akong sumagot na oo, naniniwala ako sa kaniya pero hindi. Napapikit ng mariin si Thauce at umangat ang isa niyang kamay at inilapat sa aking pisngi. Doon ko na lang rin napagtanto na lumuluha na pala ako sa kaniyang harapan."They cannot force me to do something I don't want to do, Zehra Clarabelle. Ako ang masusunod sa buhay ko. And do you think that company is the only thing I have? they can get it, I am not afraid to lose the company--""S-Sa ama mo 'yon, Thauce."Pagkasabi ko non sa kaniya ay nakita ko ang pagtatagis ng kaniyang bagang. Sumeryoso rin ang tingin niya sa akin na parang hindi niya nagustuhan ang mga sinabi ko."I don't like what I am thinking right now and tell me na hindi ako tama, Zehra. Are you going
"Ate, kumusta ka na? kayo ni Kuya Thauce?"Ngayon ay nasa kusina ako at nagpe-prepare ng dinner. Kausap ko si Seya. Napangiti ako nang mapansin na talagang nanunumbalik na siya sa dati. Mukhang maayos siyang naaalagaan ni Doc. Ariq."Ayos naman kami, abala siya sa kumpanya niya ngayon.""Ohh, nabanggit nga sa akin iyan ni Wax-- I mean ni Doc. Ariq. Malaki daw ang posibilidad na mawala kay Kuya Thauce ang kumpanya."At kahit pala si Seya ay alam, sinabi ni Doc? mukhang ganon na talaga sila ka-close."Oo, pero ginagawa nama niya lahat. Sana nga maayos na, alam ko na sobrang halaga non sa kaniya dahil galing 'yon sa ama niya.""Yun rin ang sinabi ni Doc. Ariq, eh hayaan mo, ate. Magaling naman si Kuya Thauce, wala naman hindi nagagawaan ng paraan 'yon. Iba rin siya kung mag-isip eh, tingnan mo nga yung nangyari sa inyo."Nang marinig ko ang sinabi ni Seya ay napahinto naman ako sa paghahalo ng niluluto ko."Seya! paanong napunta naman doon?"Natawa naman siya sa tanong ko."Bakit? totoo
Napalunok ako, binuksan ko rin ang mga mensahe."Arzen, are you home already? ang sabi ni Shirley ay mag-o-overtime ka."Dalawang oras na ang nakalipas nang isend nito ang mensahe."I-I am sorry. Hindi ko na rin alam ang gagawin kay Dad. His mind is closed and he still wants the marriage to continue."Natutop ko ang aking bibig. Naramdaman ko agad ang kirot nang mabasa ang mensahe ni Lianna. Lalo na ang pinakahuli."Arzen, I need you..."H-Hindi pa rin tapos ang pag-uusap sa kasal?Nanlalamig ang mga kamay ko nang ibaba muli ang cellphone. Napatingin ako kay Thauce na natutulog. Napapikit ako ng mariin, tumalikod ako at mabilis na bumaba patungo sa kusina. Pagkarating ko ay binuksan ko ang ref at uminom kaagad ng tubig."Z-Zehra, sinabi mo na maniniwala ka kay Thauce, hindi ba? hindi matutuloy ang kasal nila. H-Hindi siya papayag..."Naghilamos ako, itinuon ko ang aking atensyon sa pag-iinit ng mga pagkain. At nang makatapos ako ay inayos ko ang aking sarili bago umakyat dala-dala ang
Pakiramdam ko ay namanhid ang aking buong katawan habang nakaupo pa rin sa sahig. Nakaalis na ang stepmother ni Thauce pero ako ay nanatili pa rin na hindi kumikilos. Nakatingin sa mga larawan habang walang tigil sa pagtulo ang mga luha ko.Wala nang mas sasakit pa na malaman ko na buntis si Lianna at ang ama ay si Thauce. H-Hindi ko 'yon naisip sa kabila ng p-pagseselos ko...Natutop ko ang aking bibig nang mapahikbi. Ang mga larawan na ito, sobrang lapit nilang dalawa. N-Nakangiti si Lianna at nakatingin sa kaniya h-habang nakaalalay ang kamay niya at naglalakad silang dalawa."Believe in me, Zehra.""I can lose my company but I cannot lose you."Mas naramdaman ko ang kirot nang marinig ko sa aking isipan ang mga salitang sinabi niya sa akin isang linggo na ang nakalipas pagkatapos ko na malaman ang tungkol sa kasal.At kahit na hindi ko gusto, ang mga alaala sa isla kung saan napakaprotektado at maingat niya kay Lianna ay kusang pumasok sa isipan ko.A-at pati ang mga senyales na b