LOGINShare
CHAPTER 24.1: INSIDE THE DREICH
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56AHRINA TANTIANA REGALIA'S POV
Pagkamulat ko nang mga mata ko, isang hindi familiar na itsura ng kisame ang nakita ko. Dala ng pagkabigla, mabilis akong bumangon mula sa pagkakahiga at tinignan ang paligid. "Sh*t, nasaan ako?"
Bumukas naman yung pinto and isang babaeng naka-plain black dress na umaabot hanggang ankle niya. Nagbow ito sa akin pagkasara niya ng pinto. "Sa wakas ika'y nagising na, Your Majesty. Ikinagagalak naming lahat na ika'y naririto ngayon sa kaharian ng Dreich. Bilang isang pagbati, nais kayong imbitahan ni Pinunong Hades sa almusal ngayon."
Sh*ta, ano na naman itong mga paandar ni Headmaster? Kung masaya silang nandito ako, ako hindi. Paanong hindi ako magtataka sa paligid kung mabilis ang tibok ng puso ko na para bang may mali sa lugar na ito?
Tinanguan ko na lang yung babae. "Sige." At pagkatayo ko, doon ko napansin ang
Related chapters
Those Purple Eyes CHAPTER 24.2: THE LONE, DARK CITY
Pagkadating doon sa iisang hall kung saan ako kumain kanina, pinagbuksan lang nila ako ng pinto at mag-isa na ulit akong pumasok. Unlike earlier, there were people sitting down around a table, nearly a hundred, and they were all looking at me. As Headmaster stood up, everyone rose and bowed to me. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa makapwesto na ako sa tabi ni Headmaster na nakaupo sa isang side facing the door. I also bowed at them at naupo na. "Hindi mo na kailangan pang magbigay-galang, anak ko." I faced Headmaster. "Pero iyon ang gusto ko." Napangiti naman siya pati na ang ibang kasama namin sa mesa. "Kung gayon, wala na akong magagawa kung 'di ang hayaan ka." Gusto ko nang bumalik sa Academy, hahayaan mo ba ako? Syempre hindi. "Tunay ngang katangi-tangi ang inyong anak, mahal na pinunong Hades." We both faced a woman spoke.
Those Purple Eyes CHAPTER 25.1: CORONATION
As early as I can, I woke up, gathering all the courage and strength I have. Kasi sa araw na ito, sigurado akong may magaganap maliban pa sa pag-announce sa akin bilang ang kauna-unahang babaeng tagapagmana ng trono ng Dreich. Wearing black silk long-sleeve floor-length dress and the same long coat I wore yesterday, I made my way to the dining hall of the Dark Castle along with my maids. One maid knocked on the door. "Narito na ang Your Majesty." Then they opened the door. I saw the same faces yesterday, though there are some na hindi ko nakita. I thanked the maids and walked going inside. Everyone stood up and bowed, paying respect. Headmaster welcomed me and guided me to my seat on his right. "Magandang umaga po sa inyong lahat," I greeted to them and bowed before sitting down. Headmaster spoke afterwards, "Nais kong makilala niyo ang aking nag-iisang anak at ang kau
Those Purple Eyes CHAPTER 25.2: PRINCESS OF DREICH
A party happened after the so-called coronation dito parin sa Dark Fortress. A festive atmosphere greeted me as we went downstairs. One of the guards, I supposed, saw me and stood firmly. "Magbigay galang sa Prinsesa Ahrina," he announced, making everyone turn to me and bowed. Nanatili lang akong nakangiti at nagsalita. "Sige na, magpatuloy na kayo sa pagsasaya." Medyo robot din pala mga tao dito, ano? Gumagalaw lang sila ayon sa inutos. May mga pakiramdam pa ba sila? Nakakasakal din 'yung ganyan. "Ama!" sigaw ko nang makita si Headmaster Hades na naka-itim rin at may napakahabang cloak, mas mahaba pa kaysa sa akin at suot niya din yung korona niya. Humarap sila sa akin. "Anak ko, masaya ako at dumalo ka. Ang akala ko'y hindi ka mahilig sa mga ganitong kasiyahan." "Hindi ako mahilig sa ganitong selebrasyon, Ama, pero tingin ko, kailangan ko
Those Purple Eyes CHAPTER 26.1: HER TREACHERY
THIRD PERSON'S POV Isang maligayang araw ang sumalubong kay Ahrina. Matagumpay niyang naikonekta ang bahagi ng kanyang isipan sa batang nagbigay sa kanya ng kwintas na bulaklak kahapon na si Damaris. Gumamit siya nang isang evil spell na nalaman niya mula kay Sorceress Halina noong nagpunta sila sa kaniyang bahay. Muling pumasok ang kanyang mga tagasilbi sa kanyang kwarto upang paliguan at bihisan siya. Sa pang-apat araw niya dito sa Dreich, unti-unti na siyang nasasanay sa ganitong trato sa kanya ng lahat. 'Liban sa siya ang anak ni Headmaster Hades at ang kauna-unahang babaeng tagapagmana sa trono ng Dreich, siya ang nag-iisang Mystic Princess na gagamitin sa Enchanted War upang masakop ni Headmaster Hades ang buong Demetria. Matapos isuot ang kanyang korona, lumabas na sila ng kanyang kwarto at nagpunta sa silid-kainan ng Dark Fortress. Gaya ng dati, mag-isa siyang pumasok sa l
Those Purple Eyes CHAPTER 26.2: ESCAPED
Bumukas ang pinto ng kulungan at pumasok si Headmaster kasama ang lahat ng kasapi ng Societas de Malae Tenebrae. Wala nang lakas, balot na ng mga sugat, putlang-putla, at halos bumaha na ang dugo ni Ahrina kung saan siya nakakadena. "Ilang hampas ang ginawa niyo sa kanya?" tanong ni Headmaster Hades sa mga nakabantay kay Ahrina. "Isanglibo at isangdaan, mahal na pinuno." "Isanglibo at isangdaang hampas ng tali . . . Hindi ko inaakalang ganon pala kadami ang ginawa sa akin." "Mabuti. Tanggalin ang mga kadena niya." Pagkatanggal ng mga kadena kay Ahrina, kaagad na bumagsak ang katawan niya sa malamig na sahig na hinang-hina na at tila isang lantang gulay. May humila sa kanya patayo. "Dalhin siya sa Extraction Room." Extraction Room. Dito isasagawa ang pagkuha ng evil darkness gem na nasa loob ng katawan ni Ahrina na patuloy na nam
Those Purple Eyes CHAPTER 27.1: REVELATION
LIA EDWARDS' POV Lahat kami ay desperadong naghihintay sa paglabas ni Halina mula sa loob ng kwarto ni Ahrina dito sa ospital ng Academy. Nanatili lang akong nakatayo sa tabi ni Freesia na tahimik lamang ngunit patuloy ang kanyang mga luha sa pagtulo. Ang nakita namin kanina, masasabi kong isang bangungot. Nakalabas man si Ahrina mula sa madilim at nakakamatay na bayan ng Dreich, maliit na lang ang tsansa niya na mabuhay dahil sa dami, lalim, at tindi ng kanyang mga sugat. Mas malala pa ang estado niya ngayon kaysa noong sa Wielders of Charms. Hindi ko alam pero nalulungkot parin ako kahit alam ko nang mangyayari ang ganitong sitwasyon kay Ahrina at sa aming lahat. Alam kong aabot kami sa ganitong punto: yung hihintayin siyang magising dahil siya na lang ang natitirang pag-asa naming lahat. At oo, sinisisi ko ang sarili ko dahil sa kapabayaan ko. Nanga
Those Purple Eyes CHAPTER 27.2: DAMETREIL SCHIZ
Inabot ako nang dilim sa pagpapagaling kay Ahrina. Nawala na rin ang kanyang mga sugat at tanging mga marka ang naiwan. Mawawala rin ang mga iyon paglipas ng oras. Nagtagal ako sa pagpapagaling sa kanya dahil kailangan kong dahan-dahanin ang proseso. Maliban sa nag-iisa lamang ako, napakadami niyang sugat at mas lalong dadami at lalala ang kanyang sitwasyon kung ipipilit kong pabilisin ang paggaling niya. Nagpunta ako sa tabi niya at hinawakan ang kanyang kaliwang kamay. "Ahrina, malapit nang matapos ang lahat nang mga paghihirap na ito. Wag kang mag-alala, gagabayan kita. Kaya pakiusap, gumising ka na sa lalong madaling panahon." Pagkalabas ko ng silid, naroroon parin silang lahat at tahimik na lumingon sa akin. "Maayos na ang lagay ni Ahrina. Marka ng kanyang mga sugat ang naiwan pero mawawala din ang mga iyon. Natutulog parin siya nang mahimbing." "Magsabi ka nga ng totoo, Lia." Tumayo mula sa
Those Purple Eyes CHAPTER 28.1: IN CRIMSON'S CRADLE
I slowly opened my eyes, seeing the familiar white ceiling and a warm thing cupping my left hand. I moved a bit and pushed myself to sit up without waking him. And I succeeded. Confirmed, nasa ospital nga ako ng Academy. What happened to me is still vivid in my mind and it still scares me until now, fearing that the same might happen not to me but to the others . . . especially Damaris and her family. However, nothing will happen if I let that nightmare control my mind and gone crazy. I have to develop new effective plans and execute actions for the better and to avoid what has to avoid. But then, as I gazed at Crimson who still sleeps soundly, I forgot about all the fears I have even just for a short span. I miss him. Sobrang na-miss ko siya. Alam kong mahirap paniwalaan pero siya ang pinakana-miss ko. I miss my Crimson. Hindi ko na napigilan ang sarili ko and faced him to caress his soft, black
Latest chapter
Those Purple Eyes SPECIAL CHAPTER 2: DYSTOPIA
Dalawampung taon na simula nang mamuno sila Crimson at Ahrina bilang Hari at Reyna ng kaharian ng Demetria. Dalawampung taon na ring payapa ang buong Magic World, malayo sa mga pangyayari noong nakahiwalay ang Dreich mula sa Demetria. Sa balkonahe ng kanilang kwarto nakatayo si Ahrina, tinatanaw ang makulay at payapang Demetria. Ilang segundo ang makalipas, yumakap mula sa kanyang likod si Crimson. "Penny for you thoughts?" tanong nito sa asawa at saka nagtanggal ng kanyang reading glasses. "Wala naman." Nanatili ang titig ni Crimson kay Ahrina. Sa huli, sumuko na ang kanyang asawa. "Oo na, namimilit ka na naman eh. I was just thinking if everything will stay like this. Yes, it's been twenty years but—"
Those Purple Eyes SPECIAL CHAPTER 1: UTOPIA
A loud thud echoed in the whole Royal Palace, followed by a series of laughter. Eminence yelled, "Napakadaya ninyong lahat! Mga cheater!" Midnight, the Crown Prince of Demetria, just shook his head and smirked. "Lampa ka pa rin hanggang ngayon, Emy. Wala ka pa ring pinagbago. What happened to your Schiz-Torren blood?" "How dare you—" The fight was cut off as Ahrina threw the pink furry slipper to the four kids quarelling. "Hindi talaga kayo marunong makinig, ano? Eh kung kayong apat kaya ang sakalin ko isa-isa?" Twilight and Amethyst looked at each other and exclaimed, "Run!" "Oh anong nangyari rito?" agad na tanong ni Marina pagkarating sa Royal Garden kasama si Freesia at Thoreau. "In fairness, ang gulo ah. Royal Palace ba talaga ito?" "Tita Marina!" sigaw ni Amethyst at mabilis na isinumbong ang kanyang ina rito. "Inaaway kami ni
Those Purple Eyes CHAPTER 30.2: ENCHANTED WAR II (Part 5: The Aftermath)
Things went very swift. I have gone so aggressive and that urge to kill this man I'm fighting against, I think, already controls my mind. I know this is bad because of the evil darkness gem but I don't have time for some self-control session. Gumawa ako ng isang wind tornado para sana itulak siya palayo. Kaso, nagulat ako nang biglang nasa unahan ko na siya kaya hindi ako nakagalaw agad. I felt a sharp blade cutted my skin on my neck. Biglang nanlabo ang paningin ko at nanlambot ang mga pakpak ko. Halos sumuka ako ng dugo pagkabagsak ko sa lupa. Hindi ko alam kung bakit bigla akong nanghina. Nanlalabo na ang mga paningin ko at pakiramdam ko ay isang sagi na lang ay patay na ako. "Baby, baby," I heard Crimson panicked. "Baby, can you hear me? Please respond." I felt his warm hands on my skin. "Damn!" "She and the Mystic Stone must not be separated," Lia stated, touching
Those Purple Eyes CHAPTER 30.1: ENCHANTED WAR II (Part 4: Heiress vs. Headmaster)
Less than an hour before the Midnight Sun appears everyone remains silent and the only thing we can hear is our heavy breathings. I'm still watching the surroundings from above here, especially the Dreich. There was a bit of fight happening at the border of Hesperia and Dreich. I have launched one thousand student magicians there to help the citizens escape and only fight when desperately needed. And yeah, hanggang ngayon, may mga lumilikas pa rin. Few minutes later, a light slowly enlightes the dark environment. It is the Midnight Sun. "Everyone, prepare," I announced to all of them. The rescue is still ongoing. Kailangang madala sila sa shelters bago tuluyang magpakita ang Midnight Sun. "Tita Ruby, what's the status there po?" "Malapit nang madala sa shelters ang lahat ng mga lumikas." "Sige po." Sa dami ng mga gustong makaalis na sa Dreich, tila ba maliit pa ang but
Those Purple Eyes CHAPTER 29.2: ENCHANTED WAR II (Part 3: White Moon)
Madilim pa, pero mulat na mulat na ang mga mata ko. Yep, today will be a day where the most excruciating event that magicians never wished for will happen for in this special day: the infamous Enchanted War. I wore my black warrior outfit, almost the same as to what I wore during the finals of the Wielders of Charms. However, it has more purple designs and leather gloves. After tying my black leather knee-high combat boots, nagteleport na ako papunta sa rooftop ng Academy building to have my early warm up. Ayoko sa Training Chamber magpunta dahil madali lang ang access doon. Not like here na walang daan papunta rito unless you can walk up to the top of one of the Academy towers tapos saka ka tumalon. I summoned my magic staff and stanced to start training all by myself. I have mastered all the stuffs so a trainor for me isn't recommended by now. Kaya ko nang mag-ensayo mag-isa. This is as simple a
Those Purple Eyes CHAPTER 29.1: ENCHANTED WAR II (Part 2: Midnight Sun)
"Baby girl, wake up..." Though I feel like I'm sleep-deprived, kalmado akong bumangon at ngumiti kay Crimson na mukhang ewan. Oh man, he should be thankful dahil kung hindi lang talaga siya si Crimson, kanina pa bubog-sarado ang isang 'to sa akin. "Good morning, baby. Paano ka nakapunta rito?" "I sneaked in. Headmistress Mildred called them all except for me." "You asked her to do you a favor?" "Of course, no. Why would I do that? Everyone's busy for the second Enchanted War." Oo nga naman. Lahat kami ngayon ay pinoproblema ang mangyayari sa Enchanted War. Well, mas lalo naman ako kasi ako yung leader ng Academy para rito. "Okay. I'll go prepare now." "Sure. I'll wait for you." "Like how you waited for me to give you my yes." He frowned and shook his head. "Can't deny it, Torren. Tot
Those Purple Eyes CHAPTER 28.2: ENCHANTED WAR II (Part 1: Schiz's Blessing)
So people really thought that I betrayed them. Demetrians thought I betrayed Demetria. They really thought that I will join Dreich and not my own land. And those thoughts of them about me made them file a case against me. Dimwits. "And what happened to my cases?" "Upon hearing Dametreil Schiz's and Sorceress Halina's statements, Royal Family of Demetria announced those cases null and void. You were not guilty and fortunately as well, you weren't sentenced to three counts of death penalty." Mabuti na lang talaga. Three counts of death penalty ba naman ang kaparusahan sa tatlong batas na 'yun. I smiled at him. "I am really fortunate." Pagkatapos niya akong subuan, tumitig siya sa akin at ngumisi. "Ano?" "You're really fortunate?" "Hmm," I responded, nodding. "Hindi ba ako maswerte? I have all the useful connections in this world an
Those Purple Eyes CHAPTER 28.1: IN CRIMSON'S CRADLE
I slowly opened my eyes, seeing the familiar white ceiling and a warm thing cupping my left hand. I moved a bit and pushed myself to sit up without waking him. And I succeeded. Confirmed, nasa ospital nga ako ng Academy. What happened to me is still vivid in my mind and it still scares me until now, fearing that the same might happen not to me but to the others . . . especially Damaris and her family. However, nothing will happen if I let that nightmare control my mind and gone crazy. I have to develop new effective plans and execute actions for the better and to avoid what has to avoid. But then, as I gazed at Crimson who still sleeps soundly, I forgot about all the fears I have even just for a short span. I miss him. Sobrang na-miss ko siya. Alam kong mahirap paniwalaan pero siya ang pinakana-miss ko. I miss my Crimson. Hindi ko na napigilan ang sarili ko and faced him to caress his soft, black
Those Purple Eyes CHAPTER 27.2: DAMETREIL SCHIZ
Inabot ako nang dilim sa pagpapagaling kay Ahrina. Nawala na rin ang kanyang mga sugat at tanging mga marka ang naiwan. Mawawala rin ang mga iyon paglipas ng oras. Nagtagal ako sa pagpapagaling sa kanya dahil kailangan kong dahan-dahanin ang proseso. Maliban sa nag-iisa lamang ako, napakadami niyang sugat at mas lalong dadami at lalala ang kanyang sitwasyon kung ipipilit kong pabilisin ang paggaling niya. Nagpunta ako sa tabi niya at hinawakan ang kanyang kaliwang kamay. "Ahrina, malapit nang matapos ang lahat nang mga paghihirap na ito. Wag kang mag-alala, gagabayan kita. Kaya pakiusap, gumising ka na sa lalong madaling panahon." Pagkalabas ko ng silid, naroroon parin silang lahat at tahimik na lumingon sa akin. "Maayos na ang lagay ni Ahrina. Marka ng kanyang mga sugat ang naiwan pero mawawala din ang mga iyon. Natutulog parin siya nang mahimbing." "Magsabi ka nga ng totoo, Lia." Tumayo mula sa
