The Challenge

Maagang gumising si Anathalia, maganda ang naging tulog niya kagabi napaginipan pa nga niya ang batang gobernador. Hindi mapuknat ang ngiti sa labi ng dalaga, naisipan niyang sumama sa isinasagawang feeding program ng ama para sa mga kapos-palad nilang kababayan. Alam niya kasing pupunta rin si Kaelion, gusto niyang makita at makilala pa ng husto ang binata.

”Are you sure you want to come with me iha? Hindi ka na napagod kagabi? Pinaalam ka sa akin ni Kaelion kagabi dahil inaantok ka na raw kaya naman um-oo ako dahil alam kong ligtas ka kapag siya ang kasama mo.” Sabi ng ama na naghahanda na sa kanilang pag-alis.

“Yes dad, i want to see kung ano iyong mga ginagawa para sa mga homeless poor na kababayan natin. Malay n'yo magustuhan ko na talagang tumira rito for good right?” proud niyang sagot sa ama.

Pinakatitigan siya ng ama, winawari ang mukha ng anak kung nagsasabi ito ng totoo. Her father sigh at the thought but nanaig ang pagiging maunawain ama sa anak. Kilala niya si Anathalia, sunod lagi ang luho nito, bagama't matagal na silang hiwalay ng ina ni Anathalia, hindi nawala ang pagmamahal at pag-aaruga niya sa anak. Mas pinili noon ni Congressman Dela Rosa na ibigay ang kustodiya ni Anathalia sa ina nito. Dahilan na rin sa mas mayaman at may kakayahan sa buhay ang mga Torres kay sa kaniya.

Hindi kasal ang magulang ni Anathalia, ayaw ng mga magulang ng ina ni Anathalia na matali ang bunsong anak ng mga Torres kay Antonio Dela Rosa na isang barangay kagawad lamang noong ito ay binata pa. Nakapagtapos si Antonio sa tulong ng iskolarship habang ito ay naninilbihan sa bayan bilang kawnselor.

“Daddy? Hello? Earth to daddy! Ang layo na yata ng napuntahan n'yo dad?” biro ni Anthalia sa ama.

“Oh! May iniisip lang ako anak, ready ka na?”

“Yes dad kanina pa ikaw na lang ang hinihintay ko,”

Tumawa ang ama, inakay ang anak patungong sasakyan.

“Dad, nandoon ba si Kaelion ngayon? I mean isa siya sa mga sponsor 'di ba?” patay malisya niyang tanong kahit alam naman niyang pupunta ang binata.

“Yes darling, why are you asking? Are you interested in him?”

“Dad! I am just asking!”

Ginulo ng ama ang buhok ng anak.

“Don't get too attache to him iha, he's a busy person and very didecated to his work. He loves the people of San Juan and the province of La union, he comes from a wealthy family too but he knows how to mingle with his people. I know iha, he's handsome and so on. But please? Have a little distance, i don't want to see you crying because of loving him or whatsoever okay?” mahabang saad ng ama.

Naging tahimik si Anathalia sa sinabi ng ama alam niya kasing may pinaghuhugutan ang ama. Base sa naging experience nito sa naging relasyon sa kaniyang mommy.

Aminado siyang tama ang lahat ng tinuran ng ama sa kaniya. Pero hindi niya mapigilan ang sariling magkaroon ng interes sa batang gobernador. Na-hook ang puso niya sa guwapong binata, marami na siyang nakilala na lalaki pero walang pumasa sa kaniyang panlasa tanging si Kaelion pa lang ang nakakuha sa kaniyang interes.

“Where here iha, halika na, mukhang nag-umpisa na silang mamigay sa mga bata.”

Tumango lang si Anathalia sa ama bilang sagot.

Sumunod siya sa ama sa paglalakad. Hangga't maari ay gusto niyang sundin ang bilin ng ama.

Pumasok sila sa loob ng bahay ampunan ang The House of Lost Angels. Ang daming bata ang nakatira sa bahay ampunan, akala niya sa gilid-gilid ng kalsada magpapakain ang ama katulad sa abroad. Pero nagkamali siya dahil may pinagawa pa lang bahay ampunan ang gobernador at ng kaniyang ama. Mukhang mahilig din sa bata ang binata, iyon agad ang nakita ni Anathalia sa binata na may kalong na maliit na bata. Sa tantya niya ay nasa isang taong gulang ang batang buhat-buhat ni Kaelion.

“Good morning everyone!”

“Good morning po congressman!”

Bati ng mga batang naroon maging ang mga kinuha nilang mag-aalaga sa mga bata.

“Good morning gov,” pag bati ng ama ni Anathalia kay Kaelion.

“Magandang umaga congressman, glad you came,” balik na bati ni Kaelion kay Congressman Dela Rosa.

Pigil na pigil ni Anathalia na batiin si Kaelion. Ayaw niyang suwayin ang ama kaya magpapa-good girl muna siya ngayon. Hindi niya tinapunan ang binata ng kahit isang tingin habang kasama ang ama sa pagbibigay ng mga school supplies at higene kit.

Naisipan ni Anathalia na maglibot sa bahay ampunan. Mamayang hapon pa naman sila uuwi maigi ng libangin ang sarili kaysa maboryo siya sa panonood sa mga bata na walang ibang ginawa kun'di mag-agawan sa mga laruan na ipinamamahagi ng kaniyang ama. Kanina pa kasi siya naiinis sa mga boses ng mga bata.

“Hmm, looks like this house for the poor kids is huge for them. Ilang pera kaya ang nagastos ni dad para dito?” na wika ni Anathalia sa sarili.

Nakatayo si Anathalia sa harap ng isang puno ng mangga. May bunga na ang puno pero hindi pa ito masyadong marami. Natuwa si Anathalia at gustong kumuha ng isang bunga, paborito niya kasi ang mangga kahit sa ibang bansa siya lumaki.

“Hindi mo naman siguro balak akyatin ang punong iyan hindi ba? Sa ganyang uri ng pananamit mo siguradong maisisilipan ka lang.”

Nagulat si Anathalia sa biglaang pagsulpot ni Kaelion. Hindi niya akalain na susundan siya ng binata.

“Nasaan na iyong batang karga-karga mo? Tsaka, bakit ka umalis doon baka hanapin ka ng mga bata,” wika ni Anathalia, hindi binigyan pansin ang naunang sinabi ng binata sa kaniya.

Umiling naman si Kaelion at lumapit sa dalaga. Inalis ang suot na leather jacket at ipinatong sa balikat ng dalaga.

“Ang iksi ng damit mo, lalo na iyang palda mo, hindi ka ba nasisikipan diyan? Huwag kang magsusuot ng ganyan kung nasa public place ka, baka mabastos ka ng mga lalaki. Alam mo naman dito sa Pilipinas, makakita lang ng maganda ay m*nam*ny*k na. Respeto na rin sa sarili mo Anathalia.” Mahabang turan ni Kaelion.

“Okay na sana iyong sinabi mong maganda ako? Pero ang haba na ng sinabi mo na parang sinisermunan mo ako, Kaelion. Nasa 21st modern century na tayo, bakit parang ako pa ang kailangang mag-adjust? Do i need to change the way i dress? Ganito ang nakasanayan ko, ayaw ko na may nangingialam sa gusto at ginagawa ko," pa supladang tugon ni Anathalia.

Tinitigan lang siya ng binata. Napansin din niya na hindi gaanong palasalita ang binata. Pero pagdating sa kaniya ay marami itong sinasabi.

“Hindi kita sinisermunan, pinapaalahanan lang kita. Anak ka isang congressman, malamang sa malamang maraming magkakagustong lumapit sa'yo, hindi mo alam ang isip ng tao kaya Anathalia makinig ka rin sa daddy mo.”

Nagitla si Anathalia na binanggit ng binata ang daddy niya.

“Nag-usap ba kayo or kinausap ka kiya? Tell me Kaelion, may sinabi ba ang daddy ko sa'yo?”

Imbes na sumagot ang binata ay umiling lang ito at tumalikod sa dalaga. Hinabol ni Anathalia ang binata, Hinawakan ng dalaga ang palad ni Kaelion. Tumigil naman si Kaelion at humarap sa naguguluhang si Anathalia.

“Ano ba ang sinabi sa'yo ng daddy ko? Bakit ayaw mong sabihin sa akin Kaelion?”

Bumungtong hininga si Kaelion, tinanggal ang kamay ni Anathalia na nakahawak sa kamay niya. Nasaktan si Anathalia sa ginawang aksyon ng binata.

“Para rin iyon sa kapakanan mo, Anathalia, please keep your distance from now on huwag mo na akong lalapitan or kung magtatagpo ang mga landas natin, just pretend that you don't know me and please show no interesting in me. I don't have time for your games.” giit ni Kaelion at tuluyang tinalikuran si Anathalia.

Nasaktan si Anathalia sa mga binitiwang salita ni Kaelion. Ganoon pa man hindi hahayaan ni Anathalia na mawala sa kaniya ang pansin ng binata.

Nakaisip ng plano si Anathalia sa kung paano makalalapit kay Kaelion na hindi nalalaman ng ama.

“Let's see Kaelion, i am not Anathalia Eirah Torres Dela Rosa for nothing.” saad ni Anathalia sa isip.