Si Mica naman ay serosong napatingin kay Devon at tinitigan kung ano ang emosyon na kaniyang makikita, kung nagsasabi bai to ng totoo at napabuntong hininga siya maya-maya ng makitang totoo na nasasaktan ang lalaki kahit pa na nakangiti ito.
“Bernard why don’t you give up?” biglang tanong niya dito na ikinatingin sa kaniya ng lalaki.
“Give up? Wala sa bokubularyo ko yan Mica lalo na ngayon na nakita kong niloloko niya si Sabby? Never.”
Napatahimik si Mica dahil sa sinabi ng lalaki dahil muli ay nakita niya ang seryoso at determinadong muka nito. Naisip niya na iba talaga ang nagagawa ng pagmamahal.
“Wag kang mag-alala Bernard kilala ko si Aiden hindi niya magagawa saakin ‘yun,” determinado ring sabi ni Sabrina.
Matapos ng may mangyari sa kanilang dalawa ni Aiden ay doon niya nasigurado ang lahat. Ang pag-iingat sa kaniya ng lalaki habang may nangyayari sa kanila. Ang masuyo nito halik at haplos ay nag
Napakunot ang noo ni Raymond dahil sa sinabi ng kaniyang kaibigan. “Naguguluhan? You mean may nararamdaman ka pa sa ex mo? Ang akala ko ba ay mahal mon a si Mrs.Devaux at wala ka ng balak nag awing masama sa kaniya?” kunot noong sabi nito dito ngunit hindi makasagot ang lalaki sa kaniya. “Wag mong sabihin na nakita mo lang si Angeline ay bumalik na ang pagmamahal mo sa kaniya?” Dahil doon ay napatingin si Aiden sa kaniya na nakakunot ang noo. “I can’t help it Raymond. She’s my first love yet my first heartbreak at nagiwan siya ng malaking pilat sa puso ko. Ngayon na bumalik na siya ay parang biglang nawala iyon at kumawala ako sa nakaraan,” “I can’t believe you, Aiden.” Iyan nalamang ang nasabi ni Raymond at kahit si Aiden ay hindi rin makapaniwala sa kaniyang sarili. Frustrated na naupo siya sa kaniyang kinauupuan hanngang maya-maya ay muling tumayo. Si Raymond ay naiisip na nababaliw na ang kaibigan dahil sa ikinikilos nito.
SABRINA NAKARAMDAM ako ng pagkulo ng aking sikmura pasado alas onse na rin ng gabi kaya malamang ay iyon ang dahilan ng pagkulo ng aking tiyan. Dahan dahan akong tumayo at naglakad papunta sa labas ng aking kwarto. Feeling ko ang bigat ng aking loob, feeling ko pasan-pasan ko ang mundo dahil sa bigat ng aking nararamdaman. Matapos mawala ni Aiden kanina ay dumeretsyo ako sa aking kwarto at doon ay itunuloy ang aking pag-iyak. Hindi ko ginusto na sabihin ang pakikipagdivorce, hindi ko gustong makipag divorce sa asawa ko! Pero may nasabi siyang mas masakit na salita na siyang bumaon sa puso ko. Sa tuwing naiisip ko ang bagay na iyon ay naiiyak ako. Pinatay ko ang aking cellphone kanina dahil tunog ito ng tunog at tumatawag sina Mica at Devon, ayoko muna silang makausap. Pagbaba ko sa hagdan ay madilim na, kusina agad ang aking pinuntirya upang mawala ang aking pagkagutom ngunit natigilan ako ng mayroon akong makitang lalaki na nasa may ref at umiinom. Si Aiden. Hindi ako makakilos s
Hindi ako nakasagot dahil sa sinabi ni Angeline. Biglang bumalik sa ala-ala ko ang mga panahon na ikinasal kami ni Aiden at ang gabi ng makita ko sila sa rooftop kung saan ay nagsasabihan ang mga ito na mahal at hindi iiwan ang isa’t-isa. Nanlumo ako lalo doon, kung nagawa na ‘yun dati ng asawa ko bakit ba hindi ko naisip na muling gagawin ito nito. Unang-una ay hindi ako sigurado kung naghiwalay ba talaga sila nitong nagdaang taon.“Bakit hindi kana nakapagsalita at nakagalaw?” muli ay nakangisi nitong tanong saakin.Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa kaniya ngunit napatingin kami sa pinto ng mayroong magsalita doon.“Sweetheart,”Paglingon ko sa nagsalita ay nakita ko doon si Bernard este Devon, kailangan ko ng masanay sa totoo niyang pangalan, na seryoso na nakatingin saamin ngunit maya-maya ay ngumiti din.“Oh Sabby’s boyfriend,”Nakita ko na ngumisi saakin si Angeline ng sabih
Napatingin ako sa kanila dahil sa sinabing iyon ni Aiden at naglalakad na ito papunta sa labas. Napatingin ako sa likuran nitong papalabas ng bahay, feeling ko ay kasama niya ang puso kong sugatan papalabas. Hindi ko alam kung bakit biglang nagging ganoon nalamang ang ikinikilos nito. Nagsimula ang lahat noong gabing nagplano ako na patayin siya. Hindi kaya may-alam na talaga ito? “Know your limitations Sabby,” Napatingin nalamang ako sa naglalakad na si Angeline matapos niya iyong sabihin. Masyado akong focus sa pagtingin na likuran ni aiden kung kaya’t hindi ko ito napag-tuunan ng pansin. “That b*tch!” galit na sabi ni Addison at kita ko na gusto na niyang sabunutan ang babae ngunit hindi niya magawa dahil sa pagbabanta ng kuya nito. “Nga pala, hindi ko tinotolorate ang mga late sa trabaho kaya kung ako sa inyo pumasok kayo ng maaga bago ko pa kayo tanggalin.” Tuluyan ng nawala ang dalawa sa paningin namin dahil doon. “Bakit hindi mo
HINDI makakilos si Sabrina dahil sa kaniyang narinig at nakita. Sandaling huminto ang kaniyang paghinga at hindi mahanap ang sariling dila. Hinding hindi niya makakalimutan ang bawat tao na nagpahirap sa kaniya at dahilan kung bakit muntik na siyang mamatay.“Akalain mong buhay ka pa? Ilang beses ka nang muntik mamatay Sabrina kalian kaya mangyayari na mawawala ka talaga?”Mas lalong hindi nakapagsalita si Sabrina dahil doon, parang nakaramdam nanaman siya ng pagkatakot sa harapan ng kasabwat sa nagpapahirap sa kaniyang buhay. Tama talaga na ito ang may mga dahilan kung bakit siya nabaril noon. Ang akala niya’y magaling na siya, ang akala niya ay hindi na siya matatakot sa oras na makaharap niya ang mga ito ngunit doon siya nagkamali, bigla siyang magkaroon ng panic attack.“Hindi kana nakapag salita?”Napatingin sa kaniya ang lalaki at lalo
Simula ng magkausap sila niyon sa kwarto ay doon nagbago ang lahat. Bumalik sila sa silid ng ama nito at pinakilala siya ni Hoven bilang girlfriend.“Sawakas! Finally anak nakapili ka narin, sabi ko sa inyo hindi tatandang binata ang anak ko!”Masayang sabi ng papa ni Hoven at lumapit ito sa kanilang dalawa habang hawak-hawak ni Hoven ang kaniyang kamay. Hindi siya makapag react dahil sa sinabi ni Hoven, bago sa kaniya ang lahat ng iyon. Ngayon lamang may umamin sa kaniya at agad na ipinakilala siyang girlfriend. Ngayon lang ding may ibang nakipag holding hands sa kaniya kaya hindi siya makapaniwala lalo na at tumitibok ng mabilis ang kaniyang puso.“Ang galing mo talagang pumili son!”Niyakap ng lalaki si Hoven kaya napabitaw ito sa pagkakahawak sa kaniyang kamay at doon lamang siya natauhan at napatingin sa lalaking nasa h
Natawa si Sabrina dahil doon.“Ano kaba maghapon tayong mag-kasama,”Nag-angat ng tingin si Hoven dahil sa sinabi ng dalaga at nakita niya nag nakangiti nitong muka na ikinatitig nito sa babae.“Ano naman ngayon? Hindi baa ko pwedeng maglambing sa girlfriend ko?”Pagksabi ni Hoven niyon ay hinalikan niya sa labi si Sabrina dahil hindi na siya nakapagpigil lalo na at nasa harapan niya lang iyon. Hindi iypn pinigilan ni Sabrina dahil ilang beses na s+nilang ginagawa ang ganoon ngunit hanggang doon lamang kaya nagulat siya ng maging mapusok ang halik ng binata at nagging malikot ang mga kamay nito.“Hmm H-Hoven,”Mahinang ung*l ni Sabrina na siyang kinatauhan ni Hoven at agad na napamura at humiwalay sa dalaga.“Sh*t! Sh*t! Sh*t!”
HINDI mapagsidlan ang sakit na nararamdaman ni Sabrina. Napahawak siya sa kaniyang puso at pilit na sinusubukang alisin ang sakit na nararamdaman. Napatingala siya sa kalangitan at doon ay nakita niya nag bilog na bilog na buwan na napapalibutan ng mga bituwin. “M-Mommy,” umiiyak niyang tawag sa kaniyang ina at tinitigan ang kumikislap na bituwin. “Bakit ho nangyayari saakin ito? Bakit kailangag dumaan ako sa ganitong kahirap na pagsubok?” Napayuko siya dahil sa sinabing iyon at napatakip sa kaniyang muka. Feeling niya ay napapag-iwanan na siyang mag-isa. Feeling niya ay wala na siyang ibang kakampi kung di ang sarili nalamang. Sarili na nagdududa sa kakayanan niya, nagdududa kung bakit niya ito nararanasan. Ilang minutes siyang tumagal sa ganoong ayos hanggang sa napagdesiyonan niyang tumayo na at umalis kung nasaan ‘man siya ngayon. Nanghihina siya kung kaya’t kumuha siya ng suporta mula sa inuupuan niya kanina ngunit napahinto siya ng may makapa siyang bagay doon kaya agad niya