February 12..
Mag i-isang linggo ko nang di nakaka-usap si Raquel,masyado atang nabaling kay hime yung atensyon ko.
Papasok man siya pero Hindi na siya nakikisabay saakin,masyado na siyang mailap,alam kong may gusto siya saakin at nire-respeto ko naman iyon at wala akong intensyong pag selosin siya.
Piling ko sobrang laki nang galit niya saakin,kung umasta kasi siya parang Hindi niya ako kilala,parang Hindi niya ako kaibigan.
"Tristan? Tristan?". Rinig kong tawag saakin ni Venus na nasa tabi ko.
"Kanina pa malalim yang iniisip mo,may problema ba?". Tanong niya.
"Ahh wala lang ito".
"Sabi mo yan ha? Halika kana at mag de-decorate pa tayo sa stage pero kong masama naman ang pakiramdam mo kahit maupo ka nalang muna diyan".sabi niya.
"Hindi,tutulong parin ako".sagot ko sakanya at sumama na papu
Hime POV.Wahhhhhhh!Diko parin makalimutan yung nangyari nung kagabi!Grabe! Parang ayaw ko nang pumunta sa Valentine's night,wala rin lang naman akong ka-date at baka makita ko lang yung pag mumukha nang venus na yun.Huhu! Iiwas na ako o Hindi? I dont know what to do,bat ba niya kase yun nasabi kagabi? Oo alam kung gusto niya ako dati pa pero diba nga hindi naman siya ganun..Like parang kase torpe siya.Nakakahiya na sobra!Wala parin naman akong susuotin e!"Ganda! May message ka!".Sino naman kayang mag te-text saakin bang ganito kaaga?--------------*TRISTAN*-pwede ka bang lumabas ngayon?-------------OMG! Inaaya niya na akong mag-date!Tumalon ako sa kama k
Tristan POV."Kuya,pwede na ba ito?". Tanong ko sa kuya ko habang ako ay nag po-pose sa harap nang salamin."Bakit ba tanong ka nang tanong? Kanina mo pa yan tinatanong".wika niya,syempre! Kailagan kung makasigurado,ka-date ko ata si hime."Tsk! Bahala ka na nga diyan!".*ding* *dong*Pumunta akong pintuan pagka-rinig ko nun,siguro si ate na yan.Sinabe niya kasi na may nakalimutan akong kunin."Ate,pumasok ka muna".Wika ko."Hindi na,may pupuntahan rin kasi ako,ito pala kunin mo.""Ano ito?"."Sandals yan,nakalimutan Kong ibigay kasi naman nataranta ako nang makita ko yung kasama mo,Alam mo bagay kayo!". Wika ni ate,ano ba naman yan,namumula nanaman ako hahaha! Pero hayaan niyo na,libre namang mangarap."Sige ate,thank you dito!". Wika ko."Sige ba! Basta yung sinasabe k
Warning! SPG!-----He parted my legs when he's done sucking my nipples,oh god! It's so good!"Oh,babe! Slow down,ahh!". I moan when he enter his dick inside of me,shit! Its hurt,its my first time!"Ahh,you're tight, I like it!". He continue moving faster and ignore what I say."Ohh damn! Slow down please!".I pleased,fuck,its really hurt!"Shut up,you're the one who wish it!".Yes,its true! I want to have experience in doing this shit!I'm really insane!I want to have sex life.And he stop!"Shit! Ang daming dugo!". Sigaw niya,nakita ko pang napasabunot siya nang buhok niya,sa totoo lang Hindi ko siya kilala kahit pa ang pangalan niya.Di ako makapaniwalang isinuko ko ang pagka-birhen ko dito."I think,we should stop..".Yeah,good idea men..K
Hime POV.February 23....Saturday.Nagkaayaan kaming magkakaibigan na mag-outing,tutal malapit naman na ang bakasyon."Hoy hoy hoy! Gising na mga ulaga!". Sigaw ko sakanila,nakalimutan ko palang sabihin na dito sila natulog sa bahay,hahaha! Syempre ngayon lang ako nagkaroon nang best friend,kaya gusto ko ring ma-experience ang sleep-over with friends,o diba? Bongga!At one more thing magkatabi kami ni Raquel at magkatabi yung dalawang boys! Bawal daw kasing magtabi ang lalaki at tsaka Babae sabi ni Raquel,o sige siya na ang inosente! HAHAHA! At syempre pagkasabi nun ni Raquel biglang na badtrip si Prince, siguro may ibang gustong mangyari yung ulupong na yun?"Luto na ang almusal!". Sigaw ni Raquel na nasa kusina,maaga kasi kaming natulog at dahil itinago niya ang alak na binili ni prince, walang inumang naganap,Oo! Anghel talaga siya.
Hime POV."Ang ganda dito!". Sigaw ni Raquel,manghang-mangha silang nakatingin ngayon sa malaking gate na nakikita nila ngayon.'Royals resort'Madalas may mga pumupuntang mga artista sa resort namin at dahil mahal ang entrance Hindi nakakapunta yung mga ibang tao rito,mga may kaya at mayayaman lang ang nakakapunta."Grabe naman! Baka million ang upa rito?!". Manghang-manghang sabe ni Raquel,Hindi naman siya aabot nang hundred thousands, thousands lang hahaha!"Abnoy! Hindi mo naman bibilhin itong resort ah?!". Sigaw ni Prince. "Abnormal ka talaga!".sabi niya at hinawakan sa ulo si raquel."Kung ako abnoy ikay Mongoloid! Bleee!". Sigaw naman ni Raquel, hayy nako! Nag-aaway nanaman sila..Maasar nga."Alam niyo bang sa asaran nagsisimula ang lahat?".tanong ko sakanila,una ay nagkatitigan muna sila bago magreact,ay
Tristan POV.8:14 na,ilang oras nang Hindi lumalabas si hime,kinakabahan tuloy ako...Hindi ko pa naman siya naka-usap nang maayos kanina,tulog na kaya siya? Piling ko nagtampo siya saakin kase hindi ko man lang siya inimikan.Nasa kabila lang rin naman yung kuwarto niya,gusto ko siyang makita.Nagulat ako nang may kumatok sa pintuan nang kuwarto ko.Binuksan ko ang pinto nang kuwarto dahil sa inaakalang si hime iyon,peroHindi...Si prince lang pala,bad trip!"Anong kailangan mo?". Cold na wika ko,sa totoo lang Hindi kami okay sa isat-isa."Pinapatawag ka ni hime,maglalaro raw tayo.." Wika niya kaya naman sumunod na ako,kinakabahan naman ako,galit kaya siya? Pwede namang siya nalang yung tumawag saakin diba?Habang naglalakad kami,mabilis ko silang natanaw na nakatapat sa bonfire na may hawak na mars
Raquel POV(Itong chapter na ito ay bago magtapat si Tristan,nung tumayo na si Raquel)Biglang bumilis ang puso ko nang biglang humarap si Tristan kay hime,no! Mali yang iniisip mo,pero tama nga ba ang nasa isip ko na magtatapat na siya kay hime?Ito na ata yung ayaw na ayaw Kong harap-harapang makita,yung aamin na siya sa taong gusto niya.Bakit ba kasi sakanya pa ako nagkagusto?"Ito...itong araw na ito ang pinaka masayang nangyari sa buhay ko at ito ay ang makasama ka..".nagsimulang sumikip ang dibdib ko sa narinig ko,hindi lang naman sila ang nandito pero bakit parang wala silang pakealam kahit alam nilang nandito rin ako? Hello? Im here!Tumayo ako at tumakbo,ayokong harap-harapan nilang marinig at makita ang pag-iyak ko,masyadong masakit ang nararamdaman ko ngayon.Akala ko kaya kong kalimutan ito dahil meron na si prince pero bat
Raquel POV(Itong chapter na ito ay bago magtapat si Tristan,nung tumayo na si Raquel)Biglang bumilis ang puso ko nang biglang humarap si Tristan kay hime,no! Mali yang iniisip mo,pero tama nga ba ang nasa isip ko na magtatapat na siya kay hime?Ito na ata yung ayaw na ayaw Kong harap-harapang makita,yung aamin na siya sa taong gusto niya.Bakit ba kasi sakanya pa ako nagkagusto?"Ito...itong araw na ito ang pinaka masayang nangyari sa buhay ko at ito ay ang makasama ka..".nagsimulang sumikip ang dibdib ko sa narinig ko,hindi lang naman sila ang nandito pero bakit parang wala silang pakealam kahit alam nilang nandito rin ako? Hello? Im here!Tumayo ako at tumakbo,ayokong harap-harapan nilang marinig at makita ang pag-iyak ko,masyadong masakit ang nararamdaman ko ngayon.Akala ko kaya kong kalimutan ito dahil meron na si prince pero bat
"kaliah! Paki-abot nga saakin Yung tubig diyan".Sabi ko Kay kaliah at naupo dahil sa Hilo,dahil sa pagod siguro ito,Ang init Rin kase kanina e."Bakit? Anyare sayo?".tanong Niya at inabot saakin Ang tubig."Siksikan kase kanina sa venue ng event,Wala naman talaga akong balak na pumunta pero para sa award Rin ng boutique natin Yun e".sagot ko at nanatiling nakapikit."Dapat sinabe mo nalang saakin at ako Ang pupunta".Sabi nga."Hmmn nasusuka ako".Sabi ko at pinipigilan Ang sarili Ko."Hay nako naman trixzie! Wala bang aircon don at nasusuka kapa?"."Meron,actually kaninang umaga nasuka Rin ako and I don't know why".Sabi ko ng marinig ko siyang tumili at pagkamulat ko ng mata ko ay nakatakip Ang dalawang mata nito sa mga bibig Niya at parang gulat pa."OMG trixzie! Kailan kayo last nagkita ni Pierce?".tanong Niya."Mag two-two weeks na at Wala akong balak na makipagkita sakanya dahil Alam Kong busy siya".sagot ko. "Bakit mo
Pagka-uwi ko nang bahay,sobrang tahimik kaya tumakbo kaagad ako ng kwarto namin ni Tristan at sinilip Ang closet namin.Kaagad bumagsak Ang luha ko dahil sa katotohanang iniwan Niya akong mag-isa dito.He really change a lot.Hindi na siya Yung Tristan na dating mahiyain,parang nagkabaliktad kami sa sitwasyon na ngayon ay ako na Ang naghahabol.Everything is change..Hikbi ko lang Ang maririnig sa buong pasilyo ng tinutuluyan ko ngayon,Hindi ko inaasahang Kaya Niya akong iwan dito.I thought he loves me!Ito nanaman ako,parang deja vu lang Ang lahat,paulit-ulit na nangyayari..Mag-isa nanaman ako.I opened my phone and search my contact list.Punindot ko Ang pangalan ni Tristan at hinintay na may sumagot kahit puro ring lang Ang naririnig ko.Ayaw Niya na ba akong kausap?
Tristan POV."Shes my mom tristan".Napahigpit nalang Ang hawak ko sa cellphone ko ng biglang bumalik sa isip ko Ang salitang iyon.B-bakit kailangang siya pa?"..matagal ko nang g-gustong sabihin sayo--".Dammit! Sana Hindi nalang nangyari Ang lahat.Pagkauwing-pagkauwi ko madali akong nag empake para umuwi na sa pinas,ayaw ko nang Makita pang maikasal Ang Daddy ko sa iba.Masakit sa dibdib.Parang kada oras diko rin maiwasang maalala si Hime,hinahanap-hanap ko Yung amoy Niya.Lahat sakanya.Wala siyang kasalanan pero Hindi ko maiwasang Magalit sakanya.Mahal na Mahal ko siya,sobra..Mahirap makalimutan Yung taong minsan ng bumuo sa araw ko,Hindi madaling makalimot..Lalo na kung--"Tristan,umiiyak ka".sabi n
Nagulat ako kanina nang may dumating na mga make up artist para ayusan ako,pinadala raw sila ni tristan.Mahal niya talaga ako.Kamusta na kaya ang ipokritang iyon,sumuko na kaya siya kaya wala akong balita sakanya.Tsk! As if naman na susuko yun,si tristan paba,eh baliw na baliw yun sa boyfriend ko.Subukan niyang sabihin lahat nang itinatago ko,hindi man ako kaagad makaganti,sisirain ko rin ang buhay niya.Alam ko namang hindi maniniwala si tristan sakanya,walang maniniwala sa sinungaling depende nalang kong tanga ka,uto-uto in short.Kampante akong maniniwala saakin si tristan,siguro naman nandiyan pa yung tiwala niya saakin.Pero nangangamba parin ako,minsan na siyang naniwala sa babaeng yun at ang malala ay naging rason pa nang pag-aaway namin."Aalis na kami miss hime,marami pa po kase kaming aayusan,kaso wala kayong kasama dito".sabi niya.
Nakasandag ako sa headboard nang kama ngayon at si tristan naman ay nakapatong na nakayakap sa katawan ko.Ewan ko ba parang wala akong gana na matulog ngayon,parang nagsasayang kase ako nang napakahalagang oras."Ahmn love,bat dika pa natutulog?".biglang salita ni tristan habang nakayakap parin sa katawan ko."Eh dipa ako ako inaantok eh".sagot ko sakanya habang nakatingin sa sinag nang buwan sa may bintana."Gabi na eh,baka mapuyat ka".wika niya."Hindi yan,kantahan nalang kita para makatulog ka ulit".sabi ko sakanya."Sigurado ka ha? Sige".sagot niya naman,inayos niya ang pagkakayakap niya saakin at pati narin ang kumot niya.Huminga muna ako nang malalim at inisip ang kantang iyon,para kaseng para sa sitwasyon talaga namin ang kantang iyon at yun ang matagal ko nang gustong itanong sakanya.Now playing: love me or leave me by shawn mendez
"Kakain na muna tayo okay? Hindi kaba napapagod kakasigaw?".sermon saakin ni tristan habang hinihila ako sa malapit na kainan."Ano kaba? Hindi ako mapapagod basta kasama kita".sagot ko na ikinatawa niya nang mahina."Sigurado ka? Edi sana sa kama nalang tayo nagpagod tutal sasakay ka rin naman saakin nun HAHAHA!".tawa niya kaya napahampas ako nang malakas sakanya."Ang pilyo mo talaga!".sabi ko at nauna nang naglakad,paano ba naman kase bigla niyang naisingit yang kama na yan pero may point rin siya ah? HAHAHA!"galit kaagad? Biro lang naman yun pero pwede kong tutuhanin kong papayag ka HAHAHA".sabi niya nanaman at napatigil sa paglalakad dahil sa sobrang tawa."Masaya ka na niyan?"."Oo naman,sobrang saya ko pag kasama kita".sabi nang may kasamang malapad na ngiti sa mga mukha."Halika na nga baka ikaw kainin ko dito HAHAHA!".sabi niya ulit at hinawakan nang ma
Pagkagising ko,sinalubong ako ni tristan nang yakap at ipinaghanda nang pagkain,para bang walang nangyari kagabi.Seryoso talaga siyang i-enjoy ang dalawang araw na natitira saamin."Inayos kuna yung gown mo para bukas at galing pa yun sa botique nang ate ko para mamaya mag ma-mall nalang tayo".sabi niya at sinubo ang huling kutsara."Maliligo lang ako,baka gusto mong sumabay?".sabi niya,hindi ko alam pero hindi ko alam kung anong ire-react,masyado siyang over acting ngayon kahit halata naman yung sakit sa mga mata niya.Tatalikod na sana siya pero bigla ko siyang tinawag."Tristan!"."Ops?"."I love you..".sabi ko pero hindi siya sumagot,ngumiti lang siya at nagmadaling pumunta sa banyo.Alam niyo yung okay kami na parang hindi? Masaya kami na parang hindi?Ewan ko pero sobrang gulo na,napagod na ata siyang mahalin ako..Parang wala tuloy akong gana na lunukin ang unang subo ko,ayaw tanggapin nang katawan ko.Ang sak
Tristan POVNakatulog ngayon sa hita ko si hime,nalulungkot parin ako sa sinabe niya kanina.Gusto kong malaman kong prank lang ba yun,hinahanap ko ang camera sa buong bahay para malaman ang totoo,masakit dahil pag naghiwalay kami lahat nang plinano at ipinangako namin sa isat-isa ay masasayang..Tumulo ang luha ko sa pisngi niya pero madali ko iyong pinunasan dahil baka magising siya.."Ano ba kasing problema love?".bulong ko."Dimo na ba ako mahal?".tanong ko ulit.Iniisip ko palang na mapupunta siya sa ibang lalaki nasasaktan na ako,i want years not months.Gusto ko magtagal siya saakin para pag dating nang tamang panahon ay masabi niyang buti at hindi niya ako hiniwalayan..Dahan-dahan kong inalis sa hita ko ang ulo niya nang maalala ko ang sobre kaninang binalak kung buksan,baka may sagot akong makuha doon.Nang makarating ako kung saan ko iniwan yun ay madali kung hinugot ang nasa loob noon kaso card board lang ang nakalaga
"Congratulation! Its a twin!".masayang sabi nang doctor saamin habang nakatingin kami sa monitor.Hindi ko maiwasang mapangiti habang ipinapakita sa monitor ang mga anak ko."Kailangan kumain lagi nang masusutansyang pagkain,wag na wag magpupuyat at laging mag-iingat para laging okay si baby,okay ba yun misis?".tanong nang doctor."Opo".sagot ni raquel,ikinasal na pala kame nung nakaraang araw,hindi na namin naimbitahan sila hime at tristan dahil hindi naman engrande ang kasal namin,west lang naman kase pero masaya.Gusto niya kase may matira para sa pagpapagaling ko,ayaw niyang hindi ko siya sinusunod,ang init nga nang ulo niya saakin e,parang magiging kamukha ko ang kambal ko HAHAHA!"Mag-iingat kayo".sabi nang doctor pagkalabas namin nang clinic niya.Nakaalalay lang ako sakanya habang siya naman ay iniinda ang panabakit raw nang balakang niya."Prince,wait lang iupo mo muna ako".reklamo niya kaya naman pinaupo ko muna siya sa nakita kong