Chapter 1: Ang Sakit Pa Rin...

Lexxeignne's POV

    

Isang taon na ang nakalipas. Isang taon na din ang paghihirap ko simula ng nawala si Ma'am Vanessa.

Dahil wala na siyang kamag-anak ay sa akin napunta ang lahat ng ari-arian niya pati ang bahay. Napilitan akong pamahalaan ang mga negosyong naiwan ni Ma'am Vanessa. Pinapangako ko sa kanya na aalagaan ko ang mga negosyo niya. Sa tulong ni Atty. Charo Lim.

*flashback*

Pagkatapos ng libing ni Ma'am Vanessa ay umuwi na ako ng mansion. Mugto pa rin ang aking mga mata. Inilibot ko ang paningin sa kabuuan ng malaking bahay. Ano ng gagawin ko ngayon? Bakit ba lahat nalang ng kamalasan ay napupunta sa akin? Huhuhu Ano bang nagawa ko noong past life ko? Bakit ako pinapahirapan ng ganito?

*dingdong*

Pinunasan ko ang mga luha ko at pumunta sa gate upang buksan kung sino ang nilalang na napadpad sa bahay. Pagbukas ko ng gate ay isang babaeng nasa mga 40 plus na ata ang edad ang bumungad sa akin.

"Good afternoon! I'm Atty. Charo Lim! Attorney of Ms. Vanessa Crisostomo. If I'm not mistaken you are Lexxeignne Morales, right?" Tanong nito sa akin habang nakangiti. Tumango naman ako.

"Ahm ako nga po. Bakit ano ang kailangan niyo sa akin?" Takang tanong ko. Paano niya nalaman ang pangalan ko?

"Can we talk it inside? It's confidential Ms. Morales." Sabi nito at pinapasok ko na siya sa loob. Inilibot nito ang paningin habang naglalakad. Pinaupo ko na siya sofa.

"Anong gusto niyo pong inumin?" Alok ko dito.

"No need. I just want things to get done. So let's start talking about Ms. Crisostomo's will of testament." Sabi nito at umupo na ako sa tapat nito. Napabuntong hininga muna ito bago nagsalita. May idea na ako kung para saan ang pag-uusapan namin. Tungkol ito sa mga naiwan ni ma'am Vanessa.

"A-ano po yon?"

"Before Ms. Crisostomo died, she has already this will if one day she'll die...All her wealth and properties will go to one specific person only. She already has signed it in case of emergency." She paused and look at me intently. Napa-english din tuloy ako. Hehe

"So wala pa siyang successor ganon? Hala! So paano na itong bahay? Saan na ito mapupunta?" Nagtatakang sabi ko kay Atty. Lim.

"Ehem. I'm not done yet Ms. Morales"

"Ah ganon ba? Hehe sige po tuloy niyo na makikinig nalang po ako" awkward kong sabi. Nagpatuloy na ito.

"As I said, she called me that day and confirmed who will be her successor and it's you, Ms. Morales." Sabi nito at napamulagat naman ang mga mata ko.

"Seryoso? Baka po nagkamali lang po kayo ng dinig" hindi makapaniwalang sabi ko.

"I have all ears, Ms. Morales. If you don't believe me, I guess I will start reading her will of testaments. Please listen carefully, Ms. Morales." Sabi nito at kinuha niya ang folder na dala dala pala niya at iniisa isang nilatag.

Nagsimula na siyang magbasa sa mga documento at tumingin sa akin.

"I, Ms. Vanessa V. Crisostomo, give all my properties to Ms. Lexxeignne Morales as my successor. In this testament, I shall indicate all of my properties including my bank accounts. The Crisostomo Mansion located at ***** City, Crisostomo Group of Company, Vanessa Fashion Company, The El Crisostomo Product Manufacturing, Vanessa Studio, Vanessa Cafe', Vanessa Publishing Corp., Vanessa's Salon & Spa, and Vanessa's Restaurant. All of my bank accounts should transfer to her name. In my behalf, I'm fully granted Ms. Lexxeignne Morales to have full power to operate all my businesses. I have given her the full power to be the new CEO of all my businesses. I therefore signed this will of testament as a proof that I transferred all my wealth to Ms. Lexxeignne Morales."

Napatulala ako. Pilit kong dinadigest lahat ng mga impormasyon na sinabi ni Atty. Lim. Parang hindi pa rin nagsisink in sa isip ko lahat ng sinabi niya.

This is just a dream! Please wake me up! Sinampal sampal ko ang pisngi ko at kinurot kurot ko ang mga braso ko pero nasasaktan ako. So this is real. This is not a dream afterall?

Naiiyak ako. Hindi dahil sa saya kundi sa mga pasanin na nakalatang sa akin. Sa isang iglap lang ay nabago ang buhay ko. Sa isang iglap lang parang pasan pasan ko na ang buong mundo?

Siguro kung sa iba nangyayare ito ay magiging masaya sila pero ako? Hindi. Kailanman ay hindi ko pinangarap ang ganitong buhay. Huhuhu

Pero wala na akong magagawa. Nandito na ito at sa akin pinagkatiwala ni ma'am Vanessa ang lahat ng ari-arian niya. Ibig sabihin lang nito ay pinagkakatiwalaan niya ako. Muli akong lumuha. Masaya ako dahil kahit naging masungit siya sa akin ay pinapahalagahan pala niya ako.

Salamat ma'am Vanessa. Pangako ko, aalagaan ko lahat ng mga ari-arian mo.

*flashback ends*

Napabuntong hininga ako. Naalala ko na naman kung bakit ako napunta sa kalagayan na ito ngayon.

Hinilot-hilot ko ang sintido ko. Sumasakit ang ulo ko sa dami ng reports na nabasa ko. Pinapadala ko lang sa email ko ang mga reports ng mga manager ng bawat kompanya.

Isang beses lang ako napunta sa Company, yun yung pinakilala ako as the new owner sa mga board of directors. Sila lang yung mga nakaalam na ako na ang bagong may-ari ng company. Hindi pa ako nagpapakita sa lahat ng mga employees. Tanging managers lang ng bawat companies ang nakakilala sa akin. Dahil hindi pa pwede ngayon.

Pinag-aaralan ko pa din lahat ng mga possibleng gawin kung paano mag-ooperate ng isang negosyo. Sa dami ng negosyo ni ma'am Vanessa ay inabot ako ng taon para pag-aralan ito.

Isang taon ang ginugol ko para malaman ang mga pasikot sikot sa company. Kahit hindi ako nakapagtapos ng high school, hindi ibig sabihin noon ay wala na akong alam. In fact, alam ko ang pasikot sikot sa larangan ng business.

Pinanganak akong matalino pero hindi ko ito pinapakita sa lahat kahit sa pamilya ko. Ang alam nila ay bobo ako. Well, sino ba naman ang hindi tatawag sa akin ng bobo kung lahat ng subjects ko ay puro bagsak? Sinadya ko iyon. Oo. I'm a rebel afterall. At alam nila kung ano ang dahilan.

*riinnggg*

Nagulat ako ng biglang nagring ang telepono ko. Tinignan ko kung sino ang caller.

Atty. Lim calling....

Pagkabasa ko sa pangalan niya ay agad ko itong sinagot.

"Yes, Atty.?" Bungad ko dito.

"Lex, hindi na ako magpaligoy-ligoy pa. I'll get straight to the point" napabuntong hininga ako.

"Spill it out, Attorney"

"We had a meeting of the board of directors, a minute ago. And they decided that whether you like it or not you'll be going to school to finish your high school since you will handling the company soon" sabi nito.

"But--" before I can protest. She cut me off.

"No buts, Lex. Or else, they will withdrawn all their shares. You want that to happen? So you don't have a choice but go to school. I already enrolled you, so all you have to do is prepare yourself and I'll text you the name of the school. Got it?"- atty. Lim

Nanlumo ako at napabuntong hininga. "Ok. As if I have a choice." Sabi ko and rolled my eyes kahit hindi nito nakikita. I heard her chuckled.

"Oh before I forgot, your class start on Monday, I'll send you later your class schedule. Bye!" Sabi nito.

What?! Agad agad? Gesshh! Sabado na ngayon at kailangan ko pang mamili ng mga gamit ko. Aishh! Ginulo gulo ko ang buhok ko. Hayy! Ano pa ba ang magagawa ko? I better go to the mall.

Sinuot ko na ang usual attire ko. Ginulo ko ng unti ang buhok ko para maging buhaghag, put fake makapal na kilay, and put my fake pimples. Pero parang masagwa nang tignan ang maraming pimples. Kinuha ko na ang fake pimples and put make up on to make my face oily. Tapos na at kinuha ko naman sa lalagyan ko ang big eyeglasses ko at sinuot. Inayos ko na ang bangs ko na medyo buhaghag din. Ang suot ko ngayon ay baduy na damit. Tapos na at I'm ready to go!

Nagtataka siguro kayo kung bakit ganito ang get up ko? Well malalaman niyo rin kung bakit pero hindi pa ngayon.

Sumakay na ako sa motor kong linuma na ng panahon. Hehe sinadya ko talaga itong bilhin. Sinuot ko na ang helmet ko. Binuksan naman ng manong guard ang gate ng makita akong aalis. Yup! May guard na. Naghired ako ng guard para may magbantay ng bahay paglumabas ako at naghired din ako ng isang katulong dahil ang laki laki ng bahay tapos ako lang ang nakatira. Mabait si Nanay Fe kaya siya ang kinuha ko tapos nag-iisa nadin siya sa buhay. Umalis siya sa probinsya nila at dito na sa maynila naghahanap ng trabaho dahil mahirap daw ang buhay doon. 40 na ito at wala pa ding asawa. Anak na nga ang turing nito sa akin.

Pinasibad ko na ng takbo ang motor ko. May nakasabay ako na nakamotor din. Pilit nito akong inunahan pero hindi ko siya pinagbigyan hehe. Paglumiko ako, lumiko din siya. Ayun bugnot na bugnot hehe. Hanggang nakarating ako sa parking area ng mall. Mabilis itong bumaba at lumapit sa akin habang hinubad ang helmet.

"Hey! What's your problem man!?" Tanong nito at sh*t tulo laway ko. Ang gwapo! Natulala ako sa mukha nito. Grabe ang kinis! Nahiya ang pimples sa kanya.

He snap his finger in front of my face. Nagulat naman ako. Bumaba ako sa motor ko at hinubad ko ang helmet ko. Tumambad sa mukha niya ang pangit kong mukha. Nandiri naman ito bigla. Hmmp! Makapandiri akala mo kung sino.

"Bakit ba? Ikaw kaya tong sunod ng sunod sa akin." sabi ko dito. Tumawa ito ng pagak. Sh*t! Why so sexy? Hehe magtigil ka nga Lex! Pangit siya! Pangit siya okay?

"Ako? Ako pa ang sunod ng sunod sayo? Hah! Ilang beses kitang sinignal na mauuna na ako and yet you still blocking my way! Nananadya kaba?" Inis nitong sabi. Nakakatuwa para itong sasabog na bulkan. Hehe

"Why should I? We have the same destination anyway. So why bothered? Tsk. Makaalis na nga." Sabi ko sa kanya at lumakad na paalis. Ngingisi ngisi akong naglakad paano ba naman kasi eh naririnig ko ang mga huramentado niya. Ang sarap lang nitong inisin.

"Sh*t that girl! Hey! You! Aisshh!" Narinig kong nafufrustrate nitong sabi. Hehe. Nakapasok na ako ng mall at dumeritso na ng bookstore. Bumili nadin ako ng mga libro na hindi ko pa nababasa.

Inabot ako ng isang oras sa pamimili. Pinadeliver ko nalang lahat. Ang tanga ko kasi motor pa ang dinala ko eh bibili pala ako ng mga gamit at libro. Ang shunga lang! Dapat pala kotse ang dinala ko. Nakaramdam naman ako ng gutom. Saan ba pwedeng kumain? Jollibee? Macdo? Chow king? KFC? Saan ba masarap? Aisshh! Sa chowking na nga lang.

Hinanap ko na ang chowking. Pagdating ko ang haba ng pila. Awh! Gutom na ako eh. Sa Macdo na nga lang ako kakain. Buti naman at hindi masyadong marami ang pila.

"Hi! Ma'am what's your order?" Tanong ng cashier. Ako na pala.

"Dalawa ngang chicken fillet ala king with fries, at isang hot fudge, and coke. Yun lang" sabi ko sa order ko at inulit nito ang order ko.

"257 po lahat ma'am!" Binigay ko na ang bayad at naghintay sa order. Hindi naman ito nagtagal at dumating na ang order ko. Kinuha ko na ito at naghanap ng table. Nakakita naman ako at lumamon na agad.

Napahinto ako sa pagkain ng may makita akong kilala ko. Hindi lang kilala kundi kilalang kilala. Naiiyak ako. Sh*t! Not here Lex! Iniwas ko na ang tingin dito at tinuon sa pagkain. Bigla akong nawalan ng gana pero pinilit kong inubos ang pagkain ko. Busog na busog ako. Hindi muna ako tumayo dahil masakit pa tiyan ko sa kabusugan.

Nabaling ang tingin ko sa taong nakita ko kanina. How I missed them. Masaya sila. Masaya na sila na wala ako. Hindi tulad nuon na.... sh*t! Forget about it Lex!

Tumayo na ako at lumabas ng food chain. For the last time ay tinignan ko sila. Ang sakit pa rin. Akala ko nakamove on na ako. Ang daling sabihin pero mahirap gawin : (