Nagugutom ako dahil kagabi pa ako hindi kumakain. Alas dose na ng tanghali kaya sakto, tanghalian na. Nagtataka ako kong bakit hindi ako kinakatok ni Kuya. Parang feel ko tuloy wala akong kasama dito sa bahay.Nilabas ko na lahat ng hinanakit ko ng magdamag. Sobrang sakit parin pero parang wala ng lalabas na luha sa mga mata ko. Kumbaga tuyot na ang mga mata ko o napagod nasa kakaiyak."SURPRISE!" sabay-sabay sila sumigaw, halos tumalon ako sa gulat. Mugto pa ang mga mata ko! Kumpleto sila Carol tapos nandito si Ryan. Si Kuya ang may hawak na cake. Kahit papaano napangiti tuloy ako!"Happy birthday, Rae!" bati nila sa akin at isa-isa nila akong niyakap."Matanda kana, pre." Parang ang sarap niyang balatan ng buhay. Akala niya nakalimutan ko na yung mga binuraot niya na pera? Mamaya lang siya."Punyeta kang buraot ka." Mahina kong sabi sa kanya at tawa siya ng tawa."Happy birthday!" yinakap ako ni Kuya ng sobrang higpit!"Thanks, Kuya!" kahit papaano gumaan ang pakiramdam ko dahil sa
Nandito na kami sa resto at buti na lang nandito si Sir Frans. Kaya agad kaming pumasok sa opisina niya para mag resign na ako. Yung secretary niya ang nagbigay ng resignation paper, pirmahan ko na lang daw iyon."Are you sure, Miss Samonte?" tanong ni Sir Frans sa akin. Linakasan ko ang loob ko na tignan siya dahil sa tuwing nakikita ko siya naaalala ko din ang kanyang kapatid. "Yes, one-hundred percent sure." Sagot ni Kuya. Nagulat na lang ako sa pagsagot ni Kuya kay sir Frans. "Okay, this is your salary at this month." Tumayo kami sa pagkakaupo namin at pagkatapos kong pirmahan ang paper for my resignation kinuha ko din ang ibinigay niya dahil 'yon ang sahod ko."Bye, Miss Samonte." Muli ko siyang tinignan at ngumiti ako ng pilit. Kahit ilang buwan pa lang ako dito maganda din ang experience ko dito. "I'm sorry," bahagyang napatingin ako sa kanya. Bakit siya nag so-sorry sa akin? Si Kuya ay nauna na siyang lumabas."Sorry, dahil sa ginawa ng kapatid ko sayo." Hindi ko alam kung
One week na kaming nandito sa U. S, masaya naman kami. Lalo na si Ryan dahil may trabaho na siya agad pagdating palang dito. Medyo napaupo ako dahil lagi na lang ako nahihilo. May time din na nasusuka ako. Hindi ko alam kung bakit ako ganito."Rae? Are you okay?" tanong ni Kuya dahil wala siyang trabaho ngayon."Nahihilo ako, kuya." Sabi ko at lumapit siya sa akin.Naalala ko, hindi pa ako dinadatnan. Dapat mayroon na ako ngayon. Napahawak ako sa ulo ko dahil sumasabay yung sakit niya at hilo ko."I'm nervous, alam kong magugulat ka. But try this." may binigay si Kuya at nagulat ako na pregnancy test ang binigay niya sa akin! Dalawa pa iyon, kinabahan pa ako bigla!"Matagal ko nang na papansin na ganyan ka, kaya kinakabahan na ako." Dagdag pa na sabi ni Kuya. "N-natatakot ako..." mahina kung sabi at dahan dahang tumayo. Inalalayan ako ni Kuya hanggang sa cr. "Hihintayin kita," ngumiti ng pilit si Kuya. Nanginginig ako habang ginagawa iyon. Natatakot ako at hindi ko alam ang gagawin
Lumalaki na ang tiyan ko at kitang kita na ang baby bump ko. Sila Kuya laging nasa tabi ko, hindi na siya pumapasok sa trabaho niya. Pero sinabi ko sa kanya na pumasok siya paminsan-minsan. Tsaka okay lang ako dito sa bahay at minsan si Ryan naman ang kasama ko."Hoy, buntis. Gusto mo?" tanong ni Ryan habang may dalang pizza. Galing siya sa trabaho niya."Anong flavor?" tanong ko."Hindi ko alam, basta bumili lang ako." Nqpatingin ako sa kanya at lumapit ako para buksan yun.Pepperoni flavor."Asan si Kuya?" tanong niya at tinuro ko sa CR, nandoon kasi siya sa CR. Pupunta kasi siya sa grocery. "Kamusta naman trabaho mo?" tanong ko habang kinakain yung dala niyang pizza. "Okay lang, madaming chicks doon." Natatawa niyang sabi. "Ikaw? May balak ka bang sabihin kay Bryce na sa kanya yang dinadala mo?" napahawak ako sa tiyan ko at umiling ako. "Don't deny if he asked who's the father. Kasi ikaw ang mahihirapan, Rae. Kailangan mong sabihin na anak niya din yang dinadala mo. " Natahimik
Ilang buwan na ang anak ko at talagang lumalaki na siya. Masaya ako kasi araw-araw nandito sila Kimsey na nag-aalaga kay Baby Rae. Napapangiti na lang ako sa bawat pagtawa ng baby ko. Siguro, kung nandito lang si Bryce katutuwa yun."Bell! I have something for you!" excited na sabi ni Kimsey at lumapit siya sa akin na may dalang paper bag."Regalo? Hindi ko naman birthday, sis?" gulat na sabi ko dahil inabot niya sa akin yung paper bag."Just open it." Pagkasabi niya I opened the paper bag na may lamang damit.I forgot, Kimsey is a fashion designer."Bagay na bagay sayo, sis!" she said at maganda nga yung dress. Halter dress ang ibinigay niya sa akin at silk ang tela. Kaya sobrang ganda! "Thank you," sabi ko at yinakap ko siya."Mommy! Milk na daw si baby!" tawag nila Jas sa akin at agad kaming pumunta sa sala."Ang taba ng baby namin!" gusto siyang gigilan ni Jas pero nagpipigil lang."Malapit na uwi natin, ano na balak mo, sis?" tanong ni Carol na ikinatahimik ng lahat."Sasabihin
Gabi na at wala na sila Kimsey dito sa bahay. Silang tatlo kasi doon nakatira kila Kimsey, doon muna sila tumutuloy. Habang nakahiga ako sa kama naalala kong birthday pala ni Ryan bukas! Nag-iisip ako kung anong puweding gawin."Bakit gising kapa?" narinig ko ang boses ni Ryan sa pinto."Puweding pumasok?" paalam niya at tumango ako."Happy birthday!" sabi ko at yinakap ko siya."Excited? Wala pang alas dose!" mahina niyang sabi dahil tulog na si baby Rae."Kahit na, ayaw mo 'yon? Ako yung unang babati sayo." Sabi ko at nakayakap parin ako sa kanya"Thank you kasi nandiyan ka palagi para sa akin, sa amin ni baby Rae at ni KuyaThank you sa lahat." I said and he pat my shoulder"Yes of course , I'm here to help and protect you." Parang ang sweet niya ngayon!"May sasabihin ako..." napatingin ako sa kanya at kinakabahan ako. Maging siya ay kinakabahan kahit naka air-conditioned dito sa bahay pinagpapawisan siya."Mahal kita, pre." I literally shocked. Napa-usog pa ako!"W-what?" ulit ko
Nasa Pinas na kami at sobrang namiss ko dito. Sila Kimsey ay nauna na sila tapos kami nila Kuya naghahanap ng makakainan. Gutom na kasi kaming tatlo, napatingin ako sa baby ko na sobrang himbing matulog. Pumasok kami sa isang italian restaurant at napaisip ako sa name ng restaurant. Medyo cringe kasi basahin.BB Cuisine, iyan yang pangalan."Doon tayo," turo ni Kuya sa pinakagilid at binati naman kami ng nga crews nila dito. Umupo kami at katabi ko si Ryan. "Punta lang ako sa CR, mag order na kayo ng kakainin natin." Sabi ni Kuya at tumingin kami sa menu kung anong kakainin namin."Ako na muna magbuhat sa kanya, ikaw na mamili." Sabi ni Ryan at ibinigay ko sa kanya si Baby para maka order na kami.Nakapili na ako at nagtawag na si Ryan ng waiter para makapag order na kami. "Good morning, what– Bellarae?" nanlaki ang mata ko! Onti-onti kong tinignan yung pamilyar na lalaki sa harap namin. Si Bryce! Sa sobrang gulat ko ay napatingin na lang ako kay Ryan! "H-Hey, Bryce!" nagpilit ng
"Long time no see, Bell" para akong na estatwa sa kinatatayuan ko."I missed you." Dagdag niyang sabi. "May anak kana pala?" tumawa siya ng pilit at mas lalo siyang lumapit sa akin.Kinakabahan ako."Bakit iniwan mo ako bigla?" napalunok ako sa tanong niya. Hindi ba niya alam kong anong ginawa niya sa akin? "Niloko mo lang naman ako, Bryce." Traydor ang mga luha ko kaya dahan-dahan ko 'yon pinunasan. "You give me a reason to leave you, Bryce." Iadded. "You didn't give me a chance to explain. Oo, nasaktan kita dahil hindi ko sinabi agad sa 'yo. Pero no'ng handa na akong sabihin sa 'yo lahat...ayaw mo ako pakinggan." Napatingin ako sa kanya, may mga luha ding tumutulo sa mata niya. "Bakit? Ayaw kitang pakinggan noon, alam mo kung bakit? Kasi sobra niyo akong sinaktan, Bryce! Nag-alala ako ng mga araw na 'yon! Tapos malalaman ko doon kay..... Olivia na ikakasal na kayo? Nakakagago lang, Bryce!" my voice is hoarse. Para akong minamalat at nawawalan ng boses. "But you didn't give me